Sa totoo lang, hindi talaga sigurado ni Elliot kung na kay Charlie ba talaga ang kulay maroon niyang kahon. Sinabi niya lang yun para mapasunod niya si Wanda. At kung sakali mang na kay Charlie talaga ang kahon, edi mas maganda. Medyo matagal na noong nawala sakanyta ang kahon, pero hindi pa rin yun maalis-alis sa isip niya.Para sakanya, para itong bomba na sasabog anumang oras. Ang tagal niya ng iniisip kung nasaan ba talaga ito, pero wala talaga siyang ideya.Sino ba kasi talagang pumuslit sa study room niya para kunin ang kahon na yun?Kung may galit man sakanya ang taong yun, bakit hanggang ngayon ay wala itong nilalabas na kahit ano! Eh kung wala naman palang intensyon ang taong yun na pabagsakin siya, bakit pa nito kinuha ang kahon?Minsan, iniisip niya na baka naman may multong kumuha at tinago lang yun kung saan, pero nagigising din kaaagad siya sa katotohanan na wala namang ganung bagay! …Dumating si Shea sa bahay ni Wesley noong umagang yun. Pag sapit ng
Siguro, kalahating litro.Kalahating litro? Ibig sabihin… kailangan pa nila ng dalawa pang tao na magdodontae ng dugo?Isa pa nga lang, hirap na hirap na silang mag hanap, dalawa pa?Si Shea ang isa, pero hindi niya ito pwedeng isakripisyo! Pero kakayanin pa ba ni Robert na mag hintay?Siya ang may kasalanan kung bakit nandito si Robert? Hindi ba dapat siya rin ang sisihin sa mga pinagdadaanan nito ngayon?Hindi niya na alam kung anong gagawin niya. Pakiramdam niya ay mababaliw na siya. Sakto, dumating si Avery.“May nahanap na donor si Mike.” Katatapos lang nito makipag usap kay Mike kaya nagmamadali itong tumakbo papunta kay Elliot para magbalita. “Kalaating pintdin yun. Tinetest na daw ngayon kung match ba kay Robert at sa ors na makumpirma natin, ipapa airflown niya raw kaagad dito.”“Kailangan pa natin ng isa… maghahanap ako…” Bulong ni Elliot sa sarili niya.“Saan ka pupunta? Madilim na.” Hinila ni Avery ng damit ni Elliot. Masyado ng malalim ang gabi kaya ayaw niya n
Sumabat si Wesley, na kasama ni Shea, “Isang pint nalang daw ba ang kailangan?” Huminga ng malalim si Chad, “Parang ang daling sabihin, pero sobrang hirap…. May nahanap na kaming isa pang donor pero kulang pa rin ng isa pa…”Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Shea nang marinig niya ang sinabi ni Chad. “Isang donor nalang ang kailangan natin para mailigtas si Robert?” “Tama, pero hindi na namin alam kung saan kami maghahanap. Sobrang rare ng blood type niya, at kailangan nasa edad 18 hanggang 55 pa ang…”Biglang hinawakan ni Shea ang braso ni Wesley at tumingin siya kay Chad, “Kami ng bahala ni Wesley!” Hindi maintindihan ni Chad kung anong ibig sabihin ni Shea, “Shea, umuwi ka na. Kailangan mo ng magpahinga. Wag ka ng mag alala. Saan naman kayo pupunta? Ang dilim dilim na oh! Sigurado naman ako na may mahahanap tayo.”Alam naman ni Chad na gusto lang ding tumulong ni Shea, pero kagaya ni Robert, sobrang halaga rin ng kalusugan nito at kung gusto man nitong makatulong ay yu
Biglang kumunot ang noo ni Shea at hinawakan niya nbg dalawang kamay ang braso ni Wesley. “Sigurado ako na hindi ako papayagan ng kuya ko…Alam niya na kaya kong iligtas si Robert, pero hindi niya ako kinausap… Gusto ko lang namang iligtas talaga si Robert! NAg mamakaawa ako sayo, Wesley!” Mangiyak-ngiyak ang boses ni Shea. Sobrang nakakawa! “Kapag namatay ako, pangako ko sayo na papakasalan kita sa susunod na buhay. Ano? Ayos ba yun, Wesley?” Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ni Wesley at ngumiti siya ng abot-tenga, “Pero sa tingin ko hindi naman ako basta-bastang mamatay! Sabi sa akin ni Mrs. Scarlet, mayroon daw akong siyam na buhay kasi kahit anong sakit ko daw, kayang kaya yun gamutin ng mga doktor!” Habang nakatitig si Wesley sa sobrang inosenteng mukha ni Shea, lalo siyang naiiyak.Sa kanyang European-style na mansyon, nakasuot si Wanda ng isang silk na robe habang umiinom ng red wine para kumalma. Huminga siya ng malalim at tinawagan ang number ni Charlie. Nagka
Kung kanina, sobrang saya ni Avery, pwes ngayon, para nanaman siyang nalugi. Kakatanggap niya lang ng text ng doktor na kumpleto na ang dugong hinahanap nila, tapos makakareceive siya ng tawag galing kay Mike na hindi pala pwede ang dugo na nahanap nito..“Okay lang. Tatawagan ko na kaagad ang ospital.”“Okay, nagising ba kita?”“Hindi naman. Gising talaga ako. Maraming salamat pala sa lahat ng efforts mo.” Hinawi ni Avery ang kumot niya at bumangon para bumalik sa ospital. “Oo nga pala, may nakuha daw na dugo ang blood bank. Sobra sa kalahating pint din yun, sa tingin ko sapat na yun.”“Edi maganda pala! Okay, uuwi na ako.”“Sige. Pupunta muna ako ulit sa ospital para tignan kung ano na ang nangyayari doon ngayon.”“Okay. Alagaan mo ang sarili mo ah! Kailangan mong maging malakas para kay Robert! Hindi na sana muna kita tatawagan ngayon, pero hindi kasi ako mapakali.”“Okay lang, hindi rin naman talaga ako makatulog.”May mga sinabi pa si Avery bago niya tuluyang ibaba ang p
Siguro mas mahirap para sakanya na tanggaping mawawala ang anak niya matapos niyang pwersahing buntisin si Avery. Noong nalaman niyang buntis si Avery, walang mapaglagyan ang saya niya lalo na kapag nakikita niya ito sa monitor sa tuwing iuultrasoundito.“Kapag may nangyaring masama kay Robert, kahit pa hindi ka galit sa akin, hinding hindi na kita guguluhin.”“Pati yung mga anak ko, hahayaan ko na sila.” Ito ang mga salitang gusto niya sanang sabihin kay Avery pero hindi niya kaya. Hindi siya kinikilalang tatay nina Hayden at Layla. Malakas ang kutob niya na kahit pa siguro mamatay siya, hinding hindi pa rin siya matatanggap ng mga ito.Sobrang nalungkot si Avery sa naging sagot ni Elliot. Buhay pa si Robert! Bakit nagluluksa na sila na parang wala na ang anak nila! Hindi na sumagot si Avery kaya tinignan ito ni Elliot. Nang makita niya kung gaano ito kamukhang pagod, hinila niya ito at hiniga ang ulo nito sa balikat niya. “Matulog ka muna. Magiging okay din si Rober
Nang pumasok ang kanyang tawag, sinabi ng manager ng blood bank, "Yung mga naka- duty na staff ang nakatanggap nito. Tinanong ko sila tungkol dito at sinabi nila na ang nagpadala ng dugo ay hindi nag- iwan ng kanilang impormasyon para sa pakikipag- ugnay. Ako ay sa pag- aakalang ito ay isang mabuting samaritano na gustong manatiling hindi nagpapakilala!"Saang lupalok ng mundo nanggaling ang lahat ng hindi kilalang mabuting samaritano?Nang matapos si Elliot sa tawag, sinabi ni Avery, "Hanapin natin ang mabuting samaritano na iyon!"Ngayong maayos na ang kondisyon ni Robert, wala na silang magagawa sa ospital."Hindi nag- iwan ng pangalan ang donor." Ang mga mata na parang lawin ni Elliot ay nakatitig kay Avery habang nagtatanong, "Hindi mo ba iniisip na kakaiba ito?"Parang may iniisip si Avery."Nang dinala ni Wesley ang bag ng dugo na iyon, sinabi niya na isang mabuting samaritan ang nag- donate nito nang hindi nagpapakilala.""Sa tingin mo ba galing din kay Wesley itong kala
Parehong naka- off ang phone nina Wesley at Shea.Malinaw na ang good samaritan na nag- donate ng kanilang dugo ay si Shea.Halos isang pinta ng dugo ang ibinigay ni Shea kay Robert.Ang isang may sapat na gulang ay maaaring mag- abuloy ng hindi hihigit sa kalahating pinta sa isang pagkakataon. Si Shea ay hindi dapat mag- donate ng dugo, sa simula pa lang, ngunit natapos ang pagbibigay ng higit sa karaniwang inaasahang halaga mula sa isang regular na tao!Paano kaya iyon makakayanan ng katawan niya?Isa lang ang posibleng dahilan kung bakit naka- off ang phone nilang dalawa, at ito ay may nangyari kay Shea. Si Wesley ay dapat na hindi makayanan ang mga kahihinatnan ng kanyang mga aksyon at nagpasya na tumakas."Tatawagin ko ang bodyguard ni Shea!" Namumula ang mga mata ni Mrs Scarlet habang nanginginig ang mga kamay niyang kinakapa ang phone niya.Kung hindi pa napagod si Elliot sa buong pagsubok na ito kasama si Robert, tinawagan siya nito kagabi para kumpirmahin.Hindi niya p
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan