"Shush, Kiara. Natutulog pa ang ate mo!" Bulong ni Wesley, bago iniabot ang mga regalo sa kanya.Ngumuso si Kiara at tinanggap ang mga regalo."Natutulog sina Rose at Irene?" Bulong ni Avery.Tumango si Wesley."Sa labas tayo mag-usap!" Ayaw silang gisingin ni Avery. Kung alam niyang tulog si Irene, hindi siya magmamadaling pumunta sa bahay nila Wesley kasama si Elliot."Hindi sila magigising!" ungol ni Kiara. "Kakatulog lang sila. Lumabas sila para panoorin ang pagsikat ng araw ng mag-isa at hindi ako tinawag! Galit na galit ako sa kanila!"Tinapik ni Shea ang balikat ni Kiara. "Pwede kang isama ni Rose sa susunod. Walang dapat ikagalit.""Oh... Kaya pumunta sila para makita ang pagsikat ng araw... Tiyak na marunong silang magsaya!" Ngumiti si Avery at umupo sa sofa.Napansin ni Shea na basang-basa ang sando ni Elliot at sinabing, "Kuya, bakit hindi ka maligo? Pwede kang magpalit ng damit ni Wesley.""Elliot, mag shower ka na! Dahil nandito na tayo, sigurado akong gusto mong
Sinulyapan siya ni Avery at napansin niyang sobrang higpit ngang tignan sa kanya ng polo shirt."Kumuha ng isang tao mula sa bahay upang magpadala sa iyo ng ilang mga damit, kung gayon," sabi ni Avery. "Maganda ang pigura mo kaya okay lang na magsuot ka ng ganito kasikip. Ayos lang." Sinamantala niya ang pagkakataong hawakan ang tiyan nito."..."Hindi kalayuan si Kiara at hindi niya maiwasang mapangiti sa nakita."Nanunuod si Kiara! Mind your image," paalala ni Elliot.Napangiti si Avery sa direksyon ni Kiara. "Mukhang magaling ang tito mo ah?""Oo nga! Ang ganda-ganda yata ni Tiyo sa damit ni Dad! Ganun din ang Iisipin ni Layla, kapag nakita ka niya!" Umupo si Kiara sa tabi nila. "Uncle, sa tingin ko ay hindi mo kailangang magpalit. Maganda kang tingnan na ganito!""Kita mo? Ang ganda mo daw sabi ni Kiara kaya magugustuhan din ni Irene ito," pag-aaliw ni Avery sa kanya.Bahagyang napanatag si Elliot."Tito, Tita, gustong gusto niyo ba si Irene? Hindi mo pa nga siya nakikita
Gusto niyang pumayag sa kahilingan ni Avery, pero gusto niyang igalang ang gusto ni Irene sa parehong oras."Kapag gising na si Irene, kakausapin ko siya, okay? Hindi ko alam kung ano ang maaaring maramdaman niya dito o kung ano ang magiging reaksyon niya... pero natutuwa ako. Kung anak mo talaga siya, magagawa naming maglaro sa lahat ng oras simula ngayon," excited na sabi ni Rose."Oo.""Iinom ako ng tubig at babalik sa aking silid, pagkatapos," sabi ni Rose."Sure. Makipag-usap ka sa kanya at ipaalam sa akin kapag may nangyari. Maaari mo din akong imessage." Nag-aalala si Avery na baka ayaw silang makita ni Irene at may alternatibong plano.Matapos maubos ang kanyang tubig, bumalik si Rose sa kanyang silid. Umupo si Avery sa sopa at nag-aalalang naghihintay, habang si Elliot naman ay pabalik-balik sa sala.Sa loob ng silid, binuksan ni Irene ang kanyang mga mata nang pumasok si Rose."Nagising ba kita?" Nakangiting naglakad papunta sa kama si Rose. "Gising ka na ba? Nauuhaw?"
Parang ayaw silang kilalanin ni Irene.Biglang hindi alam nina Elliot at Avery ang gagawin.Hindi na tatlong taong gulang na bata si Irene. Hindi siya madaling maaliw.Siya ay may sariling isip sa edad na iyon, at hindi niya kailangang umasa sa sinuman para mabuhay. Mas mature siya kaysa sa mga babaeng kasing edad niya. Alam din niya kung paano mabuhay sa lipunan.Samakatuwid, hindi pera ang pinakamahalagang bagay kay Irene. Anuman ang katayuan nina Avery at Elliot sa lipunan, sila ay walang halaga sa kanya."Tito Elliot, Tita Avery, dapat ay umuwi na kayo! Kakausapin ko siya." Nakita ni Rose kung gaano sila natulala. Nalungkot siya para sa kanila, at nakaramdam siya ng problema. "Kakausapin din siya ng magulang ko."Si Avery ang unang nagising dito."Oo. Rose, kailangan sabihin mo agad sa akin kapag gusto na ni Irene umalis. Makikipagkita kami sa kanya kahit anong mangyari," ani Avery."Sige."Kinaladkad ni Avery si Elliot palayo sa mansyon ng Brook.Agad na bumalik si Rose
Hinarap niya ang lahat ng uri ng problema sa kanyang buhay, ngunit wala siyang kapangyarihan pagdating kay Irene.Natatakot siya na baka matakot si Irene sa sobrang agresibo.Gayunpaman, walang pag-unlad kung mananatili siya sa bahay."Dad, napuyat ka ba buong gabi? Duguan ang mga mata mo..." Nilabas ni Layla ang isang maliit na compact mirror mula sa kanyang pitaka. Itinutok niya ang salamin sa kanyang ama. "Magpahinga ka kasama si mom pagkatapos mong kumain. Ang isip ng babae ay dapat hawakan ng kapwa niya matandang kapatid na babae katulad ng sarili ko. Ipaubaya niyo na lang sa akin. Pangako itatama ko ang mga bagay."Sinulyapan ni Elliot ang kanyang anak at nagtanong, "Paano mo siya kakausapin?""Hindi ko pa naisip ang tungkol don. Titignan ko kapag nakita ko na siya! Hindi siya willing na kilalanin tayo sa isang rason, iniisip niyang masama tayo. Kaya, kapag nalaman niya na hindi tayo katulad ng naiisip niya, magbabago ang isip niya." Umupo si Layla sa tabi ng kanyang ama, at
Masasabi ni Rose na hindi naniniwala si Irene sa paternity test, kaya sinabi niya, "Irene, hindi magsisinungaling ang tatay ko sayo. Kahit kailan ay hindi nagsinungaling ang tatay ko sa kahit sino."Sagot ni Irene, "Sa tingin mo rin ba hindi si Ruby Gould ang nanay ko? Sa tingin mo ba si Avery Tate?""Hindi ito tungkol sa kung ano ang iniiisip ko, iyun ang sinasabi ng report. Irene, maaari kang kumuha ng sarili mong DNA sample at DNA sample ni Avery paramag run ng test sa Taronia kung hindi mo pinaniniwalaan ang tatay ko at ang mga paternity test centers sa Aryadelle." Pakiramdam ni Rose ay ito lang ang tanging paraan para mapanatag si Irene. "Dad, magagawa ba natin 'yan?"Sumagot si Wesley, "Oo naman."Nahihirapan si Irene sa loob niya.Masyadong mahirap gawin iyon.At saka, magiging awkward kung pareho ang resulta ng test sa Taronia, di ba?Maya maya dumating na si Layla.Lumabas si Irene sa kwarto niya. Unang besesniyang makilala si Layla."Ikaw dapat si Irene!" Lumapit si
"Pagkalipat mo, pinatay ni Ruby ang kaklase ng mama ko, kaya hindi alam ng mga magulang ko na anak ka nila." Dagdag pa ni Layla, "tapos, hinanap ka nila sa buong mundo pagkatapos nilang malaman ang totoo. Ang totoong pangalan mo ay Ivy."Agad na nagkaroon ng kaliwanagan si Irene pagkatapos pakinggan si Layla."Paano ang kaso ng pagpatay sa mga Goulds? Sino ang gumawa niyan?" Iyon lang ang tanong ni Irene sa sandaling iyon."Ang buddy circle nila ay binubuo ng pitong lalaki sa kabuuan, kasama si Gary Gould bilang pinuno ng pack. Pagkatapos, iilan ang namatay. Pagkatapos na pumanaw si Gary, ang iba sa kanila ay nakatutok sa pag-aari ng mga Gould, kaya nagtulungan sila sa pagpatay sa mga Goulds." Kaswal na sabi ni Layla, "Pera ang ugat ng lahat ng kasamaan. Maraming tao ang gagawa ng hindi masasabing krimen dahil sa kasakiman."Natahimik si Irene nang malaman kung bakit.Kinuha ni Layla ang menu at nagsimulang mag-order.Ipinasa niya ang menu kay Irene pagkatapos umorder ng ilang si
"Hayden, sasama ako sayo bukas," sabi ni Robert.Gustong gusto ni Robert na puntahan at tingnan ang kanyang nakababatang kapatid. Bagaman napalitan na ang posisyon bilang bunso sa pamilya, inayos na ni Robert ang kanyang saloobin dito."Sure," pagsang-ayon ni Hayden.Medyo nawala si Avery. "Paano Niyo pinaplano na iuwi siya? Paano kung ayaw niyang sumama sa inyo pauwi?"confident na sabi ni Hayden. "Hindi mangyayari iyon. Mommy, wag kang mag-alala."Sabi ni Avery, "Nakaisip ka na ba ng solusyon o ano?""Hindi." Si Hayden ay hindi mahusay sa pakikisalamuha sa iba. Hindi pa nga siya mahilig makipag-usap kaya naman noong sinabi niyang iuuwi na niya ang ate niya ay literal niyang sinadya."Natatakot lang ako na baka ayaw ka niyang makasama umuwi," nag-aalalang sabi ni Avery."Mommy, hindi ito ganun kakomplikado katulad ng iniisip mo. Sige na at magpahinga ka na! Iuuwi ko na siya bukas." Mukha namang magtatagumpay si Hayden at nangako kay Avery."Mas mainam kung maaari mo siyang iu
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan