Hindi inaasahan ni Ivy na tototohanin talaga ni Layla ang sinabi nito kagabi. Bago matapos ang tawag, tinanong ni Ivy, “Layla, bakit hindi ka pumasok ngayon? May nararamdaman ba si Eric?” Natawa si Layla. "Okay naman siya. Naglambing lang siya na gusto niya raw akong makasama dito sa bahay.”"Aba mukhang naging clingy na siya ah!" Natatawang sagot ni Ivy. "Sigurado akong masayang masaya ka diyan."“Hindi naman ganun yun! Satin-satin lang ‘to ah. Nabangga kasi ako ulot kagabi pero okay lang naman ako. Nag aalala lang talaga siya sa akin kaya sinabi niyang wag na muna akong lumabas ng bahay. HIndi niya man sabihin, pero nararamdaman ko.”Gulat na gulat si Ivy, “Okay ka lang ba talaga, Layla?”"Maliit na aksidente lang iyon. Kailangan lang ayusin ang sasakyan, pero okay naman ako. Huwag mong sabihin kay Mommy at Daddy," paliwanag ni Layla.“Sige. Wag ka na munang lumabas at magpahinga ka. Kapag may naramdaman kang kakaiba, pumunta ka kaagad sa ospital ah.”“Haha! Huwag kang mag
"Bakit hindi na lang tayo magpadala ng bodyguard kasama ni Ivy?" nag aalalang tanong ni Elliot.“Sa tingin mo ba papayag si Ivy? Namumuhay siya ngayon bilang isang ordinaryong estudyante kaya tahimik ang buhay niya.” Sagot ni Avery na abalang magpuno ng cupcake, chewing gum, at iba pang mga pagkain na makakatulong kay Ivy para hindi ito antukin. Alam ni Elliot na may punto si Avery, at wala siyang magagawa pagdating kay Ivy. Simula nang pumayag siyang hindi ipaalam ang pagkakakilanlan ni Ivy sa publiko, inihanda niya na ang sarili niya sa mga problemang pwede niyang kaharapin kapalit nito. "Kailangan ba natin siyang bigyan ng mga energy drink?" gusto ring tumulong ni Elliot.Alam niya na seryoso si Ivy pagdating sa internship na ito, kaya gusto niya ring suportahan ang anak dahil yun lang naman talaga ang pwede niyang gawin sa ngayon. “Yun nga rin ang iniisip ko pero wala pa akong nabibili.” Sagot ni Avery. “Lalabas nalang ako mamaya para bumili. “Tama, tapos umidlip din ta
"Okay lang 'yun, Mommy. Nakausap na ako ni Mr. Gardner tungkol doon, at ako rin naman ang nagdesisyon na magtrabaho sa araw na 'yun," kalmadong sagot ni Ivy "Ako ang pinakabata sa mga intern ngayong taon, at dapat ako ang mag-take ng shift na 'yun."Sa shift siya, dapat umalis siya ng 10 pm sa bahay nila, ibig sabihin, sasalubungin niya ang bagong taon sa TV stationIto ang unang Bagong Taon na hindi makakasama ni Ivy ang kanyang pamilya, at kahit si Avery na walang pakielam sa ibang bagay ay nahihirapang tanggapin na mag-isa ang kanyang anak sa New Year's Eve."Ayaw ni Hayden sa mga kumpanyang masyadong pinapahalagahan ang seniority." Alam ni Avery na hindi niya mababago ang desisyon ni Ivy pero gusto niya pa ring sabihin ang bagay na ito. "Kapag palagi kang nakikipag-compromise, minsan ginagamit yun ng iba bilang lisensya na ibully ka kaya nga yung iba ay mas pinipili nalang na maging demanding at selfish."Tumango si Ivy at kinonsidera ang payo ni Avery."Mommy, siguro nasanay
[Hindi ko sinabi sa kanya. Nagpapalakas pa siya, at ayoko na mag puyat siya], sabi ni Layla.[Ah, okay.] Sagot ni Robert.Biglang sumulpot si Hayden at sumali sa chat. [ Wag na kayong mag puyat next time. Pwede naman kayong maghintay sa recording ng show ni Ivy.][Ang sarap siguro maging ikaw, Hayden. Hindi mo na kailangang magpuyat para mapanood ang show ni Ivy], sagot ni Layla.[Nakita mo na ba yung poll para sa pinakasikat na intern broadcaster sa official website ng station?] tanong ni Hayden.[Poll? Hindi ko nakita! Wala akong narinig na sinabi si Ivy tungkol dito!] Sagot ni Layla.[Wala rin sinabi si Ivy sa akin!] pag’sang-ayon ni Robert.Ipinadala ni Hayden ang screenshot ng website. Hindi pa nagsisimula. Bukas pa lang ito mag uumpisang tumanggap ng mga boto.[Ah. Siguro magsisimula ito pagkatapos ng show ni Ivy ngayong gabi. Pero walang magpupuyat ng ganitong oras para lang mapanood si Ivy,] sabi ni Layla.[May mga recordings naman sa official na application ng TV sta
"Oh. Hindi ko pwede pala kaming mag suot ng relo!" nakangiting sagot ni Andrea."Pwede mo namang isuot ang kahit anong gusto mo kasi sasabihin naman namin sainyo kung hindi yun pwede," paliwanag ng staff. "Pwede kang maglagay ng hikaw, kuwintas, o mga ganung bagay basta hindi lang yung OA na"Tumango si Andrea at ibinalik ang atensiyon kay Ivy. "Ang mahal siguro ng relo niya.""Hindi ako sure, pero ang isang estudyante sa first year college ay hindi naman siguro kayang bumili ng mga mamahaling produkto galing sa mga kilalang brand," sabi ng staff."Bakapo siya walang pera, pero baka may ibang nagregalo sa kanya... Si Ivy kasi, sobrang sosyal," Walang prenong sabi ni Andrea. "Okay lang yun, gusto siya ng manager namin at sa totoo lang, lahat kami ay gusto siya. Patas naman ang pagtingin namin sa lahat ng interns. Magagaling kayong lanhat" "Mas magaling po si Ivy kaysa sa akin," nakangiting sagot ni Andrea,”Noong una po, may punto pa siya mag salita, pero tignan niyo naman po o
Matapos magpahayag ng pasasalamat, pumasok si Ivy sa dressing room upang magpalit ng damit at doon ay nakita niya si Andrea.Naalala ni Ivy ang sinabi ng mga staff kanina, kaya hindi niya maiwasang kausapin si Andrea. "Bakit hindi ka pa umuwi, Andrea?""Wala nang pampublikong transportasyon sa oras na ito." Ngumiti si Andrea nang malumanay. "Ivy, sa tingin ko mali ang pagkakakilala ko sayo. Ang sabi kasi ng mga kaklase ko sa'kin ay nakapasok ka lang raw sa internship program dahil sa mga koneksyon mo, at sa totoo lang, naniniwala talaga ako sakanila. Pero ngayon, pagkatapos kitang panuurin kanina, nabago na ang opinyon ko sa'yo."Kahit na hindi na masyadong ikinakabahala si Ivy sa magiging tingin sakanya ng iba, sobrang natuwa siya sa sinabi ni Andrea. "Ang galing mo rin, Andrea. Napanood ko yung show mo kanina.”"Hahaha. Hindi mo ba dapat binabasa ang script mo noong oras na yun? O hindi ka naman nag focus sa akin?" Asar ni Andrea."Maaga ako nakarating sa station kaya noong mag
"Hindi ko rin inaasahan 'yon, pareho lang tayong nagulat! Pagkatapos ng show mo, biglang bumaba sina Mommy at Daddy mula sa kuwarto nila para kumain ng dinner," sabi ni Robert. "Siguro, sobrang excited lang sila!""Internship lang 'yon, eh. Bakit kaya sila gano'n kaexcited?" tanong ni Ivy."Feeling ko, masaya lang sila na makita kang nagdadalaga na. Alam nilang kaya mong magtagumpay kahit wala ang suporta nila. Sobrang proud lang talaga sila sayo.," sagot ni Robert."Ahhh, ganun ba! Robert, matulog ka na nga! Itigil mo yang paglalaro sa phone mo," sabi ni Ivy sabay hila sa kamay ni Robert paakyat sa hagdan."Hindi ako naglalaro! Nagre-research ako tungkol sa mga sales position," ipinakita ni Robert ang screen ng kanyang phone. "Sabi kasi ni Daddy, magsisimula raw ako sa pinaka mababa para hindi ko siya mapahiya.""Bakit mo naman siya mapapahiya?" nagtatakang tanong ni Ivy. "Robert, sobrang galing mo kaya, kaya mo 'yan!""Salamat. Pero kumuha ako ng pekeng ID. Ayokong malaman ng
"Ivy, nakapag pahinga ka ba ng maayos? Kamusta ang pakiramdam mo? Pagod ka ba?" Sunod-sunod na tanongi ni Avery nang makita niya si Ivy, sabay hawak sa mga kamay nito. Hindi gusto ni Ivy na mag alala si Avery. "Okay naman po ako. Nagugutom lang po.”"Mukhang inaantok ka pa.. Kumain ka muna tapos bumalim ka nalang ulit sa tulog. Kailangan mo pang magtrabaho mamaya, at hindi naman makatwiran ang shift mo. Kahit mga doktor at nurse ay hindi nagtatrabaho ng magkakasunod na gabi," sabi ni Avery."Mommy, okay lang po ako. Isang araw na langpo akong papasok, tapos may dalawang araw akong pahinga!" Sabay na naglakad si Ivy at Avery papunta sa kusina. "Ano pong sabaw ito? Ang bango.""Chicken soup yan para maginhawaan ka. Sige na, kumain ka na," sabi ni Avery habang umupo sa tabi ni Ivy."Kumain na po ba kayo, Mommy? Nasaan po si Daddy?" Sobrang tahimik sa mansyon kahit tanghali na, at kadalasan ay nakapag lunch na ang kanyang mga magulang ng ganung oras. ."Pumasok ang daddy mo sa offic
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan