Sumakit agad ang ulo ni Avery nang maisip niya ito.Hindi tatahakin ng kanyang mga anak ang landas na itinakda niya para sa kanila, at dahil huli na silang ikinasal ni Elliot, hindi rin niya maaaring hilingin kay Hayden na magpakasal nang maaga.Alam niya na walang sinuman sa kanyang mga anak ang magpapasya sa mas mababa, at ang pag- aasawa ay tila hindi mahalaga kung hindi nila mahahanap ang isa." Hindi yata kailangan ni Hayden ng psychiatrist. Parang normal lang siya sa akin. Ganoon din si Elliot dati, 'di ba? Ang trabaho ay nangangahulugan ng lahat kasi hindi pa siya nakakahanap ng taong gusto niya! Kapag nahanap na niya 'yung taong iyon, baka mag- transform siya sa isang tuta gaya ng ginawa ni Elliot..."Halos mapasuka si Avery nang marinig ang salitang 'tuta'."Avery, sa tingin mo ba magiging mabuting biyenan ka?" tanong ni Tammy.Hindi isinasaalang- alang ni Avery ang tanong na ito noong nakaraan dahil hindi kailanman nagpakita si Hayden ng anumang interes sa mga romantiko
"kita ko nga! Hayden, ano sa tingin mo?" Nilingon ni Robert si Hayden." Sa tingin ko, kailangang mabaliw ang kapatid mo para makabili ng ganitong lugar."Parehong hindi nakaimik sina Robert at Layla." Sa tingin ko ito ay isang magandang lugar ! Bakit mo iisipin na siya ay baliw?" naguguluhang tanong ni Ivy. "Maraming natural na liwanag, at tamang floor ang pinili niya. Hindi naman ito masyadong mataas, at mae-enjoy mo pa rin ang view. Higit sa lahat, makikita mo ang opisina ni Layla mula sa balkonahe." Ipinagpatuloy ni Ivy ang paglista ng lahat ng mga bagay na nagustuhan niya sa apartment.Sinulyapan ni Elliot si Ivy na may maamong mukha, at tuluyang natahimik si Hayden.Napangiti si Avery. "Ang tatay mo at kapatid mo ay hindi pa nakatira sa isang lugar na ganito kalaki, kaya hindi nila ito gusto. Kahit kailan ay hindi sila nagdusa sa buhay nila. Mapili lang sila.""Pero apartment ito ni Layla. Ang mahalaga ay kung magustuhan niya ito!" Bulong ni Ivy."Tama, Ivy! Lilipat na ak
"Ilang taon na akong nakapunta sa Edelweiss," sabi ni Layla.Agad namang nagpanting ang tenga ni Ivy. "Layla, masaya ba iyon? Anong itsura ng Edelweiss?""Nandoon din ako para makita ang aurora, pero hindi ako ganoon kaswerte. Hindi ko sila makita," sabi ni Layla, "Pumunta lang ako sa pinakahilagang lungsod nito. Pumunta ako doon para lang makita ang aurora. Noong gabi na Umalis ako, lumitaw ang aurora. Galit na galit ako."Hindi mapigilan ni Ivy ang mapangiti."Wala akong gaanong impression sa Edelweiss, dahil hindi ako masyadong nagtagal doon. Nakabiyahe na ako sa maraming bansa dati. Basically, bihira akong magkaroon ng kahit anong sitwasyon na hindi ako maka- adapt sa lugar. sa kasamaang palad, that Noong nagpunta ako sa Edelweiss, nagkaroon ako ng mataas na lagnat na halos apatnapung degree. Halos hindi ako makakain ng kahit ano." Naisip ni Layla ang pagtatagpong iyon at nakaramdam pa rin siya ng panginginig sa kanyang likuran.Siya ay nasa mabuting kalusugan mula sa murang e
"Bihira na kasi kayong magkita mamaya eh."Tumingin si Ivy sa kanyang mga magulang na nagtatalo, nagsalita siya sa tamang oras, "Daddy, Sa tingin ko napakabait mo. Kung ayaw mong magdusa, edi huwag! Ganito ang paraan! Lahat ng tao may tao. na gusto at ayaw nila. Hindi kita aayawan dahil lang sa ayaw mo kay Uncle Mike."" Hindi ko gusto si Uncle Mike. Kung hindi ko talaga siya gusto, bakit ko siya hahayaang mapalapit sa inyong lahat? Maraming taon na ang nakalipas, sobrang close siya sa nanay mo, kaya may oras na gusto mo siya, pero sa bandang huli, bihira ko na siyang awayin," paliwanag ni Elliot kay Ivy."Daddy, kahit hindi mo ipaliwanag sa akin, gusto pa rin kita," pinalunok ni Ivy si Elliot kung ano man ang gusto niyang susunod na sabihin.Namula siya na medyo nakakahiya.Napakadirekta ni Ivy sa paglalahad ng kanyang nararamdaman. Medyo natigilan siya nito, ngunit lihim siyang natuwa." Tingnan mo, sinabi ko sa iyo. Hindi ka hahamakin ng anak mo. Ang bawat tao'y may ilang mga
Kinuha niya ang kanyang kutsara, sumandok ng isang tipak ng karne, at kumagat. Agad siyang nabulunan sa palabok.Inihagis niya ang kutsara at nagmamadaling nagsalin ng isang basong tubig."Bakit ba ang maanghang nito? Masyado ba akong naglagay ng paminta?" bulong niya sa sarili.Tamang- tama ang amoy ng nilagang, ngunit ito ay masyadong maanghang para sa gusto ni Layla.Sanay na siya sa mas magaan na lasa ng mga pagkain sa bahay, at kahit na paminsan- minsan ay kumakain siya sa labas kasama ang kanyang mga kaibigan, natitiis lang niya ang pagkain na medyo maanghang.Pagkatapos niyang uminom ng tubig, umupo ulit siya sa upuan niya at nag- isip ng mga paraan para maalis ang pampalasa. Sa wakas, naglagay siya ng isang mangkok ng tubig sa tabi niya at nilubog ang karne sa tubig upang hugasan ang ilan sa mga pampalasa, upang hindi siya mabulunan muli, bago muling kumagat.Maya maya lang ay nag ring ang phone niya.Ito ay isang video call mula kay Avery, at agad naman itong sinagot ni
sagot agad ni Ivy. [Magbawas ka sa susunod, Layla. Kailangan mong maging maingat sa bahagi. Kung magluluto ka ng mas maliit na bahagi, hindi ito nakakapagod.][Bukas na lang daw ako oorder ng pagkain.] Sagot ni Layla.sagot ni Ivy na may kasamang emoji na tumatawa.[Kanina lang ako tinawagan ng video ni mama at nakaramdam na ako ng pangungulila . Gusto ko nang umuwi! Pero hindi ko kaya! Nakabili na ako ng apartment, at hindi na lang ako makakauwi!] Layla typed.[Layla, manood ka na lang ng sine or something. Masasanay ka rin.][Oo, mas independent ka kaysa sa akin. Aalis ka ba bukas?][Oo, aalis ang eroplano ko bukas ng umaga. Kailangan kong matulog ng mas maaga kaysa sa karaniwan ngayong gabi.][Magpahinga ka muna! Tandaan na ipaalam sa akin kapag nakarating ka na sa Edelweiss.][Syempre!]Saglit na nahiga si Layla sa sopa bago kinaladkad ang kanyang mga paa sa banyo para maligo, buong balak na sundin ang payo ng kanyang kapatid at manood ng sine mamaya.Alas onse, nang si L
Hindi pa siya napahiya nang ganito sa buhay niya. Nang gabing iyon ay ipinagyayabang niya sa kanyang pamilya ang kanyang pagluluto, at sa sandaling iyon, nagpapasalamat siya na hindi niya sinabi sa sinuman sa kanyang mga kaibigan ang tungkol sa kanyang unang pagtatangka sa pagluluto, ngunit kung sinabi niya sa kanila, hindi niya kailanman aaminin. ang food poisoning na bahagi ng kanyang pagsisikap sa pagluluto."Nasaan ka ngayon?" Nagmamadaling tanong ni Eric na hindi maintindihan kung paanong hindi alam ng kanyang pamilya ang estado ni Layla kung nakatira siya sa kanila."umalis na ako..." Bulong ni Layla bago bumuntong hininga."ibigay mo sa akin ang lokasyon. Magdadala ako kaagad ng doktor." Nang marinig niya ang pagbuga niya sa telepono, agad na lumabas ng kwarto si Eric.Ibinaba ni Layla ang tawag at ipinadala sa kanya ang lokasyon ng kanyang apartment. Ang tanging naiisip niya ay kailangan niyang gumaling sa lalong madaling panahon; nangako siya sa kanyang ama na uuwi siya ng
Napabuntong- hininga si Eric bilang pagbibitiw. Hindi niya sinisikap na i- lecture siya at umaasa lamang siya na unahin niya ang kanyang kalusugan. Gayunpaman, naunawaan niya na wala siya sa mood para sa isang lecture dahil masama ang pakiramdam niya.Kinuha niya sa kanya ang basong walang laman at inilapag sa nightstand.Bumalik ang doktor na bitbit ang IV bag, at nang mapagtanto ni Eric na walang anumang bagay sa silid na maaaring gamitin upang isabit ang IV bag, lumabas siya ng kanyang silid upang tingnan kung mayroong anumang bagay sa paligid ng kanyang apartment na maaaring magamit. Sa kasamaang palad, wala siyang mahanap na angkop."Mr. Santos, bakit hindi mo hawak ang IV bag? Babalik ako sa ospital at magpapa- IV stand," sabi ng doktor.Agad namang tinanggap ni Eric ang IV bag mula sa doktor at tumango.Nakahiga si Layla sa kama na nakadilat ang mga mata, hindi makatulog."Pakiramdam ko patuloy lang akong ginugulo," naisip niya sa sarili."Doc, magsusuka na naman ba siya?
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan