Parang pamilyar ang kwintas. Ang kwintas na mula sa hanay ng mga alahas ang balak na bilhin ni Avery para sa kanya, ngunit inagaw ito ni Natalie."Yung kwintas lang?" sabi ni Layla, nakatingin kay Natalie. "Tita Natalie, bakit mo tinatago yung bracelet? O binigay mo na ba sa ibang bata?"Namula ang mukha ni Natalie. Paano nalaman ni Layla ang katugmang bracelet? Nahulaan ba niya?Nakita ni Elliot kung gaano kawalang-galang si Layla, at agad niyang sinabi, "Layla, ikaw—""Elliot Foster, tumahimik ka nga!" Kumunot ang noo ni Layla at sinigawan si Elliot.Nagulat si Natalie. Maging si Mrs Cooper ay nabigla.Napakasungit na ng pagtawag ni Layla kay Elliot sa pangalan niya. Ang lakas naman ng loob niyang mag- init ng ulo!Ito ang unang pagkakataon na si Elliot ay sinigawan ng kanyang anak sa harap ng ibang tao. Tulala siya."Layla, hindi mo dapat kausapin ng ganyan ang Daddy mo. Sa akin nga ang bracelet. Nais kong ibigay ito sa susunod na pagkakataon. Dahil gusto mo ito, kukunin ko
Sabi ni Layla na ikinaagrabyado niya kay Avery.Kung totoo ang sinabi ni Layla, talagang nagalit si Avery sa kanya, sa kabila ng hindi niya alam na gusto niyang bilhin ang set.Sinagot niya ang tawag sa loob ng ilang segundo."Hello," sabi ni Avery sa mahinahong boses."Isang linggo ang nakalipas, sinumpa mo ako hanggang kamatayan, dahil ba tinulungan ko si Natalie na bumili ng set ng alahas na gusto mo?" tanong ni Elliot. "Kanina lang sinabi sa akin ni Layla ang lahat."Natigilan si Avery. Sinabihan na niya si Layla na huwag sabihin sa kanya. Hindi niya inaasahan na sasabihin pa rin sa kanya ni Layla."Oo, pagtatawanan mo ba ako sa pagiging bata?" ganti ni Avery."Ako’y humihingi ng paumanhin," aniya matapos marinig ang sagot niya. " Hindi ko alam na gusto mo ng parehong set ng alahas. Hindi sinabi sa akin ni Natalie ang tungkol dito."" Wag mong sisihin si Natalie. Wala siya noong oras na iyon. Hindi niya alam na ako ang nagbi- bid sa assistant niya."Gustong ipaliwanag ni E
Namula si Avery. "Nag- alala si Mommy sayo! Pero nakikita kong masaya ka ngayon.""Dahil pinalayas ko na ang taong kinaiinisan ko! Hinding hindi na siya pupunta sa bahay natin!" Hinila ni Layla si Avery papunta sa living area.Nakatayo si Elliot sa living area, nakatingin sa mag- ina.Napangiti si Layla na para bang hindi nangyari ang hindi kaaya- aya. Tinawagan na niya si Natalie at sinabihan itong huwag nang sumama sa hinaharap, at pinabalik niya sa driver ang kuwintas sa kanya.Humingi ng tawad si Natalie sa kanya at sinabi sa kanya na hindi niya alam na naroon si Avery sa auction.Naniniwala si Elliot na hindi siya nagsisinungaling, ngunit naaawa siya kina Layla at Avery."Avery, bumili ka pa ng cake?" Nakita ni Mrs. Cooper si Avery at madamdaming sinabi, "Bakit hindi ka tumuloy para sa hapunan? Tratuhin ito bilang pagdiriwang bago ang kaarawan para kay Layla!""Mommy, kung wala kang gagawin ngayon, manatili ka muna at ibigay mo muna ang oras mo sa akin!" masungit na sabi ni
"Layla, magpapalit na ako. Hindi na ako kakain mag- isa kasama si Tita Natalie. Hindi ko na rin siya hahayaang pumunta sa bahay namin." Saad ni Elliot kay Layla. "Sa hinaharap, kung humingi siya ng tulong sa akin, hindi ko siya tutulungan.""Mas katulad niyan!" Mas nagustuhan ni Layla si Elliot.“Avery, sana din sa hinaharap, kung meron man, sabihin mo muna sa akin,” ani Elliot matapos siyang makuntento sa progress nila ni Layla. Kaya, ibinaling niya ang kanyang atensyon kay Avery, na nasa kanyang telepono. "Halimbawa, isang linggo ang nakalipas, alam mo na ako ang tumulong kay Natalie na bumili ng set ng mga alahas na gusto mo. Pwede mo namang sabihin sa akin muna. Kahit anong sigawan mo ako, basta sabihin mo lang. sa akin kung ano ang nangyari, magpapasalamat ako sa iyo."Hindi akalain ni Avery na bigla siyang kakausapin. May itsura pa siya na humihingi ng hustisya." Tinutulungan mo si Natalie na bumili, bakit kita kokontakin?" Tanong niya bilang ganti."Kung hindi mo sasabihin
Naisip ni Avery na aalis na si Elliot. Sa halip, pumunta siya sa kinauupuan niya at umupo sa tabi niya.Bahagya niya itong naisip at tumabi ng kaunti."Anong ginagawa mo?" Nakatingin sa pamilyar na mukha na napakalapit sa kanya, hindi niya mabasa ang nasa isip nito."Bakit mo nasabi na hindi sincere ang paghingi ko ng tawad kay Layla?" Mas mababa ang tono niya kumpara kanina. " Ito ay kapag ako ay nasa paligid. Kapag wala ako, ano ang sasabihin mo kay Layla tungkol sa akin?""Sinasabi ko sa kanya kung ano man ang pinaghihinalaan mong sasabihin ko sa kanya. May tiwala ka talaga kung sa tingin mo ay maganda lang ang sasabihin ko sa mga bata tungkol sa iyo." Ngumiti si Avery. "Kung gusto mong purihin kita, sigurado. Ibigay mo sa akin ang pangangalaga ng mga bata, at pupurihin kita lahat ng gusto mo."Wala na doon ang kalmado niyang mukha."Avery, sabi mo kahit anong gawin ko, hahanap ako ng excuse para sa sarili ko. Kailan pa ako nakahanap ng excuses para sa sarili ko? Kahit anong g
Maya- maya lang, huminto ang isang asul na kotse sa labas ng bakuran, at hindi nagtagal, pumasok ang bodyguard sa sala para ipaalam ito kay Elliot. "Mr. Foster, nandito si Ms. Jennings. Nandito daw siya para hanapin si Avery."Agad na napatingin si Avery sa labas ng pinto.Hindi pa niya opisyal na nakilala si Natalie, at hindi inaasahan na hahanapin niya si Avery sa bahay ni Elliot.Walang sabi- sabi, lumabas si Elliot at sumunod si Avery sa likuran, gustong malaman kung bakit gustong kausapin siya ni Natalie.Hawak ni Natalie ang isang kahon ng alahas, at nang makita ni Avery ang kahon, napagtanto niya kung bakit dumating si Natalie."Elliot, Miss Tate." Pinagmasdan ni Natalie ang dalawa na sabay na lumabas ng bahay at napuno ng inggit kung gaano sila magkatugma."Natalie, akala ko naging malinaw na ako sa iyo sa telepono." Napakunot- noo si Elliot. Inis na boses niya. "Wag ka na ulit pumunta sa pwesto ko. Wala na tayong ibang pag- uusapan bukod sa trabaho."Halos hindi magalan
"Gusto niyang ibenta sa akin ang mga alahas." Inilagay ni Avery ang kahon sa coffee table at iniabot ang kamay kay Elliot. "Ibigay mo sa akin ang resibo." Sinulyapan ni Elliot ang resibo at nakita niyang nagkakahalaga ng sampung milyon ang mga alahas. Hindi ito maliit na halaga. "Babayaran ko siya mamaya..." "Siya ang nagbenta nito sa akin, hindi sa iyo." Lumapit si Avery sa kanya at inagaw sa kamay niya ang resibo. "Sampung milyon.. Napakalaki ng gagastusin niya bilang regalo para kay Layla. Lagi ba siyang gumagastos para kay Layla?" Umiling si Elliot. "Hindi. Binigyan niya si Layla ng damit noong nakaraang taon, at nakita ko ang presyo nito. Limampung libo lang iyon!" "Limang pung libo?! Itinuturing mo bang mura iyon? Nakakapagtaka kung papayag kang tumanggap ng ganoon kamahal na regalo para sa iyong mga anak!" Sinamaan siya ng tingin ni Avery. Kinagat niya ang kanyang mga labi, hindi alam ang isasagot. Si Layla ang tumanggap ng regalo, hindi siya, at tiningnan la
"Paano mo nasabi? Bakit hindi ko napansin?" Hindi napansin ni Avery na hinahabol siya ni Elliot. Kung tutuusin, ang lahat ng napag-usapan nila mula nang dumating siya ay isang mahalagang bagay na kailangang lutasin. "Patuloy siyang nakatitig sa'yo. Bakit niya gagawin iyon kung ayaw niya sa'yo? Hindi niya talaga tinititigan si Tita Natalie pagdating sa lugar natin," confident na sabi ni Layla. " Layla, mas may kailangan pang magustuhan sa isang tao. Ngayon ko lang siya nakaharap kaya syempre, nagkatitigan kami," ani ni Avery . "Nakatingin din ako sa kanya, ibig sabihin gusto ko siya?" "Naku... Mommy, hindi mo na siya gusto?" Naguguluhang tanong ni Layla, "Medyo gwapo pa naman si Daddy noh?" Hindi napigilan ni Avery ang mapangiti. "Ayos naman siya! Pero magustuhan ko man siya o hindi ay walang kinalaman sa hitsura. Kung mag- aaway ang magkakaaway, magsasawa lang sila sa isa't isa kahit gaano pa sila kagwapo." "Pero hindi naman kayo nag- away kanina." "Ayoko nang makipag
Pagkalipas ng tatlong taon…Habang nakatayo si Ivy at Robert sa airport ng Aryadelle, kinakabahan silang nagghihintay,"Tapos na ang tatlong taon! Sa wakas, nandito na yung boyfriend mo para bisitahin ka!" Masayang sabi ni Robert bago baguhin ang topic. "Hindi naman siya nagbakasyon dito para hiwalayan ka, 'di ba? Naisip ko lang naman yun kasi tatalong taon din kayong hindi nagkita, alam mo na…. maraming pwedeng nagbago."Nagbuntong hininga si Ivy, "Robert, pwede bang wag mong imanifest? Kahit hindi kami nagkikita sa loob ng tatlong taon, araw-araw kaming nag-uusap sa phone at video call!"Sumagot si Robert, “Ohhh Digital Romance.”“Ipinangako niya sa akin na darating ang araw at magmimigrate na siya dito sa Aryadelle at hindi na kami magkakalayo ulit.” Sagot ni Ivy. Pang asar na ngumiti si Robert. “Aba, parang ang yabang ng boyfriend mo na yan ha! Tignan lang natin kapag nagkakilala sila ni Dad, baka mapabalik siya kaagad sa pinanggalingan niya!”Hindi na sumagot si Ivy. HI
Hindi inaasahan ni Mr. Woods na magiging ganun ka-direkto si Hayden, at nadama niyang na-off balance pansamantala.Pumunta siya upang humingi ng pera kay Hayden, ngunit hindi niya pinag-isipan ang eksaktong halaga na gusto niya. Sa wakas, sobrang yaman ng pamilya ni Hayden, at ayaw niyang humingi ng kaunti at maramdaman na kulang, o ayaw niyang sumubok humingi ng sobra at tanggihan siya ni Hayden. Mahirap itong desisyunan.Matapos ang maikling pakikipaglaban sa kanyang sarili, tumingin si Mr. Woods kay Hayden at sinabi, "Alam ko na ang pamilya mo ay isa sa pinakamayaman sa Aryadelle, kaya't bakit hindi mo tukuyin ang presyo? Tiwala ako na hindi mo aabusuhin ang aking anak at ang aming pamilya."Bahagyang kunot-noo si Hayden.Napansin ito ni Shelly at agad siyang nagsalita, "Tito, bakit hindi ka na lang magbigay ng alok? Hindi kami gaanong pamilyar sa prosesong ito. Kung ipipilit mo sa amin na magtukoy ng presyo, baka kailanganin naming konsultahin ang aking biyenan.""Si Elliot Fo
"Sige. Hanap tayo ng malapit na lugar para umupo at mag-usap."Huminga ng malalim si Mr. Woods sa ginhawa. "Mabuti! Malapit lang ang aming bahay. Gusto mo bang bumisita? Si Ivy ay kasama namin sa loob ng maraming taon, at malapit ang relasyon ng aming mga staff sa kanya."Tumingin si Hayden kay Shelly at tinanong, "Pupunta ba tayo?""Sige!" sabi ni Shelly.Agad na inimbita ni Mr. Woods sina Hayden at Shelly sa kanyang kotse at dinala sila sa mansyon ng mga Woods.Pagdating, inutos ni Mr. Woods sa mga alila na maghanda ng tsaa at mga pampalamig.Itinuro niya ang kanilang butler at sinabi kay Hayden, "Ito ang aming butler. Siya ang nag-hire sa lola ni Ivy."Tumango si Hayden.Pagkatapos ay ipinakilala ni Mr. Woods si Hayden: "Ito si kuya ni Irene, ang kilalang negosyante na si Mr. Hayden Tate.""Magandang araw, Mr. Tate. Si Irene ay isang magandang binibini," sabi ng butler. "Lahat kami dito ay sobrang gusto siya. Nang malaman namin ang kanyang pagkamatay, kami ay tunay na nalun
Ang mga mata ni Ivy ay pula habang sinasabi niya, "Hayden, namatay ang ina ni Lucas, kaya hindi ko kayo masasamahan ng ilang araw.""Okay lang. Sa nangyari, kami rin ay hindi sa mood para mag-saya. Matapos namin dumalo sa libing ng kanyang ina, babalik kami ni Shelly," sabi ni Hayden.Tumango si Ivy."Paano ba ang mga libing dito?" tanong ni Hayden. Dahil sa relasyon ni Lucas kay Ivy, ang kanyang nakababatang kapatid, nararamdaman niya ang responsibilidad na tulungan si Lucas sa mga paghahanda para sa libing."Katulad lang sa ginagawa sa atin. Ang mayayaman ay maaaring magkaroon ng bonggang libing, at yung mga may kaunting pera ay pwede pumili ng mas simpleng seremonya. Yung mga hindi makaka-afford ng marami ay pwede mag-opt out sa seremonya at pumili ng simpleng paglibing," sabi ni Ivy."Eh paano kung may gusto ng mas bonggang libing?""Hayden, gusto mo bang tumulong sa libing ng ina niya? Wala siyang malalapit na kamag-anak dito, kaya walang kailangan ng bonggang seremonya," pa
Binaba ni Lucas ang tawag, at lumuha ang kanyang mga mata.Nakatayo si Ivy sa kanyang tabi at tanong, "Ano'ng nangyari, Lucas?""Pumanaw na ang aking ina. Samahan mo muna ang iyong kapatid! Kailangan kong bumalik sa ospital.""Sasama ako! Mukhang maayos naman si Tita kanina, bakit bigla siyang pumanaw?"Mabilis na tumakbo papunta sa kotse ang dalawa, nakalimutang si Hayden at Shelly ay naiwan.Nanood si Hayden at Shelly habang umaalis ang dalawa ng medyo nakakatawa, at sabi ni Shelly, "Honey, tara na sa ospital. Mukhang pumanaw na ang ina ni Lucas.""Sige."Sumakay ang dalawa sa isang taksi at minadaling sumunod kay Lucas.Samantala, sa ospital, unang nakatagpo ni Lucas ang doktor at pagkatapos ay ang kanyang ama.Sinubukang sumipsip si Mr. Woods sa kanyang anak, sabi, "Lucas, pumunta ako sa ospital para bisitahin ang iyong ina, pero noong dumating ako, pumanaw na siya. Nakakalungkot!""Sigurado ka bang pumanaw na siya bago ka dumating? Nandito ako kanina, at noong nakita ko
Naiinis na sabini Mr. Woods, "Ano ang ibig mong sabihin? Iniinsulto mo ba ako? Bagamat naghirap na ang pamilya Woods, kami pa rin ay kilala sa Taronia! Baka tanga si Lucas, pero mas matalino ka ba? Kung hindi dahil sa akin na sumusuporta kay Lucas, papansinin pa kaya siya ng mga Foster?""Tumahimik ka! Hindi kasing-kitid ng utak ng pamilya Foster ang pamilya mo! Hindi kinamumuhian ng pamilya ni Ivy si Lucas, kaya huwag kang maghanap ng gulo! Ayaw ka nilang makita!" Sagot ng ina ni Lucas.Umismid si Mr. Woods. "Ganun ba? Sa tingin mo ba talaga, hindi siya minamaliit? Bakit hindi? Plano ba nilang pasalihin si Lucas sa pamilya nila imbes na kabaligtaran?""Wala kang pakialam! Hindi mo naman inintindi si Lucas, at ngayon na siya'y independiyente, hindi na niya kailangan pa ang tulong mo! Hindi ka ba paulit-ulit na lumapit sa akin kung hindi lang anak ni Elliot Foster si Ivy at kung hindi siya interesado kay Lucas. Sa tingin mo ba hindi ko alam ang balak mo?"Sagot ni Mr. Woods, "Anong
Hindi nag-atubiling umiling si Ivy. "Hindi ako aalis. Huwag mo akong alalahanin; mag-concentrate ka lang sa sarili mo.""Sayang lang ang oras dito.""Matagal na akong nag-aaral at nag-iintern. Ano bang masama kung magpapahinga ako ngayon?" sagot ni Ivy.Bago magtagal, natapos na mag-shopping sina Hayden at Shelly, at agad silang sinalihan ni Ivy at Lucas papunta sa ospital.Wala sa kaalaman ni Ina ni Lucas na pupunta sina Kuya at Hipag ni Ivy para bisitahin siya, kaya medyo naiilang siya nang dumating sila.Tinangka niyang umupo, ngunit hindi makayang gawin ng kanyang katawan.Itinaas ni Ivy ang ulunan ng hospital bed. "Tita, dinalaw ka ng aking kuya at hipag. Gusto ka nilang makita pati na rin si Lucas.""Naku, nakakahiya naman. Swerte na nga ng anak ko kay Ivy..." bulong ni Ina ni Lucas ng may kahihiyan.Pina-kalma siya ni Shelly, "Tita, wag po kayong magsalita ng ganyan. Napakagaling po ni Lucas. Kung hindi, hindi po siya magugustuhan ni Ivy."Patuloy si Ina ni Lucas, "Nari
Sa buong kainan, nahirapan si Ivy na masiyahan sa kanyang pagkain.Pinagusapan ni Lucas at Hayden ang mga bagay-bagay, at hindi kagaya ng inaasahan ng marami, naging maayos sng takbo ng usapan ng dalawa. Hindi nagalit si Hayden, gayundin si Lucas.Mas maganda ito kumpara sa inaasahan ni Ivy, ngunit pakiramdam pa rin niya ay malungkot siya."Lucas, nais ng aking asawa at ako na bisitahin ang iyong ina. Ayos lang ba?" tanong ni Shelly matapos kumain."Sige," sagot ni Lucas."Kailangan ba nating itanong muna sa iyong ina?" tanong ni Ivy."Ayos lang. Pwedeng diretso na tayong pumunta doon at ipakilala sila pagdating natin."Araw-araw, hina ng hina si Ina ni Lucas at itinigil na niya ang paggamit ng kanyang telepono, kaya ang kanyang nurse, na na-hire ni Lucas, ang nag-uulat ng kalagayan ng kanyang ina araw-araw."Muling binuksan mo ang iyong negosyo at kailangan mong alagaan ang iyong ina sabay; napakalakas mo. Baka bumigay na ang karamihan sa presyon," komento ni Shelly."Mas m
Matapos sabihin iyon ni Ivy, dagdag pa ni Lucas, "Gusto kong mag-focus muna sa aking career. Pangalawa lang ang kasal hanggang sa mas maging matagumpay ako."Inirapan siya ni Hayden. "Hindi ganoon kasimple ang pagpapatakbo ng isang negosyo. Paano kung mabigo ka o hindi makamit ang kahit na ano na kakaiba?""Kung mangyayari iyon, hindi ko hahatak pababa si Ivy," sagot ni Lucas."Kahit papaano, alam mo ang iyong lugar."Ramdam ni Ivy na para bang nag-aapoy ang kanyang mga pisngi. "Hayden, kahit mabigo si Lucas, hindi ko siya susukuan. Hindi ko siya bibitawan dahil lamang sa kanyang kalagayang pinansyal."Muli na namang hinawakan ni Shelly ang kamay ni Hayden, isinasenyas na kontrolin ang kanyang galit; pwede siyang maging masungit sa iba, pero hindi niya pwedeng hingan ng sobra si Ivy.Naramdaman ni Ivy na medyo lumabis siya, at lumambot ang tono niya. "Hayden, hindi natin dapat husgahan ang mga tao batay sa kanilang kayamanan. Mayaman na tayo, at talagang wala masyadong tao diyan