Nanlamig ang dugo ni Avery at nagsimulang manginig, hindi makagawa ng ingay. Sa huli, nagpasya siya na kailangan niyang bumalik sa sandaling ito. "Babalik ako ngayon.""Sige. Hihintayin kita," sabi ni Wesley.Nang matapos ang tawag, inalalayan siya ni Mike papunta sa sofa."Gusto mong bumalik sa Aryadelle ngayon, di ba? Ipapa- book ko ang mga tiket para sa iyo. Umupo ka lang at pakalmahin ang iyong sarili. Para kang multo," sabi ni Mike."Magpapa- book ako ng ticket!" Sabi ni Hayden. "Kung walang flight ngayong gabi, mag- book kami ng private jet.""Sige." Alam ni Mike na gusto ni Avery na bumalik kay Elliot anuman ang gastos.Makalipas ang labin- dalawang oras, nakarating na silang lahat sa Aryadelle at sinundo sila ng bodyguard mula sa airport, bago sila ihatid kaagad sa ospital.Pagkatapos ng hatinggabi sa Aryadelle at parehong nasa ospital sina Wesley at Shea." Si Avery, napatatag siya pansamantala," sabi ni Wesley kay Avery.Hindi makapaniwala si Avery kay Wesley. Kailan
"Okay... padadalhan kita ng mga damit at mga pangangailangan sa buhay pag- uwi ko!" sabi ni Mike. "Padalhan mo ako ng listahan ng kailangan mo.""Sure. Kunin mo na lang ang bodyguard para ipadala sila.""Okay. Aalis na tayo!" Alam ni Mike na wala siyang maitutulong dito at nagpasyang lumayo sa landas ni Avery.Nang makaalis na sila, nagpa- full- body sanitization si Avery at nagsuot ng isolation gown para maghanda sa pagpasok sa ICU.Kasama niyang pumasok sa loob ang doktor na nag-opera kay Elliot."Huwag kang mag- alala, Miss Tate. Hulaan namin na magkakamalay na si Mr. Foster sa loob ng ilang araw," pag- aaliw niya sa kanya."Ilang araw ba talaga?" tanong niya. Hindi niya alam ang kasalukuyang kalagayan ni Elliot at ang doktor na nagsagawa ng operasyon ang nakakaalam nito."Sasabihin ko sa loob ng tatlong araw!" sabi ng doktor. "Baka mag- alala kung hindi pa siya magigising hanggang doon."Natigilan si Avery."Miss Tate, sabi ko magigising na siya sa loob ng ilang araw kasi
Dahil sa pag-aalalang si Robert ay umiyak, agad na nagmadaling pumunta si Mrs. Cooper sa kwarto ni Robert para tingnan ito.Maya-maya pa, lumabas siya kasama si Robert sa kanyang mga bisig.Napa-nguso naman si Robert nang makitang nakahawak si Layla kay Hayden."Layla, ang lakas ng sigaw mo kaya naisip kong nagising mo na lahat ng buhay." Nagsalin si Mike ng isang basong tubig."Boohoo... Bakit hindi mo sinabi sa amin na uuwi ka na? Walang nagsabi sa akin bago ako matulog!" Niyakap ng mahigpit ni Layla ang kapatid at nagsumbong kay Mike."Nagmamadali kaming umuwi." Ibinaba ni Mike ang baso at tiningnan ang oras. "Halos alas dos na ng umaga. Wala ba kayong pasok bukas?""Maglileave ako bukas! Ang tagal na pala simula nung umuwi si Hayden. Hindi ako papasok!" Walang pag-aalinlangan si Layla."Hinahabol mo ba ang pag-aaral mo?" pang-aasar ni Mike."Kaya ko kahit kailan ko gusto!" Napasimangot si Layla sa kanyang pisngi."Matulog ka na, Layla. Ihahatid kita bukas sa paaralan." Bin
Hinawakan ni Avery si Robert sa isang braso at hinawakan naman ang kamay ni Layla sa isa pa habang papasok sa mansyon na may maamong ngiti."Sa paghusga kung gaano karelax ang itsura mo, hula ko ay naging maayos ang lahat kay Elliot?" Nakangiting sabi ni Mike."Maayos ang lagay niya," sabi niya. "Aalis ka na? Mag-iingat ka sa pagmamaneho.""Hindi ka man lang nag-abala na hilingin sa akin na manatili," ngumuso siya."Gabi na ngayon kaya tigilan mo na ang pagiging drama queen," natutuwang sabi ni Avery, bago ibinigay si Robert kay Mrs. Cooper at tinungo ang kwarto ni Hayden para ayusin ito."Avery, pinananatili namin ang silid ni Hayden nang eksakto sa paraang ito bago siya umalis, at nililinis namin ito linggo-linggo, para magamit niya ito hangga't nagpapalit kami ng mga kumot," sabi ni Mrs. Cooper kasama si Robert sa kanyang mga bisig. "Dapat sinabi mo sa akin na uuwi ka na.""Nagdesisyon kami ng biglaan kaya medyo minadali.""Okay, ayos lang iyon. Bakit hindi mo dalhin si hayde
Natutuwa akong nararamdaman mo iyon, Hayden. Nararamdaman ko kung paano ka lumaki, at kahit na masaya ako para sa iyo, medyo nalulungkot din ako dahil alam kong hindi na kita kayang protektahan mula ngayon. Sa isang punto, iiwan mo ako at lilipad.""Nay, kahit nasaan man ako, babalikan kita palagi kapag kailangan mo ako.""Hindi ko kailangan na mag-alala ka sa akin. Maging masaya ka lang, gawin mo ang pinakagusto mo at kumilala ng tao na may kapareho ng iyong pangarap... katulad ng ayaw mong makialam sa desisyon ko sa buhay, ganun din ang gagawin ko ."Bumalik si Avery sa kanyang silid ng maluwag ang loob matapos makipag-usap kay Hayden at nadatnan si Layla na nakahiga sa kanyang kama kasama ang kanyang manika, nakatingin sa kanya na may nakaka-antok na ngiti."Mommy, nakausap mo na ba si Hayden?""Oo." Naglakad si Avery patungo sa kama at tumingin kay Layla na may maamong ngiti. "Ang iyong kapatid na lalaki ay hindi nagawang makipagpayapaan sa iyong ama sa buong taon, at gusto ko
Pinadalhan siya ni Avery ng litrato. [Hindi na kami makontrol ng tatay mo .]Binuksan ni Sebastian ang larawan at agad na napagtanto kung ano iyon. [Kamusta si Elliot?][Buhay siya.][So ang buong bagay na ito ay kasinungalingan?][Oo.][Alam ko ito, at sa palagay ko, alam din ito ng tatay ko. Gusto lang niyang kumita sa pamamagitan ng kanyang teknolohiya, at ayaw niyang lumabas ang katotohanan.][Alam ko. Hindi ko siya hahayaang kumita dito.][Gawin mo ang gusto mo. Wala akong pakialam.]Nag-text lang si Avery sa kanya para panatilihin siyang naka-post at wala siyang pakialam kung ano ang balak niyang gawin sa hinaharap.Wala na silang utang sa isa pa.Lumabas ng banyo si Avery at tulog na si Layla. Pumunta siya sa kama at hinawakan si Layla sa noo. Ang kanyang anak na babae ay tila lumaking dalaga ng hindi niya ito napapansin.Nais ni Avery na pindutin na lang niya ang pause button para magkaroon siya ng mas maraming oras sa kanyang mga anak.Malapit ng magliwanag ang ara
"Wala akong sakit, Robert," awkward na ungol ni Avery. "Pero sana wag kang magalit sa akin, dahil naghanap ako ng paraan para mapagaling ang papa mo.""Fine... medyo magagalit lang ako.""Oo! Isa ka lang mabuting bata!" Hinawakan siya ni Avery at hinalikan sa pisngi.Ang kindergarten ni Robert ay nasa business area sa labas ng kanilang bahay, na limang minutong biyahe lang ang layo.Matapos siyang ipadala sa paaralan, sinabi ni Avery sa driver na dalhin siya sa ospital.Binanggit ng doktor ni Elliot na ipapaalam niya kaagad sa kanya sa sandaling magkamalay si Elliot, at naghihintay siya nang may pananabik na tumunog ang kanyang telepono....Sa labas, sa ikalawang palapag ng isang nakalapag na ari-arian, mayroong ilang bote ng Melatonin sa isang nightstand.Si Natalie ay hindi natulog sa buong gabi bago, at ang melatonin ay hindi na epektibo.Sumandal siya sa bintana na may sigarilyo sa pagitan ng kanyang mga daliri. Nalaglag ang abo sa lupa at pati na rin sa kanyang pantulog
Sa Bridgedale, sinabi ni Sebastian sa kanyang ama ang sinabi sa kanya ni Avery.Hindi niya gusto ang kanyang ama, at tulad ni Natalie, lubos din siyang umaasa sa araw na mamatay ang kanyang ama.Bukod sa lahat, siya ay nasa parehong bangka ng kanyang ama at hindi siya maaaring tumayo ng walang ginagawa o hayaan ang anumang mangyari sa pamilya Jennings.Nagdilim ang ekspresyon ng mukha ni Dean nang marinig ang sinabi ni Sebastian. Wala siyang pakialam kung nakaligtas si Elliot, ngunit inaalagaan niya ang kanyang proyekto na tumatakbo nang maayos. Kung determinado si Avery na pigilan siya, wala siyang magagawa.Kahit na si Avery ay hindi nanalo ng Marshall's Award noong nakaraan, marami pa rin siyang impluwensya sa larangan ng medikal."Tumigil na tayo, Dad!" Pinag-aralan ni Sebastian ang mabangis na pagmumukha ng kanyang ama at sinabing, "Kahit sumuko tayo sa bagong proyektong ito, maaari pa rin tayong kumita sa mga dati nating ari-arian at puhunan. Hindi maganda ang pagtatapos ng
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan