Chapter 15 Pagkatapos kung pinatay ang tawag ay agad kung pinatakbo ng matulin ang aking kotse patungo sa hide-out ninyo. Hindi ako mag-alala sa mga tauhan ko kung maiwan ko sila dahil alam nila kung saan dalhin ang mga ka-garmento kaya kampante ako. Hindi nagtagal ay agad rin ako nakarating sa hide-out. Kaya agad akong lumabas sa akin kotse ni pagpatay sa makina ay hindi ko na ito ginawa dahil sa pagmamadali. "Boss!" sabay nilang bigkas. "Asan ang bihag?" agad kung tanong. "Nasa loob, Boss!" sagot sa aking inutusan. Kaya agad akong pumasok sa loob upang parusahan agad ang nangahas na umaalig-ligid ang aking mag-iina. Agad kung sininyasan ang isang tauhan upang tanggapin ang naka piring sa mga mata nito at sa bibig. Pagtangal ay agad itong nanglaki ang mga mata nito habang nakatingin sa akin. "Isang tanong, isang sagot kung nais mong mabuhay!" malamig kung sabi. "Sinong nag-utos sayo upang magmasid sa bahay sa mag-iina ko?" dagdag kung sabi. "Hahaha, kung ganoon t
Chapter 16 KINABUKASAN : Kinabukasan ay maaga akong nagising kahit madaling-araw lang ako nakatulog, sadyang mababaw lang talaga ang tulog ko mula noong pinatay ng mga kalaban ang mga magulang ko. Minsan ay napaginipan ko pa ito. Agad akong bumangon at pumasok sa banyo upang gawin ang morning routine ko. Pagkatapos ay agad kung inayos ang lahat na gamit ko dahilan pupunta ako sa Iloilo para sa isang business meeting. Habang inaayos ko ang mga dadalhin ko ay agad kung tinawagan si Marcos upang ipahanda ang private helicopter. Apat na ring ay agad itong sumagot. "he. . . ." hindi ko na pinatapos dahil agad akong nagsalita. "Marcos, call our private pilot because I'm leaving now!" utos ko dito. "Copy, but am I coming with you?" tanong nya sa akin. "It's up to you whether you'll come or not!" tanging sagot ko saka pinatay ang tawag. Hanggang natapos ko nang niligpit ang mga importanteng dokumento ay agad akong lumabas ng silid at nagtungo sa garahe ng aking sasakyan.
Chapter 17 "Ania ti inaramidmo ditoy, Babai?" (Anong ginawa mo dito, Babae?) malamig kong sabi dito. "Nasayaat ta immayka kaniak. Dina kayat a palubosannak a sumrek!" (Buti at pinuntahan mo ako. Ayaw niya akong papasukin sa loob!) hindi nya sinagot ang tanong ko kaya agad ko iyong sinamaan ng tingin. "Kiddawek kenka a sumungbat, Woman!" (Tanong ko ang sagutin mo, Woman!) galit kung sabi dahilan upang natigil ito. "Dakes kadi ti sumarungkar kenka? Ammo ti amin a siak ti asawam isu nga adda karbengak nga umay ditoy iti aniaman nga oras!" (Masama bang puntahan ka? Alam ng lahat na ako ang iyong mapangasawa kaya may karapatan akong puntahan ka dito kahit anong oras!) sabi nya sa akin kaya umigting ang aking panga sa kanyang sinabi. "Adda turedmo a mangibaga kaniak a, siasinoka a mangibaga nga agbalinka a reyna, nadadaelka laeng nga anak ti kongresista ditoy lugarmo. Isu a dikay arapaapen ti agbalin a reynak!" (Ang lakas loob mong sabihin sa akin yan, sino ka ba para sabihin
Chapter 18 PAGKATAPOS kung sabihin ay agad naman sinunud ni Marcos ang mga sinabi ko. Kaya agad rin akong pumunta sa aking ka meeting habang mga ilang buddyguard ko ay sumama. Hindi nagtagal ay agad rin akong nakarating sa isang sikat na restaurant. Maraming mga matang nakasunod tumingin sa akin. "Ang pogi naman nya!" "Payag ako ikama nya kahit isang gabi lang!" "Sira ka ba! Alam mo bang isang Mafia yang!" "Eh, ano naman!" "So, payag ka na gagamitin ka paulit-ulit hanggang mamatay, ganun?" "Basta lang makarating ako sa sukdulan, bakit hindi?" -Yun ang aking naririnig sa mga babaing nakakita sa akin. Hanggang sinalubong ako ng isang waitress upang itanong kung may reservation ba ako. "Hello, sir! May reservation po ba kayo sir?" sabi nya sa akin na parang nagpapacute pa. "Yes!" malamig kong sabi. "Dark Smith!" dugtong kong sabi. "This way po, sir!" sabi nya sa akin. Kaya agad kong sininyasan ang mga kasama ko upang sumusunod. Hanggang pumasok kami sa isa
Chapter 19 Napangiti ako dahil agad ko itong nakita na balisa at parang itong tutang takot na sakmalin ng isang lion. "Kasano ti kasasaadmo Mr. Kim?" (Kumusta ka na Mr. Kim?) panimula kong sabi sa salitang Ilocano. Dahilan upang umangat ang kanyang mukha. "M-mr. Smith?!" takot nyang bigkas. "Yes, siak? Nga panggepmo ti agkidnap manipud iti teritoriak!" (Yes, ako? Na balak mong dukutin sa aking teritoryo!) ngising sabi ko. "Siak-diak ammo no ania ti pammabasolmo kaniak, Mr. Smith!" (H-hindi ko alam ang pinag-paparatang mo sa akin, Mr. Smith!) sabi nito habang hindi makatingin sa aking mga mata. "I’ll assume you don’t know, ngem inton sumaruno a mapasamak dayta diakto malipatan, Mr. Kim! Uray no sabalika a Gobernador iti daytoy a siudad, diak ipalubos nga agbiag!" (Ipapalagay kung wala ka ngang alam, pero susunod mangyayari pag ito ay hindi ko na papalampasin pa, Mr. Kim! Kahit isa ka pang Governor sa lungsod dito ay hindi kita bubuhayin pa!) malamig kong sabi. Kaya
Chapter 20 Tinawag ko ang isang katulong na abangan si General at ihatid ito sa library dahil doon ako maghintay sa kanya. Sinabihan ko rin na papuntahin si Bruno at si Marcos sa library ngayon din. Kaya had itong lumabas saka ako tumalikod at pumunta sa library upang doon ko hintayin ang dalawa habang wala. pa si General may sasabihin akong plano para masugpo ang gustong pumatay sa akin. Hindi nag tagal ay agad namang dumating sina Marcos at Bruno dahil upang inumpisahan ko ng sasabihin sa kanila ang aking plano. Hanggang sinabi ko sa kanila na may lulusubin kaming isang base ng kalaban kaya agad silang tumango. Isang oras kami nag uusap hanggang dumating si General kaya agad ko itong pina-upo upang sabihin ko ang nais kung sabihin. "General, hindi na ako magpaligoy-ligoy pa!" sabi ko agad saka sinabi ko ang mga nais kong gawin nito. Agad naman itong tumango saka nagpapaalam upang masimulan na ang pagman-man ni Mr. Kim. Pagsapit ng gabi ay agad kaming mag handa upang lus
Chapter 21 Warning: Halat na inyong mababasa ay isang kathang-isip ko lamang. Tauhan o mga kaganapan ay isang imahinasyon ko lamang itong lahat. _________________________ Dahan-dahan akong lumapit sa kanila na walang ka ingay-ingay. Bawat isa na nagpalibot kay Mr. Cezar at tinakpan ko ang bibig nito saka sinaksak sa leeg. Napadaing ito sa sakit hanggang binawian na ito ng buhay. "A-ano y-yun!" takot na sabi sa isang tauhan ni Mr. Cezar habang balisang tumitingin sa paligid at pinipilit nitong aninag ang madilim sa kanilang paligid. "Ohhh!" daing rin sa isang tauhan nito na mahina lamang dahil agad kong sinaktan ang dibdib nito dahilan upang mabawian ng buhay. "W-walang hiya ka Mr. Smith humanda ka sa akin pag makikita kita dahil ako mismo ang papatay sayo!" matapang na sabi ni Mr. Cezar. Agad akong napangisi sa kanyang sinabi. "Don. Cezar! Kailangan na natin makaalis dito, mukhang inuunti-unti niya kaming patayin." "O-oo nga, Don! Ayaw pa namin mamatay!" sabi sa isa
Chapter 22 Warning: Kung hindi ninyo kayang basahin wag nyo lang ituloy. Dahil may mga di-kanais-nais sa Chapter nito. Lahat na inyong binasa ay isang kathang-isip lamang. ____________________________ Nakita ko kung paano ito dahan-dahang napa-upo sa daan. Abut-abot ang hingi at pawis pero wala akong nakapang awa doon. "Ipasok ninyo sa loob!" utos ko dito. Kahit na dumugo pa rin ang sugat ko sa gilid ay hindi ko ito binigyan ng pansin dahil nanaig ang gigil ko kay Mr. David Cezar. Agad namang sinunod sa aking tauhan saka ako pumasok sa loob habang nakasunod ang mga tauhan ko habang kinaladkad si Mr. Cezar papasok. "Bay-annak!" (Pakawalan ninyo ako!) pag-pupumiglas nitong sabi. "Itedko amin a kinabaknangko bay-annak." (Ibibigay ko lahat na kayamanan ko pakawalan ninyo ako.) Dagdag nitong sabi na kinatawa ng mga tauhan ko sa kanyang sinabi. "Nako, ni Mr. Cesar! Uray kasano kaadu ti kinabaknangmo, dimo la ikankano ti kinabaknang ni Boss-ko!" (Nako, Mr. Cezar! Kahit ma