Bagama't siya ay namumuhay sa buhay ng isang prinsesa kamakailan, hindi siya naipakita sa kanya ang mga tag ng presyo ng marangyang pamumuhay na kanyang pinagkakaabalahan.Binigyan siya ni Elliot ng isang credit card at iniugnay niya ito sa kanyang telepono, ginamit ito para magbayad. Gayunpaman, hindi siya nagkaroon ng pagkakataong magbayad dahil palaging magbabayad si Hayden kung lalabas silang lahat.Anumang bagay na itinuring ni Avery na angkop para kay Ivy ay bibilhin ni Hayden sa sandaling ito ay kinuha at kahit na wala si Hayden sa kanila, si Elliot ay palaging magbabayad bago magkaroon ng oras si Ivy upang irehistro ang nangyayari, kaya hindi niya lubos na alam ang presyo ng mga bagay na binili sa dulo.Nang makitang ang damit ay nagkakahalaga ng pitumpung libo, naramdaman niyang parang mahihimatay siya doon at pagkatapos.'Yung damit lang,' naisip niya sa sarili. 'Bakit ito nagkakahalaga ng pitumpung libo?'Bagama't may mga piraso ng hiyas na natahi sa tela, masasabi ni I
"Babalik tayo bukas, kung ganoon. Kung gusto mo pa bukas, bibili tayo." Nais ni Layla na dalhin si Ivy sa ilang mga tindahan upang magkaroon siya ng pinakamagandang damit.Tumango si Ivy, bago nagpalit ng sarili niyang damit.Lumabas ang dalawa sa tindahan at dinala ni Layla si Ivy sa isang barbeque restaurant." Sa tingin ko wala kang barbeque simula nung umuwi ka ha?" Humagikgik si Layla. "Talagang pinahahalagahan ng aming mga magulang ang kanilang kalusugan sa mga nakaraang taon, ngunit hindi gaanong nagustuhan ni Itay ang barbeque. Iniisip niya na hindi ito masustansya at hindi malinis. Noon pa man ay mas gusto niya ang mas simpleng pagkain, at si Nanay ay bahagyang mas mahusay. Maaari siyang kumain ng maanghang na pagkain paminsan- minsan. "Si Ivy ay madalas na kasama ang kanyang mga magulang at lahat ng mga pagkain na kanyang ininom ay balanseng pagkain at siya ay kontento dito, dahil kahit na ang mga masustansyang pagkain ay maaaring maging masarap. Gayunpaman, sa sandaling
Kinabukasan, isinama muli ni Layla si Ivy sa pamimili at matapos bumisita sa ilan pang mga tindahan, napagpasyahan ni Ivy na mas gusto niya ang damit noong nakaraang araw, kaya bumalik sila sa tindahan upang bilhin ang tatlong damit.Alam ni Layla ang mga sukat ng kanyang ina at hindi na kailangang sumangguni kay Avery."Maaari mo ba silang i- adjust mamayang gabi?" tanong ni Layla sa may- ari. "Kailangan natin sila para bukas.""Ipapa- adjust ko sila mamayang gabi," pangako ng may- ari. "Ms. Tate, loyal customer ka dito. Gagawin namin ang lahat para matupad ang hiling mo.""Ayos. Magbabayad na ako!" Inilabas ni Layla ang kanyang card mula sa kanyang pitaka.Inilabas ni Ivy ang sariling card. "Layla, bakit hindi natin gamitin ang card ko? Hindi ko pa nagagamit! Hindi ko nga alam kung ano ang limit ng card."Humagalpak ng tawa si Layla. "Sub- card 'yan sa account ni Dad. Walang limitasyon 'yan. Madali kang makakabili ng bahay dito.""...""Kung gusto mong subukang gastusin ang i
" Ito ay uri ng isang childhood friend para sa akin. Pinagmasdan ko itong lumaki habang binabantayan din ako." Nakatayo si Layla sa balcony at nakatitig sa building sa di kalayuan. "Dati pangarap kong maging idolo kasi mahilig akong mag- perform sa harap ng madla, pero ngayong malaki na ako, hindi na ako masyadong nakaka -appeal.""Sikat ka talaga kung naging idol ka, Layla," sabi ni Ivy."Pero hindi na ganoon kaganda para sa akin iyon. Gusto ko lang mapabuti ang kumpanya at maging businesswoman, tulad ng tatay at kapatid ko.""Talagang successful ka na, Layla."Napasulyap si Layla kay Ivy. "May sarili ka bang pangarap?"Iniisip ni Ivy ang tanong niya at umiling. "Nangarap ako noon na makapasok sa isang magandang kolehiyo at makahanap ng trabahong mabubuhay. Ngayon na hindi ko na kailangang alalahanin pa ang mga bagay na iyon, hindi ko na talaga alam kung ano ang pangarap ko."" Maaari mong gawin ang iyong oras upang malaman. Bata ka pa."" Sa palagay ko ay hindi ako ganoon kaba
"Tito Mike! Tito Chad!" Nakita ni Robert ang dalawa at nagmamadaling lumabas para salubungin sila.Ibinalita nila kina Mike at Chad kalahating buwan na ang nakakaraan na si Ivy ay natagpuan at naisip na gusto nila siyang makita, sinabi ni Avery sa kanila na hindi pa handa si Ivy na makipagkita sa sinuman. Kaya, naglibot muna sila saglit bago tuluyang makilala si Ivy."At akala ko maaga tayo!" bulalas ni Mike nang makita niya ang lahat ng sasakyan na pumupuno sa bakuran. "Nagmamadali silang dumating nang hindi man lang natapos ang kanilang almusal, di ba?"Humalakhak si Robert. "Hindi ako sigurado sa kanila, pero hindi pa tayo kumakain!"" Sabi ko na nga ba. Ang mga taong ito ay naaakit sa drama!" Sabi ni Mike habang naglalakad papunta sa sala. Inalok sila ng mga katulong ng tsinelas na papalitan nila."Ivy, ang blonde ay si Uncle Mike. Siya ang nag -alaga sa amin ni Hayden noong mga bata pa kami. Ang katabi niya ay si Uncle Chad. Siya ang assistant ni Dad dati," bulong ni Layla ka
"Si Chad ang nagdidisenyo nito mismo!" Dagdag ni Mike.Hindi inaasahan ni Ivy na bibigyan nila siya ng bahay at natulala."Tanggapin mo na lang, Ivy! Kapag tapos na ang construction, pwede na tayong lahat pumunta at tingnan ito!" Tinanggap ni Layla ang papeles sa pwesto ni Ivy."Salamat, tito Mike. Salamat, tito Chad," pasasalamat ni Ivy na namumula."Kami ay isang pamilya. Hindi na kailangang magpasalamat sa amin!" Tinapik- tapik siya ni Mike sa ulo. "Gising ka na siguro nila bago ka pa mag- makeup, ha? Hahaha! Halika, kain na tayo ng almusal! Nagugutom na ako."Nagtungo ang grupo sa dining room.Masigla ang bahay at ang mga katulong ay naghanda ng isang piging habang sila ay nag-uusap."Ivy, Balita ko close kayo ni Rose. Pinadalhan ka ni Ben ng brilyante diba? Kunin mo na lang si Rose na mag- design ng kung anu- ano para sayo," bulong ni Lilith kay Ivy. "Ang tiara na ibinigay ko sa iyo ay ang premyo ng isa sa mga model contest na sinalihan ko. Pinahahalagahan ko ito sa loob ng
Umiling si Elliot. " Ayokong i- pressure siya sa kahit ano. Napakaraming trabaho ang kailangan para sa wakas ay mahanap siya. Gusto kong mabuhay siya ng walang pakialam sa mundo." Nag- aalala siya na baka tumakas ito kapag na- pressure siya ng sobra.Labingwalong taong gulang na si Ivy at kaya niyang mabuhay mag- isa. Kung may nagalit sa kanya, madali niyang iwan ang lahat at umalis."Haha! Hindi ka naging ganito kaingat sa iba mo pang anak," natatawang sabi ni Mike. "Hindi rin siguro sa asawa mo."Kung kumilos si Elliot nang maingat sa paligid ni Avery, hindi sila madalas na magtalo.Nang makita kung paano nawalan ng imik si Elliot, pumasok si Avery, "Kakauwi lang ng anak natin, kaya normal lang na naglalakad tayo sa mga kabibi. Tigilan mo na ang pagtatangkang paghiwalayin kami ni Elliot. Maayos naman ang ginagawa namin!"Ngumuso si Mike. "Kayo ay isang matandang mag- asawa, kaya bakit ako mag- aaksaya ng aking oras sa pagsisikap na magdulot ng alitan sa pagitan ninyong dalawa? M
"Sa tingin mo ba hindi ka makakakuha ng boyfriend dahil sa amin ka nakatira?" tanong ni Avery." Nay, pwede bang wag mong sabihin yan ng malakas? Tuwing weekdays lang ako mananatili sa apartment ko, okay? Kung hindi ka sasang- ayon dito, hihingi ako ng tulong kay Ivy para kumbinsihin ka kung hindi.."" Sa tingin mo ba magiging ganito katigas ang ulo ko? Kung pipilitin mong umalis, hindi kita pipigilan. Nag- aalala lang ako sayo... Bakit hindi ka magsama ng katulong? Kailangan mo rin ng bodyguard...""Huwag... Kung may isasama ako, siguradong sisikat si Dad sa likod ko, magtatanong tungkol sa personal kong buhay. Bumili ako ng mga gamit sa kusina, at marunong akong magluto. Kung wala akong gana magluto. , pwede akong umorder ng pagkain.""Paano ang iyong kaligtasan?" Ipinahayag ni Avery ang kanyang pag-aalala."Pwede namang sunduin ako ng bodyguard araw- araw, okay?""Okay. Bakit hindi mo sinabi sa akin bago ka bumili ng apartment? Kanina mo pa 'to pinaplano, 'di ba?" Bahagyang na
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan