"Oo, Avery. Wala na dapat isyu ngayong gising na siya," sabi ni Wesley.Sinulyapan ni Avery si Elliot, bago niya hiniling na lumabas si Wesley para sa isang salita, at agad na nalaman ni Wesley na lilitisin siya nito tungkol sa pagpili na ginawa nito."Ayos lang ba si Shea?" tanong kaagad ni Avery pagkalabas nila ng kwarto."Ayos lang siya. Hindi siya nakatulog ng maayos hanggat hindi ko sinabing mabubuhay si Elliot," kinakabahang sabi ni Wesley. "Avery, kasalanan ko to. sisihin mo ako kung gusto mo!""Sinabi ko na sayo na hindi kita sinisisi, Wesley. Pinaninindigan ko ang mga salita ko. Hindi kita tinawag dito para sigawan ka. Gusto ko lang mag-isip ka ng ibang paraan para harapin ito kung sakalaing may mangyaring ganito uli sa hinaharap."Inayos ni Wesley ang kanyang salamin. "Anong mas mabuting paraan kaysa dito? Sinubukan kong mag-isip ng isa at wala akong naisip.""Dapat ay sinabi mo sa akin. Kung alam ko lang na mas gugustuhin niyang mamatay kaysa itago sa ulo niya ang devi
Pagkatapos ng hapunan, in-unlock ni Avery ang kanyang telepono habang humigop siya sa kanyang baso ng tubig at nakita ang mensahe ni Sebastian.[Alam mo ba kung nasaan siya?] sagot niya.[Ang alam lang natin ay nasa Aryadelle siya. Hindi sigurado kung nasaan siya. May alam ka ba?][Hindi. Anong gagawin mo kapag nahanap mo na siya?][Base sa alam ko tungkol sa tatay ko, papatayin niya siya.][Inaasahan ko yan sa tatay mo. Tumigil na ba siya sa bago niyang proyekto?][Naghihintay siya ng mga update kay Elliot. Pinagpapantasyahan pa rin niya ang pagkamatay ni Elliot, para ipagpatuloy niya ang bagong proyekto.][Ganyan na ba siya ka bitter na talunan?][Siya ay hindi kailanman nawala sa kanyang buhay, at hindi lamang siya ang natatakot na matalo. Ang sama ng nararamdaman ko.][Dahil takot kang matalo, hindi ibig sabihin na hindi ka matatalo.][Alam ko. Ang aking ama ay hindi magbibigay sa akin ng isang sentimos ng kanyang kapalaran kung hindi ko mahanap si Natalie sa pagkakataong
Nasaktan ang pride ni Natalie sa kanyang tawa.Alam ni Sebastian na isa lang siyang sangla kay Dean, at walang kwenta rin dahil hindi kailanman nag-abala si Dean na itago ang kanyang paghamak.Naramdaman ni Dean na utang ni Sebastian sa kanya ang lahat ng pag-aari niya, at kung gusto niyang bawiin ito balang araw, magagawa niya iyon anumang oras na gusto niya.Naramdaman ni Sebastian na parang may tali sa kanyang leeg at si Dean ang humahawak nito sa kabilang dulo."Kung ayaw mong tanggapin ang deal, kalimutan mo na," mahinahong sabi nito na tila hindi naapektuhan ng mga panlalait nito."Hindi ko sinabing hindi!" Tumigil siya sa pagtawa at tumahimik para isaalang-alang ang alok nito. "Kung palalampasin ko ang pagkakataon, malalaman niya na hindi ako patay. Sa oras na iyon, hindi lang niya ako papatayin, kundi malalaman niya rin na nagsisinungaling ka sa kanya.""Paano ko kasalanan na nabuhay ka? Namatay si Elliot at nabuhay din, hindi ba?" Sabi ni Sebastian. "At saka, hindi ako p
Nakatayo siya sa kinauupuan at naikuyom ang kanyang mga kamao habang tumutulo ang mga luha sa kanyang mukha.Hinding-hindi niya malilimutan kung gaano siya naging discomfited, at kung may isa pang pagkakataon para sa kanya na maging matagumpay muli, hindi niya malilimutan ang kahihiyan na naranasan niya.Ilang sandali pa ay nagsimula nang umulan, na nagpabalik sa isipan ni Natalie sa realidad.Dahil matagal nang inabandona ang kubo, may mga tagas. Tumagas ang bubong.Sa pagkupas ng liwanag ng araw, sinuri niya ang buong kubo at natagpuan ang higit sa sampung batik na tumutulo. Nagmamadaling humanap si Natalie ng mga balde at kaldero para saluhin ang tubig ulan.Maya maya lang ay nagliwanag ang screen ng phone niya. Nakatanggap siya ng mensahe.Samantala, sa isa sa mga tindahan sa sentro ng lungsod, pinagmamasdan ni Hayden at ng kanyang mga kapatid ang ulan."Woah! It's a rainstorm! Hayden, may dala ba tayong payong?" Hinila ni Layla ang jacket ni Hayden habang nakatitig sa ulan.
"Tapos na! Si Mommy ay nasa bahay!" Hinaing ni Layla.Nang makita kung gaano siya natatakot, ang bodyguard ay ngumisi. "Ano ang kinakatakot mo? Sisihin mo na lang ito sa kapatid mo.""Hindi maaari!" Nag -scowl siya. "Bukod pa dito, kahit na sabihin ko sa kanya na hinila ako ni Hayden sa ulan, sa palagay mo ba ay paniniwalaan ako ni Mommy?""Kung gayon ikaw ay mapapagalitan." Nakaramdam ng katakut -takot ang bodyguard ngunit hindi naglakas -loob na hayaan itong ipakita. "Huwag kang mag -alala, marahil ako ay makakatanggap rin ng leksyon."Huminga ng malalim si Layla at lumabas ng kotse.Ang ulan ay naging mas banayad sa puntong ito. Si Avery at Gng Cooper ay lumabas sa labas ng may isang payong upang dalhan sila, at agad na lumuluha si Robert sa sandaling nakita niya sila."Mommy, mainit ... namamatay na ako!" Ang mukha ni Robert ay nag -flush habang siya ay sumigaw.Agad na tumakbo si Avery papunta sa sasakyan sa tunog ng sigaw ni Robert at si Hayden ay tinanggal sa seatbelt ng
"Layla, tahimik na. Ang tatay mo ay mabuti hanggang ngayon, ngunit mahina pa rin siya kaya hindi kita madadala sa ospital upang makita siya. Dadalhin kita sa kanya bukas.""Ngunit gusto kong pumunta makita siya ngayon!" Sigaw ni Layla habang kinaladkad niya si Avery sa kanyang silid. "Gusto kong maligo ngayon ...""Layla, natutulog na ang tatay mo ngayon, kaya hindi kami pupunta doon ngayong gabi.""Maaari ko ba siyang makita bukas, pagkatapos?" Labis na nais ni Layla na makita ang kanyang ama."Oo naman. Kailangan mong matulog nang maaga ngayong gabi, kung gayon." Dinala ni Avery si Layla sa kanyang silid. "Gayundin, huwag tumakbo sa ulan tulad nito muli. Hindi ako ganito mag -aalala kung ito ay tag -araw, ngunit madaling magkaroon ng sipon sa panahon ng taglamig.""Hindi ako nilalamig, Mommy. Halos tuyo ang aking damit." Ang manipis na t-shirt na suot ni Layla ay halos tuyo na habang nasa kotse siya."Siguro ikaw at si Hayden ay okay, ngunit si Robert ay hindi." Bumuntong hinin
Nagmuni-muni si Avery noong kaedad ni Robert sina Hayden at Layla. Hindi rin sila masyadong palakaibigan. Hindi nila gustong makipaglaro sa iba pang mga bata sa kindergarten.Noon, labis siyang nag-aalala tungkol sa kalusugan ng kanilang kaisipan, lalo na kay Hayden. Hindi siya gaanong nagsasalita.Nakikita ni Mrs. Cooper ang ikinababahala ni Avery, kaya ngumiti ito at inaliw siya. "Si Robert ay may mabuting kalusugan sa pag-iisip para sa isang kaedad niya. Hindi naman ganap na hindi siya nakikipaglaro sa iba pang mga bata sa kindergarten. Mayroon siyang mabubuting kaibigan doon, ngunit mas gusto niyang maglaro sa bahay. Minsan, dinadala ko siya sa kapitbahay at nakikipagkita ako sa mga magulang ng ibang bata. Kapag kinakausap ko sila, sinasabi nila sa akin na may mga bata na mas ayaw pumasok sa paaralan kaysa kay Robert.""Masyado lang akong nag-aalala. Si Robert ay mas mukhang buhay na buhay at malusog kumpara sa iba, sa bawat aspeto. ""Oo!" Noon, biglang naisip ni Mrs. Cooper s
"Huwag mo itong banggitin sa harap ng mga bata. Pag-uusapan natin ang tungkol sa mga bagay bagay ng pribado ." Binalak ni Avery na makipag-usap sa kanya ng maayos pagkatapos mahatid sa paaralan ang mga bata.Naisip ni Elliot na makakatakas siya sa leksyon, ngunit sa pagtingin kay Avery, alam niyang makakatanggap siya ng leksyon mamaya."Hayden, manatili ka at magsaya ka pa ng ilang araw!" Mabait na tiningnan ni Elliot ang kanyang anak.Napatingin si Hayden sa may sakit na si Elliot. Nahirapan siyang makipagkumpitensya sa kanya."Wag mo akong isipin! Basta alagaan mo ang sarili mo!" Hindi alam ni Hayden kung paano siya kakausapin ng maayos. Bagama't malupit ang kanyang mga salita, hindi na ito kasing lamig at malupit tulad ng dati."Hmm.kailangan ko talagang alagaan ang sarili ko sa hinaharap.hindi ako pwede maging pabigat sa inyong lahat," panunumbat ni Elliot sa sarili."Hindi ka sinisisi ni Hayden." Natatakot si Avery na baka hindi maintindihan ni Elliot si Hayden. "Bumalik siy
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan