Kahit na ganon, mukha pa ding mapagkumbaba si Hao QirongHindi naman na yon kailangan. Sa tingin ko ayaw niya kayong makita,” malumanay na sabi ni Yi Jinli.Nahimasmasan si Hao Yimeng at Lyu Zhixue. Mas okay sa kanila na hindi humingi ng tawad ng personal. At least, hindi sila masyadong mapapahiya.After all, mahirap para sa kanila ang humingi ng tawad sa taong tingin nila ay isang langgam, lalo na sa taong pumatay sa kanilang anak. Para kay Hao Yimeng, minsan niya na itong naging karibal sa pag ibig.Ngunit, hindi nakahinga ng maluwag si Hao Qirong, bagkus ay lalong kumunot ang kanyang mga noo. Para bang may pangamba sa kanyang dibdib. Natatakot siya na hindi ito kasing dali ng kanyang inaakala.“Kung gayon, hindi ka na namin guguluhin, Jinli. Paalam na.” Tinignan ni Lyu Zhixue sa mata si Hao Qirong para umalis na sila agad.Kakatayo lang ni Lyu Zhixue ng bigla niyang marinig ang boses ni Yi Jinli. “Nga pala, dapat bayaran niyo muna ang utang niyo bago kayo umalis.”“Anong utan
Siya madalas ang usapan ng bolahan sa mga mayayaman. Hindi pa siya kahit kailan trinato sa ganon na paraan.“Hindi pwede, kailangan kong turuan ng leksyon yang babaeng si Li Yiran. Malamang ay nagsumbong siya kay Yi Jinli tungkol dito. Kahit kailan ay hindi pa ko trinato ni Yi Jinli ng ganito.” sinisi ni Lyu Zhuxie ang lahat kay Ling Yiran.“Tama na! Wag mo nang pakialaman si Ling Yiran kahit kailan, at eto na ang huli!” ang sabi ni Hao Qirong.Napatingin si Lyu Zhuxie sa kanyang asawa dahil hindi ito makapaniwala. “ Anong pinagsasasabi mo? Si Ling Yiran ang pumatay sa anak natin!”Komplikadong tumingin ng mabilis si Hao Quirong at tumingin agad siya sa malayo. Pinipilit niyang iwasan ang tingin ng kanyang asawa. “Kung ayaw mong mabaon ang buong pamilya ng mga Hao kasama si Meiyu, gawin mo kung anong sinabi ko!”May gusto sanang sabihin si Lyu Zhixue, pero hinatak ni Hao Yimeng ang kanyang nanay. “Makinig na lang tayo kay Dad, Mom. Wag mo munang habulin si Ling Yiran sa ngayon.” T
Kaso, kapag masyado siyang dumepende kay Jin, baka unti-unti niya na itong makasanayan..Yumuko siya at hinalikan ang namamagang pisngi nito ng dahan dahan. Sa sobrang gaan ng kanyang mga halik para itong kasing gaan ng balahibo. “Kung ganon e dumepende ka sa akin.” Iyon lang ang aking ninanais.”Gusto niyang dumepende ito sa kanya ng sobra para hindi na siya nito kayang iwanan...Makalipas ang kalahating oras, dumating ang family doctor sa kanilang bahay. Tinignan niya ang namamagang pisngi ni Ling Yiran at binigyan siya nito ng mga ganot para mabawasan ang pamamaga nito.Pagkaalis ng doctor, ilalagay na sana ni Ling Yiran ang gamot ng biglang kinuha ito sa kanya ni Yi Jinli. “Ako na ang gagawa nito para sayo.”“Sige,” ang sagot niya.Sinawsaw niya ang kanyang mahabang mga daliri sa ointment at ipinahid niya ito sa kanyang pisngi. Dahan dahan ang kanyang mga galaw. Dahil sa lamig ng ointment, hindi na masyadong mahapdi ang kanyang mga pisngi.“You’re a real pain in the neck. La
“Wala.. wala naman. Naalala ko lang na bibisitahin ko si lola bukas, at wala pa kong nabibili para sa kanya. ,” ang sabi ni Ling Yiran. Ngunit mayroon talaga siyang nabili na ngunit itinapon ito ng pamilya ng mga Hao sa basurahan.“Tungkol diyan, may binili ako para sayo at iniwan ko yun sa may coffee table,” ang sabi ni Yi Jinli.Tumingin si Ling Yiran sa may coffee table sa kanyang kwarto at may nakita siyang pamilyar na packaged bag. Kaparehas ng balot nito ang binili niyang pastries sa mall ng araw na iyun. Bumili.. bumili kaya siya ng kapareho nito?“Ikaw ba ang bumili nito?” ang tanong ni Ling Yiran na parang hinahabol ang hininga.“Oo, bumili ako ng extra,” sabi ni Yi Jinli.“Paano mo nalaman kung.. uh, kung ano yung binili ko?” nagtatakang tanong ni Ling Yiran. Kahit pinanuod ni Yi Jinli ang video, ang tanging nakita niya lang ay yung packaging bag.“Chineck ko lang ang transaction statement history nila at nalaman ko kung anong binili mo,” ang sagot ni Yi Jinli.Naunawa
Ngunit, hindi inaasahan ni Ling Yiran na hihiramin ni Yi Jinli ang sariling sasakyan ng kanyang driver na nagkakahalaga lang ng 300 thousand dollars.Nagulat si Ling Yiran“Hindi ba sinabi mo na gusto mong mag mukha tayong normal na tao?” tanong ni Yi Jinli.“Gusto kong maging normal tayo dahil ayokong maging usapan sa aming lugar. Maliit na lugar lamang iyun kaya malamang ay pag uusapan talaga tayo. Natatakot ako na baka mag alala si lola. Pero talaga bang idradrive mo itong ganitong sasakyan?” tanong ni Ling Yiran“Sinabi ko lang ba yun para makipag biruan?” ngumiti si Yi Jinli.. “Okay sige, pumasok ka na sa kotse.”Pagpasok niya ng sasakyan doon niya lamang naisip na hindi kasama ang driver ngayon at si Yi Jinli ang magmamaneho nito.“Ikaw ang magdradrive?” tanong niya.“Oo, hindi naman iyun ganun kalayo. Umiglip ka muna kung inaantok ka. Alam ko naman ang daan papunta doon, “ang sabi ni Yi Jinli habang iniistart ang sasakyan.Hindi namalayan ni Ling Yiran na napakagat na si
Tumingin siya sa kanya na para bang naguguluhan. “Anong problema?”“Napag isipan mo na ba kung paano mo ako ipapakilala mamaya?” tanong ni Yi Jinli.Medyo napaisip si Ling Yiran pero sumagot siya agad,”Oo naman, ipapakilala kita sa kanila bilang aking nobyo.”Ngumiti si Yi Jinli. “Okay, tara na.”Pagkatapos lumabas ng kotse, pumunta si Ling Yiran sa pinto at kumatok. Maya maya ay may sumagot na sa kanila. Iyon ay ang kanyang pangatlong tita.Ng makita ng pangatlo niyang tita si Ling Yiran e naging para itong sarcastic ang mukha. “Ikaw pala yan, Yiran. May dala ka pang lalake ngayon!”Tumingin ang kanyang tita sa may pintuan at napansin niya ang ordinaryong sasakyan na nakaparada sa harap ng bahay. Tumingin siya ng parang may panunuya kay Ling Yiran.Akala nila na yung pamangkin nila ay nakikipagkita sa isang mayaman na lalaki. After all, niligtas siya ng lalaking iyon sa bahay ng mga hangal noong araw na iyon.Ngunit, habang nakatingin siya sa sasakyan sa labas, parang hindi na
“Tapos ka ng makipagkita sayong lola?” tanong ni Yi Jinli.“Natutulog pa din si lola. Ayoko siyang gising kaya nauna na akong lumabas,” sagot ni Ling Yiran.“Habang nagsasalita si Ling Yiran, ang pinsan niyang si Hua Lifang ay lumabas na may dalang dalawang tasa ng tsaa at inilagay ito sa harapan niya at ni Yi Jinli. “Tara at magtsaa kayo, Yiran.”May pakabigla sa mga mata ni Ling Yiran. Kahit kailan ay hindi naman naghain ng tsaa ang kanyang pinsan nung bumalik siya doon.“Hey, Yiran. Di mo ba ipapakilala sakin yang lalaking kasama mo? Tanong ng kanyang tita, yung tono niya e para bang nagseselos.“Siya po ang aking nobyo, Si Jin,” sagot ni Ling Yuran. Hindi niya sinabi ang buong pangalan nito para hindi sila magkagulo pag nalaman nilang si Jin ay si Yi Jinli.Ang gusto lang naman ni Ling Yiran ay makasama ang lola niya ng tahimik sa mga natitirang taon nito.“Nobyo? Imposible!” gulat na sinabi ni Hus Lifang.Para bang ang dating ay nagbiro si Ling Yiran ng matindi.Kinusot n
Para bang hindi nito papalampasin ang kahit sino na magsasalita ng masama tungkol kay Ling Yiran.ang puso ni Hua Lifang ay walang magawa kundi magkaroon na lang ng inggit. Naiiggit siya kay Ling Yiran dahil nakahanap ito ng gwapong nobyo na walang pakialam na nakulong siya. Siya naman ay nakapagpakasal sa blacksmith nung bata pa siya.Naisip niya na ang blacksmith na kanyang pinakasalan ay walang talento. Dagdag pa niya, nagbayad ito ng substantial bride price. Pero, sa buong nagdaan na mga taon, naramdaman ni Hua Lifang na lalong nagiging miserable ang buhay niya.Ang mga kaibigan niya na madalas niyang laging kasama ay nakatira na ngayon sa magagandang syudad, nagpakasal sa mga white collar workers, civil servants, direktor at halos kaparehas non. Ang dating nila ay para bang mga high class kaya nahiya itong sabihin na ang asawa niya ay blacksmith.Naisip niya na sa mga dumating na taon na kung hindi siya nagpakasal ng maaga, nakapagpakasal kaya siya sa siyudad nila ngayon? O k