”Avery, magkakalayo man tayo sa ngayon, pangako ko sayo na nandito pa lang ako para sayo at dadalaw-dalawin pa rin naman kita.” Nakangiting sabi ni Tammy. “Sige, hihintayin kita.”“Sige na, umuwi ka na para makapag pahinga ka! Mas mukha ka pang may sakit kaysa sa akin oh!” Gusto sanang bumangon ni Tammy para maihatid si Avery.“Wag na. Humiga ka na. Uuwi na rin ako. Sabihan mo ako kapag nakalabas ka na.”“Mhm.”Habang naglalakad si Avery palabas ng ospital, hindi siya mapakali. Mukha lang kalmado ang lahat pero sobrang bigat ng puso niya. Siguro kasi alam niyang hindi niya na maibabalik ang mga nakaraan, at wala ring kasiguraduhan ang mga susunod na mangyayari.“Magpahinga ka kaagad pag uwi mo, Avery. Sobrang putla mo.” Nag aalalang bilin ni Elliot. Natatakot siya na baka magka postpartum depression ito. “Habang nag uusap kayo ni Tammy kanina sa loob, sinabi sa akin ni Auntie Mary na mukha mang natrauma si Tammy, sa tingin niya ay maganda na ring nangyari yun kasi sobrang l
Sa tingin mo, bakit tinawag yun na darknet? Kasi site yun ng mga kriminal…Sa tingin ko hindi mo kakayanin yung mga nandun!” Asar ni Mike. Masyado namang OA si Mike! Si Chad ang kanang kamay ni Elliot at mula noon hanggang ngayon ay hindi siya umatras ni minsan kaya bakit naman siya matatakot ng basta-basta?“Maiintindihan mo ang ibig kong sabihin kapag nakita mo!” Pumasok sina Chad at Mike sa kwarto ni Mike at dumiretso sila sa harapan ng computer. Nasilip palang ni Mike ang gustong ipakita ni Chad, kinilabutan na siya! Yun ay picture ni Laura Jensen. Si Laura na nanay ni Avery! Dalawang taon na noong namatay ito sa aksidente, kaya hindi siya makapaniwala na makikita niya ang picture nito sa darkweb!Hindi kaya…Biglang humigpit ang hawak ni Mike sa mouse at tinitigan niya ng maigi ang monitor. Pagkatapos niyang basahin ang lahat ng impormasyon, galit na galit siya. “Naiintindihan mo na ako ngayon? Lilo ang pangalan ng username na naghahanap ng isang middle-age na ba
Dahan-dahang hinawakan ni Avery ang mukha ni Elliot. Nagulat siya na malamig ito. Hindi naman ganun kalamig sa loob ng bahay nila pero siguro dahil malamig ang panahon, kailangan pa ring magkumot kapag natutulog sa gabi. Kinumutan ni Avery si Eliot kaya medyo nagdikit ang mga mukha nila at umiwas siya kasi amoy alak ito. Noong nakahiga na siya ulit, narinig niya na bigla itong nagsalita. “Avery…magiging mabuting tatay ako… Pangako…”Mahina lang ang boses nito kaya humarap siya rito pero nakita niyang nakapikit naman ito.Mukhang nanaginip ito… Sa panaginip nito ay nangangako itong magiging mabuti itong tatay sa anak nila..Nananiginip lang si Elliot, pero hindi napigilan ni Avery na maiyak. Hindi naman siguro ito mananaginip ng ganun kung hindi rin yun ang iniisip nito, diba? Malamang masyado nitong inisip ang sinabi niya rito.Na naniniwala siyang kaya nitong maging mabuting tatay. Sa tuwing magsesend ang doktor ng bagong picture ng baby nila, sobrang saya nitong pin
Binuhat ni Elliot si Avery at dinala niya ito sa sofa. “Dito ka nalang, Avery. Ako na ang haharap kay Chelsea. Sisiguraduhin ko sayo na magbabayad siya sa lahat ng mga ginawa niya.”Tumungo si Avery.Wala ng sinayang na oras sina Elliot at Chad, at umalis na rin sila kaagad ng bahay ni Avery. Sa loob ng sasakyan, tinawagan ni Elliot ang number ni Chelsea. Medyo matagal din bago ito sumagot. Medyo nanibago siya dahil kadalasan, isang ring palang ay sinasagot na kaagad nito. Hindi nagsasalita si Chelsea. Siguro nakakutob ito na may nangyari dahil sobrang bihira lang naman siyang tumawag dito!“Nasaan ka ngayon?” Tanong ni Elliot. Nang marinig ni Chelsea ang boses nito, bigla siyang kinilabutan. “May nangyari ba?”“Oo.”“Ano yun? Sabihin mo na dito! Natatakot akong makita ka!” Halata sa boses ni Chelsea na natatakot ito. May ideya si Elliot sa kung anumang tumatakbo sa isip ni Chelsea. “Nahihiya kasi sayo noong nasampal kita. Gusto ko lang sanang mag sorry sayo sa p
Sinubukang tawagan ulit ni Elliot si Chelsea pero hindi na niya ito makontak kaya tinawagan niya si Charlie. Sumagot naman kaagad si Charlie at nang marinig niya ang mga ginawa ni Chelsea, ilang minuto rin siyang natahimik bago siya nagsalita. “Makinig ka sa akin, Elliot. Isa ka rin sa mga dahilan kung bakit umabot sa ganun ang kapatid ko. Dapat kasi noon mo pa siya tinanggal sa Sterling Group. Kung wala ka naman palang nararamdaman para sakanya, dapat hindi mo na siya pinaasa pa!”“Hindi ko siya tinanggal dahil sa work ethics niya.”“Alam ko, pero hindi mo ba naisip na dahil sa work ethics na yan, kumapit yung tao? Nangyari na ang lahat, wala na tayong magagawa!” Nagbuntong hininga si Charlie at nagpatuloy, “Palabas na ng bansa si Chelsea. Ano bang gusto mong gawin niya?” “Gusto ko siyang mamatay!” “Elliot Foster! Walang ginawang iba yung tao bukod sa mahalin ka ng sobra! Ganyan ka na ba talaga kawalang puso?” Halos hindi makahinga si Charlie sa sobrang galit. “Hindi ba pwed
Sa sobrang galit ni Avery, hindi niya na namalayan na napalakas niya ang boses niya. Kaya sabay-sabay na nagtinginan sina Mike at ang dalawang bata. Dahil dito, bigla siyang hinila ni Elliot at umakyat sila sa isang kwarto sa first floor.“Ano kayang nangyari? Bakit nag aaway nanaman sila?” Bulong ni Mike sa sarili niya habang kinukuha ang kanyang phone para itext si Chad. Chad: [Hayaan mo na sila. Bantayan mo nalang yung mga bata.]Mike: [Kaya naman pala hindi ka makapunta dito ngayon. Ano? Pinatakas ba ng boss mo si Chelsea Tierney?]Chad: [Bantayan mo nga yang bibig mo. Sigurado ako na may rason siya.]MIke: [T*ng*n*! May ebidensya na nga diba?!]Chad: [Wala si Chelsea sa bansa ngayon kaya paano naman namin siya mahahanap? Kung gusto mo, ikaw nalang ang maghanap sakanya kasi magaling ka naman palagi diba?!]Mike: [Bakit hindi mo sinabi kaagad? Siyempre maiintindihan naman yun ni Avery no!]Sinarado ni Elliot ang pintuan at tinitigan si Avery ng diretso sa mga mata. “May
Mawala man siya, kayang kaya ni Avery na palakihin ng maayos ang mga anak nila. Mawala man siya, kayang kaya ni Avery na maging successful sa trabaho nito. “Kung hindi dahil sayo, hindi naman magagalit sa akin si Chelsea, at hindi madadamay si Tammy! Hindi rin kailangang lumabas ng baby ko ng prematured. Ano pa ba, Elliot Foster? Sobra sobra mo na akong nasaktan!” Hindi na kinaya ni Avery at nasabi niya na ang lahat ng sama ng loob niya. Totoo naman ang mga sinabi ni Avery kaya nawalan na ng pagpipilian si Elliot. "Avery…"“Wag na wag mong tatawagin ang pangalan ko!” Galit na galit na sigaw ni Avery. “Umalis ka na sa pamamahay ko at wag na wag ka ng magpapakita sa akin ulit! Yung tungkol sa bata, pag usapan nalang natin yun kapag nakalabas na siya ng ospital!”Tahimik lang na nakatayo si Elliot sa isang gilid habang pinapanuod niya kung paano mag wala si Avery.Alam niya na kailangan niyang umalis dahil kung magtatagal siya doon, lalo lang matitrigger si Avery.Buo na ang d
Pagkatapos tawagan si Avery, tinawagan din ng doktor si Elliot.Pareho nilang hindi inaasahan pero sabay silang dumating sa ospital. Sa neonatal unit, pinaliwanag ng doktor ang sitwasyon ng baby nila. “Hindi gumana sakanya yung traditional treatment na binigay namin. Mas humaba ang tulog niya at pahina din ng pahina ang pag hinga niya… Inobserbahan ko ng ilang oras hanggang sa umabot ako sa konklusyon na baka nagkaroon siya ng kakaibang trauma dahil sa pagiging prematured niya.”Habang nagsasalita, binigay ng doktor ang chart ng baby kina Avery at Elliot.Kinuha ito ni Avery at binasa ng maigi. “May problema sa immune system ang baby ninyo.” Huminga ng sobrang lalim ang doktor bago magpatuloy. “Sobrang anemic din niya. Wala akong nakikitang ibang paraan sa ngayon bukod sa blood transfusion. Nagtanong na ako sa blood bank kanina, pero wala kasing nag match sakanya. Medyo espesyal kasi ang dugo ng anak niyo.”Pakiramdam ni Elliot ay mahihimatay siya habang pinapakinggan ang sin
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan