Mag-log inShare
Chapter 25
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Sasha’s POV
“Thank you sa pagsundo babe!” Hahalik sana ako kay Tisoy pero nadismaya ako nang umiwas ito, abala ito sa pagtanggal ng motor gear niya.
“What do you like for dinner?” I asked him.
“Ano ba pati ba naman yan iaasa mo sa akin? Wala ka bang sariling desisyon?” Hindi na ako nagugulat sa pagsigaw ni Tisoy. Palagi naman niya iyong ginagawa sa akin. He would always get angry at me for little things. Pero naiintindihan ko naman dahil pagod ito sa trabaho tapos sinundo niya pa ako kanina.
“Okay I’ll just see what I can cook.” Sabi ko dinala ko na din yung bag niya at iniwan na siya sa garage. Ginamit ko na ang ipon ko sa pagpapaayos ng bahay, dati ay studio type lang ito ngayon nakapag-pagawa na kami ng second floor.
Inilapag ko yung bag namin sa sofa and I’m about to go to the kistchen when I heard his phone rang. Inilabas
Kaugnay na kabanata
Oh My Dog! Chapter 26
Lilly’s POV“Cherry?” Pabulong na sabi nito nang makita niya ako, naalala mo pa pala ako Tisoy!“Bakit ako ang tinatanong mo kung bakit nagbago ang isip ni Sasha? Bakit hindi mo tanungin ang sarili mo?” Napalingon ako kay Sasha, sinabi niya iyon habang tumatayo ito. Tumingin siya kay Tisoy gamit ang matalas niyang mga mata. “Hindi ka karapat-dapat para kay Sasha, ma’s masangsang ka pa sa nabubulok na basura!” She added, I know what she’s saying will trigger Tisoy to do more aggressive actions towards us but it’ll also be a way for him to realized what he have done.What he causes, what he did for their relationship[ to fall apart. It’s beyond toxicity dahil ma’s malala pa iyon doon dahil it involves physical damages.“Kung may natitira ka pang hiya at pagmamahal diyan sa puso mo, please lang lubayan mo na si Sasha. Hindi ka niya kailangan, hindi niya kailangan a
Oh My Dog! Chapter 27
Mamay’s POVAnd who is that person?”“Someone, teka okay ka na ba talaga? Walang masakit sayo ready kana umuwi?” Pag-change topic ko na bumenta naman sa kanya. Nag-alangan agad ang mukha nito nang madinig ang sinabi ko.“Bakit?May masakit pa ba sayo?” Tanong ko, nagaalala na.“Kasi pakiramdam ko hindi ko pa kayang umuwi sa bahay namin. Parang ang hirap, sobra.” Naramdaman ko agad ang pagaalinlangan at sa mga mata niya.“Gusto mo bang sa amin ka muna tumuloy? Tatlo lang naman kami ng Lolo at Lola ko sa bahay although wala akong bonggang io-offer sayo kasi hindi naman kami mayaman.“Talaga?Hindi ba nakakhiya sa grandparents mo?”“Matutuwa sila dahil may bago silang apo.” Sabi ko nang nakangiti.Lilly’s POV“Nag-aalala ka pa rin ba kay Sasha?” Tanong sa akin ni Apollo habang naglalakad kami pauwi
Oh My Dog! Chapter 28
Maymay’s POVKumusta na kaya si Lilly? Napatigil ako sa pag-momop ng sahig at ipinatong ang baba ko sa kamay ko na hawak ang mop. Napa-buntong hininga pa ako. Tatlong araw na kasing wala si Lilly, hindi rin naman kami magkita dito sa kumpanya dahil no pets allowed dito kaya hindi siya nadadala ni Ms.Sasha.Natauhan ako nang marahang sinipa ni Mang Ricardo ang mop ko, nagtataka akong napatingin sa direksyon na nginunguso niya. Nanlaki ang mga mata ko nang lumabas mula sa elevator si Sir Henry. Ito pa lang ang unang pagkakataong makikita ko siya sa personal dahil sa picture, magazine at TV ko lang siya nakikita noon.Matangkad ito at fit ang pangangatawan, kapansin pansin din sa kanya ang gold na relo niya. Nanlaki ang mga mata ko nang maalala ang pakay ko.“Good Afternoon Sir!” Bati ni Mang Ricardo . Tiningnan kong mabuti ang relo na ‘yon. Pamilyar ito sa akin, baka nga nakita ko ito sa isang limited collection ng i
Oh My Dog! Chapter 29
Maymay’s POV“Sir hindi ko po talaga kinuha ‘yan, hindi ko po alam kung paano napunta ‘yan dito. Maniwala po kayo.”“Bistado ka na and yet tumatanggi ka pa din. I do not tolerate that kind of behavior, I hate thieves. Go pack your things, you are fired!” Napanganga ako sa sinabi ni Sir Henry, sobrang bilis ng mga pangyayari. “Just be greatful na hindi na kita idedemanda, you’re such a waste of time, people like you are worthless kaya huwag kang maghangad ng mga bagay na hindi naman para sayo.”Napatingin ako sa ID ko, pangarap kong makapagtrabaho sa the marquez pero hindi ko ineexpect na ganito ang kahahantungan ko. Tumulo ang luha ko sa ID ko kaya pinunasan ko iyon bago ilagay sa bag ko. Isinara ko na ang locker ng makuha ko ang mga gamit ko. Nakapag-bihis na ako at handa nang umalis.Hindi ko alam kung sino ang nag-frame up sa akin. Sino siya at bakit niya iyon ginawa? Sa pagka
Oh My Dog! Chapter 30
Lilly's POV“Kumusta Tito! You look awful by the way!”Mukhang lutang ito at hindi nadinig ang sinabi ko. Hinubad ko ang suot kong shades."Good Morning Sir Henry." Bati kong muli sa kanya as if nothing happened. I need to be careful, I did that to make him remember that I'm still alive and kicking."Ikaw?" Nagatataka nitong tanong."Yes Dad, it's her. She's my new assitant if you have any concerns about work feel free to talk to her." Tumigil sa tabi ni Tito Henry si Christine, tiningnan ako nito mula ulo hanggang paa."You look different and yet familliar." Sabi nito bago tuluyang maglakad papasok sa office niya, yumuko ako ng bahagya bago umalis sa harap ni Tito Henry at sinundan sa loob si Christine."We're going to be busy today right?" Tanong ni Ms.Christine habang hinuhubad ang suot niyang orange coat leaving her in a plain white spaghetti tucked-in in her orange slacks matching her coat.
Oh My Dog! Chapter 31
Henry’s POVWARNING!This chapter contains violent actions that some readers may find disturbing and traumatizing. Viewers discretion is advised.“You’re a big disgrace for this family Henry!” Sigaw ni Mama sa akin, halos araw araw ko na lang nadidinig ‘yan pero hindi ako masanay-sanay. Ang sakit-sakit pa rin pakinggan. “You loose 20 Million in just 1 fucking night because of your stupid gambling addiction!”“Ikaw ang panganay pero ikaw ‘tong walang silbi! You’re such an idiot, do you know how hard it was to get that amount of money? I would understand it if you loose it for business purposes because atleast you are trying!”“Ma yung mapapanalunan ko dapat ‘dun i-invest ko sa kaibigan ko, hindi lang yun magiging dole ma, magtritriple pa ‘yon in just one month. I was blinded on how big it would
Oh My Dog! Chapter 32
Henry’s POV“No, wala pong kasalanan si Tristan.” Pag-testigo ni Lilly sa mga pulis. “He lost his mother too, he has nothing to do with the crime.” Dugtong nito sa sinabi niya bago tumingin kay Mama.“Lola I want to go home.” Tumango naman si Mama at kinausap ang mga pulis na tama na at hindi iyon maganda para sa menor de edad.“You have to throw away that brat,” Sabi ko kay Mama. “If you don’t, I’ll kill her too.” Nakita ko sa rearview mirror na tiningnan ako ni Mama ng masama. I know she felt like a hostage right now. If she was just a little nicer to me baka hindi ko ‘to ginagawa ngayon. It’s been two months since dinala namin si Lilly sa orphanage na sinusoportahan ng pamilya namin. Kagustuhan iyon ni Mama na ipasok siya ‘dun because she needs psychological treatment. She don’t want Lilly to be in
Oh My Dog! Chapter 33
Lilly’s POV “Lilly!” Dinig kong sigaw ni Maymay nang tumakbo ako palayo sa kanila. Napatakbo ang lalaking nagmamasid kina Apollo. Hindi ako maaring magkamali, ito nga ang taong iyon. Hindi ako papayag na hindi kita mahuli ngayon. Ma’s binilisan ko pa ang takbo ko, halos isang metro na lang ang layo ko sa kanya kaya tumalon na ako. Nadapa ito nang madamba ko siya sa likod, agad itong napaharap ng higa nang matunugan niyang nasa likuran niya ako. “Sino ka?” Tahol ko sa mukha niya. Nakasuot ito ng itim na facemask kaya hindi ko makita ang mukha nito. Sasakmalin ko na sana ito nang maagap niya akong naitulak sa gilid. Tumayo ako agad at dinamba siyang muli sa d****b niya dahilan para ma-out of balance ito at tumama ang likod niya sa pader, bumagsak ito sa basurahan. Nagulat ako nang pagtayo nito ay umaagos na ang dugo sa kaliwa niyang braso. May malaking bubog ng bote ang nakatusok doon. Napaatras ako nang marealized ko ang ginawa ko, nag
Pinakabagong kabanata
Oh My Dog! Chapter 45
Apollo's POV"Tara na, kanina pa tayo inintay ni Ms.Christine." Ani ni Maymay sa akin matapos kong mag-ayos. Invited kasi si ako sa launching ng new collection ng The Marquez. Ilang buwan iyong pinaghirapan nila Maymay kaya naman excited din akong makadalo roon. Kahit pa hindi ko naman ito mapapanood.Kumapit si Maymay sa braso ko bago kami maglakad palabas. Naroon na daw kasi si Christine sa labas, susunduin kami."Wow, that tux fits you well. You can be our model." Komplimento ni Christine sa akin, napangiti naman ako at nagpa salamat na lang kahit hindi ko alam kung totoo bang bagay sa akin ang tuxedo na suot ko.Napalingon ako sa Kung saan nang makadinig ako ng tahol ng aso. " Lilly, " Siya lang ang naiisip ko tuwing nakakadinig ako ng tahol ng aso. Alam kong imposible pero umaasa pa din ako na baka nag balik ito.Dalawang buwan na ang nakalipas simula nang iwan kami ni Li
Oh My Dog! Chapter 44
Lilly's POVI ran as fast as I can para makabalik sa mansion. I need to conquer my fear on going back at that house. I have to, I need to save Apollo and Maymay.Kahit paika-ika na ako at lamog na ang katawan ko ay hindi ako tumigil. Paano na lang Kung mahuli ako kahit isang Segundo, hindi maari. Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa mga mahal ko sa buhay, I don't want to loose someone again.I don't want to go through the unimaginable pain it'll cause again. Sa tingin ko, hindi ko na kakayanin pa.I'm so tired yet I didn't stop, nakikita ko na ang mansion. Wait for me, Apollo, Maymay. Nang makarating ako sa bahay ay sinuyod ko agad kung nasaan sila. Hindi ako nahirapan dahil naiwan sa lupa ang amoy nila. Dinala ako ng trace sa bodega.Nakaawang ang pinto kaya naman dahan dahan akong sumilip roon. Parehong nakatali si Apollo at Maymay at pareho rin silang duguan.What have I done? Why did I get them into this mess?
Oh My Dog! Chapter 43
Ricardo’s POV“Pinaghahahanap pa din ng mga pulis ang lalaking kumitil sa buhay ng forty two years old na ginang sa mismong pamamahay nito. Ngayon ang ika-limang taong anibersayo ng pagkamatay niya kung kaya’t umaasa ang mga kaanak nito n asana ay mahuli na ang saspek. Ang suspect ay ang siya ring serial killer na matagal nang minamatiyagan ng mga pulis.Lahat ng sampung mga biktima nito ay pawang mga 42 years old na mga babae.”“Grabe yung killer diyan, walang awa.”Ani ni Ma’am Olivia “Kaya nga Ma’am eh, kung sino man ‘yon naku po diyos na ang bahala sa kanya.” Sabi naman ni Wendy na mayordoma ng bahay. Nandito kami ngayon sa sala ng bahay habang nagmemeryenda, inihanda ito ni Ma’am Olivia.“Sana ay mahuli na siya.”Patago akong napangisi sa sinabi nito, sino ba siya para hilingin n asana mahuli na ako?&ldquo
Oh My Dog! Chapter 42
Lilly’s POV“Nasaan ka na ba Apollo?” Nag-aalalang sabi ni Maymay habang hindi ito mapakali. Nanggaling na kami sa police station para i-report ang biglaang pagkawala ni Apollo pero ang sabi lang sa amin ay hindi pa sila maaring kumilos dahil wala pang bente kwatro oras nawawala ito. Hindi din daw nila itong masasabing kidnapping dahil wala naman daw kaming ebidensya. Sinabi din nila na bumalik na lang kami sa bahay ni Apollo dahil baka nakabalik na rin iyon. Pero mag-aala una na ng hapon ay kahit anino ni Apollo ay hindi namin nakita.“Paano na lang kung may masama nang nangyari sa kanya.” Lumapit ako sa kanya.“Huwag kang mag-isip ng ganyan, walang masamang nangyari sa kanya.”“Si Mang Ricardo, ilang araw na daw siyang hindi pumapasok sa kumpanya, hindi kaya siya ang may gawa?”“Hindi tayo nakaksiguro dahil nagtatago din si Tito Henry, maaring isa sa kanila.”
Oh My Dog! Chapter 41
Apollo’s POVNagising akong masakit ang balikat at batok ko, naramdaman ko ding nakatali ang mga paa at kamay ko sa upuan na kinauupuan ko ngayon. Anong nangyayare, bakit ako nasa ganitong sitwasyon.“Hindi ka daw nila masusundo ngayon, ako na muna nag mag-uuwi sayo.” Ani ni Paulo, naging abala lalo sila Maymay at Lilly dahil sa paghuli nila kay Sir Henry kaya naman naiintindihan ko sila. Gustuhin ko mang sumama ay alam kong baka makahadlang lang ako sa plano nila. Gaya nga ng sabi ni Paulo ay siya na ang naghatid sa akin sa bahay.“You haven’t told her, right?”Tanong nito habang nagmamaneho.“Anong ibig mong sabihin.”“About how you feel, about her.”Gusto ko mang iwasan at itanggi ang tanong niya ay hindi ko naman magawa ito dahil batid kong talagan alam nito ang nararamdaman ko. “Natatakot ako,” Sabi ko nang hal
Oh My Dog! Chapter 40
Henry’s POVThe Dog growled, kaya napaatras ako hanggang sa mapasandal na ako sa glass wall ng kwarto kung saan kita ko ang labas. Nakuha agad ng atensyon ko ang sunod-sunod na pagdating ng mga police car.“You even called police!” Sumugod muli yung aso pero naka-ilag ako, iyon na din ang ginawa kong pagkakataon para makatakbo. Ma’s pinili kong gamitin ang hagdan para makatakas, baka makasalubong ko sila sa elevator. Tatlong floor na ang nabababaan ko nang makadinig ako ng mga nagmamadaling yabag sa baba. They took the stairs too. Wala na akong nagawa kundi ang pumasok sa floor na kinaroroonan ko, I acted normal as I walk through. May nakasalubong din akong dalawang pulis pero sa pagmamadali nila ay hindi na nila ako napansin pa. ‘Yon na ang kinuha kong oportunidad para magtungo mula sa hagdan, sinigurado ko munang wala nang pulis ang naroon bago ako dumiretso sa baba.Nang marating ko ang basement kung na saa
Oh My Dog! Chapter 39
Lilly’s POV“Oo tatay mo siya pero hindi tama ang mga ginawa niya. He killed My parents, he killed Apollo’s mother, he tried to kill me. He needs to pa for it.” Napansin ko ang unti-unting pagbabago ng reaksyon ni Christine, t’saka ko lang napagtanto ang mga sinabi ko.“You, who are you?” Can I really trust her? But what if she turns her back at me again? I don’t want to hate her even more.“If I tell you, you might not believe me.”“What do you mean? What do you know? How am I supposed to distinguish if you won’t tell me. Tell me what you know!”“I’m Lilly,” Maikli kong sabi, her upper lips rose up indicating that she was surprised. “It’s hard to explain Christine but my soul is trapped into a dog’s body and whenever it’ll rain my soul would go to Maymay’s body.”“That’s the m
Oh My Dog! Chapter 38
Lilly’s POV Maaga akong natapos sa trabaho, binuklat ko ang hawak kong payong para magamit ko iyon dahil malakas pa rin ang ulan. Nadinig ko sa balita kanina na may bagyo raw at malakas ito. It was raining too that day. The day my parents died and the day I nearly died. Tiningnan ko ang oras sa suot kong relo. I bet no one’s going to pay me a visit at the hospital, it’s raining heavily and Christine did not go to work because of her modeling career and I heard Tito Henry is too busy on his other business affairs. Maaga pa at hindi pa out ni Apollo kaya naman ay napag-desisyunan ko na lang na dalawin ang walang malay kong katawan sa ospital. Dahil kasama na ang pangalan ko sa list na pwedeng dumalaw rito ay hindi na ako nahirapang makapasok. My hair is growing long, they should cut it. Long hair does not suit me at all. Tiningnan ko ang sarili ko, “You’ve been through a lot Lilly,” Bulong ko. “How stupid Lilly! Mag-take ord
Oh My Dog! Chapter 37
Lilly’s POV“Doc Paulo?” Napatingin din ako agad dito nang banggitin ni Maymay ang pangalang iyon.“Ikaw pala Doc,” Napatingin sa akin si Maymay na parang nag-aalangan. Siguro ay naiisip na din nito ang naiisip ko. Na kasama namin ang hinahanap namin.“Anong ginagawa mo dito?” Tanong ni Maymay.“Night jog,” Tiningnan ko ang suot nito, mukhang nag-jojogging nga ito, natulo pa ang pawis sa gilid ng kanyang mukha.“Hindi mo yata kasama si Lucky.”“He’s not feeling well, ginabi ka na ata.”“OT sa work, siya nga pala.” Tumingin si Maymay sa likod niya at pinaabante ng kaunti si Mang Ricardo.“Si Mang Ricardo nga pala kasama ko sa trabaho, hinatid na ako kasi hindi maganda ang pakiramdam ko kanina.” Sabi nito,“Hello po, I’m Paulo. If you have any pets po feel free to visit my clinic I’
