Nakatanggap si Lilith ng tawag mula kay Ben.Tapos na siyang mag- shower at nakahiga sa kanyang kama, nag- scroll sa mga video. Nang mag- pop up ang pangalan ni Ben sa screen ay agad itong tumalon.Sinagot niya ang tawag at narinig niyang nauutal si Ben, "Lilith... A... Ako ay lasing na... Pwede... pwede mo bang... Pwede mo ba akong sunduin?"Napangiwi pa siya pagkatapos magtanong.Pakiramdam ni Lilith ay naaamoy na niya ang alak kahit sa tawag."Ang lamig kaya diyan. Hindi kita sinusundo!" Tinanggihan niya ang kahilingan nito nang walang pag-aalinlangan ngunit bahagyang nakonsensya pagkatapos noon at idinagdag, "Makahanap ka na lang ng malapit na hotel para pwedeng matulugan ng isang gabi! Bakit ka ba mag- abala pang bumalik dito ngayong gabi na? Walang kwenta."Nadurog ang puso ni Ben sa kanyang walang pagmamahal na sagot."Hindi ba kayo umiinom ng kapatid ko? Paano siya? Lasing din ba siya?" tanong niya nang hindi sumagot si Ben.Napabuntong- hininga si Ben. "Gusto akong ib
"Anong klaseng bangungot?" Nakahawak si Elliot sa jacket."Isa itong kakaibang panaginip kaya hindi ako naglakas- loob na pag- usapan ito," sumimangot siya."Panaginip lang. Hindi totoo." Nag- alangan siya at sinabing, "Tungkol ba ito sa nangyari kay Ylore?"Tumango siya, bago umiling. "Napanaginipan ko si Jed. Medyo close ko siya dati. Kahit ilang taon na kaming hindi nag- contact, ganoon din ang pakiramdam ko noong nakita ko siya ulit; pero sa panaginip ko kanina, siya ang kontrabida. ""Yung kontrabida? Anong ginawa niya sa panaginip mo?""Sinubukan niyang pigilan kami. Sa panaginip na iyon, kakampi siya ni Ruby." Uminit ang dugo niya habang nagsasalita, "Hindi si Jed iyon. Hinding- hindi siya papanig kay Ruby! Kaibigan ko siya, at kung siya—""Pwede ba, kumalma ka, Avery. Hindi totoo ang mga panaginip. Hindi siya masamang tao; kung siya nga, hindi siya pinatay." Inalalayan siya ni Elliot pabalik sa kama. "Anong gusto mong kainin? Bibilhan kita.""Sabi ko ayoko sayo.""Ayoko
Nang makita niya ang mukha nito, sumimangot siya at itinaas ang braso.Nang maramdamang susuntukin na siya, mabilis niyang ibinagsak ang likod niya sa sopa"Ano ka ba— tinangka mo bang hampasin ako?"Napaatras si Ben ng dalawang hakbang at bumulong, "Nakita ko na nakatulog ka sa sopa at gusto kang buhatin sa kwarto mo. Ano sa tingin mo ang sinusubukan kong gawin?"Pinunasan ni Lilith ang kanyang mga mata sa paliwanag nito at sinabing, "Akala ko gusto mo akong molestiyahin. Kinilabutan ako!""Teka... Ganun na ba ako katakot? Hindi naman sa pinilit ko ang sarili ko sayo nung unang beses tayong natulog diba? Never akong pinipilit ang babae!" sinabi niya."Hindi ito tungkol kung nakakatakot ka o hindi." Umayos ng upo si Lilith at gumuhit, "Kung kasing gwapo ni Eric Santos ang kaharap ko kanina, hindi ako lalaban."Gulat na tinitigan siya ni Ben."Sa isang guwapong tulad niya, kahit ang pagtitig lang sa kanyang mukha ay isang luho, lalo pa ang pagiging intimate sa kanya. Pakiramdam
"Elliot, anong iniisip mo?" Naglakad siya papunta sa kanya at hinalikan siya sa pisngi, bago nagpatuloy sa paos na boses, "Parang hindi ka masaya."Napangiti si Elliot sa halik."Ang snow sa labas ay nagpapaalala sa akin ng maraming bagay." Bumalik siya para tumingin sa labas ng bintana. "Ang snow ay nananatiling pareho ngunit hindi na tayo dati.""Anong ibig mong sabihin?" Napakunot- noo siya dahil hindi niya mawari kung ano ang iniisip nito."Tatanda tayo balang araw, ngunit ang snow ay palaging magiging pareho," paliwanag niya. "Nagiging emosyonal ako bawat taon sa mga kaarawan at Bagong Taon.""Hahaha! Wala pa akong kasing edad kaya tuwing kaarawan at bagong taon, magiging masaya lang ako, at hindi ko na iisipin ang mga ganitong bagay." Hinila niya ito palabas ng kama at sinabing, "Nagluto ako ng almusal. Pero hindi ganoon kasarap. Huwag mo itong pansinin.""Anong ginawa mo?" tanong niya."Nagprito ako ng dalawang itlog at gumawa ng pasta." Nagkibit- balikat siya. "Walang ib
Pagkaalis ni Avery ay napatingin si Elliot sa pasta sa harapan niya. Masyadong maalat ang itlog. Gayunpaman, sa pag- iisip ng kanyang pagsisikap na magluto ng pagkain, kinain niya ito. Huminga siya ng malalim at diretsong uminom ng tatlong basong tubig, nahugasan ang alat ng dila. Napagkasunduan ng guro ni Avery at Jed na magkita sa isang cafe. Nang magkita sila, marubdob na kinamayan ng guro ni Jed si Avery. " Avery, narinig kong binanggit ka ni Jed dati. Tinawagan niya ako bago siya pumunta kay Ylore para hanapin ka." Medyo nagulat si Avery. "Ano ang sinabi niya?" "Sinabi niya na malaki ang tiwala mo sa kanya, kaya medyo kinakabahan siya," sabi ng guro ni Jed. " Nang makarating siya kay Ylore, tinawagan ko siya para tanungin ang sitwasyon niya. Gusto niyang protektahan ang iyong privacy, kaya hindi niya gustong ibunyag sa akin ang marami, at hindi ko na siya tinanong pa." "Ako ang nagsabi sa kanya na huwag sabihin kahit kanino ang tungkol sa kalagayan ko." "Naiintindiha
Na- add ka ba niya sa social media?" tanong ni Avery. "Hindi," walang pag- aalinlangan na sagot ni Elliot. Ang pangalawang beses na hinanap siya ni Ruby ay sa pamamagitan ng mga text message. Hindi niya ito inadd sa social media. "Kung ina- add ka niya sa social media, dapat alam mo kung ano ang gagawin, di ba?" Paalala ni Avery sa kanya. "Huwag mo siyang pansinin." Ibinigay sa kanya ni Elliot ang sagot na gusto niyang marinig. Sabay tanong niya, "Anong lasa?" "Hindi ako nagmamalaki, ngunit ang iyong mga kasanayan ay kasing galing ng isang mahusay na chef." Nakagat si Avery ng ilang beses at binigyan siya ng kanyang mga nakakatakot na review. "Siguro hindi ka pa nakakain ng marami sa Hutchinsons." Kumain na ng hapunan si Elliot. Alam niya kung saan ang standard niya sa pagluluto. Ang kanyang pagluluto ay halos hindi maihahambing sa isang propesyonal na chef. Ito ay halos bahagyang mas mahusay kaysa sa kanya. "Hindi. Umuwi ako ng puno." Kumakagat ng pagkain si Avery. "Alth
"Mas malakas ang snow noong araw! Hindi na talaga umuulan." Sa kabilang dulo ng video call, sumigaw ng malakas si Layla, "Hayden! Stupid Robert!" Hindi nagtagal, lumabas sina Hayden at Robert sa video. "Tingnan mo ang mga snowman nina Mommy at Daddy! Sino sa tingin mo ang mas nagtayo nito?" Ipinakita ni Avery sa mga bata ang mga taong niyebe. "Itong medyo maikli ay ako ang gumawa, ang mas malaki ay sa Daddy mo." "Kailangan mo pa bang magtanong? Syempre, mas maganda yung kay Mommy," nakakakilig na sabi ni Layla. Agad namang natuwa si Avery. " Hindi ko pa nagagawa ng maayos. Balak kong bigyan ng magandang ilong. Kapag tapos na ako, gagawa pa ako ng tatlo pang maliliit. Pagkatapos ay magiging pamilya namin ang lima!" "Mommy, pagandahin mo ako! Gusto kong maging ang pinaka- magandang snowman!" Tanong agad ni Layla. "Siyempre, sisiguraduhin kong ikaw ang pinakamaganda." Pagkatapos ng tawag, lumapit si Elliot sa kanya at hinawakan ang kamay niya na nakahawak sa phone niya.
Mula sa kung ano ang nai- type ni Avery sa post, tiyak na hindi siya kawalang- interes tulad ng nakikita niya nang harapin ang pagkamatay ni Jed.Kung ayaw niyang iwasan si Ruby, nasa Ylore siya ngayon, iniimbestigahan ang pagkamatay ni Jed. Mula sa kanyang post, ramdam niya ang mga hinaing nito, ngunit nakatali rin ang mga kamay nito. Hindi niya magawang mawala si Ruby o ang bata, at hindi rin niya mapipilit ang katotohanan ng pagkamatay ni Jed kay Ruby. Hindi siya pinayagan ni Avery na pumunta kay Ylore o makipag- ugnayan kay Ruby. Ang tanging magagawa niya sa sandaling iyon ay ang manatili sa piling niya at sa mga bata at hindi sila malungkot. Tanghali noon sa Aryadelle. Noong umagang iyon, sinamahan ni Jun si Tammy sa ospital para magpa- checkup. Pagkatapos ng checkup, bumalik agad sila sa mansion ni Lynch. Doon mananatili si Jun sa isang linggo at uuwi sa kanyang tahanan para makasama ang kanyang mga magulang tuwing weekend. Sa huling pagpunta niya doon, na- admit