Kabanata 2 Ginawa Niya ang Mansyon na Ito para sa kanya

"Sigurado ka bang gusto mong pilitin ang isang inosenteng batang babae na tulad niya na pakasalan ka"? Tumingin si Adam kay David; sinisikap niyang alamin kung nagbibiro ba siya o hindi.

"Bakit? May problema ka ba kung pakakasalan ko siya?" Tumingin sa kanila si David na walang ekspresyon sa mukha.

Si Adan ay hindi nakaimik; gusto lang niyang malaman kung seryoso ba siya sa kasal na ito o hindi; bakit kailangan niyang mag-react ng ganito?

Tumingin si Adam kay Liam at nagpahiwatig na may sasabihin siya sa matandang lobo na iyon.

Tumingin si Liam kay David," David bro, alam mo naman na may pagka-obsessed ka. Paano ka kakayanin ng isang batang katulad niya?

Isa pa, ang iyong edad at ang kanyang edad ay may masyadong malaki ang agwat. Sigurado ka ba sa kasal na ito? Saka, alam mong mayroon kang higit sa isang panganib sa paligid mo."

Kilalang-kilala ni Liam si David at ang kanyang karakter; kaya naman gusto niyang malaman kung ano ang iniisip ni David.

Hindi sinasang-ayunan sila ni David; pinandilatan niya ang mga ito dahil tinatawag siya nitong matanda. Iyon ang kanyang masakit na lugar.

Bumukas ang pinto mula sa labas, at dumating si Alex sa loob ng suite,

Nakahinga ng maluwag sina Liam at Adam.

"Master, kanina lang, tinawagan ako ni Miss Waston; pumayag na siyang pakasalan ka," nakangiting sabi ni Alex.

Napatawa si David "Sabi ko na sa iyo na sasagot siya ng oo. Tingnan mo, alam ko na yan"

Tumayo siya at tumingin kay Liam at Adam," May mga importante pa akong dapat tapusin. Kayong dalawa, mag enjoy kayo."

Kasalukuyan siyang naglalakad patungo sa pinto ng suite pero biglang huminto sa paglalakad at lumingon.

"Hoy, best friend at bro ko kayong dalawa, kaya wag kayong maglakas loob na kalimutan ang inyong bro's wedding gift."

Nang matapos ay iniluwa ni Adam ang alak mula sa kanyang bibig at sinira ang kanyang puting kamiseta, Pero hindi siya pinansin ni David at agad na lumabas ng suite. Susundan din ni Alex si David.

Iniwan ni David si Adam at nakatulala si Liam. Pagkatapos, sa pagbabalik sa kanilang katinuan, naramdaman nilang nananaginip sila; kailan pa nag-aalala ang taong ito sa kanilang mga regalo?

"Papakasalan ba niya ang cute na batang babae na iyon?" tanong ni Adam na hindi sigurado.

"Sa tingin ko siya ay seryoso siya dito," sabi ni Liam sabay buntong hininga.

Sigurado silang sa pagkakataong ito ay seryoso ang kanilang kapatid sa kanyang desisyon; pagkalabas ng hotel, sumakay si David sa kotse kasama si Alex.

May nasa isip niya, "Alex, pumunta ka sa south city."

Naintindihan agad ni Alex kung saan gustong pumunta ng kanyang Master. Pinaandar niya ang sasakyan at pinaandar ito patungo sa south city.

Makalipas ang apatnapung minuto, nakarating na sila sa kanilang destinasyon.

"Master, nandito na po tayo."

Naunang bumaba ng sasakyan si Alex at pinagbuksan si David ng pinto ng sasakyan.

Bumaba si David sa sasakyan at tumayo sa harap ng isang marangyang mansyon.

Lumipas ang dalawampung minuto, pero nakatayo lang si David doon nang hindi kumikibo at tahimik na nakatingin sa mansyon. Wala siyang balak pumasok sa estate.

Naisip ni Alex, Master, kung ayaw mong pumasok sa loob, bakit mo gustong pumunta dito ng ganitong oras? Ikaw ba ay isang kuwago?

"natapos mo na ba lahat ng paghahanda?" Biglang kinatatakutan ng boses ni David si Alex?

"Oo, Master, may kailangan ka pa ba?" Agad namang sumagot si Alex.

"Yeah, pagkatapos naming magparehistro ng kasal, titira kami sa East Park apartment pansamantala, kaya ihanda mo ang lahat ng kakailanganin niya sa aming apartment."

"Master, hindi po ba kayo titira dito ni madam" sobrang nalilito si Alex.

Malaki ang ginastos ni Master sa paggawa ng mansyon na ito para kay madam pero ngayon bakit niya gustong lumipat sa isang apartment sa East park?

"Siyempre, dito kami titira, pero hindi ngayon; hindi pa ito ang tamang panahon."

Pagkatapos noon, tumalikod si David at sumakay sa kotse.

"Oo, oo, ikaw ang master, kaya siyempre, mas alam mo ang tamang oras kaysa sa akin."

Pero hindi siya nangahas na sabihin ito sa harap ng kanyang master; sumakay na rin siya sa kotse at pinaandar ang sasakyan.

Tumingin si David sa labas ng bintana ng sasakyan at may iniisip. Ginawa niya itong marangyang mansyon para sa kanya at sa kanilang kinabukasan.

Iyon ang pagmamahal niya sa kanya; kapag tinanggap niya ito, ang mansyon na ito ang magiging tahanan nila, pero pumayag siyang pakasalan siya dahil pinilit niya ang lahat.

Nauunawaan niya, at hihintayin niya siya; ang biglaang kasal na ito ay sapat na para mabigla siya, kaya, sa ngayon, mas mabuting huwag na siyang maghagis ng iba pang mga sorpresa sa kanya.

Kung hindi, ang lahat ng mga sorpresa ay hindi magbibigay sa kanya ng anumang kaligayahan. Sa halip, mas matatakot siya nito. Nais ni David na gawin siyang pinakamasayang babae sa mundong ito; magiging asawa niya bukas; makikita niya ito anumang oras na gusto niya, ang pag-iisip na iyon ang nagpapasaya sa kanya.

Kinabukasan ay tumunog ang telepono ni Kate bago siya nagising.

Hindi niya pinansin ang tawag at muling nakatulog, pero panay ang ring ng kanyang telepono.

Kinagat niya ang kanyang mga ngipin sa pagkadismaya,

Pagkaraan ng ilang oras, nakapikit pa rin ang kanyang mga mata; iniunat niya ang kanyang kamay para kunin ang kanyang telepono at sagutin ang tawag nang hindi tumitingin sa screen.

"Hello!!

"Hello Miss, nandito ako para sunduin ka."

Inisip niya ang kanyang walanghiyang amo; ang kanyang amo ay naging tanga dahil sa kanyang kaligayahan,

Kung hindi, paano siya utusan ng kanyang amo na sunduin si madam nang napakaaga mula sa kanyang hostel?

Naisip niya na baka sa oras na ito natutulog si madam, hindi lahat ay parang kuwago sa kanyang amo, at kailangan niyang istorbohin ang umaga ng pagtulog ni madam dahil sa kanyang Master.

Sure enough, natutulog si madam, at siya ang naging makasalanan na gumising sa kanya mula sa kanyang beauty sleep, halata niya sa antok na tono ni madam.

Hindi muna tumugon si Kate, pero bumalik siya sa kanyang katinuan at natigilan ng ilang segundo; tumingin siya sa oras at sumimangot.

Alas siyete pa lang. Kaya bakit maagang pumunta doon si Mr. Wood?

"Miss, nakikinig ka ba?"

Bumangon si Kate sa kanyang dazed mind,"Oo, narinig kita."

May naalala si Kate, "Sa tingin ko sinabi mo sa akin na darating ka ng 10 am, pero ngayon 7 am pa lang,"

Parang tanga si Alex" Master, kasalanan mo lahat ito." Sinisi niya ang kanyang amo

"may ipinadala si master para sa iyo. Nagpapadala ako ng isang tao para ihatid iyon sa iyo; darating siya sa isang minuto."

"Okay," ibinaba ni Kate ang tawag.

Hindi nasisiyahan si Kate dahil kailangan niyang gumising mula sa pagkakatulog sa umaga.