Ayaw niyang masira ang kanyang determinasyon kung marinig niya ang boses nito."Ayusin natin agad to sa pinakaposibleng paraan!" Tumingin siya kay Wesley. "At saka, huwag mong sabihin sa mga anak ko ang tungkol dito."Lumabas si Wesley sa silid na walang pag-asa.Ang kanyang ulo ay pumipintig sa sakit dahil kahit na ano ang kanyang gawin, siya ay maaari siyang magkamali kay Elliot o Avery sa proseso."Bakit kailangan kong maging masamang tao dito?" naisip niya sa sarili."Wesley, anong sabi ng kapatid ko?" Lumapit si Shea sa kanya at nagtanong."Pinipilit pa rin niyang gawin." Ngumuso siya. "Shea, alam mo naman na kung gagawin natin ang sinasabi niya, hindi na natin magiging kaibigan si Avery kapag nalaman niya."Nagdilim ang ekspresyon ni Shea. "Pero ano pa bang magagawa ko? Kung kaya ko lang kunin lahat ng sakit sa lugar ng kapatid ko.""Wag mong sabihin yan, Shea!" Sumakit ang puso ni Wesley sa matinding paghihirap sa kanyang ekspresyon. "Kailangan mong mabuhay kahit siya ay
Tumawag siya at sinagot ni Oliver pagkaraan ng ilang sandali."Hello, Mr. Raven. Ako si Avery Tate." Hindi na siya nagpaligoy ligoy pa at sinabing, "Maaari ko bang malaman kung kailan ka libre? Gusto kong makita ka ng personal."Nagulat siya saglit. "Miss Tate, paano mo nakuha ang numero ko? Sa tingin ko ay wala tayong mutual na kaibigan.""Wala nga tayo, ngunit hindi ganoon kahirap alamin. Ang larangan ng medikal ay isang maliit na bilog at ang mga kaibigan ng aking mga kaibigan ay maaaring maging iyong mga kakilala.""Oh... Miss Tate, may kailangan ka ba?" Alam na ni Oliver ang gusto niya ngunit hindi ito itinuro."May kailangan akong pag-usapan sa iyo na importante, at sa tingin ko ay mas magandang magkita tayo ng personal. Libre ka ba mamayang hapon?" Gusto niyang makipagkita sa kanya sa lalong madaling panahon."Abala ako mamayang tanghali at gabi... Miss Tate, hindi rin ako magiging libre ngayong weekend." Naisip ni Oliver ang bodyguard na itinalaga sa kanya ni Dean. Sinabi
Pagkaalis ni Oliver ay lumabas si Nadia sa kanyang kwarto."Nay, ano bang pinag- aawayan niyo ni Dad?""Kilala mo ba si Avery Tate? Siya ay nag- alok ng sampung beses sa suweldo ng iyong ama upang siya ay magtrabaho para sa kanya. Pakiramdam ko ang iyong ama ay kumikinang sa pera ngayon!" Bumuntong- hininga si Mrs Raven."Sabi ko sa'yo huwag mong pilitin si Dad na pumirma ng kontrata kay Dean Jennings! Ngayon lang natin mapapanood ang magandang pagkakataong ito na dumaan sa atin." Bagama't hindi pa nakikilala ni Nadia si Avery, nakagawa na siya ng paghahanap sa kanya sa internet.Si Avery ay hindi lamang maganda, ngunit siya rin ay katangi- tangi. Siya ay karaniwang kilala sa larangan ng medisina bilang isang taong may utak at kagandahan.Kung makakapili si Nadia ng isa, tiyak na aasa siya na ang kanyang ama ay kakampi ni Avery."Sinasabi mo lang 'to pagkatapos nitong mangyari. Sinong maghuhula kanina na hahanapin ni Avery ang tatay mo ngayon? Isa pa, kung hindi pumirma ng kontra
" Wala akong number ni E, bpero pwede kong itanong sa nanay niya. Wala kang ideya kung gaano kagusto ang nanay ni E kay Nadia. Gusto pa niyang magtungo sa Bridgedale para makita siya nang personal! Sinabi ko sa kanya na huwag takutin si Nadia, noon lang sumuko na ba siya," tumawa ang tiyahin ni Nadia at sinabing, "Hintayin mo ako. Hihingi ako ng number ni E ngayon din."Makalipas ang limang minuto, ipinadala ng tiyahin ni Nadia ang numero ni Eric kay Mrs Raven.Matapos matanggap ni Mrs. Raven ang kanyang numero, pumunta muna siya sa isang tasa ng tubig. Habang umiinom ng tubig, ini- save niya ang numero nito sa kanyang mga contact.Pagkatapos niyang i- save ito, tinawag niya ito.Nang makita ni Eric na foreign number iyon, hindi niya ito pinansin nang hindi nag- iisip.Nadurog ang sigla ni Mrs Raven. Nagdadalawang isip siya kung itutuloy pa ba niya ang pagtawag o maghintay ng ilang sandali pa sa pag- dial.Sa pagkakataong iyon, muling tumunog ang telepono ni Eric. Sa pagkakataong
Raven ang telepono.Bakas sa mukha ni Eric ang kawalan ng paniwala. Masyadong agresibo ang babaeng iyon. Hindi man lang niya narinig ang opinyon nito at pinilit itong makipagkita sa kanya. Matalino ba iyon?Dahil binabaan ni Mrs. Raven ang tawag, nagpatuloy ang tawag sa kanyang ina."Eric, bakit hindi ka nagsasalita?""Ma, may tumawag ngayon," paliwanag ni Eric."Oh, nanay ba ni Nadia?" Nahulaan agad ito ng kanyang ina. Medyo excited siya, "Ano ang sinabi niya sa iyo? Nakiusap ba siya na makipagkita sa iyo? Eric, kung gusto ka niyang makilala, magbihis ka at makipagkita sa kanya.""Nay, hindi ka ba natatakot na mabigo itong blind date, at may mag- expose sa akin sa internet?" Ayaw ni Eric na maging mainit na paksa sa internet ang kanyang personal na buhay."Kung mabigo ang blind date na ito at malantad ang bagay na ito, hindi ka mawawala. Tiyak na iisipin ng mga fans mo na si Nadia ang may kasalanan. Siguradong poprotektahan ka nila!"" Okay, Mom, huminto ka sa pagsasalita. Pup
Tumingin si Mrs Raven kay Eric at sinukat siya mula ulo hanggang paa.Gusto ni Eric na makita niya ang kanyang maruming sapatos. Sinabi sa kanya ng kanyang assistant na sa tuwing magsusuot siya ng maruming sapatos sa harap ng kanyang ina, magagalit ang kanyang ina at ipapalit sa kanya ang kanyang sapatos, kaya espesyal na binili ng kanyang assistant ang pares na ito ng maruming sapatos para sa kanya.Sinong mag-aakala na pagkatapos siyang sukatin ni Mrs Raven ay ngumiti ito ng maluwag sa kanya?"hindi ganon kasama! Hindi masama ang katawan mo!" Pagkatapos, inabot ni Mrs Raven at tinapik ang kanyang binti. "Mahaba ang binti mo!"Hindi nakaimik si Eric. Hindi niya inaasahan na hindi gagana ang mga mungkahi ng kanyang assistant.Para hindi na siya mahawakan pa ni Mrs Raven ay agad itong pumunta sa sofa sa tapat niya at umupo."E! Ngayon lang sila tumugtog ng kanta sa cafe. Parang boses mo yung singer!" Sabi ni Mrs Raven habang tinatawag ang waiter para umorder.Agad na kinurot ni E
Sa kabutihang palad, matalino si Fred. Inutusan niya ang makeup artist na maglagay ng mas makapal na layer ng makeup kay Eric.Ang makeup ay para sadyang gawing pangit si Eric. Kaya naman, nang tumambad ang mukha ni Eric, nataranta lang siya ng ilang segundo, dahil pagdating ng waiter dala ang kanilang mga kape ay sinulyapan siya ng waiter at hindi siya nakilala.Nakahinga ng maluwag si Eric."Tama ang sinabi ng tita ni Nadia. Ang gwapo mo." Tiningnan ni Mrs Raven ang pangit na mukha ni Eric at ngumiti sa kasiyahan.Pakiramdam ni Eric ay para siyang binaril! Napakakulit na niya, bakit pa siya pinuri ni Mrs Raven at tinawag siyang gwapo? Huminga siya ng malalim. Halu-halo ang nararamdaman niya sa buong bagay."Mrs. Raven, nandito na ang kape mo." Napatingin si Eric sa kanyang kape. "Uminom ka."Sumagot si Mrs. Raven ng, "Oh," bago bumalik sa kanyang upuan."E, hindi lang boses mo ang kamukha ng male celebrity na iyon. Medyo kamukha mo pa nga siya!" Kumunot ang noo ni Mrs Raven
" Natatapos ang klase ko sa alas otso. Mom, kung masama ang pakiramdam mo, tatawagan kita ng ambulansya, okay?" Ayaw palampasin ni Nadia ang lab experiment noong gabing iyon."Buntong- hininga, kalimutan mo na 'yon. Magkunwari kang hindi kita tinawagan! Sa susunod, kung may mangyari man sa akin, hindi ko na kakailanganing alagaan mo ako ng iyong kapatid. Tawagan ko na lang ang tatay mo!" Naiinis na sabi ni Mrs Raven at ibinaba ang tawag.Alas siyete y medya ng gabi, nagmamadaling umuwi si Nadia.Si Mrs. Raven ay kumakain ng mani habang nanonood ng telebisyon."Diba sabi mo alas otso ka tapos ng klase? Bakit ang aga mo bumalik?""Diba sabi mo masama ang pakiramdam mo? Medyo nag- alala ako, kaya sinabi ko sa teacher ko at umalis na." Ibinaba ni Nadia ang kanyang bag at tumingin sa kanyang ina. "Mukha kang mabuti!""Nadia, magaling na ang nanay mo. Salamat sa pag -aalala mo. Tingnan mo, hindi naman nagmamadaling bumalik ang kapatid mo," sabi ni Oliver. "Mas maganda pa rin ang pagka
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan