Mag-log inShare
CHAPTER 10
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Officially Yours CHAPTER 11
“This is what you call the seismograph.” Pinakita ng teacher namin sa science ang picture na naglalaman ng seismograph. “The seismograph is the machine that is to measure the pattern of an earthquake,” dagdag niya.“Wala naman akong naintindihan e,” bulong ng nasa kaliwa ko. Hindi ko na kailangang sabihin kung sino iyon kasi kumukulo na talaga ang dugo ko sa kaniya. Hindi ko na lang siya pinansin at tinuon muli ang atensyon ko kay Ma’am Angeles. Siya kasi ang science teacher namin.“The study of earthquakes and the waves they create is called seismology, from the Greek seismos, to shake. Scientists who study earthquakes are called seismologists.”Nanatili lang akong nakikinig sa discussion at heto namang katabi kong si Rey ay tahimik lang din. Ang gwapo niya, lalo na kapag seryoso siya.Lumipas ang oras nang magbigay si Ma’am ng test sa amin.“Leslie alam mo ba ang sagot nito? Naguguluhan kasi ako sa choices e,” sabi ni Rey na nakaturo ang daliri sa libro.“Letter A ang sagot dyan,” s
Officially Yours CHAPTER 12
PHILLIP'S P.O.V.“LESLIE, alam mo ba ang sagot nito? Naguguluhan kasi ako sa choices e,” sabi ni Rey na nakaturo ang daliri sa libro. Napatingin naman ako sa tinuro niya at sakto naman na iyon ang sinasagutan ko ngayon.“Letter A ang sagot dyan,” sabi ni Leslie.“Ah gano’n ba sige salamat.”“Walang anuman.”Nagtuloy-tuloy lang sila sa pagsagot at ako naman ay naghihirap na. Badtrip!Nang matapos kong sumagot ay pinasa ko kay Ma’am Angeles ang papel ko at nagkataong nakabasay ko si Leslie.“Ito na po, Ma’am/Here’s my paper, Ma’am,” sabay naming sambit. Agad naman siyang tinutukso ng best friend niya ngayon dahil sa pangyayaring iyon. Best friend nga ba? Basta wala akong pakialam sa kanila.Nang makaupo siya ay nag-aasaran pa sila ni Daphne. Hindi ko na pinakinggan ang sinasabi nila. Akala nila sa akin, chismoso?At nang makaharap siya ay nagulat na lang ako sa inasta ko. Bigla ko siyang nilapitan at bahagyang inilapait ang mukha ko sa mukha niya! Pati siya ay nagulat sa ginawa ko.Sh*t
Officially Yours CHAPTER 13
“SORRY am I late?” usal ko nang makapasok ako sa classroom ko.Iginala ko muna ang paningin ko at nahigip ng mga mata ko ang isang babae na uupo sana pero tumayo ulit siya. Pamilyar ka sakin ah?“Ikaw na naman?” gulat naming sambit.Siya! Siya yung sinusubukang umagaw ng notebook ko kahapon sa bookstore namin! Siya rin ‘yong muntik ko nang masagasaan kanina sa daan. Akalain mo ‘yon naging kaklase ko pa siya?“Do you know him, Miss Magtrano?” tanong ni Ma’am sa kaniya.“Naku hindi po” umiiling sa sagot niya at saka siya umupo. Nakita ko naman siyang nakikipag-uusap sa katabi niya.“Come in and introduce yourself,” sabi ni Ma’am Angeles.Sinimulan ko nang maglakad papunta sa gitna at ang mga babae naman dito ay biglang nag-ingay dahil sa kakatili nila.“Keep quiet!” sita ni Ma’m na siyang nakapagpatahimik ng mga babae rito sa loob.“Good morning everyone, I’m Phillip Rosier and I’m 18 years old,” pagpapakilala ko.“What is your motto in life?” tanong ni Ma’am. Motto? Wala akong alam sa
Officially Yours CHAPTER 14
PHILLIP'S P.O.V.NANG nakalabas ako ng classroom ay pumunta ako sa kabilang classroom kung saan ang classroom nila Drake at iba pang kaibigan namin. Habang naghihintay na makalabas sila ay napasandal na lang ako sa sementadong pader. Tumitingin lang sa relos ko at titingin ulit sa classroom nila. Ganyan lang ang ginagawa ko dito. Hindi rin nakaiwas sa pandinig ko ang mga tilian at bulungan ng mga babae rito sa paligid.Hindi ko na sila pinansin at pumunta na roon sa may bintana ng classroom nila Drake at nakita ko siyang nagkakamot ng ulo. May quiz siguro. At tama nga ako dahil sa ngayon ay nag-q-quiz sila at hirap na hirap na si Drake pati ang mga kasama niya. Napailing na lang ako.Matapos ko silang tignan ay bumalik ako sa pwesto ko kanina. Nakaramdam ako na may nag-vibrate kaya kinuha ko sa bulsa ko ang cellphone ko at tumatawag si Daddy.“Phillip?” pambubungad niya nang sinagot ko ang tawag.“Yes, dad?”“I have a good news,” masayang sabi niya.“What is it?” nagtatakang tanong ko
Officially Yours CHAPTER 15
INIS akong lumabas ng cafeteria at nagdiretso ako papuntang locker para kumuha ng bagong isusuot na uniform. Habang naglalakad ako ay napapansin kong napapatingin ang mga kapwa ko estudyante sa akin. Wala akong pakialam sa mga sinasabi nila sa akin ngayon.“Hala! Anong nangyari sa uniform niya?”“Coke yata ‘yan e.”“Sino naman kaya ang gumawa n’yan?”“Ewan ko, tanong mo sa kaniya.”“Suplado raw ‘yan e!”“Kaya nga! Manahimik ka na lang!”Nagtuloy-tuloy lang ako sa paglalakad at narating ko rin ang locker ko. Inis kong binuksan ‘yon at hinahanap ang extra’ng uniform ko. Halungkat ako ng halungkat pero walang uniform ang nagpakita sa akin. Nasaan naman kaya ‘yon? Nagpatuloy pa rin ako sa paghalungkat nang may biglang nagsalita sa likod ko.“Phillip nandyan ka pala?” Hindi ko siya pinansin at naghalungkat pa rin ako. “Anong ginagawa mo riyan? Parang may hinahanap ka a?” tanong ni Nicole.“Hindi ba halata?” inis na tanong ko. Humarap ako sa kaniya at nakita ko ang gulat sa mukha niya.“Eas
Officially Yours CHAPTER 16
Phillip's P.O.VPagkauwi ko ng bahay ay diretso kong inihiga ang sarili ko sa sofa at umidlip. Kailangan kong magpahinga.Kahit wala namang ginawa kanina! Engot!Naalala ko pa rin ang nangyari sa aming dalawa ni Leslie kanina. Pagsisihan niya talaga ang ginawa niya sa akin.Alam kong simpleng mantsa lang 'yon pero iba kasi ang impact sa loob-loob ko eh.Parang sinadya niya o aksidente lang talaga?Bakit kinalabit ko pa siya kung sinabi ko na lang sa kanya, tutal may bibig naman ako ah?Bobo ko rin, ano?Hindi ko nagawang gawin 'yon dahil sa 'di masabing dahilan.Hindi kaya—?"Bro?""Bro?" "Bro?" May boses akong naririnig. Sino ba 'to?"Gising."Napabalikwas ako ng bangon at nakita ko si kuya na nakangiting pinagmasdan ako."Oh?" tanong ko."Bro!" sabi nito at niyakap ako."Huk!" "I miss you bro!" masayang wika niya."K-Kuya, I-I c-can't b-breath.." nauutal na sagot ko at agad niya namang inalis ang kanyang mga bruskong braso."Sorry bro hahahaha!"Pumeke ako ng tawa."Oh? What happe
Officially Yours CHAPTER 17
Leslie's P.O.VKung makadiin sa miss akala mo lalaki ako? Eh kung pektusin ko kaya siya?Inis akong lumabas sa botika at tinahak ang daan papunta sa matalik kong kaibigan. Ang pagkain! Dala-dala ng isang kamay ko ang supot ng binili kong gamot sa botika habang naglalakad ako.Mabilis lang akong nakarating sa sa kwek-kwekan at bumili."Kuya isa nga." sabi ko at binigay niya naman sa akin ang kwek-kwek tsaka ko binigay ang bayad.Sinawsaw ko sa maangahang na sauce ang kwek-kwek at nilamon iyon. Kumuha pa ako ng isa, ng isa pa ulit, ng isa pa ulit at hanggang sa nagsawa na ako ay binayaran ko na ang kinain ko at saka umalis na.Hawak-hawak ko pa ang tiyan ko habang nakangiting naglalakad ako pabalik sa palengke.---"Pa, ito na po oh," bigay ko sa kanya ang pinamili ko."Aba'y salamat anak.." aniya at nginitian ko lang siya at saka naupo.Patingin-tingin lang ako sa dumadaang tao at sasakyan at may sumagi sa isip ko. Tinext ko si Daphne.Leslie:Sabay tayong papasok bukas ah?Nakahinga a
Officially Yours CHAPTER 18
Phillip's P.O.VPapasok na ako ng gate nang madatnan ko si Drake na nasa loob na ng school. Nagmamadali akong pumasok at nang makapasok na ako ay bigla siyang umakbay sa akin at saka ko naman inalis ang kamay niya."Oh?""Psh!""Anong nangyare sayo?" natatawang tanong niya.Ano bang nakakatawa?"Wala kang pakialam.""Aba'y.. Hahahahaha! Alam ko na 'yan!""H-Ha?""Alam ko na 'yan!" pag-uulit niya."Ano?""Hindi ka pa kumakain, ano?""H-Hindi pa.""Ayun! Hahahaha busangot ang mukha mo eh!" napahawak pa siya sa tiyan niya sa kakatawa.Baliw.I wonder kung paano napasagot ni Drake si Daphne kung ganyan naman ang ugali niya."Psh!""Ay, pre, balak ko na bang sabihin sa kanila?" tanong niya at agad namang kumunot ang noo ko."Ano bang sasabihin mo?""Yung alam mo na?" may isinenyas pa siya at agad ko naman 'yon nakuha."Sabihin mo, wala akong paki-alam.""Kasi mukhang marami pang hindi alam yun kaya ayon!""Ewan ko sayo!""At parang may isa pa na hindi niya talaga alam!""Sino ba yan?" nawa
Pinakabagong kabanata
Officially Yours CHAPTER 30
Leslie's POVARAW ang lumipas mula nang pumunta sa bahay namin si Phillip. Nasauli ko na rin ang jacket niya pero agad niya ring binalik sa akin. Nagtaka nga ako kung bakit pero sabi niya akin na lang daw 'yon.Kahit kailan talaga 'yong lalaking 'yon.At araw rin ang lumipas nang naging busy ako sa trabaho ko sa Golden Empire. Ngayong linggo ata naging abala ako sa trabaho. Madaling araw na akong nakakauwi sa bahay at pagdating sa school ay puyat ako. Natutulog lang ako sa classroom at hindi na rin ako nakikinig sa mga tinuturo nila sa amin. Ngayon nga ay pasado alas diyes na ng gabi at nandito pa rin kami sa opisina. Todo xerox ako sa mga binibigay sa aking dokumento at mas dinoblehan ko na ang bilis ko kompara sa dati.Hindi pala madali ito.Sa ilang linggo kong pananalagi dito ay ngayon ko lang na-realize na hindi pala madali ang ginagawa dito sa kompanya. Kahit 'yong matataas na rango sa akin ay sobrang abala rin sa kanya-kanyang ginagawa. Sina Aira at Maecah ay hindi na bumibisi
Officially Yours CHAPTER 29
Leslie's POVMabilis lumipas ang mga araw at kahit ngayon ay hindi ko pa rin makakalimutan 'yong nangyari noong paghalik sa akin ni Rey. Kahit palagi niya akong nakakasalubong, ngingiti 'yon at para bang walang nangyaring paghalik sa akin 'yong tao. Palagi ring bumabagabag sa isip ko ang katanungang, may gusto rin kaya siya sa akin? Hindi mawala-wala sa isipan ko ang tanong na 'yan. Hindi na nga ako nakakatulog sa gabi sa kakaisip nun. Sinong hindi magugulat na bigla ka na lang hinalikan nung tao at first kiss ko pa siya ah. "Leslie, ano pang ilalagay namin dito?" Tanong ng kagrupo kong si Ivan.Linggo ngayon at wala akong pasok sa trabaho ngayon at kasalukuyan kaming nagdedesign sa assigned project namin dito sa bench ng school. At bilang leader nila (bobong leader to be exact haha), ako 'yong nagmamanage ng mga gagawin namin."Marami pa, hintayin muna natin si Phillip nasa kasi kanya 'yong pinapabili natin eh." Sagot ko. "Ang tagal naman ni Phillip," naiinip na tugon ni Jane, k
Officially Yours CHAPTER 28
Leslie's POV"ATE, kanino 'yong magarang cellphone na nasa kama mo?" Tanong sa akin ni Cholo habang nasa hapag kainan kami, naghahanda na para pumasok sa eskwela."Sa akin," sagot ko nang may sinusubong pagkain."Talaga?! Sa'yo 'yon?!""Ito naman, parang hindi ka makapaniwala ano?""Nasaan ba 'yong dating cellphone mo at saan mo nakuha 'yan? Sweldo niyo na ba kaya nakabili ka ng mamahaling cellphone?" Usisa niya."Nasira kasi kahapon 'yong luma. Ito naman," sabay pakita sa kanya nitong cellphone ko. "... bigay sa akin ng k-kaibigan ko, oo bigay niya hehe." Nauutal na sambit ko.Bakit ang hirap bigkasin ang salitang kaibigan?"Kaibigan mo? Si ate Daphne ba?""H-Hindi.""Eh sino?""B-Basta kaibigan ko," sambit ko dito at sabay inom ng tubig."Baka bigay ng boyfriend mo?" Muntik na akong masamid dahil sa sinabi niya.Huk!"A-Anong boyfriend ka dyan?! Ni wala nga akong boyfriend eh!" Nauubong sabi ko."Okay ka lang ba, Ate?""Ikaw ba naman ang gulatin at masamid, sa tingin mo okay lang ak
Officially Yours CHAPTER 27
Leslie's POVHindi ko alam kung ano ang gagawin ko dito sa hawak ko. Hindi naman sa first time kong makahawak ng Iphone at hindi marunong gumamit nito pero iba kasi sa pakiramdam na may nagbigay nito sa akin.At sa tao pa na kinaiinisan ko.Hindi ako mapalagay. Tinitigan ko lamang ang ito at masusing pinagmasdan. Kasalukuyan akong nagpapa-photocopy nitong mga nakatambak na mga papeles at nanatiling nasa hawak ang atensyon ko.Tungkol doon sa inalok niyang kapalit, hindi na ako nag-atubiling tumanggi pa dahil kailangan ko rin ng panibagong magagamit na cellphone. Nung una, nagdalawang-isip ako sa magiging desisyon ko pero nakikita ko sa kanya ang sinseridad sa kanyang mga mata kaya pinagbigyan ko siya kahit labag sa pride ko.Lakas maka-pride 'no? Pride chicken, gusto mo?Napagdesisyunan kong buksan ang laman ng paper bag na hawak ko. Karton lang naman ang cellphone ang laman nito maliban sa...Ano 'to?May namataan itong isang papel at isang makapal na papel na sa tingin ko ay lalagya
Officially Yours CHAPTER 26
Leslie's POVNakakapagod!Sobrang nakakapagod!Unang gabi ko pa nga lang sa trabaho pero parang bibigay na ang katawan ko sa sobrang pagod. Biruin mo, buong gabi akong pinapapunta sa kung saan-saang floor ng mga nagpapautos sa akin. Tignan natin kung hindi bibigay ang katawan mo nun.Kaya ang ending, inaantok pa akong bumangon sa kama ko. Parang hinahatak ulit ako nito at pilit pinapabalik sa pagkakatulog. Pero kailangan kong magising ng maaga kasi may pasok pa ako.Tinignan ko muna ang sarili ko sa salamin at hindi na ako nagulat sa itsura ko ngayon. Para akong multo na ngayon lang nagpakita dahil bagsak ang mga mata ko, sabog ang buhok, at kumikilos na parang patay.Panget ka na nga, mas pumanget ka pa ngayon.Bigla nalang nagising ang diwa ko nang may naalala ako. 'Yung lalaki kagabi sa may elevator!Bigla na lang kasi niya ako kinausap at ako naman ay nagulat sa paglitaw niya."We meet again."'Yan ang sinabi niya na hindi ko maintindihan. Ano daw? We meet again eh kagab—teka... n
Officially Yours CHAPTER 25
Leslie's POVNaalimpungatan ako ng gising at kitang kita ko ang sinag ng araw na dumapo sa katawan ko. Napagdesisyunan ko nang bumangon at gawin ang daily routine ko. Lunes na naman at papasok na ako sa school at pati na rin sa trabaho ko.Pagkauwi ko galing sa kompanya na pinag-apply-an ko ay doon ko din sinabi kina Mama at Papa na nag-apply ako sa nasabing kompanya. Nung una nagalit sila sa akin dahil nagsinungaling ako at hindi man lang ako nagsabi sa kanila kumbaga nagpadalos-dalos lang ako. Pero tinanggap na rin nila dahil gusto ko rin makatulong sa kanila at naiintindihan rin naman nila ang punto ko bilang mga magulang.Ang hindi ko lang maintindihan ay ang mga reaksyon nila. Imbis na galit ang dapat una kong makita, gulat ang kinalabasan. Bakit gulat na gulat sila nang banggitin ko 'yong kompanya? Dahil ba bihira lang sila tumanggap ng empleyado at nakatsamba lang ako? Hehe parang ganon na nga siguro 'yon.Matapos kong magbihis ay lumabas na ako ng kwarto ko at tingungo ang kus
Officially Yours CHAPTER 24
Leslie's POV"Halika at tuturuan kita," sumunod naman ako.Tinuro niya ang mga kailangan at hindi dapat gawin sa pag-operate nitong machine. Nung una, nalilito pa ako pero kalaunan ay natuto na ako. Medyo humigit isang oras din ang tinaggal bago ito natapos at nagutom ako.Shet, paano ba 'to?"Ayaw na ayaw ni Sir ang hindi naka-uniporme sa oras ng trabaho kaya susukatan ka na ng uniporme ngayon para sa susunod na linggo ay magkakaroon ka na." Sambit niya habang naglalakad kami sa kung saan. Sa tingin ko doon sa pasukatan ng damit.At tama nga ako, pumasok kami sa loob at iniwan niya ako sandali para kausapin ang sastre doon.Shet, nagugutom na ako. Paano ko sasabihin kay Miss Gina 'to? Baka kusa na lang itong kukulo 'tong tiyan ko.Hindi lang ako mag-isa dito dahil may kasama rin akong mga empleyado ata na naglilinis dito sa loob. Hawak ang tiyan ko ay pinilit kong ngumiti sa kanila para hindi nila mahalata na nagugutom na ako.Siguro sasabihin ko na lang kay Miss Gina pagbalik niya d
Officially Yours CHAPTER 23
Leslie's POVGABI na nang maabutan ko sina mama at papa na nakaupo sa upuan at mukhang problemado dahil sa sinapit kanina lamang."Oh, nariyan ka na pala anak," bungad sa akin ni mama at napalingon naman sa akin si papa."Halina't maghapunan na tayo," saad naman ni papa. "Wala po akong gana." usal ko dire-diretsong naglakad papasok ng bahay."Anak, alam namin na nasaktan ka sa nangyari kanina at hindi lang ikaw, kami rin ng papa mo. Ang maaari lang nating gawin ngayon ay tanggapin ang nangyari. Hindi na maibabalik ang nasira na, anak." puna ni mama."Naintindihan ko naman po pero sobra na po ang ginawa nila." napayuko na lang ako."Alam namin, pero nangyari na ang nangyari," si papa naman ang nagsalita."Kaya anak, 'wag ka nang magtampo sa amin ng tatay mo. Pati na rin kami nasasaktan dahil sa ginawa mong paglayo.""Pasensya na po.""Kumain na tayo anak," nagmamakaawang aya ni Mama."Busog pa po talaga ko 'Ma, kayo na lang po. Mauna na po ako," tinalikuran ko na sila at tinungo ang k
Officially Yours CHAPTER 22
Leslie's POVWHO would you've thought na nagtatanong lang 'yung lalaki sa akin kanina? Akala ko naman kasi na kikidnapin na niya ako.Sinong hindi kakabahan di ba?Natawa tuloy 'yung lalaki kanina sa itsura ko. Pahamak 'yung suot niya eh, puro black ayan tuloy napagkamalan nang kidnaper.Psh!"Ate, patulong dito sa assignment ko.""Sige, anong subject ba 'yan?" tanong ko sa kapatid ko."Math po," sagot niya."Sus, sisiw lang 'yan eh.""Edi ikaw na ang magaling.""Eh kung batukan kaya kita? Nasa'n na ang assignment mo?""Ito oh," inabot niya sa akin ang notebook niya at nagsimulang magsulat.Nasa salas kami ngayon at kumakain ng meryenda. Habang gumagawa ako ng assignment niya ay tinuturuan ko rin siya kung paano magsolve ng problem. Ang dali-dali lang, hindi pa makuha. Psh! Dapat gayahin niya ako na magaling sa solving hehe.Matapos ko siyang gawan at turuan ay nanood na rin ako ng TV kasama si mama na katabi si papa at 'yung kapatid ko naman ay inaayos niya ang gamit niya na naiwan d
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
