Chapter 5: ONE UNFORTUNATE GROOM

Samantala, naging abala si Anton sa stag party na inihanda ng kanyang mga kaibigan. Dalawang araw na lang ay ikakasal na siya. Masayang masaya siya sa desisyon na iyon. Sa dinami-rami ng kanyang naging girlfriend, he found the one atlast.

Ngunit para sa malapit niyang kaibigan na si Aldwin ay nakahanap daw siya ng katapat sa kapipili ng kapipili ng babae na papasa sa kanyang standard.

Sa sobrang ganda ng kanyang girlfriend ay nagmumukha siyang alalay nito. Nagiging sunud-sunuran siya sa mga kagustuhan nito ngunit nilunok ni Anton ang kanyang pride.

“Mahal na mahal ko kasi siya, Pare.”

“Siguradong-sigurado ka na ba talaga sa kanya?” Tumango si Anton.

He fell in- love at first sight with Pauline. Sa kanya niya nakita ang kanyang forever. Matagal kasing na-confine si Anton ng maaksidente siya sa drag racing. Malapit na sana siya sa finish line ng magloko ang kanyang makina at hindi na niya makontrol ang kanyang minamanehong sports car.

Si Pauline ang nagtiyagang nag-alaga sa kanya hanggang sa tuluyan siyang gumaling at makalakad.  Lalo niyang minahal ang babae.

“Love, are you happy?” tanong ni Anton kay Pauline. Iyon ang palagi niyang tanong sa babae. Tahimik lang kasi ito simula ng magplano silang magpakasal. Hindi nito inaasahan ang marriage proposal na iyon sa ospital.

“Will you marry me, Pauline?” Hindi na rin nakatanggi ang babae. Maraming nakasaksi sa proposal na iyon. Matatanggihan ba niya ang anak ng may-ari ng hospital kung saan siya nagtatrabaho.

Siya na nga daw ang pinakamasuwerteng babae sa lahat. Hindi nila alam kung gaano kalaking problema ang kanyang kinakaharap.

“Sabihin mo lang sa akin kung mahal mo ako at hindi ka magsisisi.”

“Anong mababago kapag sinabi kong mahal pa rin kita? Ikakasal na ako.”

Naging banta ang marriage proposal na iyon upang kumilos rin si Archon. Matagal niyang tinikis ang babae. Iniwan niya ito dahil ipinagkasundo siya ng kanyang pamilya sa ibang babae. May anak na babae raw ang amiga ng kanyang ina. Matagal na nilang kasunduan iyon.

“Who is this woman?” tanong kanyang ina ngunit nawalan ng lakas ng loob si Archon. Hindi niya naipaglaban ang kanyang pagmamahal kay Pauline. Hindi pa nga niya maipakilala ang babae sa kanyang mga magulang sa tagal ng kanilang relasyon.

“Bigyan mo ako ng sapat na panahon, Pauline. Huwag mong gawin ito sa akin.”

“Anong gagawin ko, Archon? Ikaw ang nang-iwan sa akin. Kung magulo pa ang isipan mo hanggang ngayon, wala akong magagawa. Life your life and I can be on my own.”

Ngunit hindi rin tinantanan ni Archon si Pauline. Gumagawa ito ng paraan upang magkasarilinan sila ng babae. Siniguro niyang mahuhulog ito sa kanyang bitag upang hindi na rin niya ito mapakawalan.

“What are we going to do now?” Mahigpit na niyakap ni Archon si Pauline habang magkayakap sila sa dilim. Muling nangusap ang kanilang mga labi at sapat na para hindi matuloy ang kasal niya kay Anton.

Iyon ang naging huling pag-uusap nina Pauline at Archon. Naging abala silang pareho sa ospital. Sa Rehabilitation Department si Pauline at sa Pediatric Section naman si Archon.

Habang abala naman si Anton ay buong sigla pa rin nitong ginampanan ang kanyang tungkulin sa Advertising Company na kanyang pinamamahalaan. May oras pa rin siyang tawagan ang kanyang fiancée.

“Hello, Sweetheart.” May energy pa siyang sunduin ito sa hospital.

“Marami ka bang ginawa sa ospital ngayon? Pagod ka ba?” tanong pa ni Anton. Umiling lang si Pauline.

“Huwag mo na lang akong pansinin?”

“Are you nervous? Don’t worry, I’ll be the gentlest man in bed with you,” bulong nito sa babae,

“Don’t be naughty, Anton.” Saka siya tinitigan nito. Tumulo ang luha ni Pauline.

“What’s wrong, Pauline?” Umiling lang siya at niyakap ng mahigpit ang lalaki. Hindi niya masabi ang totoo.

Pag-alis ni Anton ay tinanggap niya ang tawag mula kay Archon.

“Buntis ako, Archon. Anong gagawin ko?”

Pagkatapos ng dalawin ni Archon ang huling bata niyang pasyente ay dumiretso siya sa apartment ni Pauline. Hindi niya napigilan ang labis na pananabik sa babae. Niyakap niya ang babae at ginawaaran ng kiss sa labi. Sabay silang umakyat at pumasok sa loob ng kuwarto.

“Please take care of yourself. Huwag kang nagpupuyat. Don’t cry. Dapat palagi kang masaya. Malulungkot ang baby natin kapag malungkot ang mommy.”

“Anong gagawin natin? Paano ko sasabihin kay Anton?”

“Let me handle, Anton.”

Walang inalala si Pauline sa buong preparasyon ng kanilang kasal ni Anton. Si Anton ang bahala sa lahat. Uuwi daw ang kanyang mga magulang upang makilala nila ang groom.

Tatlong araw na lang bago ang kasal lalong naramdaman ni Anton ang sobrang excitement. Biniro siya ng mga kaibigan na siguraduhin na malakas ang kanyang resistensiya upang makayanan ang pagod sa kanilang honeymoon.

Tinitigan ni Anton ang dalawang plane ticket na bigay ng kanyang ina. A ticket for two patungong Mexico.

“Where did you find this place River of Maya Island?”

“Bakit mo pa ba itinatanong? Puntahan na lang ninyo for your honeymoon.”

“Thanks, Ma.”

“Anton…”

“Ma, I don’t wanna talk about it. Ang mahalaga ay sigurado kong dadalo sa kasal namin si Pauline. Her parents will be here tomorrow.”

“Anton…” seryosong tawag ng ina.

“I love Pauline. I love her. Hindi ko ikinahihiya ang trabaho ni Pauline kahit isa siyang physical therapist.”

“Anton…”

“Mahal ko si Pauline. I am proud of her. Sinamahan niya ako sa panahong gusto ko nang sumuko. Kung hindi dahil sa kanya, for sure, I’ll be in my wheelchair for the rest of my life.”

“Ang sa akin lang naman…”

Tinalikuran na ni Anton ang ina. Hindi na niya pinatapos ang sinasabi ni Danes. Malaki naman talaga ang ipinagbago ni Anton simula ng maging sila ni Pauline. Nagkaroon ng direksyon ang buhay niya at natuto siyang mangarap na bumuo ng kanyang pamilya. He started to become responsible.

Ngunit ang inasahan ni Anton ang masayang kasal nila ni Pauline ng araw na iyon ay ang araw na hindi niya makaklimutan. Hindi sumipot ang bride at the very last minute.

“Sorry, Anton.”

“WHY?”

Umalingawngaw ang boses ng hinagpis ni Anton sa loob ng simbahan.