Kalmadong nagsalita si Harvey, "Ma, pakinggan mo muna ang iba pa kong sasabihin."Sa kanyang mga salita, bahagyang kumalma si Lilian. “Sige. Kung hindi maganda ang dahilan mo, hindi kita tatantanan!”Nagpalitan ng tinging puno na balisa sina Senior Zimmer, Zack, at Quinn sa isa’t isa.Lahat sila ay naisip na may sikretong plano si Harvey.Patuloy ni Harvey, “Sa nalalaman ko, meron pa sa inyong hindi pa rin nabentaan lahat ng kanilang pag-aari.”“Kag*guhan iyan!” Si Zack ang unang nakipag-talo, pero sa totoo lang ay hindi pa niya naibenta ang isa sa mga bahay na pag-aari niya.Nagbago rin ang ekspresyon ni Quinn. May mga tinago siyang alahas nang palihim.Masyado nang sanay ang mga Zimmer sa pagiging makasarili. Paano nila magagawang ibenta ang lahat ng kanilang pag-aari para sa buong pamilya?Sapat na ang magkaroon sila ng ilang bahagi ng kanilang ari-arian!Tanging si Senior Zimmer lang ang kumunot ang mga kilay. Alam niyang hindi magiging ganoon mabait si Harvey.“Makinig k
Bagama’t paalis na ang mga Zimmer, malinaw na ayaw makita ni Zack na mamuhay nang maayos nila Mandy at Harvey. Nais niyang magdala ng gulo sa kanilang dalawa.Walang pakialam si Harvey, nagkibit-balikat lang bilang tugon. “Walang silbi ang paghahagis ng bato sa amin. Kung talagang galit ka sa akin, taimtim kong hinihintay ang araw na makakabalik ka para maghiganti sa akin."Nagngangalit ang mga ngipin ni Zack, sinusubukang magmukhang marangal. Sa huli, nabigo siya at kinuha ang lahat ng pera sa sahig bago tumakbo palayo habang nakatingin si Harvey.…Pagkabalik sa Zimmer Mansion, blankong nakatitig si Senior Zimmer sa mansyong wala nang laman.Bukas, aalis na sila sa lugar na ito. Ngayon, pwedeng sabihin na parang mga unggoy ang pamilya ZImmer na nagkalat nang bumagsak ang kanilang puno.Maingat na tinago ni Zack ang pera ng kinuha niya bago nagbaling ng makahulugang tingin kay Senior Zimmer, naghahanda nang umalis.Ganoon din si Quinn.Nang biglang sinabi ni Senior Zimmer, “Hu
Sa Silver Nimbus Resort project construction site.Habang nakatitig sa construction na nasa harapan niya, nag-aalala at malungkot si Mandy.Walang ibang mga problema na gumagambala sa construction site ng resort project. At saka, habang nakabantay si Old Niner at ang kanyang mga tao, walang maglalakas-loob na dumating at sirain ang site.Sa kasamaang palad, kailangang itigil pansamantala ang proyekto dahil biglang nagkaroon ng isyu sa suplay ng raw materials.Pinatawag ni Mandy ang secretary niya, nakasimangot sa inis habang nagsasalita. “Mag-cash out ka ng thirty thousand dollars mula sa finance department at mag-pamahagi ng one hundred and fifty dollars sa bawat manggagawa bilang gantimpala. Ipapahinga sila ng ilang araw at hintayin ang aking anunsyo na bumalik sa trabaho."Tumango ang secretary, pero nag-aalala niyang sinabi,”CEO Mandy, malapit na ang tag-lamig.”“Malamig ang hangin sa South Light kapag taglamig. Bababa ang efficiency ng mga manggagawa.”“Kung hindi matapos a
Nanatili si Mandy sa construction site sa buong maghapon. Pagkatapos, pumunta siya sa hotel kung saan sila magkikita ng mga supplier.Nang makarating siya doon, nakita niyang walang tao sa private room.May hinala si Mandy na may mga balak sila, sa dahilang hindi niya alam. Wala siyang sinabi at sa halip ay umorder siya ng tsaa, at tahimik na naghintay sa kwarto.Apat na oras siyang naghintay, mula tanghali hanggang gabi. Saka lang dumating ang mga suppliers. Magkasama silang dumating, at magkapatid ang turingan nang pumasok sila.“CEO Mandy, pasensya na kung medyo na-late kami.”“Sobrang busy kami sa trabaho sa mga nakalipas na araw. Alam mo rin na tumaas ang market price ng mga raw materials, maraming tao ang nakipag-negosyo sa amin. Kaya wala kami masyadong oras!”“Oo! Napakaliit ng suplay namin, pero ang daming mga kumpanya ang nag-demand ng ganito at ng ganyan sa amin! Hindi nga namin alam kung kanino namin dapat ibigay ang mga produkto namin. Ang gulo!”Sa sandaling nagpak
“Ha ha ha! Magsasampa ka ba ng kaso laban sa amin, CEO Zimmer?”“Bibigyan kita ng payo. Oo, hindi ganoon kamahal kumuha ng abogado.”“Pero, mas pina-prioritize sa mga civil disputes na tulad nito ang mediation. Bihirang matapos agad ang mga ganitong kaso.”“Kung gugustuhin namin, kaya naming i-delay ang kasong ito ng walo hanggang sampung taon. Wala talaga kaming pakialam sa kaso, pero makakayanan na ito ng kumpanya mo?Sobrang nasiyahan si Barry Waters sa kanyang sarili.Halatang napag-isipan niya ang lahat bago dumating. Ang pagpunta niya ngayon ay para madurog si Mandy.Ngumisi ang iba pang mga supplier at tumango rin. Pagkatapos ng lahat, pare-pareho silang makikinabang dito.Syempre sasamantalahin nila ang pagkakataong kumita nang malaki bilang isang grupo! Wala sa kanila ang tanga para palampasin ang mabilis na pera!Huminga nang malalim si Mandy at sumagot, “Mr. Barry, nang naghanap kaming mga Zimmer ng mga supplier, ikaw ang lumapit sa amin at sinabing malulugi na ang i
Sa kanyang mga salita, nanlamig ang mukha ni Mandy. Naparito siya para pag-usapan ang collaboration. Paano niya matatanggap ang ganitong pagpapahiya?“Mr. Waters, tapat ang kumpanya namin sa pakikitungo sa mga tao. Pakiusap, irespeto mo kami. Mabuti para sa ating pareho ang collaboration. Hindi maganda para sa atin na i-dismiss ang pagkakataong ito, ‘di ba?”“Kakalimutan ko na ang ginawa mo. Sa susunod na insultuhin mo ako, makakakuha ka ng sulat mula sa abogado ko!”“Sulat? Insulto?” Ngumisi si Barry Waters at malamig na sinabi, “CEO Zimmer, sa tingin mo ba talaga ay disenteng babae ka?"“Sinasabi ko sa ito. Hindi pa tapos ang bagay na ito ngayon.”“Sa palagay mo ba ay hindi kami mabubuhay kung hindi kami makikipag-collaborate sa kumpanya mo? Hayaan mong sabihin ko sa iyo, marami pang ibang kumpanya na sabik makipag-collaborate sa amin!’“Hindi nga sapat ang mga raw material namin para sa kanilang lahat!”“Waters.” Malamig na sinabi ni Mandy. “Wala ka bang utang na loob sa bini
Napuno ng masasamang balak ang ulo ni Barry Waters. Isa lang ang nasa isip niya.Nagpakita siya ng isang malupit na ngiti. “CEO Zimmer, tara na sa Buckwood Hotel ngayong gabi. Huwag kang mag-alala, may membership ako doon. Bibigyan nila tayo ng isang presidential suite. Sigurado akong masisiyahan ka!”“Wag mo nang pag-isipan iyon! Kapag hindi mo ako binitawan, tatawag ako ng pulis!"Hirap si Mandy na ilabas ang kanyang phone.Ngumisi si Barry sa mga pagtatangka niya, at hinampas siya sa sahig.“Babae. Sa tingin mo ba ay may kakayahan ka? Ang lakas ng loob mong magpanggap na malinis na?”“Sinasabi ko sa iyo. Sa huli, magmamakaawa ka sa akin at sasamahan ako sa kama!”“Walang sinuman sa Buckwood ang magsu-suplay sa iyo ng mga raw material nang hindi ako sumasang-ayon!”Kinuha ni Mandy ang kanyang phone at taimtim na suamgot, “Waters, huwag mong purihin ang iyong sarili."“Walang hindi kayang bilhin gamit ang pera! Huwag mong pagsisihan ang mga mangyayari!”Tumawa si Barry sa mg
Pagkauwi niya, humiga si Mandy sa sofa. Puno ng kalungkutan ang mukha niya at ayaw niyang makipag-usap sa sinuman.Si Xynthia Zimmer, na kakauwi lang galing sa paaralan, ay nagulat nang makita ang kalagayan ng kanyang ate. Kilalang kilala ni Xynthia ang kanyang ate. Base sa ekspresyon ni Mandy, malamang ay nagdusa siya nang husto.Agad na tinawagan ni Xynthia si Harvey.Alam na alam din niya na hindi hahayaan ng kanyang brother-in-law na may manakit sa kanyang ate.Makalipas ang kalahating oras nang matanggap ang tawag, nagpakita si Harvey.Pagkatapos ng lahat, si Mandy ang kanyang pinakamahalagang kayamanan.“Mandy, anong nangyari ngayon? Pwede mo bang sabihin sa akin?”Tumingin si Harvey kay Xynthia, sinenyasan siyang umakyat sa itaas. Pagkatapos ay naglakad siya papunta sa sofa, hawak ang isang baso ng gatas.Kinuha ni Mandy ang baso ng gatas at galit itong ininom. Habang iniisip ang mga dinanas niya ngayon, gusto niyang umiyak.Hinila pa ng walang hiyang si Barry Waters an