Chapter 2

Chapter 2

Blaze Raven Villacorta

"SIGURADO ba kayo dito?" tanong ni Ethan.

"Oo nga, papayag kaya ang mga tao na bilhin natin ang isla nila?" pagsang-ayon naman ni Kevin.

"Kaya nga ang pupuntahan natin ay iyong isla na hindi masyadong marami ang tao." sagot naman ni Blast.

"You mean, haunted island?" tanong naman ni Hendery.

"Haunted island? Mag-isa ka, gago!" agad na sagot ni Ethan.

Tumawa si Hendery, "Nagbibiro lang ako, ulol. Sinong tanga ang gugustuhing pumunta sa haunted island?"

"Ibig sabihin lang niyan mga duwag kayo." tumatawang buwelta naman ni Blast.

"Ikaw, Blaze, wala ka bang sasabihin?"

Kinunutan ko ng noo si Blast, "Ano bang gusto mong marinig?"

Ngumiwi sya, "Nagsusungit ka nanaman. May dalaw ka nanaman?"

"Gago!"

Nagtawanan sila. Pati ang bangkero ay natawa rin sa mga kagaguhan nila.

Umirap ako sa kawalan. Mga siraulo talaga!

"Pero seryoso na, haunted island ba ang trip ng tatay niyo?"

Nakangiwing nilingon ko si Kevin, "Sira ba ulo mo? Sinong magbabakasyon sa resort na dating haunted island?"

Humalakhak si Blast, Ethan at Hendery. Napakamot naman ng batok si Kevin. "Hoy Blast, highblood 'tong utol mo ah, ano bang nangyari kanina?"

"Binasag kasi ng ex niya 'yong bubog ng sasakyan niya tapos maaga kaming ginising ni dad para lang maghanap ng isla."

"Oh damn! Nakakahighblood nga iyon!"

Sinamaan ko sila ng tingin, "Shut up, assholes!"

Humalakhak lang sila na hindi ko na binigyang pansin. Tiningnan ko nalang ang malawak na karagatan. Damn! Hindi ko akalaing darating ako sa puntong magpapauto ako ng ganito sa tatay ko at hahanap ako ng islang pagtatayuan ng resort nya.

"Manong, ilang isla po ba ang mayroon dito?" tanong ko nalang sa bangkero na binayaran namin para ihatid kami sa mga isla.

Hindi kasi kami pinayagan ng mga tatay namin na gumamit ng yate, kesyo baka sirain daw namin at dapat daw kaming matutong magcommute. Tang'na! Mag commute sa bangka?! Psh.

"Mayroong limang isla dito, hijo, Pritt island, Cebrus island, Zea island, at Medo island"

Lima? Apat lang ang sinabi nya ah!

"Lima po ba talaga?" tanong ni Blast na nakikinig din pala.

"Apat lamang kasi ang islang may pangalan dito, ang huling isla ay tinatawag na lost island dahil inabandona ang islang 'yon dahil sa bali-balitang haunted island daw, ang sabi-sabi ay may nakatirang isang pamilya ng mangkukulam doon na namatay labing anim taon na ang nakalilipas pero nitong nakaraang mga taon ay biglang sumabog ang balita na may naligaw daw na turista sa islang iyon at pinatay ng babaeng nakaitim, dahil doon umusbong ang bali-balita na nabuhay ang batang mangkukulam at naghihiganti sa mga tao dahil sa nangyari sa pamilya nito."

Pakiramdam ko ay tumaas ang lahat ng balahibo ko sa katawan, siguro pati ang buhok ko ay nakataas na rin dahil sa sobrang pangingilabot.

"Iyong apat na isla po ba, maraming mga tao?" tanong ni Blast na hindi pinansin ang kwento ni manong.

Siguradong hindi sya naniniwala doon. Ganyan kasi 'yan, paniniwalaan nya lang ang isang bagay kapag may nakuha syang konkretong ebidensya.

"Naku, marami, hijo."

Marami. Kung ganoon ay mahihirapan kaming bilhin ang isla lalo pa't mukhang mayaman ang mga islang iyon.

"Iyong lost island po, manong, wala po bang nagmamay-ari niyon?" muling tanong ni Blast.

Wtf? Don't tell me iyon ang balak nyang puntahan namin? Hell no!

"Bakit hijo? Balak niyo bang bilhin?" nakangiting tanong ni manong.

Nagkibit-balikat lang si Blast. Si manong naman ay sumakay na ng bangka matapos iayos ang dapat nyang iayos, pinaandar niya ang makina saka muling humarap sa amin at sinagot ang tanong ni Blast.

"Ang alam ko ay ang pamilyang Estrella ang may hawak ng titulo ng isla. Sa kanila ang islang iyon at kailanman ay hindi nila iyon ipinagbili."

"Nasaan po ang pamilyang iyon?" tanong ko.

Tumingin sakin si manong and swear, kinilabutan ako ulit sa tingin nya. Fuck! Dapat ba hindi na ako nagtanong?

"Ang pamilya Estrella ang inakusahang pamilya ng mga mangkukulam at ang alam ko ay hindi na nakakalabas ang sinumang tumutuntong sa islang pagmamay-ari ng pamilyang iyon."

Napalunok ako at tumingin sa tubig dagat. Damn! Pakiramdam ko ay nagtaasan lahat ng balahibo ko. Pambihira! Anong klaseng adventure ba ang gagawin namin? Parang buwis buhay ito ah!

"Ilang taon na ho iyong bata, manong?" napapantastikuhang nilingon ko si Blast.

"Seriously?" hindi makapaniwalang usal ko.

"Pitong taon siya nang sugurin ng mga tao ang kanilang tirahan, sa tantiya ko ay dalawampu't tatlong taon na sana siya ngayon."

23 years old. Not bad—wait what? Ano bang iniisip ko? Nababaliw na yata ako.

"What if buhay pa iyong babae?" napapangiwing nilingon ko naman si Hendery. Isa pang siraulo. Kung ihulog ko kaya silang dalawa ni Blast sa tubig nang bumalik sila sa katinuan? Psh!

"Naku, hijo, imposible yata iyon. Labing anim na taon nang abandonado ang isla at kailanman ay hindi na nakita ang bata bagama't may usap-usapan na ang batang iyon nga ang naghihiganti."

Lumunok ako saka hinawakan ang leeg ko. Parang nahihirapan akong huminga. Punyeta para akong sinasakal. Ano ba itong pinasok namin? Hindi ba pwedeng umatras nalang kami? Baka naman pwede ko pang pakiusapan si dad. Tang'na! Kabaliwan ang gagawin namin!

-

HALOS DALAWANG oras na kaming bumabiyahe—biyahe amputs! Naglalayag rather. Damn! Ang lalim!

Hinaplos ko ang balat ko habang napapangiwi. Anak ng pucha! Madadry ang makinis kong kutis dito!

"Naniniwala ba kayo kay manong? Parang exciting puntahan ang lost island e." nakagising sabi ni Blast habang ngumunguya ng sandwich.

"Tarantado! Gusto mong madedo agad? Mangkukulam nga daw ang nakatira doon diba?" nanlalaki ang matang singhal ni Hendery.

"Oo nga, ayos lang abutin tayo ng dalawang buwan sa pangungumbinsi sa mga tao na bilhin ang isa nila, h'wag lang nating ituloy ang laman ng sira mong pag-iisip." pagsang-ayon ni Kevin saka sinamaan ng tingin si Blast na ngumisi lang.

"Lol. Naniwala naman kayong may mangkukulam nga? Diba ang sabi ni manong bata pa iyong anak noong namatay tapos ang sinabing mangkukulam na pumapatay ay babaeng nakaitim, gago, ano iyon lumaki iyong bata bago nabuhay ulit?" sarkastikong sagot ni Blast.

Napailing ako. Gago talaga! Pero sabagay may point siya. Paano nga kung buhay iyong babae? She's already 23 years old now at parang gusto ko nga siyang makita. Ano kayang hitsura niya?

Natahimik na kami pagkatapos niyon, bumuntong-hininga ako saka lumupagi sa sahig ng bangka at niyakap ang bag ko saka isinubsob ang mukha doon. Antok na antok pa ako, sukat bang bulabugin kami ng tatay namin ng alas kwatro ng madaling araw at ipagtabuyan paalis para humanap ng isla. Psh. Nababaliw na talaga sya!

Naalimpungatan ako nang umuga ng medyo malakas ang bangka at natalsikan ako ng kaonting tubig sa braso. Damn! Ang tagal naman ng paglalakbay namin, ni hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

Nilingon ko si Blast na nag-uunat sa gilid ko at si Hendery na nakasandal sa binti ko, tang'na! Kaya pala mabigat.

"Hoy!" singhal ko saka inisog ang binti ko dahilan para mapahiga sya sa kandugan ko.

Tang'na talaga!

Kakamot-kamot siyang lumayo sakin. "Hayop to! Kung gusto mong humiga ako sayo, sabihin mo ng maayos, gagawin ko naman ng buong puso."

Sinamaan ko sya ng tingin at nagdirty finger sa mismong mukha nya, "Ulol! Mandiri ka, ginising kita gago, nasasarapan ka masyado sa pagsandal sakin"

"Bakit ho, manong?"

Napatingin kami kay Kevin na syang nagtanong.

"Mga hijo, mukhang kailangan na muna nating bumalik, sa palagay ko ay sumasama ang panahon"

Nilingon namin si manong saka ako bahagyang tumingala sa kalangitan. Oo nga, medyo dumidilim pero ang sabi kanina sa weather forecast maayos ang panahon ngayon, anong nangyari?

"Makakabalik po ba tayo agad? Anim na oras na tayong nagbabiyahe" sagot ni Ethan matapos sumulyap sa wristwatch nya.

Tumingin ako sa paligid, wala na akong natatanaw na mga puno at mga tao bukod sa isang isla na sigurado akong isang oras pa bago namin marating. Ang totoo ay dalawang isla ang natatanaw ko pero masyadong malayo ang isa.

"Mas mabuting bumalik tayo dahil delikado kapag naabutan tayo ng malakas na alon." sagot ni manong.

"Kaya ho ba?"

"Sa tingin ko ay kaya naman."

Takang tumingin ako sa matanda saka sa natatanaw kong isla, bakit nagpupumilit syang bumalik kung may isla naman na pwedeng naming tigilan pansamantala.

"May natatanaw akong isla, doon na muna tayo manong." suhestiyon ni Blast na agad inilingan ng bangkero.

"Ang islang iyan ang lost island hijo, hindi tayo maaring pumunta riyan."

"Fuck! Tumaas ang balahibo ko!" kinikilabutang sabi ko saka tiningnan ang islang medyo malapit sa amin.

"Wala naman sigurong masama kung pumunta tayo doon kahit sa pampang lang." pagpupumilit ni Blast.

"Delikado, hijo"

Agad akong sumag-ayon sa bangkero na bumalik nalang muna sa pinanggalingan namin, Ethan and the others agreed too but not Blast, nagpupumilit syang puntahan ang lost island. Tang'nang tao 'to!

Sa kalagitnaan ng pagbalik namin ay biglang bumuhos ang napakalakas na ulan. Agad kaming sumilong sa ilalim ng makapal na trapal. Napamura pa ako nang maapakan ni Hendery ang paa ko. Bwiset talaga!

"Oh damn, look at that." napatingin ako sa itinuturo ni Kevin.

Namilog ang mata ko at malutong na napamura ulit nang makita ang malaking alon na papalapit sa amin.

"Fuck! Mahal ko pa ang buhay ko!"

"Shit!"

"Manong anong gagawin natin?"

"Tang'nang PAG-ASA bakit hindi maasahan?"

Hindi ko na naintindihan ang pinagsasabi ng mga kasama ko dahil iniisip ko ang mangyayari samin habang papalapit ng papalapit ang malaking alon.

Tang'na hindi pa ko nakakapagpaalam sa mga babies ko. Kung alam ko lang na dito ako mamamatay, sana syinota ko na lahat ng babae sa mundo para kahit papaano hindi ako magsisi.

"AAAAHHHHH!" sabay sabay na sigaw namin kasabay ng paghampas ng alon.

Suminghap ako at agad na nakalunok ng tubig, putangina! Ang alat!

Pumasag-pasag ako at napagtanto na tumaob ang bangkang sinasakyan namin, nakita ko si Blast na nakahawak sa nakataob na bangka habang inaabot ako, nakita ko ring pilit na umaahon sa tubig si Ethan habang lumalangoy naman palapit dito si Hendery, hindi ko nakita si Kevin at ang bangkero at hindi ko na sila inalala dahil mas inalala ko ang sarili ko nang maramdamang tinatangay ako ng malaking alon palayo sa kanila.

Damn! Lumangoy ako at pilit na humigop ng hangin pero kasabay noon ang muling paghampas ng alon sa katawan ko dahilan para dumiretso sa bibig ko ang tubig at nalunok 'yon.

Agad akong nawalan ng hangin, unti-unti ko ring naramdaman ang panlalabo ng paningin ko at hindi nagtagal ay naramdaman ko ang paghampas ng ulo ko sa isang matigas na bagay dahilan ng tuluyang pagkawala ng ulirat ko.

Fuck!

-

Grace Estrella-Lopez

BIGLA AY BUMUHOS ang malakas na ulan kaya naman agad akong napatayo saka sumilip sa bintana, hindi ganoon kalakas ang hangin ngunit kitang-kita ko ang malakas na pag-ugoy ng puno sa labas.

Suminghap ako nang maalala ang unggoy sa gubat na maaaring nababasa na ngayon, maraming ahas sa kuweba na nasa loob ng kagubatan kaya naman hindi maaring makasilong ng ligtas ang unggoy doon.

Dali-dali kong kinuha ang payong sa gilid ng pintuan saka agad na lumabas, yakap ko ang aking sarili habang walang sapin sa paa na naglalakad sa simentong daan, nang makalabas ako sa bakuran ay malamig na lupa ang aking natapakan, hindi ko iyon ininda, dumiretso ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa dalampasigan, madaraanan ko kasi ang dagat bago ako makarating sa kagubatan.

Tuloy-tuloy ako sa paglalakad ng mabilis hanggang sa makapasok ako sa loob ng kagubatan, hindi pa ako tuluyang nakakarating sa gitna noon nang makarinig ako ng kaluskos at iyak ng isang unggoy. Agad ko 'yong hinanap.

Nahabag ako nang makita ang batang unggoy na basang-basa ng ulan. "Halika!"

Gamit ang aking kamay ay ikinumpas ko ito para palapitin sya sa akin, agad naman syang lumapit at kumapit sa akin kaya nabasa ang aking damit. Hindi ko 'yon pinansin, agad akong yumuko ng bahagya upang mahawakan sya ng maayos at mapayungan ng maayos.

Magkasama kaming naglakad palabas sa kagubatan, nang makarating kami sa dalampasigan ay biglang nag-ingay ang kasama kong batang unggoy, hinihila nya ang aking damit habang may itinuturo sa pampang, tumingin ako doon at suminghap nang matanaw ang isang tila katawan ng tao.

Patakbo kaming lumapit doon at mabilis na dinaluhan ang walang malay na katawan ng isang taong nakadapa sa buhanginan, nasa tubig pa ang kalahati ng kanyang katawan kaya naman hinila ko sya patabi kahit na nahirapan ako.

Dahan-dahan kong tinapik ang kanyang braso, hindi sya nagising kaya naman sinundot ko ang kanyang likod ngunit wala pa ring nangyari.

"Manong!"

"Manong, gising!"

Tumingin ako sa batang unggoy na kasama ko. Nakatingin lamang sya sa lalaking nakadapa.

Anong gagawin ko? Mabigat sya at hindi ko sya madadala sa aking tahanan lalo pa't nag-iisa ako.

Tumingin ako sa kalangitan, patuloy pa rin ang pagbagsak ng malakas na ulan .

Muling nag-ingay ang unggoy na kasama ko kaya naman nilingon ko sya, nakaupo sya sa kabilang gilid ng lalaki, sa aking tapat habang nakatingin sa ulo ng walang malay na lalaki.

Nagulat ako nang makita ang kanyang tinitingnan, mayroong pulang likido sa ulo ng lalaki at sigurado akong dugo 'yon, marahil ay tumama ang kanyang ulo sa malalaking bato na nasa dagat.

Agad kong hinawakan ang ulo ng lalaki, napasinghap ako nang makapa ang hindi kalakihang umbok doon na may hiwa sa gitna, isang bukol na sigurado akong nagdudulot ng labis na sakit dahil sa malakas na pagkakatama sa bato.

"Dito ka lang, bantayan mo sya." utos ko sa unggoy pinahawak sa kanya ang payong na dala ko.

Mabilis akong tumakbo papasok ulit sa kagubatan, hindi alintana ang sumasakit kong paa dahil sa mga seashell at mga bato na aking natatapakan. Tumigil ako sa tapat ng puno ng bayabas at pumitas ng maraming murang dahon doon, mabilis din akong tumakbo pabalik at lumuhod sa ulanan ng lalaki.

Isinubo ko ang mga dahon ng bayabas saka nginuya upang madurong, nang matapos ay hinawi ko ang buhok ng lalaki saka ipinatong doon ang durog na dahon ng bayabas. Napakurap-kurap ako nang maalalang hindi 'yon didikit kung walang tali bilang suporta, tumingin ako sa paligid, wala akong ibang nakikita kung hindi mga buhangin at puno.

Napatungo ako at nahagip ng aking tingin ang suot kong bestida. Napangiti ako saka mabilis na pinunit ang suot ko, kinuha ko ang laylayan ng aking bestida na hanggang tuhod, ngayon ay hanggang hita na lamang ito pero ayos lang.

Bahagya kong iniangat ang ulo ng lalaki upang maitali ang tela para masuportahan ang inilagay kong dahon sa likod ng ulo nya.

Nang matapos ay pinagmasdan ko ang ginawa ko. Hindi ko pa nakikita ang hitsura ng lalaki at sa tingin ko'y hindi na 'yon kailangan, sapat nang tinulungan ko sya at binigyan ng paunang lunas, maaring nawaglit lamang sya sa kanyang mga kasamahan at hinahanap na ngayon.

Tumayo ako at tiningnan ang batang unggoy na kasama ko, tumila na ang ulan ngunit hawak pa rin nya ang payong at iniikot 'yon sa ere.

"Gusto mo bang sumama sa akin?" tanong ko sa batang unggoy.

Inakay ko sya at nagsimula kaming maglakad palayo, lumingon pa ako sa aking likuran upang tingnan ang lalaki.

Maari ko kaya syang kilalanin? Gusto ko siyang maging kaibigan.

-

Matapos ang panghalian ay napagpasyahan kong lumabas muli sa aking tahanan. Gusto kong tingnan iyong lalaking tinulungan ko kanina, mayroong mababangis na hayop na nagmula sa kagubatan na minsan ay naliligaw sa dalampasigan kaya hindi sya ligtas doon.

Hindi naman ako magpapakita, gusto ko lang malaman kung maayos na ang kanyang kalagayan. Inayos ko ang suot kong itim na bestida na umabot hanggang sa aking paa.

Iniwan ko ang batang unggoy sa aking tahanan, natutulog sya kaya hindi ko na inistorbo.

Dire-diretso akong naglakad patungo sa dalampasigan, agad din akong napatigil nang makita ang bulto ng isang lalaki na nakaupo sa buhanginan habang hawak ang likod ng kanyang ulo kung saan may sugat, naroon pa rin ang piraso ng tela na nakatali sa kanyang ulo bilang suporta sa dahon ng bayabas na inilagay ko.

Ngumiti ako, mabuti naman at gumana ang paunang lunas na ibinigay ko. Alam kong hindi pa maganda ang pakiramdam nya at siguradong nagugutom na sya ngayon.

"Mabuti naman maayos na siya."

Tiningnan ko ang bitbit kong saging, ito lamang ang pananghalian ko dahil wala namang ibang pagkain na makukuha dito sa isla kung hindi mga prutas at bunga ng mga itinatanim kong gulay. Wala naman akong maaring pagtaniman ng palay dito kaya hindi ako nakakakain ng kanin.

Tiningnan ko rin ang kabilang kamay ko kung saan naroon ang isang piraso ng inihaw na isda na nakalagay sa dahon ng sahig.

"Pasensya na kung ito lamang ang maibibigay ko." mahinang bulong ko saka dahan-dahang lumapit sa isang malaking bato.

Ipinatong ko doon ang aking dalang pagkain saka patakbong bumalik sa likod ng isang malaking puno at muling nagtago.

May kalayuan ang pinagtataguan ko mula sa malaking bato kung saan ko inilagay ang pagkain.

Hinawakan ko ang aking bestida at bahagyang itinaas upang ihanda ang aking sarili sa pagtakbo sakaling maramdaman nya ang presensya ko.

Maya-maya pa ay biglang may kumalabit sa akin kaya impit akong napasigaw. Namimilog ang mata na tiningnan ko ang batang unggoy na siyang salarin.

"Who's there?"

Gulat na sumilip ako sa nagsalita. Pakiramdam kong nahulog ang aking panga habang pinagmamasdan ang lalaking kunot ang noo habang palinga-linga sa paligid.

Napakagandang lalaki. Makinis ang kutis, mapula ang mga labi, maitim ang malalim na mga mata at matangos ang ilong.

Namangha ako ng sobra sa aking nakikita. Ngayon na lamang ulit ako nakakita ng isang kauri ko at hindi ko akalain na isang katulad nya ang makikita ko. Napakaperpekto ng kanyang mukha.

"Sino sabi iyan? Blast? Kevin? Ethan? Hendery?"

Muli akong nagtago sa likod ng malaking puno nang lumingon sya sa aking direksyon. Malakas ang kabog ng aking dibdib, siguro'y dala ng takot na maaring makita nya ako.

"Hey!"

Napatalon ako at agad na tumakbo ng matulin nang bigla syang sumulpot sa aking gilid, hawak ko ang magkabilang dulo ng aking bestida habang tumatakbo ng mabilis, ramdam ko namang nakasunod sa akin ang batang unggoy.

"HEY! WAIT! WAIT, MISS! I NEED YOUR HELP!"

Hindi ko pinansin ang kanyang pagsigaw. Patuloy ako sa pagtakbo sa takot na baka abutan nya ako.

Hala! Baka masundan nya ako! Sana'y hindi naman!

TO BE CONTINUED...

[A novel by sinnederella]