"Elliot, anong iniisip mo?" Naglakad siya papunta sa kanya at hinalikan siya sa pisngi, bago nagpatuloy sa paos na boses, "Parang hindi ka masaya."Napangiti si Elliot sa halik."Ang snow sa labas ay nagpapaalala sa akin ng maraming bagay." Bumalik siya para tumingin sa labas ng bintana. "Ang snow ay nananatiling pareho ngunit hindi na tayo dati.""Anong ibig mong sabihin?" Napakunot- noo siya dahil hindi niya mawari kung ano ang iniisip nito."Tatanda tayo balang araw, ngunit ang snow ay palaging magiging pareho," paliwanag niya. "Nagiging emosyonal ako bawat taon sa mga kaarawan at Bagong Taon.""Hahaha! Wala pa akong kasing edad kaya tuwing kaarawan at bagong taon, magiging masaya lang ako, at hindi ko na iisipin ang mga ganitong bagay." Hinila niya ito palabas ng kama at sinabing, "Nagluto ako ng almusal. Pero hindi ganoon kasarap. Huwag mo itong pansinin.""Anong ginawa mo?" tanong niya."Nagprito ako ng dalawang itlog at gumawa ng pasta." Nagkibit- balikat siya. "Walang ib
Pagkaalis ni Avery ay napatingin si Elliot sa pasta sa harapan niya. Masyadong maalat ang itlog. Gayunpaman, sa pag- iisip ng kanyang pagsisikap na magluto ng pagkain, kinain niya ito. Huminga siya ng malalim at diretsong uminom ng tatlong basong tubig, nahugasan ang alat ng dila. Napagkasunduan ng guro ni Avery at Jed na magkita sa isang cafe. Nang magkita sila, marubdob na kinamayan ng guro ni Jed si Avery. " Avery, narinig kong binanggit ka ni Jed dati. Tinawagan niya ako bago siya pumunta kay Ylore para hanapin ka." Medyo nagulat si Avery. "Ano ang sinabi niya?" "Sinabi niya na malaki ang tiwala mo sa kanya, kaya medyo kinakabahan siya," sabi ng guro ni Jed. " Nang makarating siya kay Ylore, tinawagan ko siya para tanungin ang sitwasyon niya. Gusto niyang protektahan ang iyong privacy, kaya hindi niya gustong ibunyag sa akin ang marami, at hindi ko na siya tinanong pa." "Ako ang nagsabi sa kanya na huwag sabihin kahit kanino ang tungkol sa kalagayan ko." "Naiintindiha
Na- add ka ba niya sa social media?" tanong ni Avery. "Hindi," walang pag- aalinlangan na sagot ni Elliot. Ang pangalawang beses na hinanap siya ni Ruby ay sa pamamagitan ng mga text message. Hindi niya ito inadd sa social media. "Kung ina- add ka niya sa social media, dapat alam mo kung ano ang gagawin, di ba?" Paalala ni Avery sa kanya. "Huwag mo siyang pansinin." Ibinigay sa kanya ni Elliot ang sagot na gusto niyang marinig. Sabay tanong niya, "Anong lasa?" "Hindi ako nagmamalaki, ngunit ang iyong mga kasanayan ay kasing galing ng isang mahusay na chef." Nakagat si Avery ng ilang beses at binigyan siya ng kanyang mga nakakatakot na review. "Siguro hindi ka pa nakakain ng marami sa Hutchinsons." Kumain na ng hapunan si Elliot. Alam niya kung saan ang standard niya sa pagluluto. Ang kanyang pagluluto ay halos hindi maihahambing sa isang propesyonal na chef. Ito ay halos bahagyang mas mahusay kaysa sa kanya. "Hindi. Umuwi ako ng puno." Kumakagat ng pagkain si Avery. "Alth
"Mas malakas ang snow noong araw! Hindi na talaga umuulan." Sa kabilang dulo ng video call, sumigaw ng malakas si Layla, "Hayden! Stupid Robert!" Hindi nagtagal, lumabas sina Hayden at Robert sa video. "Tingnan mo ang mga snowman nina Mommy at Daddy! Sino sa tingin mo ang mas nagtayo nito?" Ipinakita ni Avery sa mga bata ang mga taong niyebe. "Itong medyo maikli ay ako ang gumawa, ang mas malaki ay sa Daddy mo." "Kailangan mo pa bang magtanong? Syempre, mas maganda yung kay Mommy," nakakakilig na sabi ni Layla. Agad namang natuwa si Avery. " Hindi ko pa nagagawa ng maayos. Balak kong bigyan ng magandang ilong. Kapag tapos na ako, gagawa pa ako ng tatlo pang maliliit. Pagkatapos ay magiging pamilya namin ang lima!" "Mommy, pagandahin mo ako! Gusto kong maging ang pinaka- magandang snowman!" Tanong agad ni Layla. "Siyempre, sisiguraduhin kong ikaw ang pinakamaganda." Pagkatapos ng tawag, lumapit si Elliot sa kanya at hinawakan ang kamay niya na nakahawak sa phone niya.
Mula sa kung ano ang nai- type ni Avery sa post, tiyak na hindi siya kawalang- interes tulad ng nakikita niya nang harapin ang pagkamatay ni Jed.Kung ayaw niyang iwasan si Ruby, nasa Ylore siya ngayon, iniimbestigahan ang pagkamatay ni Jed. Mula sa kanyang post, ramdam niya ang mga hinaing nito, ngunit nakatali rin ang mga kamay nito. Hindi niya magawang mawala si Ruby o ang bata, at hindi rin niya mapipilit ang katotohanan ng pagkamatay ni Jed kay Ruby. Hindi siya pinayagan ni Avery na pumunta kay Ylore o makipag- ugnayan kay Ruby. Ang tanging magagawa niya sa sandaling iyon ay ang manatili sa piling niya at sa mga bata at hindi sila malungkot. Tanghali noon sa Aryadelle. Noong umagang iyon, sinamahan ni Jun si Tammy sa ospital para magpa- checkup. Pagkatapos ng checkup, bumalik agad sila sa mansion ni Lynch. Doon mananatili si Jun sa isang linggo at uuwi sa kanyang tahanan para makasama ang kanyang mga magulang tuwing weekend. Sa huling pagpunta niya doon, na- admit
"Nay, kontrolado na po ang kondisyon ni Jun. Ang kailangan na lang niyang gawin ay sundin ang utos ng doktor at regular na inumin ang kanyang gamot. Wala namang side effects," ani Tammy sa kanyang ngalan. "Paanong walang side effect ang pagkain ng gamot araw- araw? Hindi ba sinabi ng mga doktor tungkol dito?" Hindi malakas ang boses ni Hilda, ngunit may bahid ng reklamo sa kanyang tono. "Nakipag- ugnayan ako sa isang doktor sa ibang bansa para kay Jun. Balita ko kaya nilang ganap na gamutin ang depression." Napatawa ng mariin si Tammy, "Paanong hindi ko narinig ang tungkol sa mga doktor na kayang ganap na gamutin ang depression noon? Maliban sa gamot at pagkontrol sa emosyon ng isang tao, walang ibang lunas. Kung ang doktor na nahanap mo ay napakahusay, siya ay sikat sa mundo. ." Sabi ni Hilda, "Maraming bagay na hindi mo pa naririnig. Kung alam mo ang lahat, sikat ka rin sa mundo." Hindi nagkita ang manugang at biyenan at nagsimulang magtalo. "Nay, huwag kang magpagod. Mag-
"Mga ka- in- law, paano ninyo nagawang palakihin si Tammy para maging isang napakatalino na tao?" Nakangiting sabi ni Hilda, "Mukhang tanga ang anak ko sa harapan niya."Natural na alam ng mga Lynch ang ibig sabihin ni Hilda."Matalino nga ang anak namin, pero wala kaming itinuro sa kanya. Siya ay ipinanganak na napakatalino! Hahaha!" Hindi maitago ni Craig, ama ni Tammy, ang pagmamalaki at tuwa sa kanyang mga mata.Bahagyang nawala ang ngiti ni Hilda. " Pag- usapan natin ang ibang bagay! Sobrang bilis mabuntis ni Tammy. Lahat kami ay hindi nag- expect ng ganito. Sabi ng mga doctor dati, hindi siya madaling mabuntis, kalokohan lang 'yon. Kung hindi madaling mabuntis si Tammy, paano pa. nabuntis siya ng maayos? Tama ba ako?""May balak ka bang hilingin kay Tammy na mabuntis ng pangalawang anak?" Naunawaan ni Mary ang ibig sabihin ni Hilda."Mary, iminumungkahi mo ba na isang anak lang ang isisilang ni Tammy na magdadala sa apelyido mo? Nakakahiya kaya sa mga Hertz?" Tumataas ang bl
Pagkatapos kumain, babalik na sana sina Avery at Elliot sa Aryadelle para sa Bagong Taon."Lilith, sayang naman at hindi ka namin nakikitang nakikipagkumpitensya." Ipinasa ni Avery ang regalo kay Lilith. "Sabay kaming pumili nito ni Elliot kahapon. Konting tanda lang ng aming pagpapahalaga. Sana ay maging maayos ang iyong kumpetisyon, at makuha mo ang mga resultang gusto mo!""Salamat! Kapag natapos na ang kompetisyon, babalik ako para bisitahin ka!""Hmm, kapag natapos na ang kompetisyon mo, dapat magpahinga ka ng mabuti. Sa loob lamang ng ilang maikling buwan, parang nag- transform ka na sa ibang tao."" Ako ay lubos na nasisiyahan sa aking kasalukuyang kalagayan," inilagay ni Lilith ang regalo sa kanyang bag. May mayabang na expression siya. "Mas maganda pa yata ako ngayon.""Yung aesthetics mo ang distorted. Payat ka na dati, buto na lang. Kung kagandahan ang pag-uusapan, mas maganda ka noon." Ipinahayag ni Ben ang kanyang opinyon nang lantaran."Kung hindi ka sanay sa itsura