“Girl, ano bang klaseng muka yan? Nakabusangot ka dyan ang aga-aga itsura mo girl ayusin mo yan.” sita sakin ni Gab, kanina pa sya ganyan eh. Sino ba namang gaganahan ngayon at nalaman mo pa kahapon na ikaw lang ang nag isang naka received ng notice. Tapos si idiot ang mag tuturo.
Bumuntong hininga na lang ako. “Trish pang isang daang buntong hininga mo na yata yan.” si Sab naman ang nakapasin sakin. Bakit ba kasi ang tagal dumating nung prof na yun, ayaw tuloy ako tigilan nitong dalawang kaibigan ko.
“Girl, alam mo mag shopping na lang tayo mamaya para naman gumanda ‘yang mood mo. Gora ka ba mamaya Sab?” silang dalawa naman ang nag usap. Hindi ko talaga mapigilang hindi maging problemado. Paano na to? Ang awkward naman kasi kung dun kami sa place nung idiot na yun, tapos balak nyang sa place din namin? Isang beses lang sya nakilala ng parents ko, hindi pwedeng sa place namin baka mabaril sya ng Papa ko pag nakita sya. Naguguluhan na ako kung anong dapat gawin sa set up namin.
“Good morning class.” aba’t mukang masayang masaya pa sya ngayong araw. Pang day three nya palang as our professor. Nagtataka talaga ako sakanya, mas pinili nya pa talagang maging substitute prof wala ba syang ibang trabaho. Hindi ako corncer, curious lang ako. Wala namang nagbago same pa rin nangungulit ang buong class about sakanya. Hindi ko inintindi kasi mas malaki ang problema ko mamaya, sa place nya diba iniisip ko kung sa bahay nila, never pa akong nakapunta dun at mas lalo akong kinabahan kung sa condo naman nya kahit ilang beses na akong nakapunta dati dun mas kinakabahan ako ngayon syempre. Kasi ang awkward na ngayon dahil student ako at prof ko sya.
“Ms. Zoey.” bigla akong nagising sa malalim na pag iisip nang tinawag nya ako. Naka tingin nga ako sa harap pero parang tagus tagusan lang akong nakatingin sa board. Ngayon nakuha ko ang atensyon ng mga classmates ko at lahat sila ay nakatingin ngayon sakin. Napapadalas na yata ang pagiging center of attention ko.
“Yes?” naka taas kilay kong sagot sakanya. Lagi nya na lang din kasi akong tinatawag at tsaka isa sya sa rason kung bakit ako nakatulala.
“Solve problem number 2, and Ms. Pranco solve problem number 3.” napatingin ako sa gilid ko at nagkibit balikat nalang ang dalawa kong katabi. Kaasar hindi pa naman ako nakikinig dito kanina. Patay ako nito, mukang pinag iinitan lang naman nya ako. Kinuha ko ang paper and pen ko para mag start na mag answer kahit hindi ko alam kung paano sisimulan.
“Ms. Zoey solve the problem here in front.” Nanlaki ang mga mata ko balak nya ba talagang ipahiya ako. Tiningnan ko sya ng masama pero ngumisi lang sya sakin. Padabog akong tumayo at naglakad papunta sa unahan. Paano ko naman sasagutan ‘to? Hindi nga ako nakikinig kanina eh. Ang laki kasi ng problema ko at wala tuloy ang isip ko sa klase ngayon.
Paulit ulit kong binasa ang naka sulat sa board. “A pole of height h = 50 ft has a shadow of length l = 50.00 ft at a particular instant of time. Find the angle of elevation (in degrees) of the sun at this point of time.”
“Ms. Zoey, you only have 5 minutes left to answer that easy problem.” pag mamayabang nya. Eh sa hindi ko nga naintindihan kanina yung mga pinag sasabi nya. Anak naman ng tokwa oh! Lumipas ang ilang minuto tapos na si Danny magsagot sa problem 3. Maiiyak na yata ako sa sobrang pagkapahiya dito. Halos matunaw na ang board sa pagkakatitig ko eh. Oh, lupa bumukas ka at lamunin mo nalang ako!
“Time’s up Ms. Zoey” naiirita na ako sa pagtawag nya sakin ng Zoey. “So, listen now Ms. Zoey.” sabi nya, hindi nya ako pinabalik sa upuan ko pinatabi nya pa ako sakanya habang nag drawing sya at ngumiti pa sakin. Teka parang lalabas naman ang puso ko sa sobrang lakas ng kalabog nito sa dibdib ko, ngumiti palang sya paano pa kaya kung teka teka wala akong iniisip na iba. At bakit ako mag iisip ng iba? Naka move on na kaya ako sakanya.
“In the figure, BC represents the pole and AB its shadow. tan A = BC / AB = h / l = 50 / 50.00 = 1.000” nag drawing sya ng triangle tapos habang nag sasalita sya tumitingin pa sya sakin, kahit anong explain nya walang pumapasok sa isip ko. Napapatango lang ako pero hindi ko naman talaga gets. Bakit parang na hi-hypnotize ako ngayon.
“From trigonometric tables, we note that tan A = 1.000 for A = 45 degrees. Hence the angle of elevation of the sun at this point of time is 45 degrees.” After nyang ma solve ay tumingin sya sa buong class. Fudge! 45 degrees lang pala ang sagot. Naiinis ako napahiya ako, sa buong buhay ko dito sa University na ‘to ngayon lang ako napahiya ng ganito.
“Ms. Zoey, I think you should practice more often.” Hindi ako makapaniwala na sasabihin nya yun sa harap ng class namin. Kung ang iba ay naiinggit sakin dahil nag karoon nga daw kami ng moment nitong prof namin, ako naman mamamatay na sa sobrang inis. Kung gusto nila sila na lang ang mag sagot dyan sa unahan, mas pabor pa nga yun sakin. Naku naku. Itong idiot na to. Talagang tatamaan na sya sakin eh.
“Namumuro na yang ex mo ah.” Bulong sakin ni Sab. Pinag patuloy nya naman ang pag explain sa answer ni Danny. Kahit mag discuss sya dyan hindi ko maiintindihan kasi nawala na ang focus ko after kong mapahiya, well kanina pa rin naman wala ang focus ko dahil sa mga iniisip ko.
“Sir. I think, there is something wrong in her answer.” Napalingon ako kay Gab. Wow napaka serious naman nya. Kahit ganyan si Gab magaling yan. Minsan nagpapaturo din kami sakanya. Dami ring may gusto kay Gab kasi matalino na gwapo rin sya.
“What’s wrong with her answer? Do you want to try to solve here in front?” hamon sakanya ni sir. Masyadong serious si Gab kaya hinayaan na lang namin. Nag simula syang mag sagot sa board. Nag drawing din sya nung katulad na triangle kanina. Nag solve sya dun pero hindi sya gumamit ng calculator. Sabi sainyo magaling yang friend namin. After nya mag sagot humarap sya at napansin kong sakin pala sya nakatingin, ngumiti rin sya sakin kaya di ko rin napigilan na mapangiti sakanya.
“So, here’s the final answer. The situation is depicted in the figure with CD representing the tower and AB being the distance between the two men. For triangle ACD, tan A = tan 60 degrees = CD / AD.” Bago humarap ulit sya, kasabay nun ang pag ngiti sakin. Ang weird lang, tingin sya nang tingin sakin kinikilabutan na tuloy ako sakanya. Nagpatuloy sya ulit sa pag explain.
“Similarly for triangle BCD, tan B = tan 45 degrees = CD / DB. The distance between the two men is AB = AD + DB = (CD / tan 60 degrees) + (CD / tan 45 degrees) = (28 / √3) + (28 / 1) = 44.17 m. The final and correct answer is 44.17m.” halos mapanganga ang buong class sa pag e-explain nya. Tumingin ako sa prof namin na ngayon ay sinusuring maigi ang sagot ni Gab at napatango tango naman sya. Mukang tama ang sagot ni Gab. Nice one.
“Mr. Torres is correct, maybe you should teach your girlfriend how to solve a simple and easy problem.” Below the belt na ‘tong stupid idiot na ‘to. Sobrang pagka pahiya na ang inabot ko. Bakit sya nga itong nagkamali rin naman ah. Dapat mahiya nga sya kasi ang student pa ang nag correct sakanya tapos biglang ako ang ituturo nya.
“Sir Edrick, that’s a good idea. Maybe I should tutor my girlfriend every day. Thanks for that idea.” Ngumisi si Gab. Mabilis syang lumapit sakin at nagulat na naman ako sa ginawa nya. Hinalikan nya ako sa pisngi. Wala naman silang magagawa kung gawin ni Gab sakin ‘yun. Sa mata nilang lahat ako ang girlfriend nya. Tumingin ako sa harap at nakita ang prof namin na nag iwas ng tingin samin. Kung ganon pwede naman palang si Gab nalang ang maging tutor ko para maka iwas na rin ako kay idiot prof at sa magiging issue pa.
“Ano girl? Ang galing ng boyfie mo ano?” Bago sya pigil na pigil na tumawa. Nilingon ko sya at nginitiian and I mouthed thanks. See? Kahit mukang lalaking lalaki pusong babae pa rin sya.
“Hayyy kung hindi ko lang alam ang plano nitong si Gab baka maniwala na rin ako sainyong dalawa, naks! Parang knight in shining armor lang peg mo Gab.” Si Sab naman ang pumansin samin. Ngumisi lang si Gab at nag thumbs up pa samin. Mabilis lang naman natapos ang araw na ‘to. After nung ginawang scene ni Gab ay hindi na muli akong pinansin nung idiot na yun kala mo kung sinong magaling, kung hindi pa nag double check si Gab mali pa ang naituro nya samin. Pero bigla din namang naglaho ang ngiti sa mga labi ko nang maalala kong 6:05pm na. Late kaming pinalabas, tutuloy pa ba ako sa tutoring session namin? Alam na rin naman ni Gab and Sab na ako lang ang naka received ng notice, ayaw din nilang pumayag na sumama ako kung gusto ko daw mag iba na lang ako ng prof sa tutoring. Kaya naman makikipag kita ako sakanya, ang sabi nya kahapon ay sa parking lot nya raw ako hihintayin kaya nagmamadali na akong pumunta sa car park ng faculty staffs.
Nakita ko syang nakasandal sa kanyang sleek silver Ferrari 599XX. Bakit ang gwapo nya parang walang pinagbago, mas lalo pa ngang lumakas ang appeal nya.
“Are you ready?” Tanong nya sakin. Tumabi na sya sakin para pag buksan sana ako ng pintuan ng sasakyan nya.
“Gusto kong mag palit ng ibang magtuturo sakin.” Napataas ang kilay nya sa sinabi ko. Pwede naman siguro yon, tutal ako lang naman mag isa ang tuturuan pwede siguro ako mag request.
“And why?” balik tanong nya sakin. Hindi sya makapaniwala sa sinabi ko. Para bang hindi sya papayag sa mga suggestions ko. Parang dapat sya lang ang masusunod kaya hindi nya rin ako binigyan ng mga choices.
“Like what I’ve said before, I’m not confident in your skills.” Alam kong ma o-offend ko sya dun pero parang wala syang narinig instead pinag bukas nya lang ako ng pintuan, tinaasan nya na naman ako ng kilay kaya wala akong nagawa kundi ang pumasok at maupo sa passenger seat. Ano bang meron sakanya at parang kusang sumusunod ang buong sistema ko sa mga gusto nya.
“You don’t have any choice Zoey, ako lang ang nag iisang faculty prof na available for this tutoring so please cooperate.” Bago mabilis syang nag drive. Parang kakawala ang kaluluwa ko sa katawan ko sa sobrang bilis nya mag patakbo. Buti nailagay ko agad ang seatbelt, halos lumipad na kami sa sobrang bilis. 150-180 yata ang pagpapatakbo nya. Hindi ko alam kung nakikipagkarera ba kami sa sobrang bilis. Iba ang way naming dahil hindi ito papunta sa condo unit nila. Napatitig ako sa sakanya.
“Saan tayo pupunta?” tanong ko bigla sakanya. Kasi hindi pamilyar sakin yung dinadaanan namin. Bakit ba naman napasubo ako sa pag sama sakanya. Mamaya kung saan nya ako dalahin tapos anong gawin nya sakin. Ang tulin nya pa rin magpatakbo ng sasakyan. Kulang nalang humiwalay ang kaluluwa ko sa katawan ko.“Sa house namin.” Parang napaka normal lang sakanya na sabihin na doon kami sa bahay nila pupunta. Nanlaki ang mga mata ko, paano kung kasal na sya? Kaya ba sa bahay nila kasi gusto nyang ipamuka sakin na may asawa na sya. Hindi na ulit ako nag salita pa. Patingin tingin ako sa phone ko dahil sunod sunod ang text sakin nina Gab and Sab.GAB: Tawagan mo agad ako if may masamang balak yang loko loko mong ex.SAB: Trisha, okay ka lang ba? Need back up?GAB: Hindi ka nag rereply Trisha okay ka lang ba? Please text us. Nag aalala kami ni Sab.SAB
Wala na akong nagawa nang sinabi nyang sa kwarto daw nya kami mag stay."Mauna ka nang pumasok sa kwarto na ‘yun. Magpapakuha muna ako ng merienda kay Manang." utos nya sakin kaya naman pumasok na lang ako sa kwarto na tinuro nya. Sana naman hindi kami makita ng asawa nya.Sa totoo lang. First time lahat ng nangyayari ngayon sakin. First time ko magpa tutor, ipakilala sa magulang I mean noong kami pa dati nitong si Kurt ni minsan hindi ako pinakilala sa parents nya at higit sa lahat first time kong papasok sa kwarto ng lalaki and worst sa kwarto pa ng ex ko. Pag bukas ko ng pinto hindi maipagkakaila na kwarto nya nga ‘to amoy palang kasi, malaki ang room nya at masyadong malinis para sa isang lalaki. Color white and black ang design, isang king size bed ang nasa kanang bahagi ng kwarto at meron ding isang mini sala sa room nya at isang study table may isa pang door, siguro cr yun. Uupo na lang muna ako dito sa isang sofa nya,
"I miss your smile, your eyes., your lips., your hair, your voice, your laugh. Your hands. Your smirks. Your way of teasing me. Your humor. The way you make weird faces. The way you walk. The way you say my name. The way you look at me. The way you talk. Your singing voice. The way you love to dance. Your body. I miss everything about you, baby" This time hindi na iyak, kundi hagulgol na nga yata ‘to nahihirapan na rin ako sa pag iyak ko parang kakapusin na ako ng hininga sa mga pinagsasabi nya. I know, because I miss him too. Kung kanina ay sya lang ang nakayakap sakin ngayon ay kusang gumalaw ang dalawang braso ko at niyakap na rin sya. Ang mga luha ko ay tila nag uunahan sa paglabas sa mga mata ko, basang basa na ang suot nyang t-shirt dahil sa pag iyak ko sa dibdib nya.“Hush! Stop it baby! Okay. I’m so sorry baby. Give me a chance, let me be the one again, baby." Hindi ko alam kung ilang minuto na ba kami sa posisyon na
Wala kaming nagawa sa first day ng tutoring session namin, paano nakahiga lang kami at nakayakap lang sya. Nag kwentuhan kami about sa past namin pero yung mga happy moments lang namin. Masayang masaya naming binalikan ang mga panahon na madalas kami magkasama at ang mga takas na dates namin. Siguro after an hour tinawag naman kami ni Manang dahil ready na daw ang dinner namin. Agad na rin kaming sumunod kay manang sa hapagkainan, nandoon na rin pala ang mga magulang ni Kurt. “Hija, kamusta naman ang pagututuro nitong si Edrick? Sabi nya kasi tuturuan ka nga raw nya?” tanong sakin ng mama nya habang nakangiti sya sa akin at hindi nya rin maalis ang tingin nya sa aming dalawa ni Kurt. Alam kaya ng mga magulang nya na may relasyon kami ng anak nya? “Ah, kasi po Tita.” Tumingin muna ako kay Kurt kasi hindi ko alam ang sasabihin ko at ang loko ay ngumiti lang sakin. “Baka po kasi bukas na lang kami mag start ni Kurt.” ha
Wala kaming nagawa sa first day ng tutoring session namin, paano nakahiga lang kami at nakayakap lang sya. Nag kwentuhan kami about sa past namin pero yung mga happy moments lang namin. Masayang masaya naming binalikan ang mga panahon na madalas kami magkasama at ang mga takas na dates namin. Siguro after an hour tinawag naman kami ni Manang dahil ready na daw ang dinner namin. Agad na rin kaming sumunod kay manang sa hapagkainan, nandoon na rin pala ang mga magulang ni Kurt. “Hija, kamusta naman ang pagututuro nitong si Edrick? Sabi nya kasi tuturuan ka nga raw nya?” tanong sakin ng mama nya habang nakangiti sya sa akin at hindi nya rin maalis ang tingin nya sa aming dalawa ni Kurt. Alam kaya ng mga magulang nya na may relasyon kami ng anak nya? “Ah, kasi po Tita.” Tumingin muna ako kay Kurt kasi hindi ko alam ang sasabihin ko at ang loko ay ngumiti lang sakin. “Baka po kasi bukas na lang kami mag start ni Kurt.” ha
Maaga akong pumasok sa university kahit ang driver namin ay nagtataka kung bakit daw good mood ako ngayon. Mukang nakakagulat yatang makita na excited akong pumasok siguro sa ibang pagkakataon ay magugulat din ako sa sarili ko. Hindi ko na lang pinansin kasi excited na akong pumasok at makita ang idiot ko. Pag punta ko sa room namin kokonti palang ang mga estudyante pero nakita ko na agad sa pwesto namin si Gab, anong problema nito ang aga nya naman yata ngayon wag nya lang masabi sabi saking excited din sya para makita ang prof namin baka masabunutan ko sya. Joke lang ‘yun, hindi pwede baka kasi matalo nya ako eh. “Hey! Ang aga mo naman yata Gab?” bati ko sakanya pero mukang puyat yata sya at muka pang stressed. Oh, ano naman kayang nangyari sakanya hindi yata na kumpleto ang beauty rest nya. Talaga naman ‘to, tapos pag ako ang haggard nagagalit sya agad at ngayon ang itsura parang tinubuan ng malaking eyebags ang muka nya. “Wala man lang go
I have completely fallen for you.Everything you do, everything you say, everything about you butEveryone tells me you’re a bad choice; I’m stupid for going back to you.You don’t deserve me but all I say isHe’s my everything and more."Baby, I miss you." Halos mapatalon ako sa sinabi nya. Kinikilabutan ako, hindi ako lumingon pa ulit sakanya ni hindi na nga ako makagalaw pa."Baby I’m so sorry." Pinagpatuloy nya pa pero nag mamatigas pa rin ako. NO NO NO!! Natatakot ako na baka pag nilingon ko sya hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Ayokong makagawa ng mali. Nandito pa naman kami sa kwarto nila ng asawa nya. Hindi ako pwedeng bumigay."Zoey, baby look at me." halos mabali na ang ballpen na hawak ko sa sobrang higpit ng pagkakahawak ko at sya naman ay tila hirap n
Zoey Trisha Ramos“Zoey Trisha Ramos!!!” Sigaw nitong katabi ko. Biglang naman akong napatingin sakanya. Ano na naman ba kasi ang problema nitong kaibigan ko. May iniisip lang kasi ako kaya parang lumilipad na naman ang utak ko sa ibang mga bagay. Paano ba naman kasi may binasa akong libro pero hindi naging happy ever after ang kwento nila pati tuloy ako affected sa naging ending ng mga bida kahit pala sa libro walang happy ending gusto ko pa naman kahit sila nalang ang maging masaya.“Trish, ano ba? Kanina pa ako nagtatanong kung tama ba ‘yong mga sinasagot ko, alam mo namang hirap na hirap ako dito sa mga numbers na ‘to eh. Mamaya pag ako ang tinawag ni Ma’am dito tapos hindi na naman ako makasagot yari na talaga ang recitation ko nito. I-explain mo naman sakin paano ito solve at kung paano ito ang naging final answer mo? Bakit magkakaiba tayo ng sagot nina Gab.”
Maaga akong pumasok sa university kahit ang driver namin ay nagtataka kung bakit daw good mood ako ngayon. Mukang nakakagulat yatang makita na excited akong pumasok siguro sa ibang pagkakataon ay magugulat din ako sa sarili ko. Hindi ko na lang pinansin kasi excited na akong pumasok at makita ang idiot ko. Pag punta ko sa room namin kokonti palang ang mga estudyante pero nakita ko na agad sa pwesto namin si Gab, anong problema nito ang aga nya naman yata ngayon wag nya lang masabi sabi saking excited din sya para makita ang prof namin baka masabunutan ko sya. Joke lang ‘yun, hindi pwede baka kasi matalo nya ako eh. “Hey! Ang aga mo naman yata Gab?” bati ko sakanya pero mukang puyat yata sya at muka pang stressed. Oh, ano naman kayang nangyari sakanya hindi yata na kumpleto ang beauty rest nya. Talaga naman ‘to, tapos pag ako ang haggard nagagalit sya agad at ngayon ang itsura parang tinubuan ng malaking eyebags ang muka nya. “Wala man lang go
Wala kaming nagawa sa first day ng tutoring session namin, paano nakahiga lang kami at nakayakap lang sya. Nag kwentuhan kami about sa past namin pero yung mga happy moments lang namin. Masayang masaya naming binalikan ang mga panahon na madalas kami magkasama at ang mga takas na dates namin. Siguro after an hour tinawag naman kami ni Manang dahil ready na daw ang dinner namin. Agad na rin kaming sumunod kay manang sa hapagkainan, nandoon na rin pala ang mga magulang ni Kurt. “Hija, kamusta naman ang pagututuro nitong si Edrick? Sabi nya kasi tuturuan ka nga raw nya?” tanong sakin ng mama nya habang nakangiti sya sa akin at hindi nya rin maalis ang tingin nya sa aming dalawa ni Kurt. Alam kaya ng mga magulang nya na may relasyon kami ng anak nya? “Ah, kasi po Tita.” Tumingin muna ako kay Kurt kasi hindi ko alam ang sasabihin ko at ang loko ay ngumiti lang sakin. “Baka po kasi bukas na lang kami mag start ni Kurt.” ha
Wala kaming nagawa sa first day ng tutoring session namin, paano nakahiga lang kami at nakayakap lang sya. Nag kwentuhan kami about sa past namin pero yung mga happy moments lang namin. Masayang masaya naming binalikan ang mga panahon na madalas kami magkasama at ang mga takas na dates namin. Siguro after an hour tinawag naman kami ni Manang dahil ready na daw ang dinner namin. Agad na rin kaming sumunod kay manang sa hapagkainan, nandoon na rin pala ang mga magulang ni Kurt. “Hija, kamusta naman ang pagututuro nitong si Edrick? Sabi nya kasi tuturuan ka nga raw nya?” tanong sakin ng mama nya habang nakangiti sya sa akin at hindi nya rin maalis ang tingin nya sa aming dalawa ni Kurt. Alam kaya ng mga magulang nya na may relasyon kami ng anak nya? “Ah, kasi po Tita.” Tumingin muna ako kay Kurt kasi hindi ko alam ang sasabihin ko at ang loko ay ngumiti lang sakin. “Baka po kasi bukas na lang kami mag start ni Kurt.” ha
"I miss your smile, your eyes., your lips., your hair, your voice, your laugh. Your hands. Your smirks. Your way of teasing me. Your humor. The way you make weird faces. The way you walk. The way you say my name. The way you look at me. The way you talk. Your singing voice. The way you love to dance. Your body. I miss everything about you, baby" This time hindi na iyak, kundi hagulgol na nga yata ‘to nahihirapan na rin ako sa pag iyak ko parang kakapusin na ako ng hininga sa mga pinagsasabi nya. I know, because I miss him too. Kung kanina ay sya lang ang nakayakap sakin ngayon ay kusang gumalaw ang dalawang braso ko at niyakap na rin sya. Ang mga luha ko ay tila nag uunahan sa paglabas sa mga mata ko, basang basa na ang suot nyang t-shirt dahil sa pag iyak ko sa dibdib nya.“Hush! Stop it baby! Okay. I’m so sorry baby. Give me a chance, let me be the one again, baby." Hindi ko alam kung ilang minuto na ba kami sa posisyon na
Wala na akong nagawa nang sinabi nyang sa kwarto daw nya kami mag stay."Mauna ka nang pumasok sa kwarto na ‘yun. Magpapakuha muna ako ng merienda kay Manang." utos nya sakin kaya naman pumasok na lang ako sa kwarto na tinuro nya. Sana naman hindi kami makita ng asawa nya.Sa totoo lang. First time lahat ng nangyayari ngayon sakin. First time ko magpa tutor, ipakilala sa magulang I mean noong kami pa dati nitong si Kurt ni minsan hindi ako pinakilala sa parents nya at higit sa lahat first time kong papasok sa kwarto ng lalaki and worst sa kwarto pa ng ex ko. Pag bukas ko ng pinto hindi maipagkakaila na kwarto nya nga ‘to amoy palang kasi, malaki ang room nya at masyadong malinis para sa isang lalaki. Color white and black ang design, isang king size bed ang nasa kanang bahagi ng kwarto at meron ding isang mini sala sa room nya at isang study table may isa pang door, siguro cr yun. Uupo na lang muna ako dito sa isang sofa nya,
“Saan tayo pupunta?” tanong ko bigla sakanya. Kasi hindi pamilyar sakin yung dinadaanan namin. Bakit ba naman napasubo ako sa pag sama sakanya. Mamaya kung saan nya ako dalahin tapos anong gawin nya sakin. Ang tulin nya pa rin magpatakbo ng sasakyan. Kulang nalang humiwalay ang kaluluwa ko sa katawan ko.“Sa house namin.” Parang napaka normal lang sakanya na sabihin na doon kami sa bahay nila pupunta. Nanlaki ang mga mata ko, paano kung kasal na sya? Kaya ba sa bahay nila kasi gusto nyang ipamuka sakin na may asawa na sya. Hindi na ulit ako nag salita pa. Patingin tingin ako sa phone ko dahil sunod sunod ang text sakin nina Gab and Sab.GAB: Tawagan mo agad ako if may masamang balak yang loko loko mong ex.SAB: Trisha, okay ka lang ba? Need back up?GAB: Hindi ka nag rereply Trisha okay ka lang ba? Please text us. Nag aalala kami ni Sab.SAB
“Girl, ano bang klaseng muka yan? Nakabusangot ka dyan ang aga-aga itsura mo girl ayusin mo yan.” sita sakin ni Gab, kanina pa sya ganyan eh. Sino ba namang gaganahan ngayon at nalaman mo pa kahapon na ikaw lang ang nag isang naka received ng notice. Tapos si idiot ang mag tuturo.Bumuntong hininga na lang ako. “Trish pang isang daang buntong hininga mo na yata yan.” si Sab naman ang nakapasin sakin. Bakit ba kasi ang tagal dumating nung prof na yun, ayaw tuloy ako tigilan nitong dalawang kaibigan ko.“Girl, alam mo mag shopping na lang tayo mamaya para naman gumanda ‘yang mood mo. Gora ka ba mamaya Sab?” silang dalawa naman ang nag usap. Hindi ko talaga mapigilang hindi maging problemado. Paano na to? Ang awkward naman kasi kung dun kami sa place nung idiot na yun, tapos balak nyang sa place din namin? Isang beses lang sya nakilala ng parents ko, hindi pwedeng sa
Nasa harapan na ako ng library namin. Sigurado na ba ako? Nasa 3rd floor pa naman ang conference room. Nag stairs na lang ako para makapag isip pa. Nakakainis kasi baka kung iba pa ang mag tu-tutor baka pumayag pa ako. Nasa harapan na ako ng Conference room. Wala nang atrasan ‘to. Pagbukas ko ng pintuan, napaka dilim naman ito ba yun baka naman nag kamali ako nang pinasukan at dun pala sa kabila yun. Isasara ko na sana ng biglang may humatak sakin papasok at isinara ang pintuan wala akong makita dahil wala na ang kaninang liwanag na nag mumula sa labas. I started to panic, ang pinaka ayaw ko sa lahat ang madilim. Sobrang takot talaga ako sa dilim dahil wala talaga akong makita o maaninag sa dilim."Hey! Hey! Hey!" kilala ko ang boses na ‘to. Unti unti kumakalma ang sistema ko pero naiinis ako dahil kahit ang sistema ko ay hindi pa rin sya nakakalimutan. Agad na napaatras ako pero kinakabahan ako. Nasaan na ba ang mga tao at bakit nak
Nakakainis talaga. Kung kelan naman ako graduating tsaka naman ako nakatanggap ng notice at hindi lang basta notice to. Ang tagal tagal ko na dito tapos ngayon lang ako nirequest na mag tutor. Pagkapasok na pagkapasok ko ng room yung lalaking yun ang bumungad sakin. Yung makisig nyang katawan. Ang perpektong muka nya. Bakit ba naging mas makisig pa sya. Nababaliw na nga ako tama ba namang kausapin ang sarili. I mean lagi ko na lang sya tinutukoy na "lalaking yun" pwede namang loko lokong lalaki, or that playboy. Am I an idiot for talking to myself? Of course not. I'm not idiot kaya, baka sya ang idiot. Tama tama yung prof na ex ko ang idiot. Nababadtrip na naman ako."Miss Zoey Trisha Ramos, you can take your sit now." halos mapanganga ako kasi simula ng pumasok ako kanina at kinausap ang sarili ko nakatayo lang pala ako sa unahan at nakatingin sa malayo. That idiot pinahiya ako sa harap ng mga classmates ko, pero who cares hindi ko naman sila close