Tumawa si Layla. "Kahit ako, hindi pa natitikman ang luto mo, Ivy, tapos heto ka, nagluluto para sa ibang tao!""Kung gusto mong matikman ang luto ko, magluluto ako para sa'yo pagbalik ko!""Hindi ko matanggap na magluto ka para sa akin! Mahirap magluto!"Tumugon si Ivy, "Okay lang sa akin na magluto paminsan-minsan! Hindi naman kagalingan ang skills ko sa pagluluto, kaya wala akong dahilan na ipagyabang ito sa inyo.""Kung malalaman ng Mommy at Daddy na nagluluto ka para kay Lucas diyan, siguradong magagalit sila," babala ni Layla."Wag mong sasabihin sa kanila, ha? Dati akong kasambahay niya nung nasa Taronia pa ako. Hindi ko mahirap ang magluto at maglinis," sabi ni Ivy."Sige! Dahil hindi mo naman ito nahihirapan, gawin mo na ang gusto mo! Balik ka naman sa ilang araw," pumayag si Layla."Nakuha ko! Kamusta ka na, Layla? Ok lang ba ang baby?" tanong ni Ivy.Tumawa si Layla. "Okay naman ako, at okay din ang baby! Ingat ka diyan, at wag mong ipahalata ang tunay mong pagkatao.
Tumawa si Layla. "Kahit ako, hindi pa natitikman ang luto mo, Ivy, at heto ka, nagluluto para sa iba!""Kung gusto mong matikman ang luto ko, magluluto ako para sa'yo pagbalik ko!""Hindi ko matatanggap na magluto ka para sa'kin! Mahirap magluto!"Sagot ni Ivy, "Okay lang sa'kin na paminsan-minsan ay magluto! Hindi naman kagalingan ang luto ko, kaya walang dahilan para ipagyabang ito sa inyo.""Kung malalaman ng Mom at Dad na nagluluto ka para kay Lucas doon, siguradong magagalit sila," paalala ni Layla."'Wag mo lang silang sasabihan, ha? Dati akong katulong niya nung nasa Taronia pa ako. Hindi ko naman nahihirapan sa pagluluto at paglilinis," sabi ni Ivy."Sige! Dahil hindi ka nahihirapan, gawin mo na ang gusto mo! Balik ka naman sa ilang araw," pumayag si Layla."Nakuha ko! Kamusta ka, Layla? Ok ba ang baby?" tanong ni Ivy.Tumawa si Layla. "Okay ako, at okay din ang baby! Ingat ka doon, at 'wag mong ibubunyag ang pagkatao mo. Delikado doon, at natatakot ako na hindi ka kaya
Alam ni Ivy na ayaw niyang may utang na loob sa iba, kaya inabot niya sa kanya ang resibo ng groceries. "Bayaran mo na lang 'yung groceries. Hindi naman ako ganoon kahusay magluto, kaya 'wag mo akong bayaran ng sobra. Kakain din naman ako ng luto ko."Tinanggap niya ang resibo at sinilip ang presyo.Napansin niyang halos apatnapung dolyar ang halaga, kaya naglakad siya patungong dining room at sinuri ang mga putaheng mukhang maayos naman.Nag-isip kung paano ito lasa, kumuha siya ng subo.Tinitigan siya ni Ivy na puno ng pag-aabang. "Kamusta? Masarap ba?""Kuha mo ako ng baso ng tubig," sabi niya.Ginawa ni Ivy ang kanyang utos. "Masyado bang maalat? Nagbago ba ang panlasa mo?""Hindi. Uhaw lang ako," sagot niya.Nakahinga ng maluwag si Ivy."Karaniwan lang ang lasa ng pagkain," komento niya, tapos kumuha ng phone at nag-transfer ng limampung dolyar kay Ivy.Tinignan ang pera, hindi napigil ni Ivy ang tumawa. "Mr. Woods, sa palagay mo ay sampung dolyar lang ang halaga ng luto
Hindi inaasahan ni Ivy na magsasalita ng ganoon si Archer."Subukan mo bang makinig sa usapan namin?" tanong ni Ivy sa mahinang boses."Ano ba ang iniisip mo? Gabi na, at mag-isa ka rito kasama ang isang lalaki. Kailangan kitang protektahan!" pagtanggi ni Archer."Hindi mo ba iniisip na kayang protektahan ako ni Lucas? Lalaki rin siya," sagot ni Ivy."Eh paano kung may masamang gawin siya sa'yo?" tanong ni Archer."Hindi siya ganoong klase ng tao. Umalis ka na! Bibili lang kami ng ilang bagay at uuwi na sa hotel," sabi ni Ivy, itinatabi si Archer.Nakita ni Lucas na tapos na ang kanilang usapan, kaya lumapit siya. "Dahil may libreng oras na ang kasama mo, siya na lang ang sumama sa'yo," sabi niya."Abala ang kasama ko! Pumunta siya para sabihin sa akin na abala siya sa mga susunod na araw at huwag ko siyang istorbohin!" sagot niya.Tumingin si Lucas kay Archer.Laking gulat ni Archer habang pinapanood si Ivy, na karaniwang masunurin at mabait, na walang kahirap-hirap na nagsin
Nang marinig niya ang tungkol sa pagpanaw ni Irene, madalas siyang managinip tungkol sa kanya tuwing gabi. Ngunit tumigil ang mga panaginip nang simulan niya ang kanyang kompanya. Bawat minuto ay puno ng trabaho.Ang pagdating ni Ivy ay muling nagpaalala sa kanya kay Irene.Ang pinakamalaking pagsisisi ni Lucas ay ang pag-alis niya patungong Edelweiss para mag-aral nang hindi man lang magpaalam kay Irene; inakala niyang makikita pa niya ito ulit, pero sinabihan siya mamaya na hindi na niya ito makikita kailanman.Iniwan niya ang kanyang telepono dahil nais niyang magkaruon ng bagong simula at ayaw niyang makipag-ugnay sa kanyang pamilya. Dahil sa kanyang ginawa, nawalan siya ng komunikasyon kay Irene.Wala nang ibang kaibigan si Irene, kaya inakala niya na wala itong ibang makakausap pagkatapos niyang umalis.Hindi niya alam kung paano namatay si Irene, o kung nagdusa ito bago mamatay. Tuwing naiisip niya ito, nahihirapan siyang pigilin ang pagdama ng pagsisisi at kalungkutan.Tu
Ang mga kasangkapan ay eksaktong gaya ng iniwan niya. Ang tanging pagkakaiba ay tila walang nakatira roon ng matagal na panahon.Masusing nilinis ang kwarto ni Lucas. Nawala na lahat ng kanyang gamit, kasama na ang kanyang mga damit.Nang lumabas si Lucas mula sa South Block, lumapit sa kanya sina Mr. at Mrs. Woods. "Lucas, anong hinahanap mo? Sabi ng iyong madrastang maybahay na wala ka nang kailangan doon, kaya pinatapon niya ang mga gamit mo. Bibilhan kita ng kapalit ng anuman ang gusto mo!" sabi ni Mr. Woods, na may pakiramdam ng pagkakasala."May lumang telepono ako sa aparador. Anong nangyari doon?" tanong ni Lucas.Agad na lumingon si Mr. Woods sa kanyang asawa at tanong, "Itinapon mo rin ba ang kanyang telepono?"Nagmukhang nalilito si Mrs. Woods. "May lumang telepono nga, pero sobrang luma na ito, basag ang screen, at may tapyas ang katawan. Akala ko ayaw mo na, kaya..."Kumuyom ang mga kamao ni Lucas at umalis.Habol ni Mr. Woods, "Lucas, pasensya na! Sa ngalan ng iyon
"Dapat ko bang tawagin ka sa iyong pangalan, Lucas?"Agad na naramdaman ni Lucas ang kilabot sa kanyang likod. "Siguro, mas maganda kung Mr. Woods na lang."Ngumiti si Ivy. "Wala akong number mo, gusto mo bang magpalitan tayo? Para ma-inform kita kapag handa na ang pagkain.""Kailangan mo bang gawin ito?""Wala akong ibang gagawin, at nabobored ako.""Pwede kang umuwi," sabi niya."Uuwi ako, sa ilang araw. Hindi mo na kailangang paalalahanan ako. Siguradong uuwi ako.""Anong tingin mo sa lugar ko? Parang cafe na puwedeng pasukin at lisanin kung kailan mo gusto? Ayoko sa mga taong tulad mo na hindi marunong ng boundaries.""Sabi mo na rin 'yan noon, pero binigyan mo pa rin ako ng susi sa iyong apartment," sagot niya.Pinarada ni Lucas ang kanyang kotse sa parking lot, at pareho silang bumaba."Ano ang gusto mong kainin sa tanghalian, Mr. Woods? Ihahanda ko at dadalhin ko sa iyong kompanya!" Lumapit si Ivy kay Lucas at sabi, "Naghugas ako ng mga takip ng sofa para sa'yo, kaya k
Habang nagluluto ng tanghalian si Ivy, tumanggap siya ng video call mula sa kanyang kapatid na si Hayden.Hindi kayang tanggihan ang tawag ng kanyang kapatid, kaya pinatay ni Ivy ang stove at lumabas sa balkonahe para sagutin ang video call. Hinihimay ang ilaw at ngumiting matamis sa camera. "Kumusta na ang paghahanda sa kasal kay Shelly?"Tinanong ni Hayden na may simangot, "Nasaan ka?""Nasa bahay ni Lucas," sagot ni Ivy."Bakit ka nasa bahay niya? Nandoon ba siya? Pakita mo sa akin," sabi ni Hayden."Wala siya rito! Pumasok siya sa trabaho," sagot ni Ivy."Kung wala siya, ano ang ginagawa mo sa bahay niya?" tanong ni Hayden na may pag-aalala."Gusto ko lang magluto, kaya pumunta ako dito para gamitin ang kanyang kusina," sagot ni Ivy."Marunong ka bang magluto?" tanong niya."Uh-huh, hindi lang gaanong masarap." Tumawa si Ivy."Para sa kanya ang niluluto mo, 'di ba?" hula ni Hayden."Well, may libreng oras ako, at nabobored ako, kaya naisipan kong mag-practice sa paglulut
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan