Kung nabanggit lang ni Ben kung kailan siya makakarating sa bahay, hindi sana napadapd si Avery sa kanyang sasakyan. "Mr. Schaffer, alam kong lahat kayo ay gustong makuha ang magandang panig ni Elliot-" nagsimulang sabihin ni Avery. "Anong ibig mong sabihin? Hindi ka pa ba nakakatanggap ng mga regalo sa mga kaibigan mo?" Singit ni Ben nang may ngiti. "Lagi niya tayong binibigyan ng kung ano sa mga kaarawan natin." "Kaya, hindi mo siya binibigyan ng mga regalo dahil sinabi niya sa'yo na hindi? Nagpapakita na hindi mo siya nakikita bilang kaibigan pero isang boss," sambit ni Avery. "Hindi ko maisip na dadalhin mo ako sa ganito. Kung tatanggapin ko ang mga regalo mo sa ngalan niya, parehas lang bilang ako na tumatanggap ng regalo mula sa kanya. Kung iyon ang kaso, hindi ko malugod na pagsabihan siya kung gagalitin niya ako sa hinaharap."Naguguluhan si Ben. Malugod na pagsabihan siya?Paano ba tinatrato ni Avery si Elliot araw araw?Nagsimulang manghinala si Ben na ang kanyang
Nagambala si Avery hanggang may lumitaw sa kanyang ulo. "May kinalaman ba si Elliot sa kung anong nangyari kay Cole Foster?" tanong niya.Natameme si Ben. "Bakit? Sa tingin mo mayroon? Hindi ba na si Cole Foster mismo ang nagpahamak sa sarili niyang sugal? Anong kinalaman ni Elliot doon?"Humigop si Avery mula sa tubig at sinabi, "Siya ang nagplano 'non. Sinabi niya rin siya akin na lumuhod ako at magmakaawa."Naubusan ng salita si Ben.Kinuha niya ang sariling baso ng tubig at uminom, sinabi niya, "Ano bang ginagawa niyong dalawa? Bakit lagi na nag-aaway ang mga nasa relasyon katulad niyong dalawa... Mukha tuloy na sinasadya niyo. Nahahanap niyo ba ang kaligayahan sa away niyo?!"Natural na tumanggi si Avery na aminin iyon. "Wala akong kakaibang libangan. Siya lang ang palaging napapansin ako." "Natampok mo! Paniguradong ganoon din ang nararamdaman niya!""Kaya paniguradong 'di kami magbabati," sinabi ni Avery, sumimsim ulit sa kanyang tubig. "Ang hindi pagsang-ayon ay
Sigurado si Avery na hindi nila binili ang kwintas noong umagang iyon. Paanong nangyaring nandito ito sa harapan niya ngayon?Lumabas siya sa kanyang kwarto at nakita si Elliot pababa ng hagdanan, Sinubukan niyang ikalma ang kaba sa loob niya at tinanong, "Anong mayroon sa kwintas?"Sa labas mukhang wala lang iyon para sa kanya pero taliwas ang sinasabi ng kanyang sarili. Sigurado siya na sinabi ni Ben ang tungkol dito. Kaunting nahirapan ang ekspresyon ni Elliot habang sumagot siya, "Binili ni Ben."Matapos ang ilang saglit, dagdag niya, "Tiningnan ko ang presyo, at sobrang mura nito. Walang may gusto rito kaya binalik ko na lang sa'yo."Pinagtagpi-tagpi ni Avery ang mga salita sa kanyang utak at sinusubukang alamin kung paano ibabalik ang kwintas sa kanya pero naging blangko ang utak niya. Binigay niya ito sa kanya dahil mura at walang gustong tumanggap dito, Ang galing!Sa kasong iyon ay tatanggapin niya ito!"Sabay na tayong kumain," tawag sa kanya ni Elliot. Gu
"May kakayahan kang tumanggi," sinabi ni Elliot. "Kainin mo na lang ang pagkain mo!" sinabi ni Avery. "Kahit na magdesisyon siyang magtrabaho kay Charlie Tierny, hindi ibig sabihin na mahuhulog siya sa kanya. Anong sa tingin mo ang ibibigay niyang motibo? Mukha bang madali lang akong kuhain para sa iyo?"Nanahimik si Elliot. Bumalik si Avery sa kanyang kwarto pagkatapos ng hapunan, binubuksan ang mensahe ni Charlie at tiningnan ang nilalaman nito. Ang alon ng hindi komportable ay bumalot sa kanyang pagkatapos itong mabasa. Hindi niya alam ang bagay tungkol sa pagpapatakbo ng kompanya, pero naiintindihan niya nang mabuti ang panukala ni Charlie. Kung pupunta sila sa direksyon kung saan niya gusto, ang Tate Industries ay malamang na babalik mula sa kamatayan. Kung hindi lang dahil sa katotohanang kapatid ni Charlie si Chelsea Tierney, agad siyang papayag na makipagtrabaho sa kanya. Pinatay ni Avery ang kanyang laptop at nahiga sa kama. Kinuha niya ang kanyang telepono at
Tumango si Jun at sinabi, "Siya nga! Nakilala ko siya sa ibang bansa. Mas matanda siya ng walang taon sa akin. Magkapit bahay kami nang nasa kolehiyo siya. Sinusundan ko siya noon palagi.""Kinikita mo pa rin kahit na mataas ang agwat ng edad niyo?" tanong ni Tammy."Oo! Sa kanya ako pumupunta kapag napapahamak ako," sagot ni Jun. Bumaling si Tammy sa kanyang mukha at tinukso, "Anong klaseng pahamak ang posibleng mangyari sa isang batang lalaki na gaya mo?""Gusto kong magsimula ng sariling negosyo pero tutol ang pamilya ko rito. May matagumpay silang karera. Kahit ang tatay ko ay hinahangaan siya kaya kailangan kong tulungan siyang pilitin ito."Agad na nasabik si Tammy."Anong pangalan niya? Sigurado akong narinig ko na siya noon kung isa siyang matagumpay na negosyante.""Malamang ay narinig mo na ang pangalan niya," sinabi ni Jun habang sumisimsim sa kanyang tubig. "Si Elliot Foster."Nanlaki ang mga mata ni Tammy sa pagtataka. Binitawan niya ang kamay ni Jun at sumigaw,
Si Tammy ay mapusok na nagpadala ng senyales sa mga mata ni Avery ngunit ang iniisip lamang ni Avery ay ang relasyon ni Elliot at Jun."Miss Tate, ang dahilan kung bakit hindi ko sinabi sa iyo na kilala ko si Elliot dahil ayokong makaramdam ka ng pagkabalisa," nagsimulng ipaliwanag ni Jun ang kanyang sarili nang may ngiti. "Hindi talaga kayo nagkakasundo bago ito mangyari. Hindi ko gustong itago ito mula sa iyo... Gusto ko talagang ibigay ang kompanya ng iyong ama."Ginalaw ni Tammy ang kanyang telepono sa lamesa at nagpadala ng mensahe kay Avery. Tammy: [Huwag kang makinig sa kanya, Avery! Si Elliot Foster ang bumili ng Tate Industries! Si Elliot Foster!]Sumulyap si Avery sa kanyang telepono na nasa lamesa at binuksan ang mensahe. Binasa niya ito at malamig na tumitig kay Jun. "Sinabihan mo ba si Elliot tungkol sa pagiging interesado sa kompanya ko?" tanong niya. Ang mainit na ngiti niya ay nanatali sa kanyang mukhang habang sinabi, "Oo. Nagtanong ako ng kanyang opinyon at s
Kung mababalik niya lang ang oras, hindi babaguhin ni Ellior ang isang bagay. Hindi siya perpekto. Ang hitsura ni Avery sa kanyang buhay ay kung ano ang nagpasya sa kanya na subukang mag-husga, suriin, at iwasto ang kanyang sariling pag-uugali.Kung hindi ito para sa kanilang patuloy na pakikipaglaban at hindi pagkakaunawaan, ang kanyang damdamin para sa kanya ay hindi ito malalim na nakaugat sa kanyang puso.Naabutan ni Tammy si Avery sa labas ng restaurant at hinawakan ang braso niya."Hindi ako makapaniwala na kasal ka kay Elliot Foster, Avery! Ito ay napakalaking balita!" Bulalas ni Tammy habang ang kanyang ulo ay kumalas mula sa kaguluhan ng mga kaganapan sa gabi.Si Avery, sa kabilang banda, ay naramdaman na mayroong isang bukol na natigil sa kanyang lalamunan."Nakita mo ito sa iyong sarili. Naguguluhan lang siya sa akin.""Sinabi ni Jun na gusto lang niyang tulungan ka ngunit napahiya din tungkol dito," sabi ni Tammy.Hindi niya inakala na ang mga bagay ay hindi maga
"Gusto ko talagang ibalik ang oras, Ma," bulong ni Avery. Wala akong pakialam kung mahirap tayo.""Kahit na anong mangyari, hindi solusyon ang paglalayas," sinabi ni Laura habang nakaupo sa tabi ng kanyang anak. "Kung gusto mong hawakan ang kompanya ng papa mo, bitawan mo na ito. Hindi palaging mgiging oportunidad na gumawa ng pera pero hindi mo dapat kalimutan ang iyong pag-aaral."Sumulyap si Avery sa kanyang ina at dahan-dahang hinaplos ang kulubot sa kanyang mukha, at sinabi, "Hindi ako maglalayas. Pagod lang ako.""Magpahinga kung napapagod. Kumain ka na ba ng hapunan?"Umiling si Avery."Hayaan mong ipaghain kita," sinabi ni Laura tapos ay naglakad siya patungo sa kusina. Alas otso ng gabi, pumunta si Avery sa kanyang kwarto para magpahinta habang tinatapon naman ni Laura ang basura. Nagsimula nang umulan, Hindi ito mabigat, ngunit ito ay isang palaging pag-agos.Hindi maabala si Laura na lumakad pabalik sa itaas upang kumuha ng payong, kaya't pinaputukan niya ang ula
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan