MasukShare
PAGNANASA
Terakhir Diperbarui:
2024-10-21 05:28:52
JJOSEFFstill on going
Bab terkait
OUR THING KAI TANASHI
"Talya! gising!" Boses na tatlong beses kong naririnig. Tila isa itong panaginip. Ngunit nagbukas ang aking memorya sa nakaraan, nawalan pala ako ng malay ng iniwan ako ni Oliver sa kawalan. Iniunti-unti kong binuksan ang aking mga mata kahit na may panghihina at sakit na nararamdaman sa buo kong katawan. Ngayon nagising na naman ako sa katotohanang pagkakamali ko sa taong pinagkatiwalaan. "Saka ka na magpaliwanag, ilalayo na muna kita dito" sabi niya na hindi ko pa maklaro ang kanyang pagmumukha. "Tulungan mo ako.." sinabi ko na parang nasusuka at hilong hilo pa sa nangyari. Nahimasmasan na lamang ako at bumalik ang aking katinuan, ng magising ako kinaumagahan na. Unang tumambad sa aking harapan ang mukha ng dalawa kong kaibigan. Si Tantan at Luciana, ang tumulong pala sa akin para makaalis ako sa lugar na iyon. "Buti nalang talaga! hindi ka na puruhan doon" pagaalalang sinabi sa akin ni Luciana. Hindi ako makaimik. Ang katotohanan ay bukod sa nakatulog ako ay pinagtatadya
Terakhir Diperbarui : 2024-12-01OUR THING ANG AKING KAPALARAN
"Talya! tapos kana bang maglaba diyan?" ang sigaw ni mama mula sa taas ng bahay namin. "Opo mama" ang pasigaw ko na sagot habang sinampay ang huli at malaking pantalon ni papa sa sampayan. "Magbihis ka, at samahan mo ang papa mo. Bilisan mo na at nag aantay siya sa labas." Ang sabi ni mama na sumigaw pa mula sa bintana. "Opo." Ang tangi kong sagot. Itinago ko ang cell phone ko sa aking bulsa na may ngiti sa labi habang naglalakad papunta sa Papa ko, at sumakay sa sasakyan. Kung alam ko lang na hindi ko na makikita ang aming tahanan, kapatid, at ang aking Ina...Hinding hindi ako sasama sa papa ko. "Papa, saan po tayo pupunta?" Lakas-loob kong tanungin ang aking ama na may pananabik sa aking tono. "It's a surprise Talya," sabi niya na hindi tumitingin sa akin kundi sa cellphone niya. "Bigyan mo lang ako ng konting hint. Please Papa.." pakiusap ko. Gusto kong malaman kung saan kami pupunta. Kinasusuklaman ko ang pagiging out of a loop. Tumingin sa akin ang Papa ko saglit, at tumin
Terakhir Diperbarui : 2023-08-01OUR THING HARAPIN ANG WAKWAK GANG
Makalipas ang dalawang buwan ay may ipinagawa sa akin ang aking amo na si Don Geralt Monro. Ingay, sigawan, at nahinto ang tugtog.Nagtakbuhan ang mga tao sa isang club. Binasag ko ang buntot ng isang empty bottle upang gamitin pang depensa laban sa mga tambay at lasing na mga lalaki. Anim silang lahat kung bibilangin. Napalaban ako dahil sa pambabastos nila sa isang babae. Ang babaeng dancer ay sumasayaw sa gitna, pero dahil sa kalasingan nila ay lumapit sila sa stage at doon hinahawakan ang babae sa braso para hilahin at dalhin sa table nila. Walang sumita sa mga ito, na kahit ang manager ng club ay walang nagawa. Pero bago paman nangyari ang karahasan sa club na ito, ay may narinig akong bulungan sa katabing table, ayon sa kanila ang group na ito ay pawang mga miyembro ng wakwak gang. Good timing actually, dahil ang group nila ang sadya ko sa lugar na ito. "Ang tapang mo ah, sige! Lumapit ka dito!" Nagsalita ang isa sa kanila, akmang bumunot ito ng baril pero hindi natuloy dahi
Terakhir Diperbarui : 2023-08-01OUR THING ANG PAGKAMATAY NG KAIBIGAN
Narating ko ang isang pangpang kung nasaan nakatago ang startup damon motor ko na kulay dilaw. Ang motor na unang regalo ni Don Geralt Monro sa akin, nang mapatay ko ang dalawang drug lords sa Mindanao. Sinoot ko ang aking long coat, na kulay itim, madulas at manipis na tela. Sumunod ay sinuot ko na rin ang helmet na kulay dilaw, maliban sa isara ang salamin nito para takpan ang aking mga mata."Tsog! tsog! tsog!"Bigla akong napayuko para umiwas sa tatlong sunod sunod na putok. Ngunit hindi na ako lumingon pa para hanapin kung saan galing ang pag putok. Ang kinaroroonan ko ngayon ay nasa matarik na bundok, na may kalsada na parang bituka ng manok, umiikot mula itaas hanggang baba.Batid ko na may sniper ang taohan ni Kwago kaya walang ibang hahabol sa akin kundi ang kanyang grupo lamang.Dahil sa biglang pagpapaputok sa akin mabilis kung pinatakbo ang startup damon motor at nagmamaneho ng walang tigil, nagpasuray suray sa daan, dahil kahit anong layo ko na ay nasusundan pa rin ako n
Terakhir Diperbarui : 2023-08-01OUR THING ANG AKING AMO
Nadulas ako sa loob at labas ng kamalayan. Malabo ang isip ko at manhid ang katawan ko, iyon ay dahil sa nakatulog ako sa malamig na metal surface sa loob ng isang puting van.Pinabagal ko ang aking paghinga at kinakalma ang sarili hangga't kaya ko. Nakahiga ako na nakatagilid at nakatali ang aking mga braso at binti. May nakatali na tela sa bibig ko at kasalukuyang nakabalot sa itim na plastic bag ang ulo ko. Sa pamamagitan ng kakaibang init sa magkabilang panig ng aking mga binti at sa isang lugar na malapit sa aking likod, masasabi ko na may tatlong taong nakapaligid sa akin habang binabantayan ako.Nakakapanibago lang sa pakiramdam dahil matagal na akong, hindi nakasakay ng isang van. Sa sandaling ito, maayos naman ang pakiramdam ko, pero nabago nang magtaka ako kung saan ang punta ng byaheng ito.Matagal din akong nakakulong sa isang bahay na may sekreto at malaking basement sa loob, kasama ko ang iba pang tulad ko na nabili, sa ngalan ng salapi. Ang bahay na iyon, ay ang tinat
Terakhir Diperbarui : 2023-08-01OUR THING KONTRA-BENTA
Tahimik ang silid habang nakatingin si Geralt sa aking katawan, sa kanyang mga mata na may pitch black eyes. Nakasuot ako ng marumi at tattered na t-shirt at shorts na medyo malaki sa akin kaya tinalian ko ito sa baywang ko.Walang tanda na may maayos akong sitwasyon sa ilalim ng kapangyarihan niya. Tahimik kong ipinamamanhik sa kanya at walang tanda na ipagpapalit niya ako. Galit ako na hindi ko siya mabasa kung ano ang pinaplano niya na masama sa akin.Nababasa ko ang lahat ng tao sa silid na ito. Tinapik ni Geralt ang kanyang tagiliran, kinakabahan siya. Panaka-nakang nakasilip sa akin ang mga mata ng mga guwardiya, nagtataka sila.Nakaluhod ako sa sahig, walang. anumang galaw ang katawan ko. Bakit? dahil patay na ako sa loob ng pagkatao ko.Sa ilang taong pananatili ko sa basement na iyon, ay doon nakatira ang bahagi ng aking buhay. May mgapinagdadaanan ako at hindi ko na maibabalik ang dati. Kung ano at kong sino ako."Kukunin ko siya sa isang kondisyon," sabi ni Oliver.At sa wa
Terakhir Diperbarui : 2023-08-01OUR THING ANG IKALAWANG AMO
Nagsuklay ako ng buhok sa mukha ko gamit ang sariling kamay, habang sinusundan ko si Oliver. Gusto kong tumigil dahil humanga ako sa madilim na palamuti sa paligid ko, pero alam kong hindi ngayon ang tamang panahon.Itinulak ni Oliver ang isang malaking pinto na may desinyong pang moderno, bold, malinis ang kulay at may mga linya.Pumasok kami sa isang napakalaking silid. May malaking pabilog na desk sa gitna na napapaligiran ng mga upuan at flat screen tv sa kahabaan ng mga pader. Kung may masasabi man ako sa silid na ito, ito ay isang silid ng isang bigatin at pribadong tao.Lumipat si Oliver sa may dulo ng bahagi ng mesa. May tinapik ito at nagliwanag ang makikinis na itim na ibabaw. Isang tv sa isang mesa? May ganito pala?Sinubukan kong tandaan ang anumang uri bago ako umalis apat na taon na ang nakararaan, ngunit dumating ako sa mansyon na ito na walang alam.Talagang umunlad ang mundo mula noon. Pero di ko akalain na ganoon kabilis. May alam ako kung paano mag hack ng password
Terakhir Diperbarui : 2023-08-02OUR THING OLIVER'S NEW CONTRACT
Nagising ang aking diwa at kaluluwa mula sa aking pagtulog. May sadyang gumising sa akin. Ibinuka ko ang aking mga mata. Para putulin na ang isang panaginip na parte ng mapait na karanasan sa "safe house."Si Lilly, ang matalik kong kaibigan. pakiramdam ko ay sinusundan ako ng multo ng nakaraan. Base sa narinig ko mula sa mga sinabi niya ay ginahasa siya, isa lang ang naisip kong dahilan, iyon ay dahil hindi niya mapigilan ang sarili dahil sa katarantaduhang ginawa nila sa kanya. Napatingin ako sa orasan na nakadikit sa ding ding. 3:00 am, masyado pang maaga. Sa aking pag iisip, para na akong nasisiraan ng bait. Narito ako sa bagong tahanan, at bagong amo. Bumangon ako sa kama at naghanap ng ano mang bagay na pweding gamitin, ano mang bagay na maaring gagawin kong sandata sa ano mang oras, sapagkat gusto ko pang mabuhay ng matagal.Sa pagiikot ko sa buong kwarto, wala akong nakitang pweding kong sirain, kung magbabasag man ako, baka may makarinig pa at mahuli nila ako. Bumalik na la
Terakhir Diperbarui : 2023-08-03
Bab terbaru
OUR THING KAI TANASHI
"Talya! gising!" Boses na tatlong beses kong naririnig. Tila isa itong panaginip. Ngunit nagbukas ang aking memorya sa nakaraan, nawalan pala ako ng malay ng iniwan ako ni Oliver sa kawalan. Iniunti-unti kong binuksan ang aking mga mata kahit na may panghihina at sakit na nararamdaman sa buo kong katawan. Ngayon nagising na naman ako sa katotohanang pagkakamali ko sa taong pinagkatiwalaan. "Saka ka na magpaliwanag, ilalayo na muna kita dito" sabi niya na hindi ko pa maklaro ang kanyang pagmumukha. "Tulungan mo ako.." sinabi ko na parang nasusuka at hilong hilo pa sa nangyari. Nahimasmasan na lamang ako at bumalik ang aking katinuan, ng magising ako kinaumagahan na. Unang tumambad sa aking harapan ang mukha ng dalawa kong kaibigan. Si Tantan at Luciana, ang tumulong pala sa akin para makaalis ako sa lugar na iyon. "Buti nalang talaga! hindi ka na puruhan doon" pagaalalang sinabi sa akin ni Luciana. Hindi ako makaimik. Ang katotohanan ay bukod sa nakatulog ako ay pinagtatadya
OUR THING PAGNANASA
“Oliver stop..” pakiusap ko ngunit tila hindi nito naririnig ang aking sinabi. Sa aking pagsisikap na makaiwas sa pagkakahawak nito, hindi sinasadyang naidiin ko ang sarili laban sa aking pagpukaw, na pilit na pinipigilan ang sarili mula sa pagiging marupok. Isang malalim na paghinga ang kumawala sa kanyang mga labi, habang ako ay likas na umatras, ngunit handa na siya sa aking mga reaksyon. Tanging isang ngiti lang ang ipinakita niya sa kanyang mukha. Sa isang sinasadyang paggalaw, ang kanyang daliri ay nakipagsapalaran sa nagiinit kong katawan, at ito ay nagdulot ng isang tugon na nagpapataas ng tensyon sa pagitan naming dalawa. Pinagod ni Oliver ang kanyang daliri sa kanyang pagnanasa. “My father, hid something from me. It is the most important thing I want to have before I leave the Philippines.”sinabi niya na pansamantalang tumigil. “What are you talking about?” tanong ko at kagat-labing napapikit ang mata saglit dahil sa muling pagmasahe ng kanyang kamay sa aking mga u***g.
OUR THING HULI KA NA SILVER SKY
Sa kagustohan kung lumayo kay Oliver Monro, hinarang naman ako sa lobby ng kanyang dalawang taohan na ngayon ko lang nakita. Pareho silang nakatingin sa akin. Ngunit agad akong nabahala ng mapansin na tumatagal ang titig nila sa dibdib ko. Napakunot-noo ako at sinabing, “Padaanin ninyo ako..” Nagtinginan ang dalawa sa isa't isa. “Nawawala po ata kayo Miss..” sagot ng isang lalaki sa bandang kanan, sabay himas sa kanyang bewang kung saan naka-pwesto ang kanyang baril. “Paano ka nakapasok dito..?” Tanong naman ng isang lalaki na nakatayo sa bandang kaliwa ng aking harapan. “Hindi ko na kasalanan kung mahina ang seguridad ninyo sa pagbabantay, kaya pala madali kayong malusob ng mga kalaban.” deretsahang sinabi ko. "Anong ginagawa mo dito?" maangas na tanong ng isa sa kaliwa. Sinubukan niyang lumapit sa akin at itinaas ang kanang kamay. Mabuti na lang at ako ay mabilis na nakailag bago paman niya maabot ang hibla ng aking buhok. "Malamang! ang amo nyo ang kailangan ko, at wal
OUR THING GALIT AT POOT
"Talya....a. anak.." Sigaw niya na hirap sa paghabol ng hininga. Nagawa pa nitong ngumiti na alam ko na napipilitan lang itong ipakita sa akin, na wala siyang nararamdaman. Namumula ang kanyang pisngi mula pa kanina, ngunit sa bawat sigundong lumipas, ang kanyang labi ngayon, ay unti unting namumutla. Pakiramdam ko, huminto ang mundo ko habang tinititigan ko siya. Hindi ako maka-react agad, batid ko na naunahan ako ng pagkamuhi, galit, at ngayon ay gulat na gulat. Hanggang sa nasaksihan ko ang pamu-muo ng mga luha mula sa kanyang mga mata, dumadaosdos sa kanyang pisngi, hanggang sa pumatak ito sa lupa. "Mm..maaa..." "Ma..ma....." aking sigaw. Tumakbo na ako para lapitan siya. Hanggang sa bumagsak sa lupa ang katawan ng aking Ina, mabuti na lamang at nasalo ko pa ang ulo niya. Marahan kong ini-angat ang ulo niya at niyakap ko siya ng mahigpit. Saka ko pa lang nararamdaman ngayon, ang bigat mula sa kaloob loob ko. "Ma..." sambit ko. Naluluha na ako habang pinagmamasdan ang
OUR THING PIGHATI
"I thought I would never see you again..." Sinabi ko habang nakatingin sa bintana. Nang maramdaman ko ang isang mainit na paghinga ay napalingon ako kay Oliver, na nagbukas nang napakaganda niyang mga mata. Mahinhin ang kanyang mga tingin na may senyalis ng pagka-antok matapos ang pangyayari. Hindi na ito bago sa akin, aminado ako sa aking sarili na nagpaubaya ako di dahil sa gusto ko. Sa isip ko, ay namimiss ko lang siya. Pero sa puso ko ay may pighati, at may pangungulila akong nadarama. "I know that I will find you here. Mom told me that you liked to stay near the sea" sagot niya sa akin. Sumunod ay bumangon siya at umupo kung saan siya nakahiga kanina, saka muling nagsalita. "There are so many things that I want to do. I want to leave the Philippines and start all over in Italy, the only place where I belong." Nang marinig ko ang huli niyang sinabi ay parang tinutusok ng isang matulis na kutsilyo ang aking puso, ang sakit. Napatulala ako. Hindi ko sukat akalain na mararam
OUR THING PUSONG LIGAW
"Hindi mo ako anak. Dahil kong ikaw ang aking Ina, hindi mo dapat ako hinahayaang mawala" Tumulo ang aking luha ng bigkasin ko ang bawat letrang ito. Kahit kaunting pagmamahal ay wala akong nararamdaman ngayon. Nananaig ang kirot sa puso ko, na parang gusto kong sumigaw."Kung alam mo lang anak...""Hindi ko alam, at hindi kita kilala. Isa pa, hindi ko hinahanap ang aking magulang. Dahil alam ko na patay na sila." pagmamatigas kong sabihin ito. Hindi ko alam kung maniniwala siya o may epekto ang sinabi ko. Pero ito ang totoo. Pinatay na nila ako noon, na kahit humihinga pa ako hanggang ngayon. "Talya... patawarin mo ang mama..." mahinahon niyang salita ngunit may kalakasan, lakas na nakakapanghina sa akin. Bakit hindi sing-tigas ng bato ang puso ko, katulad ng ginawa nila sa akin noon?Humakbang siya kasabay ng pag agos ng mga luha mula sa kanyang mga mata. Itinaas ang dalawang kamay na parang may sinasalubong na isang mahigpit na yakap, saka sinabing..."Talya anak.. miss na miss n
OUR THING MULING PAGTATAGPO
"Napakagaling mo talaga, pinahanga mo ako sa ginawa mo laban kay Oliver Monro. Dahil doon dinagdagan ko ang hinihingi mong pera," sambit ni "Black hawk" nang makausap ko sa telepono. Tinawagan ko siya para sa financial naming pangangailangan."Kung may magaling man sa atin, ikaw iyon. Kung di dahil sa tulong mo malamang pinag-pyestahan na ako ng mga bulate ngayon sa lupa""Of course, ako lang naman ang the "legendary spy" sa buong Pilipinas. Nakakalungkot lang dahil ikaw lang ang nakaka alam niyan," matapos niyang sabihin ito ay tumawa siya."Hindi ka pa rin nagbabago," saad ko sa kanya."Get the money in any LCB encashment center near you" huling sinabi niya at ibinababa ang tawag, ngunit bago iyon ay narinig ko pa ang pagtawa niya matapos magsalita."Hanggang ngayon ba nagtitiwala ka pa rin sa matandang iyon?" tanong ni Luciana."Oo, alam ko tutulungan niya tayo at hindi niya ako bibiguin." "Sana nga lang, dahil kung hindi hahanapin ko siya sa buong Pilipinas pag gumawa siya ng kalo
OUR THING SI TANTAN AT LUCIANA
"Tantan, Luciana..."Tumakbo ako ng makita ko ang dalawa kong kaibigan. Si Tantan at Luciana ay malapit din noon sa matalik kong kaibigan na si Lilly. Katulad ko ay wala rin silang nagawa para iligtas si Lilly mula sa mga kamay ng mga taohan ni Don Geralt Monro. Ganon pa man ay hindi ko sila masisisi kung naunahan na sila ng takot. Sa muli naming pagtatagpo ngayon, ay hindi na namin napigilan ang maging emosyonal at mayakap ang isa't isa.Ang dalawa ay kasama ko na lumaki sa "safe house" noon na itinayo ni Don Geralt Monro sa Isla ng Siargao. Si Tantan, nagbago na ang kanyang itsura, ang maitim niya na buhok ay may kulay na dilaw, matangkad at maputi siya, dahil ayon sa kanya isang German ang kanyang ama na iniwan ang kanyang Ina hanggang sa mamatay ito dahil sa depression. Ang palatandaan ko sa kanya ay putol ang isang daliri sa kaliwang bahagi ng kanyang kamay. Pinutol ito ng isa sa mga taohan ni Don Geralt noon, nang mahuli siyang kumuha ng pagkain sa ref sa oras ng hating gabi."Ma
OUR THING KADUGO
(POV-3) "Sir, lumabas na ang resulta ng DNA test ng isang taong pumatay sa kilalang Drug Lord na nagtatago sa isang Isla ng Mindanao. Si Kwago." Ang nagsalita ay si SPO2 Alfred dela Cruz. Dalawampu't walong taong gulang. Mabilis siyang kumilos, matalino at magaling sa pag gamit ng mga makabagong technology sa kasalukuyang henerasyon. Mabilis siyang nakitaan ng kakaibang husay at galing, bukod dito, ay tapat siya sa kanyang tungkulin sa lumipas na limang taon, kaya mabilis niyang nakuha ang naturang rank bilang pulis."Anong findings?" Tanong ng isang lalaking nakatalikod. Hindi ito humarap sa pulis na dumating na nagsasalita."I'm sorry Sir, pero it's clear na kilala mo ang taong ito""What? Inaakusahan mo ba ako?" pagkatapos marinig ng pulis ang sagot ng lalaki ay napalunok na lang siya sa sarili nitong laway."No Sir! I'm sorry.. what I mean is baka kilala mo ang taong ito, dahil pagkatapos ng masusing investigation, I found out na nagmatch ang DNA test result sa dugo mo""Huh? ka
