Lance Mcneil's POV Gising na raw si Stacey. Nataggap ko ang magandang balita, dalawang oras pagkarating namin sa Japan. I cancelled the meeting with the very important investor.At muli akong nagpa-book ng flight pabalik.Bahala na kung anong mangyari. Nagpaiwan naman si Sam upang personal na humingi ng tawad sa kanila. Kahit kailan ay hindi ako magsisisi na mas pinili ko siya kaysa sa trabaho. Well, lagi namang siya ang pipiliin ko.Compared sa kahit sinuman o anuman, walang alinlangan na siya ang pipiliin ko.Dahil totoong mahal ko siya, mahal na mahal. Kahit pa nanunuhod, naninipa at nagpapadugo ng ilong, ayos lang. Kahit maging bathered na ako sa kanya basta ang importante nakikita ko siyang may malay tao. At kung kailan nagmamadali akong umuwi, tila naman kaybagal ng oras.Kung pwede ko lang hilain ang oras makarating lang agad, kanina ko pa sana gi
Lance Mcneil's POVNagpakawala ako ng buntong-hininga.Sobrang excited akong umuwi pero pag uwi ko, ito pala ang madadatnan ko.Ito na yata 'yong tinatawag na expectation versus reality.Ni sa hinagap ay 'di ko inakalang mangyayari ito. Sobra akong nadurog sa nasaksihan ko. Hindi lang iyon, masakit din na ang alam ni Stacey ay asawa niya si Kuya.Bakit asawa agad? Bakit hindi na lang fiancé muna?Bakit gano'n? Ang infair naman.Ako? Ano kayang naaalala niya sa'kin? Naalala ba niyang tinuhod niya ako, sinipa at pinadugo ang ilong?Hindi ba niya naaalala na naghalikan kami at umabot pa sa kama?Pero kahit nasasaktan ako, ang pinagpapasalamat ko lang ay gising na siya mula sa pagkaka-comatose.Kahit papaano ay mas panatag na ako ngayon."Nandito ka lang pala. Kanina pa kita hinahanap." Tila bumalik ako sa realidad dahil sa boses ni Daddy."Ok
Lance Mcneil's POV "May bigla akong naalala." Lumakas ang tibok ng puso ko. Tila nanuyo rin ang lalamunan ko. Maya-maya pa ay gumuhit ang gitla sa noo ni Stacey. "Sabihin mo nga sa'kin kung bakit ka nandito?" I cleared my throat. "Just checking you." "Really?" Pinaningkitan niya ako ng tingin. "Hindi dahil sa utang ko?" Kung naaalala niya 'yong fifty million, ibig sabihin, mayroon siyang naaalala sa'kin Bigla tuloy akong naging interesado. Mabilis akong lumapit sa kanya. "Tell me, anong naaalala mo sa'kin?" Umarko ang kilay niya sa'kin. "If you want to talk to me, buksan mo muna 'yong ibang ilaw." Awtomatiko naman akong napatingin sa kisame. Anong problema sa ilaw? Ayos lang naman 'yong liwanag nito. Hindi naman madilim. Nakikita naman namin ang isa't-isa. Sakto lang dahil hindi rin naman masyadong maliwanag. "Gusto ko
Lance Mcneil's POV"I have an offer to make."Awtomatiko akong nag-angat ng tingin. Hindi ko rin naitago ang pagguhit ng gitla sa noo ko."Ibawas mo na lang sa utang ko," sunod niyang saad.Napaayos ako ng upo."Hindi mo ba naaalala, bayad ka na sa utang mo?"Pero para sa'kin walang katumbas na halaga ang namagitan sa'min. Hindi iyon bayad sa pagkakautang. It's love making."Saka lugi yata ako diyan. Ikaw itong may offer tapos ako pa ang magbabayad?" Sunod kong biro sa kanya.Wish ko lang, bumalik na ang alaala niya para maipagpatuloy na namin ang nasimulan namin.Napanguso ito."Sige, ilista mo na lang 'to na bago kong utang."Gumuhit ang pilyong ngiti sa labi ko."Anong kapalit?"Mahina siyang tumikhim bago nagsalita."Stay with me until morning."Napakurap ako. Tama ba ang naririnig ko? She wants me to stay with her?Gusto niy
Lance Mcneil's POV"Where are you, Stacey?"Pumasok ako sa loob ng kwarto ngunit hindi ko siya nakita sa kama. Wala na roon ang oxygen tank. Wala na rin ang heart rate monitor. Maayos ang kama na tila bagong palit ang bedsheet. Wala ring kahit anong gusot na palatandaang walang gumagamit dito."Stacey." tawag ka sa kanya.Tinungo ko ang bathroom ngunit walang bakas na naroon siya.Kumabog ang dibdib ko.Sunod kong tinungo ang walk-in closet ngunit wala rin siya roon."Stacey? Where are you, sweetie?"Lakad-takbo akong lumabas ng kwarto niya.Mabilis kong tinungo ang katabing kwarto at binuksan iyon kaso hindi ko rin siya nakita roon.Nasaan na ba siya?Nagpatuloy ako sa paghahanap. Lahat ng kwarto binuksan ko pero hindi ko siya mahanap."Oh, sir Lance. Nakauwi ka na pala, sir." Tila nagulat ang katulong na makita ako. May hawak i
Lance Mcneil's POV"Lance!"Napalingon ako sa pagtawag ni Stacey.Matamis ang ngiti nito at nagniningning ang kanyang mga mata.Malayong mas masigla at tila mas malakas na ang lagay niya ngayon. Tila bumabalik na rin ang dating kulay ng balat nito.Kasalukuyan siyang nakahawak sa walker. Nasa malapit lang naman si Kuya Zach para alalayan siya."You're here." Hindi nawala ang kanyang ngiti.Sinuklian ko naman siya ng tipid na ngiti."Kailan ka pa dumating?""Kararating ko lang.""She's on her therapy session." Singit ni Kuya Zach.Kaya naman napunta ang tingin ko kay Kuya. Hindi naman siya tunog galit. Gaya ng dati wala akong mabasang emosyon sa mukha niya."Can I assist her today, Kuya?" Lakas-loob kong tanong.Ilang sandali akong pinakatitigan ni Kuya bago niya ibalik ang tingin kay Stacey na nakatingin naman sa'kin."Sure." Walang ka
Lance Mcneil's POVTatlong araw.Tatlong araw na akong hindi pinapansin ni Stacey. Para lang akong hangin na 'di niya nakikita. Para rin akong naka-mute na hindi niya naririnig.Nagsisisi tuloy ako sa nagawa ko.Flashback....Tila wala ako sa sariling inabot ang lalagyan ng tubig habang nakatitig sa mapula niyang labi na mamasa-masa pa dahil sa tubig.Inabot ko ang lalagyan ngunit namalayan ko na ang mukha kong palapit sa mukha niya. Tila na-slow motion ang paligid hanggang sa dinampi ang labi ko sa kanya. Nang ipikit niya ang kanyang mga mata ay napapikit na rin ako. Pinalalim ko ang halik sa kanya.Tinugon niya ako. Mas lumalim pa iyon. Hanggang sa marahan siyang humiga sa kama.Nagawa kong maipatong sa sahig ang lagayan ng tubig bago ako tuluyang pumatong sa kanya.At sa mga halik ay ipinadama namin ang aming pagkasabik.Masaydo yata akong nadala dahil n
Lance Mcneil's POV TRUST ME. Hindi ko alam kung dapat ko bang pagkatiwalaan ang salitang trust me ni mommy. Sumapit ang gabi hanggang umaga pero walang nangyari. At parang wala naman siyang ginagawa. In fact, hinahayaan nga niyang nagpapaka-feeling close si Kuya. Kinabukasan naman ay bigla na lang dinala ni Kuya si Stacey sa bahay ng mga Archedo. Iba din talaga si Kuya Zach! Napakaganda ng timing niya. Ewan ko ba kung nananadya o nagkataon lang. Dalawang araw ko na ring hindi nakikita si Stacey, dalawang araw na rin akong lutang. Wala naman akong mahanap na rason para pumunta sa bahay nila. Lalo tuloy akong na frustrate. Mas malabo na ngayon na makausap ko siya. Paano pa kaya kami magkakaayos? Kung bakit kasi bigla ko siyang hinalikan? Arghh! Masisiraan na yata ako ng bait. "Sir? Okay ka lang?" Untag sa'kin ni Sam. Sa lalim ng iniisip ko. Nakalimutan kong may importante pal
Stacey's POV Proposal ng isang CEO palpak matapos muntikang makunan ang girlfriend! When a proposal gone wrong! Trending! The unforgettable proposal! Proposal of the year! Napangiwi na lang ako nang mabasa ko ang mga headline. Viral na rin ang video ng proposal ni Lance. Naka-live pala ang proposal niya kahapon. Bumangon ako mula sa pagkakahiga sa kama at tinungo ang terrace. Bagot na bagot na ako. Gusto ko sanang lumabas kahit halos kauuwi lang namin mula sa hospital. Ayos na ayos naman ang pakiramdam ko. Para ngang mas lalo akong magkakasakit kung nandito lang ako sa bahay. Ayon sa doctor, ayos lang naman daw ang baby. Huwag lang daw akong bigyan ng stress. At nakita ko kagabi kung paano nagsisi si Lance na gano'n pa ang naisip niyang pakulo sa proposal. "Sweetie, ba't bumangon ka?" Taranta itong lumapit sa'kin. "Hindi ka dapat kilos ng kilos. Baka mapa'no ang baby n
Stacey's POVNapsulyap ako sa bilog na wall clock na nakasabit sa dingding ng sala. Pasado alas otso na rin ng gabi pero wala pa si Lance. Ngayon lang siya na-late ng uwi. Madalas nga ay under time siya sa trabaho. Minsan half day lang siya o kaya kapag sinumpong ay absent siya. Kapag sobrang importante ay sinasama niya ako.Nabalik-balik ako ng lakad para mabawasan ang pagbayo ng dibdib ko.Ano bang nangyari? Bakit hanggang ngayon, wala pa siya?Muntik na akong mapatili nang biglang mag-ring ang cellphone.Mabilis kong sinunggaban iyon sa pag-aakalang si Lance iyon.Ngunit gano'n na lamang ang pagkadismaya ko nang makita ko ang screen.Red Bernoulli calling...Hindi ko sinagot. Hinayaan kong matapos ang tawag.Kung hindi kasi pang-aasar ang sadya niya, siguradong tsismis lang ang hanap niya.Ilang sandali lang ay muling nag-ring ang cellphone ko.Si Red ulit ang tumatawag.Hays
Stacey's POV "Hey, sweetie? Are you alright?" turan ni Lance na hinalikan ako sa noo at lalong niyakap.I can feel his warmth under this white sheets.We are both naked and just done with our multiple orgasm.I felt his hardness poking my thigh.Gagong 'to! May energy pa yatang natitira.Kailan ba siya mapapagod?"Lumayo ka nga ng kaunti sa'kin." Pagsusungit ko sa kanya. Bahagya ko rin siyang itinulak.Defense mechanism lang. Baka mamaya bumigay na naman ang beauty kong marupok. Isang haplos lang niya at siguradong talo na naman ako. "Naaalibadbaran ako sa'yo!" Nakita ko naman ang pagkalukot ng mukha niya."Nagsusungit ka na naman, sweetie. Gusto mo ba pa ng isa pang round?" Nakatawang biro niya.Pinandilatan ko siya."Baka gusto mo ng sapak?" Iniambaan ko siya ng suntok."Ito naman. Joke lang naman."Agad akong tumayo sa kama at hinablot ang robe na nakakalat sa sahig. Kaagad kong isinuot iyon."Huwag mo akong
Stacey's POVPagkaalis pa lang ni Lance sa mesa namin ay siya namang paglapit ng waiter sa table namin.May inilapag itong orange juice sa mesa. Matingkad ang kulay no'n. Bigla tuloy akong natakam. Paborito ko pa naman ang orange juice."Para sa inyo daw ma'am" Matamis ang ngiti nito."Salamat." Binigyan ko siya ng tipid na ngiti.Yumukod naman siya bilang tugon bago siya humakbang paalis.Kinuha ko ang juice at tinikman iyon. Matamis at masarap. Nagawa kong mainom ang kulang-kulang na kalahati ng laman ng baso."Pa'no kaya nalaman ni Lance na paborito ko ang orange juice?" Usal ko sa isip ko.Habang hinihintay ko siya ay pasimple kong iginala ang tingin ko sa paligid. Mangilan-ngalan lang ang costumer na pawang magkakapareha.Ipinilig ko ang ulo ko nang maramdam ko ang panlalabo ng paligid. Tila hinihila ang mata kong pumikit.Kumurap-kurap ako. Ramdam kong may mali. Alam kon
Lance Mcneil's POV Nahilo si Stacey? Nakaramdam ako ng pag-aalala. Mukha naman siyang okay kanina. Parang gusto ko tuloy magsisi na iniwan ko pa siya. Napunta ang tingin ko sa hawak kong calling card. Nandito pala si Yvonne sa restaurant, hindi ko napansin. At siya pa ang tumulong kay Stacey. Hinugot ko ang cellphone ko at kaagad na nagtipa. Bago ko pa magawang tawagan ang number na nasa calling card ay nakatanggap na ako ng mensahe mula kay Yvonne. Nanlamig ako nang makita ko ang litratong ipinadala niya. Litrato iyon ni Stacey. May busal ito sa bibig. Nakaupo ito at nakatali sa silya. Suot pa rin niya ang bestidang suot niya kanina pero magulo ang buhok nito. Sa ibaba ng ipinadala niyang larawan ay may ipinadala siyang mensahe. Come back to me or she will die. Para akong tinakasan ng kaluluwa. Hindi pala tinulungan ni Yvonne si Stacey kundi kinidnap niya. Kaag
Stacey's POV Mabilis kong itinulak si Red at umayos ng tayo. Napasipol si Thirdy. Napatikhim naman si Denver. Nanatili namang nakatayo roon si Lance. Nakasimangot. "Aray naman! Matapos kitang saluhin, tratratuhin mo ako ng ganyan!" Humawak ito sa d****b niya kung saan ko siya tinulak. "Sobrang sakit sa heart." Inambaan ko siya ng suntok. "Black eye, gusto mo? Gigil na talaga ako sa'yo eh!" "Ang sama talaga ng ugali mo! Tumanda ka sanang dalaga!" Nakanguso pa ito. Ang sarap niya sanang hambalusin. Bumaling ito kay Zach. "Pa'no, Zach? Uwi na kami. Pinapalayas na kami eh." I rolled my eyes. "Okay. I'll send you outside." Ibinaba ni Zach ang trophy sa mesa. Nagpatiuna na rin ito sa paglalakad. Sumunod sa kanya si Red na bubulong-bulong na napakasama raw ng ugali ko. Sumunod naman si Thirdy sa kanila. "We gotta go, Stacey." Paalam ni Denver na tinugon ko na lang ng tango. Nang
Stacey's POV "By the way guys, are you familiar with Zodiac?" Iginala ko ang paningin ko sa Zodiac. Mukhang nagulat din sila. "Nevermind! I gotta go." Maya-maya ay saad ni Lance. Tuluyan nitong pinihit ang seradura at humakbang palabas ng kwarto niya. "Bebe mo ba 'yon?" Kaagad na tanong ni Red. "Oo nga! Mukhang familiar ang name niya." Bulalas naman ni Thirdy. Kumunot-noo ito at kumibot-kibot ang kanyang labi na tila ba may pilit na inaaalala. "Tanda ko na!" Biglang bulalas niya. Sumilay sa labi niya ang ngiti. Nagningning ang mga mata nito. "Siya 'yong ex-jowa ng designer." Sunod niyang turan. Pinanlakihan ko ng mata si Thirdy! Ang daldal ng lalaking 'to! Kaasar! Gusto-gusto na talaga siyang takbuhin at i-tape ang bunganga niya. Masolo ko lang 'to at talagang kukutusan kita. Nakalimutan na niya yata ang usapan naming gawing sikreto ang pagpapa
Stacey's POV"Ano na? May tinatago ba kayo sa'min , Kuya?" Salubong ang kilay ni Lance. Bakas sa mukha niya ang labis na pagdududa.Napalunok na lang ako.Anong sasabihin ko?Hindi naman nagpatinag si Zach. Nagsalubong din ang kilay nito at walang alinlangang sinalubong ang titig niya."Ano namang itatago namin sa inyo?"Hindi kakikitaan ng bahid ng guilt o pagsisinunggaling si Zach.Infairness sa robot na 'to, mukhang naka-program sa kanya ang mag-deny."Ang pagkamatay ni Liam, Kuya?"Nakita ko ang pagkuyom ng kamao ni Zach. Nakita ko rin ang mariing pagdampi ng mga labi niya."Bakit nagkataong sabay silang na kidnap ni Stacey? At bakit nando'n ka rin? Di ba may business trip ka noon?" Sunod-sunod na tanong ni Lance.Napapikit na lang ako. Mukhang napapagtagpi-tagpi na niya ang lahat."You're paranoid, Lance!" Nanggagalaiting bulalas ni Zach."Ano ba kayong magkapari
Stacey's POVNagising akong wala na si Lance sa tabi ko. Nakaramdam ako ng pagkadismaya. Akala ko pa naman ay gigising akong kayakap ko pa rin siya.Iginala ko ang paningin ko sa paligid. Wala na sa sahig ang damit ko. Maayos na itong nakatupi sa bedside table.Bumangon ako at saka sumandal sa headboard ng kama."You're awake! Gusto mo na bang kumain?"Agad akong napalingon sa pintuan kung saan nagmula ang tinig.Natagpuan ko roon si Lance. Nakasuot ito ng kulay itim na sando at jogger. Nakangiti siyang lumapit sa'kin. Nagniningning ang mga mata nito."Ba't ganyan ka makangiti?" Pagtataray ko sa kanya para maitago ang hiya ko. Pasimple ko ring hinigpitan ang pagkakahawak ko sa kumot.Lalo namang lumawak ang ngiti niya kasabay ng pag-upo niya sa gilid ng kama."Bawal na bang ngumiti ngayon?"I rolled my eyes."Hindi ba nagugutom, sweetie? Gusto mo bang magdal