“Kakabahan ako kapag nakatitig kayong dalawa sa akin at magkakamali ako dahil doon,” sabi ni Layla sa kanilang dalawa."Sige... George, samahan mo ako," sabi ni Leah sa bodyguard."Sino ang nagbigay sa iyo ng pahintulot na tawagin ako sa aking pangalan?" Lubhang hindi komportable si George." Narinig kong tinatawag ka ni Layla na 'Uncle George'. Hindi ba George ang pangalan mo? Kung gayon, paano kita tatawagin?" Inihatid siya ni Leah palabas ng study room at papunta sa sala. "Marami akong binili ng meryenda na hindi ko kayang tapusin ng mag- isa. Bakit hindi mo isama mamaya? Isipin mo ito bilang pabor sa akin.""Masyado ka na bang pera at wala ka nang gastusin? Bakit ka bibili ng napakarami kung hindi mo kayang tapusin?" Naisip ni George ang mga meryenda na natanggap niya mula kay Layla. Kahit na masarap ang mga ito, nararamdaman pa rin niya na kakaiba para sa isang may sapat na gulang na kumain ng meryenda.“Lumalabas ako tuwing bored ako, at hindi naman siguro basta- basta ako n
"Bakit naman hindi May karne tayo araw- araw bago ito!" Nalilitong si Layla ay sinunod ang galaw ni Mrs. Cooper at tumingin din sa labas."Ngayon ay ang anibersaryo ng kamatayan ng iyong lola. Iminungkahi ng iyong ina na maging vegetarian para sa isang araw lamang sa kanyang memorya," paliwanag ni Mrs. Cooper. "Layla, naalala mo ba ang lola mo?""Ako ... Syempre, naalala ko pa si Lola," sabi ni Layla nang sa totoo lang, halos hindi niya maalala ang mukha ng lola.Mahabang panahon na ang nakalipas mula nang mamatay siya, at bata pa siya noon. Bagama't siya ay umiyak at nagdalamhati para kay Laura noong panahong iyon, unti- unting inalis ng panahon ang sakit."Walang karne sa menu, pero nilagyan ko ng asukal. Bakit hindi mo subukan?" Sabi ni Mrs Cooper. " Ipapagawa kita ng maganda bukas ng umaga.""Hindi ako ganoon kabaliw sa karne," sabi ni Layla habang dinampot ang kutsara. "Okay lang ako na walang karne.""Sure. Anong sinasabi ni George sa mama mo? Napaka misteryoso naman ng mg
Pinilit ni Wanda na mabawi ang kanyang katinuan o dalhin ang kanyang sarili na tumira. Pakiramdam niya ay binagsakan siya ng langit.Kahit na hindi si Avery ang tunay na may- ari ng Dream Maker, dapat ay may malalim siyang koneksyon sa organisasyon.Inakala ni Wanda na mahihirapan si Avery na mabuhay kapag nawala si Elliot, at hindi niya inaasahan na makakahanap pa siya ng isa pang malakas na puwersa na susuporta sa kanya.Ang pinakakinatatakutan ni Wanda ay ang sinabi ni Avery na plano niyang ipaghiganti ang kanyang ina.Naramdaman ni Wanda na parang may nakatutok sa kanyang ulo ng hindi nakikitang baril. Siya glanced sa paligid; tila walang ligtas para sa kanya.Nagmamadali siyang pumunta sa mga bintana at pinto, isinara at ni- lock ang mga iyon. Pinagpapawisan siya habang sinisigurado niyang naka- lock ang lahat.Dumampot siya ng baso para buhusan ng tubig, ngunit hindi ito nakakatulong sa pawis sa kanyang likod. Ibinaba niya ang baso at kinuha ang remote controller para sa ai
Tinitigan ni Wanda ang numero na may dugong mga mata." paghihiganti..." naisip niya. "Nandito si Avery para maghiganti!"Gusto niyang tawagan ang bodyguard niya, pero naalala niya na nakuha lang niya ang bodyguard niya para samahan siya sa mga crowded events.Alam niyang kailangan niyang ibaba ang tawag, ngunit lumipat ang kanyang mga daliri patungo sa 'answer' button. Sa sandaling pinindot niya ito, huli na niyang ibinaba ang tawag dahil narinig niya ang boses ni Jack." Laura, ngayon ang pinaka- magandang araw sa aming buhay, at ang ikalimang anibersaryo mula noong kami ay umibig. napaka saya ko! Ganun din ba ang nararamdaman mo?" Tumagos ang boses ni Jack sa kanyang mga tainga, at si Wanda ay nakatitig sa screen."Jack, ganoon din ang nararamdaman ko." Tuwang- tuwa ang boses ni Laura. "Ito ang unang limang taon ng ating buhay na magkasama. Marami pa tayong magiging iba mula ngayon.""Salamat, Laura! Salamat sa pananatili sa tabi ko sa hirap at ginhawa! Lagi kang nandyan para
Nawalan na siya ng gana."Yan lang ang kinakain mo? Mamamatay na si Wanda kaya relax ka lang..." pag- aaliw ni Mike sa kanya." Miss ko na ang lola ko," paliwanag ni Hayden. "Kung nabubuhay pa siya, magiging mas masaya ako at ang nanay ko nitong mga nakaraang taon."Naaalala mo pa ba ang lola mo? Akala ko nakalimutan mo na—""Siyempre, naalala ko pa ang lola ko. Siya ang taong may pinaka- mahalaga sa akin." Naalala ni Hayden ang kanyang pagkabata nang bahagya kaysa kay Layla at malinaw na naaalala ang walang pasubaling pagmamahal na natanggap nila mula kay Laura.Si Avery ay wala sa bahay dahil madalas sa trabaho, at si Laura ang nag-asikaso sa kanila.Dahil iba sina Hayden at Layla sa ibang mga bata, hindi sila pinapunta sa kindergarten. Ginugol ni Laura araw- araw ang pag- iisip tungkol sa kung ano ang maaari niyang lutuin o kung paano niya sila mapapasaya. Kahit na magkaiba sila, hindi siya kailanman nagkaroon ng problema tungkol doon."Mas maswerte ka kaysa sa akin. Nasa iy
Sa mansyon ni Elliot, ilang sasakyan ang nakaparada sa labas ng bakuran.Nang makababa si Avery sa kanyang sasakyan, lumabas ng bahay sina Tammy at Shea.Napangiti ang mga labi ni Avery nang makita sila.Masama ang loob niya nitong mga nakaraang araw at ayaw niyang makakita ng iba, kaya hindi na bumisita ang dalawa.Minsan, maaaring mas kilala ng isang kaibigan ang isa kaysa sa kanilang mga manliligaw."Avery, pumunta ka ba sa mama mo?" Lumapit sa kanya si Tammy at nagbeam. "Narinig ko na patay na si Wanda. Magandang balita iyon.""oo nga. Kailan ka dumating? Bakit hindi mo sinabi sa akin?" Hinawakan ni Avery ang kamay ni Tammy sa isa niya, at hinawakan ni Shea ang isa pa at naglakad pabalik ng bahay."Sinabi sa amin ni Mike na patay na raw si Wanda sa chat group kaya naisip ko na baka mas maganda ang mood mo ngayon, kaya pinalabas ko si Shea para makita kayong magkasama." Hinila ni Tammy si Avery sa couch para maupo.Agad namang lumapit si Mrs Cooper na may dalang bowl ng sopa
"Avery, naisip mo ba na magaling na bata si Jun noong bata pa siya? Ayon sa biyenan ko, mahilig siyang makipag- away sa iba noong bata pa siya. Sabi ng mga magulang ko, maliit akong prinsesa noong bata ako. ..."Hindi inaasahan ni Avery na lumaki sila sa iba't ibang tao."Ang aking Tiffany ay kombinasyon ko at ni Jun, Siguro! Nangatuwiran siya sa mga tao, ngunit medyo naiinip siya," sabi ni Tammy sabay abot ng saging at tinatamad itong binalatan. "Shea, nahulog ang biyenan mo at sumakit ang likod niya, kaya hindi ko na yata kayang gumawa ng mga gawaing-bahay. Total pwede mo nang ipadala si Kiara sa isang daycare malapit sa lugar mo."Tumango si Shea. " Nagawa na namin, pero umiiyak siya habang papunta at pauwi sa daycare araw- araw... Pero binanggit ng guro na hindi siya masyadong iyak nang iyak sa daycare.""Ganyan naman ang mga bata. Malapit na siyang pumunta doon," pag- aaliw sa kanya ni Tammy."Shea, kailan ba sinaktan ng biyenan mo ang likod niya? Masama ba?" Walang kaalam-al
Inilabas niya ang kanyang telepono at nakita niya ang isang numero mula kay Bridgedale, kaya agad siyang lumabas ng silid upang sagutin ang tawag."Nakikipag- usap ba ako kay Miss Avery Tate?""Oo. Sino ito?""Ako ang abogado ni Mrs. Wanda Tate. Maaari ko bang malaman kung nasaan ka ngayon? Narinig mo na ba ang balita ng pagkamatay ni Mrs. Tate?""Narinig ko nga ang tungkol doon. Bakit ano naman ang tungkol doon?""Nabanggit niya bago ang kanyang kamatayan na kung siya ay mamamatay, ikaw ang may pakana ng lahat. Nagtataka ako kung mayroon kang isang bagay na sasabihin para sa iyong sarili?"" Grabe naman ‘yon. Hindi ko kailangang maging abogado para malaman na ang isang akusasyon ay nangangailangan ng patunay. Gusto niyang akusahan ako ng pagpatay sa kanya, ngunit mayroon ba siyang katibayan? At saka, nasa Bridgedale siya, at nasa Aryadelle ako. Paano ko siya papatayin?""Kahit na pisikal ka sa Aryadelle, maaari kang kumuha ng taong papatay sa kanya.""Kung hindi ka makapagbiga
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan