Hey guys! salamat sa pagsubaybay ng mala aksyong drama na gawa ko, i know minsan nakak bored ang ibang chapter but it is how i write to create my own character. In view of this i want to express that Siargao Island is a natural and beautiful place to visit. More fun in the Philippines!
"Talya! tapos kana bang maglaba diyan?" ang sigaw ni mama mula sa taas ng bahay namin. "Opo mama" ang pasigaw ko na sagot habang sinampay ang huli at malaking pantalon ni papa sa sampayan. "Magbihis ka, at samahan mo ang papa mo. Bilisan mo na at nag aantay siya sa labas." Ang sabi ni mama na sumigaw pa mula sa bintana. "Opo." Ang tangi kong sagot. Itinago ko ang cell phone ko sa aking bulsa na may ngiti sa labi habang naglalakad papunta sa Papa ko, at sumakay sa sasakyan. Kung alam ko lang na hindi ko na makikita ang aming tahanan, kapatid, at ang aking Ina...Hinding hindi ako sasama sa papa ko. "Papa, saan po tayo pupunta?" Lakas-loob kong tanungin ang aking ama na may pananabik sa aking tono. "It's a surprise Talya," sabi niya na hindi tumitingin sa akin kundi sa cellphone niya. "Bigyan mo lang ako ng konting hint. Please Papa.." pakiusap ko. Gusto kong malaman kung saan kami pupunta. Kinasusuklaman ko ang pagiging out of a loop. Tumingin sa akin ang Papa ko saglit, at tumin
Makalipas ang dalawang buwan ay may ipinagawa sa akin ang aking amo na si Don Geralt Monro. Ingay, sigawan, at nahinto ang tugtog.Nagtakbuhan ang mga tao sa isang club. Binasag ko ang buntot ng isang empty bottle upang gamitin pang depensa laban sa mga tambay at lasing na mga lalaki. Anim silang lahat kung bibilangin. Napalaban ako dahil sa pambabastos nila sa isang babae. Ang babaeng dancer ay sumasayaw sa gitna, pero dahil sa kalasingan nila ay lumapit sila sa stage at doon hinahawakan ang babae sa braso para hilahin at dalhin sa table nila. Walang sumita sa mga ito, na kahit ang manager ng club ay walang nagawa. Pero bago paman nangyari ang karahasan sa club na ito, ay may narinig akong bulungan sa katabing table, ayon sa kanila ang group na ito ay pawang mga miyembro ng wakwak gang. Good timing actually, dahil ang group nila ang sadya ko sa lugar na ito. "Ang tapang mo ah, sige! Lumapit ka dito!" Nagsalita ang isa sa kanila, akmang bumunot ito ng baril pero hindi natuloy dahi
Narating ko ang isang pangpang kung nasaan nakatago ang startup damon motor ko na kulay dilaw. Ang motor na unang regalo ni Don Geralt Monro sa akin, nang mapatay ko ang dalawang drug lords sa Mindanao. Sinoot ko ang aking long coat, na kulay itim, madulas at manipis na tela. Sumunod ay sinuot ko na rin ang helmet na kulay dilaw, maliban sa isara ang salamin nito para takpan ang aking mga mata."Tsog! tsog! tsog!"Bigla akong napayuko para umiwas sa tatlong sunod sunod na putok. Ngunit hindi na ako lumingon pa para hanapin kung saan galing ang pag putok. Ang kinaroroonan ko ngayon ay nasa matarik na bundok, na may kalsada na parang bituka ng manok, umiikot mula itaas hanggang baba.Batid ko na may sniper ang taohan ni Kwago kaya walang ibang hahabol sa akin kundi ang kanyang grupo lamang.Dahil sa biglang pagpapaputok sa akin mabilis kung pinatakbo ang startup damon motor at nagmamaneho ng walang tigil, nagpasuray suray sa daan, dahil kahit anong layo ko na ay nasusundan pa rin ako n
Nadulas ako sa loob at labas ng kamalayan. Malabo ang isip ko at manhid ang katawan ko, iyon ay dahil sa nakatulog ako sa malamig na metal surface sa loob ng isang puting van.Pinabagal ko ang aking paghinga at kinakalma ang sarili hangga't kaya ko. Nakahiga ako na nakatagilid at nakatali ang aking mga braso at binti. May nakatali na tela sa bibig ko at kasalukuyang nakabalot sa itim na plastic bag ang ulo ko. Sa pamamagitan ng kakaibang init sa magkabilang panig ng aking mga binti at sa isang lugar na malapit sa aking likod, masasabi ko na may tatlong taong nakapaligid sa akin habang binabantayan ako.Nakakapanibago lang sa pakiramdam dahil matagal na akong, hindi nakasakay ng isang van. Sa sandaling ito, maayos naman ang pakiramdam ko, pero nabago nang magtaka ako kung saan ang punta ng byaheng ito.Matagal din akong nakakulong sa isang bahay na may sekreto at malaking basement sa loob, kasama ko ang iba pang tulad ko na nabili, sa ngalan ng salapi. Ang bahay na iyon, ay ang tinat
Tahimik ang silid habang nakatingin si Geralt sa aking katawan, sa kanyang mga mata na may pitch black eyes na parang apoy na nakakasunog. Soot ko ang marumi at tattered na t-shirt at shorts na medyo malaki sa akin kaya tinalian ko ng rubber bond ang baywang ko. Walang tanda na may maayos akong sitwasyon sa ilalim ng kapangyarihan niya. Tahimik kong ipinamamanhik sa kanya at walang tanda na ipagpapalit niya ako. Galit ako na hindi ko siya mabasa kung ano ang pinaplano niya na masama sa akin. Di sana ay nakapaghanda ako, para sa aking kaligtasan. Nababasa ko ang lahat ng tao na nasa silid ngayon, ang lahat ay walang imik. Tinapik ni Geralt ang kanyang tagiliran, kinakabahan na ako. Nakatingin sa akin ang mga mata ng mga guwardiya. Ang iba sa kanila ay nagtaas ng kilay, at ang iba ay nagtataka. "Bakit tila ako lang ang andito na parang asong nakatali sa harap nila?" tanong ko sa sarili. Nakaluhod ako sa sahig, na parang robbot na hindi gumagalaw, Bakit? dahil patay na ako sa loob
Nagsuklay ako ng buhok sa mukha ko gamit ang sariling kamay, habang sinusundan ko si Oliver. Gusto kong tumigil dahil humanga ako sa madilim na palamuti sa paligid ko, pero alam kong hindi ngayon ang tamang panahon.Itinulak ni Oliver ang isang malaking pinto na may desinyong pang moderno, bold, malinis ang kulay at may mga linya.Pumasok kami sa isang napakalaking silid. May malaking pabilog na desk sa gitna na napapaligiran ng mga upuan at flat screen tv sa kahabaan ng mga pader. Kung may masasabi man ako sa silid na ito, ito ay isang silid ng isang bigatin at pribadong tao.Lumipat si Oliver sa may dulo ng bahagi ng mesa. May tinapik ito at nagliwanag ang makikinis na itim na ibabaw. Isang tv sa isang mesa? May ganito pala?Sinubukan kong tandaan ang anumang uri bago ako umalis apat na taon na ang nakararaan, ngunit dumating ako sa mansyon na ito na walang alam.Talagang umunlad ang mundo mula noon. Pero di ko akalain na ganoon kabilis. May alam ako kung paano mag hack ng password
Nagising ang aking diwa at kaluluwa mula sa aking pagtulog. May sadyang gumising sa akin. Ibinuka ko ang aking mga mata. Para putulin na ang isang panaginip na parte ng mapait na karanasan sa "safe house."Si Lilly, ang matalik kong kaibigan. pakiramdam ko ay sinusundan ako ng multo ng nakaraan. Base sa narinig ko mula sa mga sinabi niya ay ginahasa siya, isa lang ang naisip kong dahilan, iyon ay dahil hindi niya mapigilan ang sarili dahil sa katarantaduhang ginawa nila sa kanya. Napatingin ako sa orasan na nakadikit sa ding ding. 3:00 am, masyado pang maaga. Sa aking pag iisip, para na akong nasisiraan ng bait. Narito ako sa bagong tahanan, at bagong amo. Bumangon ako sa kama at naghanap ng ano mang bagay na pweding gamitin, ano mang bagay na maaring gagawin kong sandata sa ano mang oras, sapagkat gusto ko pang mabuhay ng matagal.Sa pagiikot ko sa buong kwarto, wala akong nakitang pweding kong sirain, kung magbabasag man ako, baka may makarinig pa at mahuli nila ako. Bumalik na la
Nagpabalik-balik ang lakad ko sa kwarto, na hindi mapakali. Sa isang sandali lang marahil ay ipapatawag na naman ako sa opisina ni Oliver. Bago mangyari iyon, kailangan kong makaalis sa kanyang mansyon sa lalong madaling panahon. Habang tumatagal ako dito, mas maraming oras ang ibinigay ni Oliver para malaman kung sino at ano talaga ako. Sa pamamagitan ng pagbanggit sa aking code name, "Silver sky" alam kong malapit na niyang malaman ang lahat, at hindi niya dapat malaman iyon."Aalis ako ngayong gabi" bulong ko sa aking sarili.Sa sandaling lumubog ang araw, at ang estado na ito ay nababalot sa anino, bahala na basta maka alis lang ako. Wala akong gaanong kasama upang tumulong sa paano makalusot, kailangan kong magamit muli ang aking pagka-tuso.Naglalakad ako papunta sa bintana, nagtago sa likod ng kurtina at pinagmasdan ang mga bantay sa ibaba. Hanggang sa kinagabihan at oras na para magpahinga. Buong araw kong pinagmamasdan ang mga guwardiya, pinag-aaralan ang mga oras ng shift n
Ito ang pangatlong pagkakataon na nakaramdam ako ng labis na kalungkutan, ang mawala siya muli sa paningin ko. Lumabas ang mga luha sa aking mga mata habang isinara ang pinto papunta sa emergency exit na iyon. Nagtitiwala ako na kaya niyang malampasan ang pagkakataon na ito.Bumalik ako sa aking kwarto at nagbihis, pinunasan ang luha at nagsoot ng pants at sumbrero. Hinagis ko sa kama ang nakatagong baril at isinok-sok sa ilalim ng aking bewang. Sa aking paglabas ng kwarto ay inunahan ko ang group ni Alexa na umakyat papunta sa eka-22 na palapag gamit ang elevator. Tumayo ako sa harap ng pinto, ang pintuan kong saan nagtatago si Oliver, tinititigan ko ito habang inaalala na dito kami sabay lumabas ng oras na iyon. Maya maya pa dumating ang group ni Alexa. "Talya!" sigaw ni Alexa. Sumunod sa kanya ang ilang mga taohan na puro mga lalaki."Sa tingin ko nandito siya.." matapos ko itong sabihin ay lumabas din ang matanda na si "Big boss""Find him!" paguutos ni "Big Boss" at agad nag sw
Simula sa aking panloob na mga hita, halos itinaas niya ang makapal na tela aking balat bago itakbo ito sa pagitan ng aking mga binti sa parehong masiglang paraan. Pigil ang hininga ko, pinipigilan ang pag-ungol habang ang mga galaw niya ay dumidikit sa aking clit. Kinapa ko ang aking mga kuko sa kanyang mga balikat at hindi ko makontrol ang aking mga balakang habang bumagsak ang mga ito sa kanyang palad. Maya maya pa ay huminto na siya, naiwan akong nasasaktan."Oliver," mahinang ungol ko, ngunit hindi niya ako naririnig o hindi niya pinapansin ang aking pakiusap.Gamit ang isang kamay ay ibinuka niya ang aking mga panlabas. Nararamdaman ko ang aking sarili na basang-basa habang sinisimulan niya akong linisin nang marahan at pamamaraan, pinataas at pababa ang tela, sa magkabilang gilid ng aking clit, isang beses, dalawang beses,tatlong beses.Ang magaspang na dulo ng tela ay nagpapadala ng mga shockwaves ng kasiyahan sa buong katawan ko habang patuloy niyang binabalewala ang aking pu
TWO MONTHS AFTER;Ilang minuto bago mag alas 10 ng gabi, nag doorbell ako sa pinto. Binuksan naman agad ito ni Oliver at ako ay pumasok. May bouquet siya ng makukulay na rosas, ang mga paborito ko at ngumiti siya na nakatingin sa akin, abot pa hanggang taenga.Namangha ako sa kanya kung gaano niya binibigyang pansin ang mga detalye at naaalala ang lahat ng sinabi ko. Halos araw-araw niyang pinaparamdam sa akin na mahal niya ako. Niyakap at hinagkan niya ako sa pintuan bago pinapasok sa loob at inalok ako ng upuan sa sofa. Ngumiti si Oliver habang kinukuha ang quaint living room space. Ang plush, sienna kulay sofa, loveseat, ottoman, at oversized chair ay mukhang komportable at nakaka-relax. Lahat ng bagay sa kuwarto mula sa lugar ng alpombra at coffee table sa malaking TV at makulay na mga mask sa pader ay kumakatawan sa isang bahagi ng personalidad ko. Natutuwa si Oliver na makitang natapos lahat ng effort niya para bigyang kahulugan ang natitirang bahagi ng bahay, at hindi ko maint
Nilapag ko muna ang pamunas sa mesa at tumakbo papunta sa pinto ng aking kwarto. Pumasok si Kuya Jayson at Alexa na hindi man lang ako inaantay. "Ah, Teka lang! Teka lang!" sinabi ko kahit hindi pa ako nakapasok sa loob. Ang akala ko ay nahuli na ako, ngunit isang kahihiyan ang nadatnan ko. Nagkalat ang mga damit ko, ang tuwalya ko ay nakahiga sa upuan at magulo ang kama ko. I see, matalino si Oliver, Kinalat niya ang mga gamit ko upang hindi maghinala. Napabuntong hininga ako. "Ee. Kasi wala pa akong time.. pasensya na. Pero aayusin ko muna ha? saglit lang to." agad akong kumilos, aligagang kinuha ang tuwalya at sa pag hila ko nito ay nakita ko ang isang pirasong brief na nakaipit doon. Brief ni Oliver? sisigaw na sana ako, sapagkat diring-diri na ako, pinulot ko ang kanyang brief sabay balot sa ilalim ng tuwalya ko. Napapikit ang aking mga mga mata, sa isip ko, sa dami ng nahawakan ko brief pa talaga niya? "It's okay Talya, sa labas nalang kami matulog. I think hindi rin ta
Ang aking mga saloobin at damdamin ay nakikipaglaban sa isa't isa."Let me go!" pakikiusap ko uli sa kanya. Imposibleng hindi ako magkagusto sa lalaking ito. Ako dapat ang matakot sa kanya. Ngunit ang kanyang haplos ay nagpapadala ng isang nakakapagpakalmang init sa pamamagitan ko, at ang gusto ko lang gawin ay mawala sa kanyang mga titig, sa kanyang paghipo, pabango, at panlasa. Ngunit siya ang bumihag sa akin, ang aking kaaway. Isang maliit na boses sa aking ulo ang nagtatalo ngayon, Mahal mo siya bakit mo susukuan? gusto mo sya bakit mo aayawan?. Siya ang dahilan kung bakit ako nandito. Kinidnap niya ako without a ransom, nandito ako para pahirapan, maghigante at gawing katatawanan, ano pa ba? ganoon ba ang taong nagmamahal. Para sa akin, hindi ugali ng taong nagmamahal na gawing hayop ang taong minamahal nila. "Did you say 'No"?" follow up niyang tanong. Masama ba akong babae kung tatangihan ko ang alok niyang pagpapakasal? Alam ko na hindi ko pweding ipilit ang sarili ko
"Do you regret not succeeding in killing me?" pangatlong tanong na mas lalong nakapag-panginig ng buo kong kalamnan. Oo nga, totoo siya, buhay siya!"O.. Oliver.." pautal utal kong sinabi ang pangalan niya."Talya.. the silver sky." Mas lalo pa akong kinakabahan ngayon."Paanong-?" "For at least you survive on my test!" nakangisi siya, kaplastikan na pag-ngisi na may masamang binabalak.Bahagyang ipinilig ni Oliver ang aking ulo na sinusubukang baliwalain ang tanong ko."Silver sky, silver sky!," paulit-ilit niyang binabangit ito. Ang code name na itinalaga sa akin ni Don Geralt Monro noon."Now I know you are the last of my father's will. That's why he wanted me to marry you instead. How pitty I am.""Your Father wants me only dead. He didn't care of me, the same as you. He didn't care all of us.""And why did you not telling me the that?!" sigaw niya."Because.. because I care.." sinabi ko sa kanya."All you wanted is your friends to send them back here in the Philippines. That's
JCM CONDOMINIUM sa davao city ang kilalang gusali na tinitirhan ko sa ngayon. Si Kuya Jayson ang tumulong sa akin para makapagtrabaho ako. Ang namamahala ng gusali ay kinausap lamang niya, at pumayag naman ito, ayon sa kanilang kasunduan. Magkakilala ang dalawa dahil sa tanyag na kilala si Kuya Jayson na isang anak ng nagmamay ari ng banana plantation, higit pa doon ay matagal na niyang nabili ang condo na ito. Malakas talaga ang kapangyarihan kapagka may pera ang isang tao.Nagtatrabaho ako bilang cashier, sa isang maliit na minimart grocery store sa ground floor, at kung minsan tumutulong ako mag ayos ng mga item at mag hatid ng mga pinamili ng customer papunta sa car park, kung hindi naman ay naglilinis ng store. Nasisiyahan ako sa pang araw-araw kung pinagkaka abalahan, kahit na sa una ay nahirapan ako. Sa totoo lang, ayaw ni Kuya Jayson na magtrabaho ako doon, ang gusto lamang niya ay parati niya akong makakasama. Ako lang ang nagpupumilit nito, dahil gusto ko bumawi at magbago.
"Yes Father.." mahinang sagot ni Kuya Jayson. Isang katahimikan na naman ang sumunod na nangyari matapos niyang magsalita. "I can't do anything if you are the truly one. Well, let's celebrate! A warm welcome to our family! haha.ha" Pareho kaming tatlo na nagulat sa reaksyon ng matanda. Hindi ko akalain na ganito siya tumanggap ng isang tao na taga labas at natawa pa. Kung kaya nagka-tinginan na lamang kami. "Let's eat.." at muli nagsasalita siya ng pag aaya. Kinabukasan ay inutusan ni Kuya Jayson ang kanyang dalawang taohan na dalhin ako sa kanyang tirahan, kung saan 24 kilometro at 43 minuto ang byahe mula sa banana plantation. “Nandito na po tayo, Miss Talya." Nagising ako mula sa pagkatulog. Sapagkat ang akala ko ay malayo pa ang pupuntahan namin. Inilabas ng lalaki ang isang set ng mga susi at iginiya ako sa elevator nang nakangiti. Nang makalapit ako sa kanya, inilahad niya ang kamay niya sa akin. “Ako si Clark Patty, isa sa mga tagapamahala ng gusali. "Ikinagagalak kit
Sinagot naman agad ni kuya Jayson ang katanungan ng aking isip, kahit di ko pa naitanong. "My Stepfather is Japanese. Pero huwag kang mag aalala dahil somehow nakakaintindi siya ng tagalog. He is a business man here in the Philippines and sa Japan mayroon lang kaming maliit na restaurant na pinapatakbo. Comfortable na ako sa buhay na iyon but he has his broad mind, kaya lumaki ang negosyo niya habang abala ako sa restaurant na pinapatakbo namin" pagkekwento niya. Sumunod sa kanya ay nagkwento na rin sa akin si Alexa."Sa banana plantation, nagkataon na dito ako napadpad tatlong araw matapos mo akong tinulungang makatakas Talya. Sa sobrang gutom, nakapasok ako dito. Sa maniwala ka at sa hindi. Nagnanakaw ako ng saging para may maisubo sa nagugutom kong sikmura. Hanggang sa mahuli ako ng isang harvester.""Nahuli ang isang unggoy na kagaya mo?" malokong sagot ko." At nagtatawanan kaming tatlo matapos kung magsalita."Alexa is my new assistance sa banana plantation. How about you, gust