Chapter 4

Olivia's POV

Mabilis!

Daig pa ang fast and furious sa sobrang bilis. Hindi ko alam kung ano ang dapat na sabihin ko sa kanya nang mga oras na iyon. Biruin mo, ako pa ang nahiya saming dalawa. Bakit? Ako ba ang nag confess? Pero kasi nakakatawa, wala pang isang buwan. Wala pa. Ang bilis naman yata.

Ito ba yung sinasabi nila na kapag sobrang bilis ng isang tao'ng dumating sa buhay mo ay ganon rin sya kabilis na mawawala sayo?

OA naman, Olivia.

"Aray.." malakas na d***g ko ng batukan ako ni Yaena.

"Kanina ka pa kasi tulala." Masungit na sabi nya.

"Deserve." Ani naman ni avery. Mga punyawa. Tapos na pala yung klase namin pero wala man lang pumasok sa utak ko.

Paulit ulit kasing nagre-replay yung nangyari kagabi. Bakit ang bilis kasi? Inaasahan ko naman yun no, malamang. Kahit hindi nya sabihin, sa mga ipinadadala nya para na syang manliligaw ko.

Manliligaw? Babae? Babae ang manliligaw ko?

Hindi naman ako homophobic, hindi rin ako bisexual lalo na ang lesbian pero may mga girl crush ako.

Pero.....

Pero kasi...

Pero p*****a naiiyak ako. Alam kong maganda ako, pero bakit ako? Bakit ako?? Bakit???

"Pwede ko bang itanong yun sa kanya?"

"Ha? Alin? Anong itatanong? Sinong tatanungin?" Hindi ko alam na napalakas pala yung pagkakasabi ko. Bumuntong hininga ako bago naunang lumabas ng classroom.

May dalawang subject pa bago matapos ang schedule ko. Dalawa pa, kaya ko ito.

Ang bagal ng oras sa totoo lang. Gusto ko ng pumasok ng café, gustong gusto ko na.

Why?

Natigilan ako at napatulala sa whiteboard. Bakit nga ba? Bakit ako excited na pumasok sa café? Ano bang meron dun? Kape? Cakes? Si Ms. Arigato?

Si dela Vega.

"Hala.." malakas na saad ko. Lahat ng mata ay napunta sa'kin. Pati na ang professor namin natigil sa pagdi-discuss.

"H-hala akala ko may daga..." Pahina ng pahina ang boses ko dahil sa kahihiyan. Nang matapos kami ay tawang tawa sina Avery, ipina recite ba naman sakin ni prof yung rules nya during her discussion. Jusko ka, buti na lang kahit papaano ay may utak rin naman ako.

"Ayan, day dream pa teh. Kakahiya ka."

"Sino ba kasing iniisip mo?"

"In love ka na ba?"

"Baka inlove sa pera." Sininghalan ko si Ave

"Hoy grabe ka naman, ganon na ba ako kamukhang pera?"

"Oo."

"Tse.." kinuha ko na lang ang gamit ko at walang paalam na tinakbo mula sa building namin palabas ng L.I.S.

Pinagtitinginan pa nga ako ng mga student na nadadaanan ko.

Paki nila, nag mamadali ako. Ayokong ma late ng pasok sa café kasi baka bungangaan na naman ako ni Ms. Arigato.

Sure ka yun lang?

Ay hala weh? Kinakausap ko na rin ba sarili ko ngayon?

Hingal na hingal ako ng makalabas at agad na pinara ang unang jeep na dumaan. Mabilis lang naman akong nakarating sa café.

"Ang aga." Si kuya Andoy. Nginisihan ko lang sya, hindi sapat ang oras na iginugol ko sa jeep para mabawi ang lakas ko mula sa pag takbo.

Ang layo kaya nun.

"Uy himala andito ka na. Wala si Manager, pero nandito yung may ari." Bihira lang pumunta ang may ari ng café dito, kadalasan ay talagang ipinagkakatiwala nya kay Ms. Arigato ang lahat lahat.

Sabi naman kasi ni Ms. Arigato eh marami raw na business ang may ari ng café kaya hindi na nya napagtutuunan ng pansin.

Nakabihis na ako ng biglang bumukas ang kwartong ni minsan ay hindi ko nakitang pinasukan ng kung sino man sa'min.

Sabi kasi ni Ms. Arigato ay sa may ari raw ito at jan sa kwartong yan sya tumatambay kapag andito sya.

Lumabas ang isang magandang babae, matangkad pa yata sakin. Ang amo amo ng mukha nya at halatang palangiti. Mukha syang anghel.

Bukod kay Dela Vega, ito ang masasabi kong isa pang mas maganda sakin. Sya ang may ari nitong café, kilala ko lang sya bilang si Ms. Sena. Yun lang.

At alam ko rin na nag aaral sya sa L.I.S, second year college. O diba, bongga. Ganon talaga siguro kapag anak mayaman ka. Kung anong maisipan ay nakukuha agad. Hindi tulad namin na kailangan pang pag hirapan.

Minsan nga kahit na anong hirap mo na, hindi mo pa nakakamit.

May sumunod dito na isa ring magandang babae, ito masasabi kong magka sing height kami. Hanggang tenga lang sya ni Ms. Sena eh, kilala ko rin sya dahil may ka sikatan rin sya sa L.I.S. katulad ko scholar lang rin sya.

Kilala sya bilang matalino at palakaibigan. Si Fawn.

"Sige na kasi, wala akong kasama.." Inilibot ni Sena ang tingin sa buong café at sa'kin dumapo ang mga mata nyang akala mo kumikinang sa ganda. Nginitian nya ako ng malawak.

Shit.

Na starstruck na yata ako. Natulala na.

"Hello Via." Bati nya ng makalapit. Agad ko namang sinaway ang sarili.

Wag kang matulala self. Maganda ka rin naman pero mas maganda ang kaharap mo.

"H-hello ma'am sena."

"Ano ka ba, Sena na lang. Mas matanda ka sa'kin." Pero boss kita. Gusto kong sabihin.

"Ahh." Mahina akong tumawa kahit wala namang nakakatawa. "Sige, S-sena."

"Hala Oliv ikaw pala yan..." Bungad ni Fawn. Oliv ang tawag nya sa'kin. Wala ng ate ate kasi raw baby face naman raw ako. Nagkakilala kami nito lang ng magpadala ng student ang L.I.S sa Cebu para sa gaganaping debate. Kadalasang mga scholar ang ipinadadala nila, at dahil iilan lang kami ay isa na roon si Fawn kaya nagkakilala kaming dalawa.

"Lalong gumaganda, Fawn ah." Biro ko. Kahit naman kasi mabait kung titingnan si Ms. Sena, hindi mo pa rin maikakaila ang kakaibang aura na nagmumula sa kanya. Kaya hirap maging comfortable kapag sya ang kausap.

"Magkakilala kayo?" Tanong ni sena. Si fawn na ang sumagot dahil may bumibili. Nag excuse naman ako at inasikaso ang costumer.

"Anyway, via. Have you seen my ate?" Takang tiningnan ko sya. Hindi ko alam na may ate pala sya.

Ngumiti naman sya ng makita ang pagkalito sakin.

"Nevermind. Mauuna na kami." Kumakain na kasi ng cupcake si Fawn na naka display sa counter. Tss, iba talaga kapag may kaibigang mayaman.

"Bayaran mo yan, Fawn." Biro ko ulit.

"Utang na lang Oliv. Para ka namang others eh." Kumuha pa ito ng dalawa bago sumunod sa kaibigan nya.

"I date mo na kasi ako.." rinig ko pang sabi nya bago tuluyang makalabas ng café. Alas otso ng palitan ako ni Jiwell sa pagbabantay para naman makakain na ako.

Matamlay na kumain ako, pagod na siguro kakatayo. Pero hindi ko rin maikakaila ang isa pang rason kung bakit ako nagkakaganito.

Alas otso na pero wala pa rin sya.

Ano ba yan? Masyado na ba syang busy? Bakit hindi na lang ulit sya dito gumawa?

Ay shit—

Seriously, Olivia? Parang nung isang araw lang naghihimutok ka kung bakit dito nag o-opisina yung isang yun.

I heaved a deep breath before grabbing the bottled water in from of me. I don't have the energy to continue but I don't have a money to stop either. What? Whatawat.

PIPIKIT-PIKIT akong naga abang ng masasakyan. Inaantok na ako, wala na akong lakas. Gusto ko ng matulog.

"It's cold."

"Ay putangina." Nagising yata ako sa sobrang gulat. Parang humiwalay yata ang kaluluwa ko sa katawan.

"Papatayin mo ba ako, Dela Vega?" Inosenteng tumitig lang sya sa'kin.

Oh my ghod!

Pumikit ako ng mariin. Nang maimulat ko ang mga mata ay tsaka ko sya tinitigan.

Naka business suit sya ngayon. Naka ponytail ng sobrang taas ang buhok nya, dahilan ng pag aliwalas ng mukha pero kung titingnang mabuti, nandun pa rin yung pagod sa itsura nya.

Ang ganda nya talaga, at hindi ko akalaing bakla ang isang ito. Mas mukha pa syang feminine sa'ming dalawa.

"Done eye-fucking me?"

"Anong eye-fucking ka jan." Inismiran ko sya. Nawala na yata ang pagod at antok ko.

Ano? Dahil lang nakita mo sya?

Yuck.

"I'll drive you home." Ito na naman kami. Muli ko syang tiningnan.

"Kumain ka na ba?" Kung sya nagulat sa tanong ko, lalo na ako. Shit. Hindi na mapreno tong bibig na to.

She smiled at me, a genuine one. Natuod na yata ako sa kinatatayuan ko dahil sa ginawa nya. Oh gosh, no. No. I don't wanna fall. Please.

"Not yet." Para namang nag init yung ulo ko sa narinig.

"Eh ano pang ginagawa mo rito? Nalipasan ka na oh." She look at me amusingly. Anong nakaka amuse?

She then chuckled and shook her head.

"Are you mad 'cause I didn't eat on time?" Sinamaan ko sya ng tingin.

"Dream on, Dela Vega." Tumawa naman sya bago inilahad ang kamay sa'kin. Tiningnan ko lang ito bago ibalik ang tingin sa mukha nyang nakangiti na ngayon.

"What?" Tanong ko.

"Let's eat." Tatanggi sana ako kaso lang naisip ko na baka gutom na ang isang ito.

Nakalahad pa rin ang kamay nya, wala akong balak na kunin iyon. Malay mo may roong spark akong maramdaman. Ayoko nun.

Spark my ass.

Inilibot ko ang tingin sa buong paligid. Bukod sa café and may Jollibee pang bukas sa hindi kalayuan.

From her looks, mukhang hindi ito basta bastang kumakain ng mga fast food. Kaya imbes na sa café ko sya dalhin para kumain ay sa jollibee na lang.

Kinuha ko ang kamay nya.

Walang balak eh...

at hinila sya. Naramdaman ko naman ang pag higpit ng pagkakahawak nya.

Hinayaan ko na lang.

"What are we going to do here?" Tanong nya ng ipa upo ko sya sa isa sa mga bakanteng upuan dito.

"Matutulog." Sarkastikong sagot ko.

"Where's the bed?" S***a lang. Instead na sagutin sya ay tumingin na lang ako sa counter. May mga mangilan ngilang kumakain, karamihan ay parang malayo pa ang pupuntahan.

"Anong gusto mong kainin?" Ayaw nya pa ring bitawan ang kamay ko, naka patong lang ito sa mesa, hawak hawak nya.

"I want adobo." Adobo with marteng accent.

"Seriously?" Nababanas na tanong ko?

"Yeps. I really like adobo." Hindi ko alam kung saan ako matatawa, sa pagkaka banggit nya ng adobo o sa gusto nyang kainin.

"Alam mo ba kung nasaan tayo?"

"Don't know. Are we in a honeycomb?"

"Ano?"

"Oh my bad. There's a human size bee in there." Napasapo na lang ako sa noo ko. The fuck, Dela vega.

She giggled. "Is she the queen?" Inis na binawi ko ang kamay ko sa kanya bago tumungong counter at nag order.

Pera niya ang ipinambayad ko.

"What's that?" Tanong nya sa obvious.

"Kumot." Sinamaan nya ako ng tingin.

"A fries? A chicken? and a brown rice.." inilapag ko sa harap nya ang in-order ko.

"Adobo rice." Pagtatama ko.

"Adobo?" Tumango naman ako, tinitigan nya ang adobo rice na order ko.

"Where's the meat?" Hindi ko na lang sya pinansin. Inalis ko sa tissue paper ang plastic spoon and fork bago inabot sa kanya.

"I don't want this kind of utensils." Maarteng inilayo nya sa kanya ang kutsarang inabot ko.

"Walang stainless, nagtitipid sila sa hugasin."

"It's fragile." Inabot nya ito at binend bigla ang tinidor dahilan para maputol.

"See?" Nag titimpi lang ako sa taong to.

Sa paghahalo ng spaghetti ko na lang itinuon ang pansin ko. Maingat, wala namang imik ang taong nasa harapan ko kaya naman tiningnan ko ito. Nakatanga lang sya sa ginagawa ko.

"Kumain ka na nga." Sumubo ako ng spaghetti, nakasunod naman ang tingin nya sa tinidor na isinubo ko. Kita ko pang napalunok sya.

Kinuha nya ang kutsara bago tinitigan.

"What if I accidentally eat it?" Kunyare naman akong nag isip.

"Dadalhin na lang kita sa hospital."

"Olivia." I giggled seeing her reaction.

"Kumain ka na. Hindi yan, maingat ka naman." Sinimulan naman nyang kainin ang adobo rice, kumuha ako ng isang piraso ng manok at inilagay sa plato nya.

"Thanks."

Ang dami nyang nakain, naubos namin nag ni-order ko. Natatawa na lang ako. Ang siba.

"This is my first time eating here. When I was in high school, Sera and I wanted to explore, but we never had a chance." Hindi ko naman alam kung sino si Sera.

"Buti pa si sera, alam ko na pangalan. Eh ikaw.." bulong ko sa sarili.

"What?"

"Watawat." Tumayo na ako. Sumunod naman rin sya.

Pumayag na rin akong ihatid nya.

Kamusta ang lasa ng mga salitang kinain mo lang, Olivia?

Ehe. Masarap naman. Lasang spaghetti ng jollibee.

Nang maipark ng maayos ay agad akong bumaba. Sumunod naman sya.

"Thank you. I had fun." Buti naman.

"Papasok na ako."

"Ok." Tumango sya habang nakangiti pa rin. Haist, Dela Vega.

"Sige. Good night "

"Good night, Olivia." Tatalikod na sana ako ng tawagin nya akong muli.

"Bakit?"

"Don't forget that I like you, okay? I still do." Ito na naman kami. Wala sa sarili akong napatango kaya tumawa sya ng mahina bago hinaplos ang kaliwang pisnge ko.

"It's cold out here, see you tomorrow, my love."