Isa-isa ring inilagay ni Archer ang mga bulaklak sa trunk hanggang sa mapuno ito, at pagkatapos ay pinuno rin niya ang likurang upuan ng kotse.Dahil wala nang puwang para sa karagdagang bulaklak sa kotse, nagdesisyon si Ivy na hindi na bumili pa.Pagkatapos magbayad, nagpatuloy ang dalawa patungo sa sementeryo na puno ng mga bulaklak ang kanilang kotse.Pagdating sa puntod ng kanyang lola, pinaligiran ni Ivy ito ng mga bulaklak.Lumuhod siya sa harap ng lapida, tinitigan ang pangalan ng kanyang lola rito, at mahinahon na nagsalita. "Lola, bumisita ako para makita ka. Tatlong taon na ang nakakaraan mula nang huli akong dumalaw dahil gusto ko munang makamit ang isang tagumpay bago ako bumalik. Lagi mong nais na magtagumpay ako, at ngayon, kahit hindi ako umaasa sa aking mga magulang, may disenteng trabaho na ako. Lola, pwede ka nang magpahinga nang may kapanatagan. Simula ngayon, bibisitahin kita taun-taon. Mabuti sa akin ang aking mga magulang, at inalagaan din ako ng aking mga kap
Sobrang bilis ng tibok ng puso ni Ivy sa sobrang kaba at takot. Hindi niya inilahad ang kanyang pagkakakilanlan sa text message, at may pagkakataon na hindi siya makilala ng kanyang guro."Paano ko kaya ako magpapakilala nang hindi niya nalalaman na ako ‘to?" iniisip niya.Matagal nang ibinaon ang kanyang dating pagkakakilanlan bilang si Irene, at natatakot siyang baka magulat ang kanyang guro kung bigla itong banggitin.Nang lumabas si Mr. Zeeland, ang guro, sa gate ng paaralan, agad niyang nakita si Ivy.Hindi siya nag-ayos at simple lang ang kanyang damit; itinali niya ang kanyang buhok sa isang ponytail, at walang anumang palamuti sa kanyang mukha, na nagpapahayag ng isang malinis at mature na aura.Ini-adjust ni Mr. Zeeland ang kanyang salamin at masusing tiningnan si Ivy, subalit hindi niya matandaan kung sino ito."Mr. Zeeland, may klase pa ba kayo ngayon? Halos oras na ng hapunan. Hayaan mo akong ilibre ka," sabi ni Ivy, na may ngiting kumikislap ang mukha.Bahagyang nam
Ngumiti si Ivy habang iniabot ang tissue sa kanyang guro. "Iyan din ang isa sa mga dahilan kung bakit gusto kong bumalik. May mga taong mabait sa'kin dito."Pinunasan ni Mr. Zeeland ang kanyang luha at muling isinuot ang kanyang salamin. "Irene, paano ka itinatrato ng iyong mga kasalukuyang magulang? Mukha kang masaya ngayon... Mabuti ang pagtrato nila sa'yo, tama ba?"Tumango si Ivy. "Oo, napakabuti nila sa'kin.""Gaano ka katagal plano mag-stay dito ngayong pagkakataon?" tanong ni Mr. Zeeland."Siguro mga dalawang linggo! Gusto ko talagang bisitahin ang campus, pero 'di ako pinapasok ng guwardiya sa labas," sagot ni Ivy."Haha! Pagkatapos natin kumain, papasukin kita. Pareho pa rin ang itsura ng paaralan. Hindi masyadong nagbago." Dagdag pa ni Mr. Zeeland, "Ah, may isa nga palang pagbabago. Lalo itong napabayaan."Pagkatapos kumain, pinaghintay ni Ivy ang kanyang bodyguard sa labas ng paaralan, at sinundan niya si Mr. Zeeland papasok sa campus.Totoo ngang pareho pa rin ang hi
Huminga ng malalim na hininga si Ivy at nagpaliwanag, "Dati nagtrabaho doon ang lola ko. Gusto ko lang pumasok at tumingin-tingin."Sagot ni Archer, "Pero hindi tayo makakapasok, diba? Kailangan natin ng access card!"Tinignan ni Ivy ang security booth at bumaba sa kotse. Imbes na diretso sa entrance ng residential area, lumiko siya at pumunta sa malapit na palengke.Bumili si Ivy ng ilang prutas at pinabuhat kay Archer ng dalawang bag habang dalawa rin ang bitbit niya bago bumalik sa entrance ng residential area.Ngumiti si Ivy at kinausap ang security guard sa loob. "Tito, pwede po bang buksan n'yo para sa amin ang gate?"Pagkakita sa dami ng bitbit nilang bag, agarang kumuha ng susi ang security guard. Subalit bago buksan ang gate, responsable niyang tinanong, "Hindi ko kayo kilala! Hindi kayo mga residente dito, diba?""Nandito po kami para bumisita sa mga kamag-anak. Kamag-anak kami ng may-ari ng Villa 3-06," sagot ni Ivy.Pinakinggan siya ng security guard at agarang binuk
Pareho pa rin ang kusina ng mga Woods tulad ng tatlong taon na ang nakakaraan, at ang mga alilang nagtatrabaho sa loob ay hindi nagbago.Bagaman ramdam ni Ivy ang malalim na koneksyon sa kanila, hindi siya nakilala.Nang magdala siya ng mga prutas para sa kanila, sila'y lubos na nagpasalamat at ipinakita sa kanya ang malalim na paggalang."Ano po ang itatawag namin sa inyo, Miss? Baka tulog pa si Mrs. Woods," sabi ng isa sa mga alila."Hindi pa siya gising? Dati, maaga siyang gumigising," natural na sagot ni Ivy."Oo! Hindi siya sanay na matulog ng mahaba, pero mula noong maraming hindi kaaya-ayang bagay ang nangyari sa pamilya, nagkaroon siya ng insomnia. Hindi siya makatulog sa gabi at nakakatulog lang siya sa araw," paliwanag ng alila."Marami bang hindi magandang nangyari sa pamilya ng mga Woods?" kinabahan si Ivy."Hindi ba sinabi sa iyo ng iyong ina? Akala ko alam na ng lahat sa kapitbahayan!" sabi ng alila."Nag-aaral ako sa ibang bansa at bihira akong umuwi. Hindi ako s
"Ewan ko dun. Hindi nila binanggit 'yon." "Nakakaintindi ako," umungol si Ivy. "Na-surprise ako na kilala mo rin si Lucas!" sabi ng alilang lalaki. "Ka-edad ko siya, di ba?" tawa ni Ivy. "Nandito pa ako nung unang bumalik siya sa pamilya niya, at nakita ko na siya mula sa malayo dati! Siya'y payat at matangkad, at laging may suot na manipis na jacket kahit malamig." "Tama! Hindi siya takot sa lamig, at hindi ko pa siya nakitang nagkasakit. Matibay talaga ang mga bata ngayon," sabi ng alilang lalaki. "Pala, ano nga pala ang pangalan mo? Hindi kita nakikita rito." "Ako'y si Ivy. Dapat siguro ay bumalik ka na sa trabaho mo," sabi ni Ivy, at dagdag pa, "Dahil bad mood si Mrs. Woods, huwag mo na lang siyang sabihan na dumaan ako rito. Ikaw na lang ang kumuha ng lahat ng prutas!" "Mabait ka talagang bata! Daan ka ulit pag may oras ka!" "Sigurado!" Lumabas si Ivy sa likurang pinto ng mansyon, at agad nagtanong si Archer, "Tapos na ang usapan?" "Tumango siya. "Mataga
Nagniningning ang mga mata ni Ivy sa pagkaunawa. "Hahanapin ko muna sa internet."Agad namutawi si Archer. "Ivy, kailangan mo bang talagang makita siya? Baka hindi ka na niya makilala, at kung malaman niya ang tunay mong pagkatao bilang isang mayamang dalaga, tiyak susubukan niyang ligawan ka. Hindi ko ito inirerekomenda.""Hindi siya ganu'ng klase ng tao," iginiit ni Ivy."Maraming puwedeng magbago sa loob ng tatlong taon. Hindi mo alam kung pareho pa rin siyang tao. Sa lipunang ito, malakas ang tukso ng kayamanan. Kapag may pera ka, mayroon ka ng lahat. Kaya ang suhestyon ko, huwag mo na siyang makipagkita," ani Archer."Kung hindi ko sasabihin kung sino ako, baka hindi ko siya makita. Kung sakali man, mag-uusap lang kami bilang mga estranghero. Ayaw niya ng pakikipag-usap sa mga taong hindi niya kilala," paliwanag ni Ivy."Hindi mo pa nga sinusubukan, paano mo malalaman na ayaw niyang makipag-usap? Ang ganda-ganda mo; hindi ka matitibag ng karamihan ng mga lalaki. Kung kulang k
Napahikbi si Archer at hindi makapaniwalang sinabi, "Ang galing-galing mo talaga! Paano kung totohanang kunin ka niya? Talaga bang plano mong magtrabaho dito at manatili? Akala ko ba aalis tayo pagkatapos ng kalahating buwan?""Nagsasalita lang ako! Iisipin ko iyan mamaya. Kahit kunin niya ako, puwede akong umalis kahit kailan!"Tumango si Archer. "Tama."Pagkatapos kumain sa restawran, handa na silang bumisita sa kumpanya ni Lucas.Sa loob ng kotse, tanong ni Archer, "Ano ang pangalan ng kumpanya niya?""Night Technologies," sagot ni Ivy."Hindi magandang pakinggan ang pangalan.""Iba-iba ang panlasa ng bawat isa. Hindi mo man ito gusto, mukhang gusto naman niya," sabi ni Ivy."Ivy, hindi papayag ang mga magulang mo na ikasal ka at manirahan dito sa Taronia. Okey lang na gusto mong bisitahin ang taong ito, pero huwag mong mahulog ang puso mo sa kanya," paalala ni Archer."Nang una ko siyang makilala, wala akong anumang kontak sa mga lalaki. Siya ang unang lalaking nagpakita n
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan