"Bakit ka nasa study ko?" Lumapit si Avery sa kanya.Kinuha ni Mike ang mga resulta ng bodycheck ni Elliot sa kanyang mga kamay at binabasa ang mga ito nang buong atensyon na alam ni Avery na binabasa niya ang mga resulta ni Elliot at hindi ang kanyang sarili. Hindi niya babasahin ang sarili niyang mga resulta sa ganoong intensidad."Nagbabasa ako ng mga medikal na ulat! Wala kang sinabi sa akin...""Nandoon siya habang naghahapunan. Sinong magtatanong tungkol sa medical reports ng isang tao sa harap mismo nila tulad ng ginawa mo?" Inagaw ni Avery sa kanya ang mga report at inilagay sa desk. "Mayroon ngang, special device na nakaimplant sa kanyang utak. Bukod doon, walang abnormality sa physical condition niya. Hindi ko lubos na maintindihan ang device na nasa loob ng kanyang utak, pero lahat naman ng ibang tungkol sa kanya ay normal.""Hindi ba magandang bagay iyon?" Tila bahagyang nagulat si Mike sa kinalabasan. "Ganyan ba talaga ang kakayanan ng milagro ni Angela? Literal na bi
Akmang tatawagan niya pa lamang si Angela, nakatanggap siya ng mensahe mula kay Sebastian.[Tumahimik ka ha?! Kung pupuntahan mo si Angela ngayon, ilalantad mo ako!]Ipinaalam kaagad sa kanya ni Sebastian ang tungkol sa plano ni Dean, at kung malalaman ni Dean na alam ni Avery, tiyak na magdududa siya sa katapatan ni Sebastian sa kanya dahil hindi niya ito sinabi kay Angela. Kung kinumpronta ni Avery si Angela tungkol dito, tiyak na tatanungin ito ni Angela kay Dean.Unti-unting nakabawi si Avery habang nakatitig sa mensahe.Walang makakapigil sa ambisyon ni Dean; hindi si Sebastian, at kahit si Angela.Nagpaplano si Dean na kunin ang Dream Maker dahil sigurado siyang mapapasailalim si Avery sa kontrol ni Angela. Ang tanging paraan para makatakas si Avery sa pagkakahawak nila sa kanya ay ang humanap ng solusyon sa lalong madaling panahon. Kung nabigo siyang makahanap ng paraan bago ginawa ni Dean ang mga pagbabanta, wala siyang pagpipilian kundi sumunod.Nanlamig ang dugo niya sa
"Ikaw ang nanalo." Inamin ni Leah ang pagkatalo. "Napakabait mo sa akin, George. Minsan, hindi ko na alam ang gagawin ko diyan."Tumikhim si George sa kahihiyan at iniba ang usapan. "Nakipag ayos ka na ba sa mga magulang mo?""Hula ko oo! Marami na silang pagbabagong ginawa para sa kapakanan ko, ibig sabihin ay nag-aalala pa din sila sa akin pagkatapos ng lahat. Tsaka, nangako sila na hindi nila ako ipapakasal sa taong hindi ko gusto."Tumalon si Lea sa ilog dahil napilitan siyang gawin iyon, ngunit nakinabang siya sa huli. Kung hindi nangyari iyon, hindi na sana maghihilom ng ganun kabilis ang nasirang relasyon niya sa kanyang mga magulang."So dito ka na lang magtatrabaho saglit at babalik ka sa mga magulang mo?" tanong ni George.Hindi napigilan ni Leah ang mapangiti. "Bakit mo tinatanong? Ayaw mo akong umalis?"Namula si George at sinabing, "Hindi. Hindi iyon. Pwede kang pumunta kung gusto mo...""Nagsisinungaling ka ba? Tingnan mo kung gaano ka namumula. Hindi nakakahiya na
Nag-alinlangan si Ben. "Nag-aalala lang ako sayo.""Ano ba talaga ang inaalala mo?" tanong ni Elliot. "Na wala akong makain o sisipunin ako? O nag-aalala ka ba na hindi mo ako makikita sa huling pagkakataon kapag namatay ako?"Tuluyan nang nawalan ng imik si Ben. "Elliot, hindi iyon ang ibig kong sabihin... Nag-aalala lang ako sayo dahil matagal na kitang hindi nakikita, at gusto lang kitang makausap ng mas madalas...""Nag-aalala ka lang na wala na tayong oras na mag-usap muli sa hinaharap!" sabi ni Elliot."Syempre, hindi! Confident ako kay Avery," sincere na sabi ni Ben. "Dahil nakakakuha ka ng bagong telepono ngayon, babalik ako bukas.""Alam mo ang tungkol kay Natalie, hindi ba?""Ibig mong sabihin kung paano niya sinuhulan si Holly Blanche para dayain at ibitag kayong dalawa sa Ylore?" tanong ni Ben. "Purong kasamaan ang babaeng iyon! Hindi talaga masasabi ng isang tao na siya ay ganoong tao mula sa kanyang hitsura. Ginamit ka niya para gawin kang fawn, at ang tingin ko lan
"Sobrang gentle ni Avery kamakailan. Medyo nahihirapan akong mag-adjust dito," ani Ben. "Kung ganito lang siya noon, hindi na kayo masyadong mag-aaway.""Mas gusto kong sabihin na kapareho siyang kumilos ng dati. At least ang ibig sabihin non ay kapareho lalaki pa din ako ng dati ." Ibinaba ni Elliot ang telepono."Elliot, ang nangyayari sa'yo ngayon ay pansamantala lang. Isipin mo na lang ito bilang pahinga." Naiintindihan ni Ben kung bakit nahihirapang mag-adjust si Elliot. "Palaging madilim bago mag madaling araw.""Ben, ganyan ka ba talaga ka-optimistic?" Tumingin sa kanya si Elliot at gumuhit, "Nagsisinungaling lang kayo ni Avery."Hindi komportable si Ben sa titig ni Elliot. "Mas gugustuhin mo bang maupo ako dito at pag-usapan ang libing mo sa halip? Elliot, hindi ako nagsisinungaling noong sinabi kong naniniwala ako kay Avery. Hindi ito para pakalmahin ka o dahil indenial ako. Kung mabibigo si Avery, walang sinuman ang may kakayahan pang iligtas ka.""Kung kailangan niyang
Sinulat ng taga -disenyo ang kahilingan at kinuha ang damit.Kapag alis ng taga -disenyo, nagpunta sina Dean at Angela upang umupo sa sopa, magkasama."Natalie, dapat na nabanggit mo ito sa huling oras upang ang taga -disenyo ay hindi kailangang gawing muli ang damit. Hindi ako nagmamalasakit sa pera, ngunit ito ay pag-aaksaya ng oras," malumanay na sabi ni Dean."Pasensya na, Dean! Kasalanan ko. Hindi ko masyadong iniisip ito noong pinipili namin ang mga pattern, at ngayon na lumapit na ang kasal, medyo ninerbiyos ako ..." paliwanag niya . "Ako ay nag -iisa at malaya sa karamihan ng aking buhay at pagkatapos na pakasalan ka, mamumuhay ako na may ibang pagkakakilanlan. Kinakabahan lang ako!""Huwag kang kabahan, Angela. Hindi kita pababayaan. Naglalaro ako halos buong buhay ko, at sawa na ako don. Nais ko lamang na manirahan ngayon, at ikaw ang pinakamahusay na tao para sa akin. " Hinawakan niya ang kanyang kamay at pinukaw siya. "Hindi ko gusto ang Itim, ngunit handa akong magbago
"Isa lamang itong maliit, ngunit makapangyarihang aparato. Paano ito gumagana?"Lumapit si Avery at inabot sa kanya ang ilang dokumento."Ito ang mga dokumentong nagpapaliwanag ng teorya, ngunit nahihirapan akong unawain ang mga ito. Kung hindi ako mismo ang magsagawa ng mga eksperimento, ang mga ito ay parang mga kwentong pantasya.""Mukhang electronic board ang disenyo nito. Nakakita ka na ba dati? Parang kinonekta niya ang bawat nerve sa loob ng utak sa board na iyon. Parang absurd, pero gumawa ng matapang na hakbang si Angela para subukan ito, at gumana ito. "Ito ay higit pa sa kaalaman ni Avery sa medisina, at ito ay isang konsepto na hindi niya maiisip, kahit na sa kanyang pinakamabangis na panaginip."Tama si Elly ngayon lang. Para maunawaan ang device sa lalong madaling panahon, ang tanging paraan ay alisin ito para mas maunawaan mo kung paano ito gumagana."Agad namang umiling si Avery. "Hindi maaari. Halos hindi na makaligtas si Elliot gamit ang device na ito. Paano ku
Magsasalita pa sana si Mike nang makita niya sa gilid ng mga mata niya si Elliot kaya kinindatan niya si Avery.Lumingon si Avery at nakita si Elliot na naglalakad palapit sa kanila. Ngumisi siya at sinabing, "Elliot, nakatulog ka ba ng maayos?""Oo."Sa totoo lang, hindi pa natutulog si Elliot. Buong araw siyang kumakain o natutulog at hindi siya makatulog ng ganun katagal. Dati, araw-araw siyang nag-gym noon, ngunit ngayon, hindi man lang siya naglakas-loob na banggitin ang ideya ng pag-eehersisyo. Nang makita kung gaano karupok ang kanyang katawan sa sandaling ito, ang mabuhay nang mag-isa ay isang luho, kaya hindi siya nag-abala na isaalang-alang ang pag-eehersisyo."Gusto mo bang lumabas para makalanghap ng sariwang hangin? Mamasyal tayo!" sabi niya, bago tumingin sa labas. "Kakababa lang ng araw kaya tama lang ang temperatura."Saglit niyang pinag-aralan ang mukha nito, bago pumayag."Bumababa ang temperatura, kaya siguraduhin niyong dalawa ang kumuha ng inyong mga jacket!"
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan