Sa sandaling ipinadala ni Shaun ang larawan kay Wanda, nagpasya siyang bantayan ang ligtas buong araw sa pag- asang baka sorpresahin siya nito.Kung ma- crack ni Wanda ang code ng maayos, maaari niyang sipain si Avery palabas ng larawan nang hindi siya binibigyan ng kahit isang sentimo.Tumawag si Wanda pagkaraan ng halos kalahating oras at sinabing, "Wala akong ibang maisip maliban sa mga kumbinasyon na nasubukan mo na, ngunit napansin ko na ang petsa ng kapanganakan na nakasulat dito para kay Laura Jensen ay ang nasa kanyang ID. Hindi niya iyon tunay na petsa ng kapanganakan. Subukan nating muli sa tunay.""Sige!" masiglang tugon ni Shaun.Makalipas ang dalawang oras, sa wakas ay nabuksan na nila ang ligtas na pinto.Tama si Wanda. Ginamit ni Jack ang totoong petsa ng kapanganakan ni Laura at hindi ang nakasaad sa kanyang ID.Ginamit ni Jack ang kumbinasyon ng mga petsa ng kapanganakan ni Laura at Avery bilang passcode ng safe.Ang tamang passcode at ang larawan ng pamilya sa
Pagpasok pa lang ni Avery sa sala ng Foster na mansyon, inalalayan siya ni Mrs Cooper na maupo sa couch."Naghanda si Master Elliot ng regalo para sa iyo, Madam."Binuksan ni Mrs. Cooper ang puting kahon ng regalo sa mesa, inilantad ang napakagandang puting gown."Sigurado ka bang binigay niya ito sa akin?" Sabi ni Avery habang hindi makapaniwalang nakatingin sa gown."Yes, Madam. May dinner tonight na kailangan mong puntahan ni Master Elliot. May sapatos din!" Paliwanag ni Mrs. Cooper, pagkatapos ay binuksan ang isa pang kahon na may dalang pares ng magagandang stilettos.Kinuha ni Avery ang isa sa mga takong at tinitigan ito ng may pangamba."Bakit niya ako dinadala? Wala akong kilala sa mga kaibigan niya. Hindi ba siya nag- aalala na mapahiya ko siya?""Sigurado akong may mga dahilan siya," sagot ni Mrs. Cooper. " Kalimutan mo na ang nakaraan, Madam, at gugulin mo na lang ang natitirang mga araw mo nang masaya kasama si Master Elliot."Tumingala si Avery kay Mrs. Cooper at s
Nagpasya si Avery na maglaro kasama."Totoo naman. Napaka yaman niya. Napaka tandan nan ga lang niya, pangit, at parang naghihingalo na."Napakamot ng ulo ang mga tao na sinusubukang malaman kung sino ang matanda, pangit, at hindi karapat-dapat na bigshot na ito.Lumapit ang isang waiter kay Avery at sinabing, "Pakituloy sa ikalawang palapag, Miss Tate."Napatingin agad si Avery.Ang gusali ay may bukas na konsepto, at ang rehas sa ikalawang palapag ay makikita mula sa sala sa unang palapag.Nakatayo sa may rehas ang bodyguard ni Elliot at nakatingin sa kanya.Nang ihatid siya ng waiter palayo, ang mga mukha ng mga tao sa karamihan ay nagbago mula sa pagiging mapanukso tungo sa pagkamangha.Ang mga dumalo sa piging ay ang creme de la creme ng mataas na lipunan.Maging ang mayayaman ay may sariling anyo ng panlipunang hierarchy.Nang gabing iyon, ang mas ordinaryong mga miyembro ng matataas na klase ay nakikihalubilo sa kanilang sarili sa banquet hall sa unang palapag.Ang mg
"Hindi pa umuuwi si Madam Avery," sabi ni Mrs Cooper. "Buong oras akong naghihintay sa sala at hindi ko siya nakita buong gabi."Nagdilim ang mga mata ni Elliot.Kung hindi siya umuwi, saan kaya siya nagpunta?Nagsinungaling ba siya sa kanya tungkol sa pag- uwi para isulat ang kanyang thesis?"Tatawagan ko siya ngayon din," sabi ni Mrs. Cooper habang nagmamadaling pumunta sa sala.Sa kabilang banda, si Avery ay dinukot sa sandaling siya ay tumuntong sa labas ng Forrance Villa.Siya ay kinaladkad sa isang kotse, nakapiring, at ang kanyang mga kamay ay nakagapos.Umandar ang sasakyan ng halos isang oras bago huminto.Dinala siya sa isang kwarto at inihagis sa isang upuan.Nang tanggalin ang kanyang piring, narinig niya ang hindi pamilyar na boses ng isang kakaibang lalaki."Pasensiya na, Miss Tate. Ginagawa lang namin ang aming mga trabaho. Hindi ka namin sasaktan hangga't nakikipagtulungan ka sa amin."Nilibot ni Avery ang paligid ng puting kwarto hanggang sa mapunta ang mga
Sa kasamaang palad, kinailangan ni Avery na gamitin si Cole bilang scapegoat sa pagkakataong ito.Dahil nalaman ni Shaun ang tungkol sa mga nawawalang nilalaman, kailangan niyang ilihis ang atensyon nito sa ibang lugar bago pa maging mahirap ang mga bagay para sa kanya.Biglang nagring ang phone ni Avery.Binuksan ng lalaki ang kanyang bag at inilabas ang kanyang telepono.Ang mga salitang "Foster Mansion" ay nag- flash sa screen ng telepono."Hindi ka nagbibiro! Dahil malapit ka sa mga Fosters, hindi na kita itatago. Go on!"Ayaw ng lalaki na magkaroon ng gulo sa pamilya Foster. Tsaka ginawa na niya yung ibinayad sa kanya.Nang makalaya na si Avery, tinawagan niya kaagad si Mrs. Cooper."Bakit ngayon ka lang bumaba, Madam? Gabi na at hindi ka pa umuuwi. May nangyari ba?" tanong ni Mrs Cooper.Nilibot ni Avery ang paligid.Nasa gitna siya ng kawalan. Madilim ang daan, at dumaan ito sa isang kagubatan. Sa isang sulyap, parang duguang mga panga ng isang mabangis na hayop na han
"Ang ibig kong sabihin ay, paano mo ako bibilhan ng mga designer na damit at sapatos kung hindi ka nagsusumikap at kumikita ng mas maraming pera?"Nagpalit si Avery ng kanyang tsinelas sa bahay, lumapit kay Elliot, at idinagdag, "First time kong magsuot ng mga mamahaling bagay.""Kawawa ka naman," hirit ni Elliot, saka pumasok sa elevator.Napahawak si Avery sa kanyang dila habang pinagmamasdan ang pagsara ng pinto ng elevator.Gusto niyang insultuhin ang sobra- sobra at mapag- aksaya nitong pamumuhay.Pagpasok niya sa kwarto niya ay hinubad niya ang gown niya at pumasok sa shower.Binalot ng maligamgam na tubig ang kanyang buong katawan, na nagpapamanhid sa kanyang sentido.Unang dumating si Avery sa Tate Industries kinaumagahan.Alas- diyes ng umaga, walang bakanteng upuan sa meeting room."Magandang umaga sa lahat. Ako po ay si Avery Tate. Ang dahilan kung bakit ako tumawag para sa pulong na ito ngayon ay dahil dinukot ako kagabi," sabi ni Avery, saka inilibot ang tingin sa
"Oo, naging mahirap," sagot ni Avery. "Sa palagay ko ay hindi kapani-paniwala na magpakilala ng isang self- driving program sa merkado ngayon. Kahit na ang pinaka- advanced na programa ay hindi magagawang talunin ang isip ng tao. Kung hindi ako tiwala sa programa, bakit ang mga namumuhunan maging?""Huwag masyadong pesimista tungkol dito. Maraming tao ang namumuhunan sa mga bagay na sa tingin nila ay malikhain, hindi lamang dahil sa pagiging praktikal. May party ngayong gabi. Lahat ng naroon ay tagapagmana ng isang mayamang pamilya. Gusto mo bang sumama sa akin? Ikaw hindi mo alam, baka may makabangga ka lang na interesadong mag- invest!""Kalimutan mo na!" Ngumisi si Avery. " Hindi ako makakarating sa kung saan saan ang grupo ng mga mayayamang brats. Ito ang unang henerasyon, self- made bigshots na kailangan ko.""Darating din sila! Baka subukan mo rin ang suwerte mo," sabi ni Tammy habang sinusubukang kumbinsihin si Avery. "Ayoko rin, pero ang tatay ko ay pinipilit ako. Nag-set up
Pagkaraan ng sampung minuto ay tumunog ang telepono ni Avery.Sinagot niya ito, ibinaba ang tawag, nagpadala ng text kay Tammy, pagkatapos ay nagmamadaling tinungo ang exit ng hotel.Pinagmamasdan ni Jun ang likod ni Avery habang mabilis itong lumabas. Ngumiti siya.Paano siya nakahanap ng lalaking magpapakatanga kay Elliot Foster sa likod niya?Hindi ba pwedeng tahimik lang siya sa tabi niya?Saan siya makakahanap ng lalaking mas magaling kay Elliot Foster?Hindi alam ni Jun kung ano ang iniisip niya.Kumunot ang noo ni Tammy habang sumagot: [Ano ang ikinamamadali mo? Ganun na ba ka- urgent ‘yan?]Avery: [Napaka- urgent! Malapit na tayong magkita ulit!]Ang tumawag kay Avery ay ang bodyguard ni Elliot.Inutusan niya itong hintayin siya sa entrance ng hotel.Kung hindi siya nakinig, babaliin niya ang kanyang mga binti.Nagdusa pa rin si Avery sa nakaraang traumatikong karanasan sa bodyguard. Siya ay isang malupit na tao.Bagama't alam niyang kumikilos ito sa utos ni Elliot
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan