"Tito," tawag ni Layla.Hummm si Mr. Santos, at nang makita niya na mag-isa si Layla, tinanong niya, "Ikaw ang nag-drive papa dito?""Oo."Kinuha niya ang mga regalo mula kay Layla at sinabi, "Nagluluto ang misis ko sa kusina. Mahilig ka sa kanyang luto, kaya nagluluto siya para sa iyo.""Hindi na kailangan. Lalabas na lang tayo at kakain." Ayaw ni Layla na mapagod sila."Marami kaming nabili sa palengke, kaya kumain na lang tayo sa bahay!" sabi ni Mr. Santos bago ibigay kay Layla ang isang pares ng malinis na tsinelas. "Ito yung parehong tsinelas na suot mo nung huli kang bumisita. Nalabhan na namin ito."Habang nagpapalit ng tsinelas, lumabas si Mrs. Santos mula sa kusina."Tita," lumapit si Layla kay Mrs. Santos. "Pasensya na po kayo at kay Tito. Pumunta ako dito para mag-apologize sa inyo.""Ay, huwag mo nang isipin yun. Tumawag na ang mga magulang mo at humingi na ng tawad." Inilihim ni Mrs. Santos ang kanyang kalungkutan at sinabi, "May iniwan ba sa atin na mensahe si Eri
"Layla, nakita kitang lumaki at alam kong isang mabuting babaeng kabataan ka. Hindi mo naman sinasadya ang mga nangyari. Hindi ka namin sisihin sa nangyari. Huwag kang mag-sorry. Dito ka na lang at maghapunan tayo. Magluluto na ako.""Pwede po akong tumulong," sabi ni Layla."Okay lang. Tutulungan na lang ng asawa ko. Magpahinga ka na lang. Kakalabas mo lang din ba sa ospital? Nakarekober ka na ba?" "Oo naman, kung hindi, hindi ako papayagan ng magulang ko na umuwi," sagot ni Layla."Maganda naman yan... Kung naging katulad ka rin ni Eric, mas lalo kaming malungkot," sabi ni Mrs. Santos, nang kaunti nang maibsan ang kanyang loob. "Panoorin mo na lang ang telebisyon habang naghihintay."Hindi naman interesado si Layla sa panonood ng telebisyon at sinabi, "Pwede po bang mag-stay muna ako sa kwarto ni Eric?""Sige, walang problema!" sabi ni Mrs. Santos.Dinala na ni Eric si Layla dito dati, kaya alam niya kung alin ang kwarto ni Eric.Si Layla lang ang babae bukod kay Mrs. Santos
Madalas ay nahuhuli niya si Eric na vinivideohan siya kapag nagrereview, kaya minsan niyang natanong kung bakit. Ipinaliwanag nito na gusto nitong ipakita sakanya kung saang aspeto siya pwede pang mag improve, at sa tuwing may gagawin naman siyang maganda ay hindi rin ito nagkukulang sa pagpuri sakanya. Kaya unti-unti siyang nasanay na vinivideohan siya ni Eric at siya na mismo ang excited na pinapanuod ang mga ito tuwing pagkatapos. Ang buong akala niya ay ganun lang yun kasimple, pero ang hindi niya inaasahan ay ang lahat pala ng recording sakanya ni Eric ay nakasave pala ang lahat at nakita niya ang mga ito nang minsan niyang hiramin ang iPad nito. "Palagi ba niya itong pinapanood?" tanong niya sa kanyang sarili.Hindi napigilan ni Layla na maging emosyunal. Pagkagraduate niya ng college, napagdesisyuan niya na huminto na sa pagiging artista at magfocus na sa pagiging tagapag mana ng Tate Industries, kaya mula nun ay unti-unti silang nagkalayo ni Eric. Dahil din sa tra
Ngumiti si Ivy pero malakas ang kutob niya na hindi talaga siya makakapasa sa internship kapag nag apply siya. Siyempre, mas pabor pa rin ang mga TV host doon sa mga estudyanteng may experience na…“Pag iisipan ko ng mabuti! Pero malakas din ang kutob ko na baka magulat ang recruiter sa application natin…”"Maniwala ka man o hindi, higit sa limampung porsyento ng mga major sa broadcasting ang mag-aapply. Tungkol naman sa iniisip ng recruiter, problema na niya 'yon. Hindi naman niya kayang tandaan lahat ng mga pangalan ng mga nag apply. Huwag kang mag-alala," sabi ni Meredith. "Ikaw ang dapat na may kontrol sa iyong kapalaran. 'Yan ang sinasabi sa akin ng tita ko. Nakuha ng tita ko ang internship kahit na first year student pa lang siya dahil sa kanyang kagandahan, kasanayan sa komunikasyon, at tapang. Bukod doon, wala siyang anumang karanasan.At higit sa lahat, hindi siya eksperto sa kahit anong paraan... pero siyempre, hindi pa maraming tao ang kumuha ng kursong ito noon."Medyo
Hindi niya rin nagustuhan ang sinabi nito na kaya nitong pumasa kahit hindi na ito mag aral.“Huy! Baka naman mali ang pagkakaintindi mo ha? Ang benefit na sinasabi ko ay ang talino at kasipagan na namana ko kina Mommy at Daddy. Ha ha! Baka hindi mo naitatanong pero magaling talaga ako sa school.” Nattawang paliwanag ni Robert. "Robert, baka ako ang pinakawalang talento sa pamilyang ito." Malungkot na umupo si Ivy sa dining table. "Kailangan kong mag-aral nang mabuti para maintindihan ko ang sinasabi ng lecturer.""Alam mo ba kung ano ang mga pinagdaanan ko noong bata pa ako?" sabi ni Robert habang nakatitig sa mga mata ni Ivy. "Noong bata ako, hindi mabilang na mga one-on-one classes ang mga inatenan ko, at hindi lang yun dun natatapos! Marami rin akong mga naging kaklase na iba’t-iba ang grade! Wala akong ibang ginawa kundi ang mag notes ng mag notes hanggang sa makapasok ako sa university. Sobrang laki talaga ng pasasalamat ko sa mga pinagdaanan ko noon kasi ngayon nagbubunga an
Nahihiya na napayuko si Ivy. "Hindi ko yata kayang gawin iyon, Robert.""Ha? Sagutin mo lang ang tanong ko kung gusto mo bang maging CEO ng isang kumpanya, at itigil mo muna ang pag-iisip kung karapat-dapat ka. Wala namang pinanganak na lider kaagad.” Sa tingin ni Robert, ang isang taong kalmado at tahimik na tulad ni Ivy ay bagay na maging isang lider.Medyo naguluhan si Ivy.Bago mag summer, wala siyang ibang gustong gawin kundi ang makahanap ng trabaho na para makapag ipon. Kahit kailan, hindi niya naisip na kumuha ng kursong hindi niya naman magagamit kaya paano niya pa kaya maiisip na mangarap na maging isang lider?"Kitra mo, nag-aalangan ka." NIlagyan ni Robert ng isang pork rib ang plato ni Ivy at nagpatuloy, "Ibig sabihin gusto mo. Hindi katulad ko na sigurado ako hindi ko talaga gustong maging isang CEO.""Eh ano bang gusto mo?" tanong ni Ivy."Hmm… Kung sasabihin ko ba sa iyo na wala akong ibang gusto kundi ang magpahinga sa hanggang sa mamatay ako, matatawa ka ba sa a
Sa tingin ni Robertmagiging karangalan din naman ng kahit anong TV station na maging intern si Ivy! Isa pa, hindi man si Ivy ang makuha sa gusto nitong station, marami pa namang iba jan!”...Matapos tawagan ni Layla, pumunta kaagad si Elliot sa bahay nina Mr. at Mrs. Santos.Tumawag si Layla dahil may nangyaring hindi maganda.Habang sila ay kumakain ng tanghalian, nasobrahan si Mr. Santos sa pag inom ng alak kaya nalasing ito. Umiiyak ito at nagpupumilit na idonate ang puso nito kay Eric. Takot na takot si Layla.Walang basa sa mundo ang pumapayag na maging donor ng organ ang isang buhay na tao, kaya ang ginagawa ng karamihan ay nagiging organ pledgers sila o yung mga nagbibigay ng pahintulot na idonate ang kanilang mga organ sa oras na mamatay sila.Kaya nagmamadaling pumunta si Elliot at medyo matagal din niyang napakalma si Mr. Santos at nakumbinsing hindi yun magandang ideya. “Eh diba kailangan di ng anak ko ng baga? Pwede kong idonate yung akin!” Ramdam sa mga mata
"Sa oras na magising si Eric at malaman niyang isa sa inyo ang nag donate sakanya ng puso, sa tingin niyo ba gugustughin niya pang mabuhay?” Seryosong tanong ni Elliot. "Maniwala tayo kay Avery. Magiging okay si Eric."Tumango ang dalawa."Wag niyo rin masyadong ipressure si Avery. Ihahanda namin ang mga sarili namin sa lahat ng posibilidad.” Sabi ni Mr. Santos."Wag kayong mag alala, naiintindihan ko ang pinagdadaanan ninyo at gagawin namin ang lahat para maligtas siya," sagot ni Elliot."Salamat."Habang nasa byahe, ibinaba ni Layla ang bintana. Napatingin si Elliot. "Layla, isara mo ang bintana. Baka magkasakit ka.""Medyo naiinitan po ako, Daddy.""Nakalimutan mo na ba ang bilin ng Mommy mo? Mahina ka pa raw kaya hindi ka dapat masyadong malamigan."Sinenyasan ni Elliot ang driver, na agad namang sinara ang bintana.“Parang sobrang laki ng itinanda ng Mommy at Daddy ni Eric…” Malungkot na sabi ni Layla habang inaalala ang mga nangyari kanian. "Kahit naman walang nangy
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan