Bam bam bam!Matapos marinig ang kanilang mga order, sinimulan ng lahat ng mga lalaki na basagin ang mga bote ng beer sa Julian York.Halos hindi napigilan ni Julian ang ilang pag atake ngunit natalo pa rin pagkatapos noon.Bam!Pagkatapos, hinampas ng leading man ang kanyang golf club sa likod mismo ni Julian.Isang bugso ng dugo ang bumulwak sa kanyang bibig bago siya patuloy na manginig sa lupa.“Tumigil ka! Tumigil ka na!”Si Irene Johnson ay ganap na naguguluhan."Pagsisisihan mo ito!"Slap!Sinampal ng leading man si Irene sa mukha.“Panghihinayang?!“Sige gagawin ko!“May sasabihin ako sayo! Kayong mga taga Country H ay walang karapatan sa harap namin!”“Sa tingin mo kaya mo na lang magpakitang gilas dito dahil lang sa kaunting pera mo?!“Gusto mong makipag toast si Young Master Padlow sayo?!”’“Gusto mo na lang siyang sunggaban pagdating niya dito ha?! Sinabi niya sa amin na ilabas ang bawat isang tao mula sa Country H bago pa lang!’“Halika dito! Talunin ang m
“Bakit ko gagawin iyan?!"Hindi rin ako interesado sayo!"Mapanghamak na yumuko si Rooster at tinapik ang mukha ni Julian York bago tinanggal ang kanyang sinturon.“Grabe ang ganda ng babae mo. May katawan siya at inosente ang mukha niya. Sobrang gusto ko yan!”"Dahil mahalaga siya sayo, gagawin ko ito sa harap mo para manood ka…”Naglakad pasulong si Rooster na may nakakaawang ngiti bago iminuwestra ang mga lalaki para buhatin nila ang puwitan ni Irene Johnson.“Kilos!”"Bawat isa sa inyo!"Patuloy na nagpupumiglas si Irene.“Kayong mga tao ay ganap na walang batas! Hindi ka makakatakas dito!"Pinunit ni Rooster ang itim na Balenciaga na medyas ni Irene na may karumal dumal na ngiti."Mamamatay akong masaya kung nasa ilalim mismo ng piraso ng karne na ito!"Bam!Sakto ng tatanggalin na ng mga lalaki ang kanilang sinturon, muling sinipa ang pinto.Isang tao ang sumugod papasok.Bam bam bam!Ang ilang mga lalaki sa harap ng pinto ay agad na pinalipad. Hindi man lang sila
Ang mga mata ni Rooster ay patuloy na nanginig ng makita niya ang tanawin. Gusto niyang humakbang, ngunit napagtanto niyang patuloy na nanginginig ang kanyang katawan.Halos hindi nailabas ni Rooster ang kanyang huling lakas ng loob nang titigan niya si Harvey York.“Sino ka, bata?” Tanong niya na may malamig na tingin.Siya ay nagsasanay sa Blackburn City Martial Arts Alliance sa loob ng maraming taon. Nakalaban na rin niya ang maraming eksperto sa kanyang buhay.Marami na rin siyang nakalaban sa Golden Triangle noon, ngunit ito ang unang pagkakataon na nakakita siya ng isang matigas na ulo tulad ni Harvey.Bam!Itinaas ni Harvey ang kanyang mga paa pasulong ng hindi nag aksaya ng kahit isang segundo.Ang tandang ay likas na humarang gamit ang kanyang mga kamay ngunit agad na naputol sa kalahati.Pinalipad siya sa isang marmol na haligi bago dumulas ng dahan dahan.Dumaloy ang dugo mula sa bawat butas. Siya ay nasa matinding sakit. May gusto siyang sabihin pero wala siyang ma
Agad na nagdilim ang mukha ni Gael Padlow."Pabagsakin mo ang isa pa kung maglakas loob ka!"Slap!“Eto na. Anong gagawin mo diyan?"Biglang nabaliw si Gael. Napuno siya ng walang pigil na galit matapos makitang sinampal ni Harvey York ang kanyang tauhan.Hindi ito isang hamon. Ito ay purong pangaasar.Hindi makita ng ilang magagandang babae ang mukha ni Harvey, ngunit napagpasyahan na nila na siya ay isang bansang bumpkin lamang sa paghuhusga sa kanyang mga damit.‘Ang lakas ng loob ng isang tulad niya na hamunin ang tao tulad ni Young Master Padlow?’'Gusto niya bang mamatay o ano!''Ito ang Lost City Bar, ang pinakamalaking night attraction sa Blackburn City!''Si Gael ay may suporta mula sa Blackburn City Martial Arts Alliance at South Sea Martial Arts Alliance!''Ang lakas ng loob ng isang probinsyano na subukan labanan ang taong tulad nito?!''Anong kalokohan!''Kahit na ang mga pelikula ay hindi nakasulat sa ganitong paraan!''Kahit nobela ay hindi dapat isulat ng
Kaswal na tumango si Rhett Padlow matapos marinig ang sinabi ng kanyang anak.Isang hakbang pasulong ang ginawa niya bago tumingin ng masama kay Harvey York.Kinuha niya ang tabako na dala ni Gael Padlow bago ito sinindihan. Pagkatapos magbuga ng usok, tinitigan niya si Harvey at nagtanong, “So, ikaw ang nanakit sa anak ko?"Dahil kakaiba ang karakter mo…”“Lumuhod, humingi ng tawad, at tawagin akong ‘Daddy’!”“Pagkatapos, baliin mo ang magkabilang braso mo.”“Tama, iwan mo yang babaeng yan dito para paglaruan namin ng anak ko!”“Saka lang kita papakawalan sa pananakit mo sa anak ko!”"Kung hindi, lulunurin kita sa napakalaking karagatan ngayong gabi!"Mas mayabang si Rhett kumpara sa kanyang anak.Bahagyang tumawa si Harvey matapos makita ang mapagmataas na ekspresyon sa mukha ni Rhett.“Vice Leader Padlow, tama ba? Ikaw ang vice leader ng Blackburn City Martial Arts Alliance. Isa kang lalaki na may napakalaking katayuan…”"Wala ka bang prinsipyo? Hindi ka ba magiging maka
Isang malamig na tingin ang ipinakita ni Rhett Padlow bago niya iminulat ang kanyang mga mata.“Nais kong harapin ito bilang isang ordinaryong father, bata!”"Hindi ako mapakali na ipaglaban ang isang tulad mo…”"Pero dahil hindi ka pa rin nakakapagpatawad…”"Kung ganoon ay huwag mo akong sisihin sa mga susunod na mangyayari! Malalaman mo ang mga kahihinatnan ng pagkontra sa pamilya Padlow sa lalong madaling panahon!"Dahan dahang hinubad ni Rhett ang suot na jacket at iniabot sa isang babaeng katabi niya bago pinatunog ang leeg. Siya ay tila tulad ng isang bihasang manlalaban sa sandaling ito.Mga hiyawan at hiyawan ng pananabik ang maririnig sa buong lugar. Walang sinuman dito ang nakakita kay Rhett na sumuntok noon. Tuwang tuwa silang lahat nang magkaroon sila ng pagkakataong masaksihan ang kanyang kadakilaan.Matapos kumaway sa lahat, sumenyas na huminahon ang mga ito, sumugod si Rhett bago humarap sa harap ni Harvey York at sumipa.Napakalaki ng lakas at bilis ng sipa. Mal
Mabilis ang mga galaw ni Harvey York, na nagpabago kay Gael Padlow at ng iba pa sa kanilang mga ekspresyon habang likas na umuurong ng ilang hakbang.Laking gulat ni Gael. Nakaramdam siya ng nakakatakot na aura mula sa sampal ni Harvey.“Hyah!”Wala ng oras si Rhett para makaiwas sa pag atake.Napasigaw na lang siya at naka ekis ang mga braso sa harap niya para ihanda ang sarili.Sabi nga, walang kwenta lahat sa harap ni Harvey.Sa sandaling itinaas ni Rhett ang kanyang bantay, ang sampal ni Harvey ay agad na dumapo sa kanyang mukha sa bilis ng kidlat.Slap!Naramdaman ni Rhett ang matinding sakit sa kanyang mukha bago siya nawalan ng malay.Binatukan niya ang mga tao sa likod niya na parang patay na aso.Isang dosenang tao ang natumba sa lupa. Ito ay isang kakila kilabot na tanawin.Natumba rin si Gael. Masakit ang kanyang mga braso na natatakpan ng mga plaster. Kung walang bumubuhat sa kanya, hindi siya makakabangon mag isa.Nauntog si Rhett sa marmol na dingding, na agad
“Oh? Tumatawag ka ba sa mga tao?”"Nagpapa backup ka ngayon?”Kalmadong ngumiti si Harvey York."Kung ganoon, bibigyan kita ng sampung minuto.”“Luluhod ako kapag nagawa akong takutin ng taong tinatawagan mo.”"Kung hindi, ikaw at ang iyong sanggol na lalaki ay kailangang lumuhod sa halip!"Agad na nagdilim ang mga mukha nina Gael Padlow at Rhett Padlow bago sila nagtinginan sa isa't isa na may kasamang mga ngiti.Halatang alam nilang dalawa kung sino ang darating.Vroom!Sampung minuto lang, muling bumukas ang pinto.Isang grupo ng mga tao na nakadamit ang pumasok sa loob na may malamig na ekspresyon.Nakatayo sa harap ang isang medyo may edad na lalaki.Ang kanyang mukha ay kasing talas ng isang talim, na may makikitang peklat mula sa sulok ng kanyang kaliwang mata hanggang sa kanang bahagi ng kanyang baba.Hindi lamang ang peklat ay hindi sumakit sa kanyang mga tampok sa mukha, ngunit ang kanyang mabangis na saloobin ay nagbibigay diin din dito. Ito ay maliwanag na siya
Alas diyes ng umaga.Sa pangunguna nina Harvey York at Kade Bolton, nakarating sila sa isang antigong stone gambling site.Ang lugar ay nirenovate bilang isang stadium na kayang maglaman ng libu-libong tao.Makikita ang mga nagtataasang balkonahe sa buong lugar.Ang stadium ay hinati sa tatlong bahagi.Dalawang seksyon ang puno ng mga bato sa lahat ng dako, pero kakaunti lamang ang mga taong naglalakad-lakad. Halos walang kabuhay-buhay sa lugar.Ang natitirang bahagi ng stadium ay may mga manggagawa na naglalagay ng mga bato kasama ang kani-kanilang mga presyo.Malinaw na dito papunta ang ikatlong batch.Maraming tao ang nagtipun-tipon dito habang masayang nagkukwentuhan.Para sa mga bihasa sa ganitong bagay, tanging mga tiyak na uri ng bato lamang ang makakakuha ng kanilang atensyon.Si Harvey at ang iba pa ay pumunta sa VIP area, at tumingin sila sa harapan.Isang grupo ng mga tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang nakatayo hindi kalayuan mula sa kanila.Nakatayo sil
”Gayunpaman, isang babae na nakasuot ng tradisyonal na damit ang dumating sa lugar isang hapon.“Madali niyang nahanap ang labindalawang tempest-type gem, pagkatapos ay inannounce na wala nang natira pa sa unang batch."Walang naniwala sa kanya sa simula, pero ang mga sumunod na customer ay hindi man lang makahanap ng batong kasing laki ng kanilang hinliliit!"Pagkatapos noon, tumigil na ang mga customer.“Kinabukasan—kahapon, bumalik ang babae nang dumating ang pangalawang batch ng mga bato.“Madali siyang nakahanap ng labindalawa pang mga gem bago niya sinabi ang parehong bagay."Wala nang naglakas-loob na hamunin siya."Pitumpung porsyento ng mga batong maaaring gawing bundok ng ginto ay agad na itinuring na basura na walang sinumang mag-aaksaya ng oras upang suriin."Ngayon ang ikatlong araw.“Ayon sa plano, ilalabas na namin ang aming huling batch."Kung darating ulit ang babaeng iyon, ikinalulungkot ko na…”Walang magawa si Arlet Pagan.Walang problema kung kaunti lan
Nang umalis si Blaine John kasama ang badge, nagpatuloy si Harvey York sa kanyang trabaho bilang isang dalubhasa sa geomancy sa Fortune Hall.Si Castiel Foster ay nag-papanik na dahil siya lang ang nag-aasikaso sa mga customer.Sa pagbabalik ni Harvey, agad na tumaas muli ang morale ng buong lugar.Pagkatapos ng tatlong araw ng kapayapaan at katahimikan, nagpakita si Kade Bolton ng isang nakakatakot na ekspresyon nang dumating siya sa Fortune Hall mula sa punong-tanggapan ng Heaven’s Gate."Masama ito, Sir York," sabi niya, mabilis na naglakad patungo kay Harvey."Normal lang na may mangyari sa lungsod ngayon, di ba?"Nagsalita si Harvey habang gumuguhit ng isang talisman para sa isang customer.“May naghamon ba sa pamilya mo?"Umiling si Kade."Wala, pero may naghanap ng gulo sa pamilya Pagan."Nagtigilan si Harvey. Mabilis niyang pinunasan ang kanyang kamay gamit ang wet wipes bago dalhin si Kade sa likuran."Magsalita ka lang."Agad dumiretso sa punto si Harvey."Mayroo
”Mananatili ka dito.”Tumawa ng malamig si Master Morgraine.“Isa akong tagalabas, pero mula pa rin sa mundo ang pamilya ko.“Hindi ako umalis mula noong sumali ako sa sacred martial arts training grounds dahil hindi ko kayang iwan ang pamilya ko.“Kayo ang mga hadlang sa’kin!“Natural lang na may gawin ako para sayo sa pagkakataong ito.“Ipapakita ko kay Representative York kung gaano kakomplikado ang mga bagay sa Golden Sands!“Maging ang sacred martial arts training grounds ay walang magagawa kundi magpakumbaba!“Anong silbi ng buhay ng lalaking ‘yun kung ang tanging kaya niyang gawin ay gamitin ang pangalan ng Martial Arts Alliance para magmalaki?“Sisiguraduhin kong magkakaroon siya ng magandang leksyon!”Nagpakita ng masamang ekspresyon si Blaine John.“Hindi pwede ‘yun…“Maraming taon kang hindi lumaban.“Nagawang patayin ni Harvey York si Layton Surrey!“Sinasabi sa mga alamat na kasing lakas siya ng isang God of War…“Ito ay…”Suminghal si Master Morgraine.“S
"Sana magamit mo ang iyong katayuan para makausap si Representative York. Makakahingi ako ng tawad nang personal pagkatapos noon."Seryoso ako, Tita! Kaya kong tiisin ang anumang parusa!"Sana lang na tumigil na si Representative York sa pagpapahirap sa mga John... Hindi ko pwedeng hilahin pababa ang pamilya dahil sa aking pagkakamali..."Mukhang handa nang magbago si Blaine.Dahan-dahang umupo si Master Mograine bago ininom ang kanyang tsaa."Si Representative York? Ang lalaking tumalo sa lahat ng mga nangungunang talento ng India sa Flutwell? Nasa Golden Sands siya?"Bumuntong-hininga si Blaine.“May mga bagay na hindi mo alam, dahil nag-iisa ka."Hindi lang siya nandito, kundi nagdudulot din siya ng gulo sa buong siyudad."Ang Heaven's Gate ay nagkaroon ng ganap na pagbabago ng kapangyarihan dahil sa kanya."Pinatay pa niya si Layton dahil dito."Ipinaliwanag ni Blaine ang lahat ng ginawa ni Harvey sa ilang pangungusap lamang. Hindi siya nagbigay ng anumang pahiwatig, at h
Si Blaine ay huminga ng malalim na para bang upang kalmahin ang hindi pangkaraniwang pag-uga ng kanyang katawan, bago magalang na humakbang pasulong."Nandito ako para makita ka ulit, Tita.""Sabi ko na sa'yo ng maraming beses, Blaine. Monghe na ako ngayon. Maaari mo akong tawaging Master Mograine.”Lumingon ang monghe bago sumulyap kay Blaine na may inis na ekspresyon.Tinititigan niya nang masama, pero ang kanyang mga mata ay nananatiling kaakit-akit.Ngumiti si Blaine."Tiyahin pa rin kita. Wala akong pakialam kung monghe ka o hindi. Ang lugar na ito ay para sa iyo hangga't gusto mo.”Tumawa si Master Morgraine, pagkatapos ay hinaplos ang ulo ni Blaine.“Matagal na mula nang huli kang pumunta dito. Mayroon bang bumabagabag sa iyo?""Hindi ka lang isa sa apat na matatanda ng Immortal Pavilion, kundi isa ka ring himalang doktor na kahit ang hindi mabilang na mayayamang pamilya ay hindi makuha," sabi ni Blaine."Hindi ito labis na pagpapahayag kung sasabihin kong mataas ang iyon
Lumapit si Kairi kay Harvey at tiningnan siya bago bumuntong-hininga.Salamat sa lahat sa mga nakaraang araw."Sa wakas kumilos na si Blaine, pero nakuha mo siyang pabagsakin ng dalawang beses.Mahirap na kayong magkasundo sa puntong ito."Ang laban namin ni Blaine ay magiging ganap na pampubliko na rin ngayon.""Kasama niya si Westley. Isa lang siyang utusan ni Emery, pero isa pa rin siyang kilalang tao na maaaring gawin ang kahit anong gusto niya sa Wolsing."Dalawang sampal para sa dalawang tao. May bagyo nang paparating sa Golden Sands sa lalong madaling panahon…”Inilapag ni Harvey ang kanyang tasa."Di ba ito mismo ang inaasahan mo?"Ang sitwasyon ng lungsod ay kasing linaw ng araw."Ang mga mayayamang pamilya ng Golden Sands ay kailangan nang pumili ng panig ngayon.O mananatili sa kontrol ang mga Johns, o ang mga Patels ay pagsasamahin ang buong lungsod."Maganda ito para sa'yo, di ba? Mas mabuti talagang maging tiyak."Ang mga bagay ay maaari lamang ayusin sa ganung para
Huminga ng malalim si Blaine.“May kasabihan… Kung ano ang itinanim, siya ring aanihin."Hindi kailanman huli ang lahat para maghiganti. Hindi ko ito basta-basta palalampasin. Titiyakin kong makakakuha si Harvey ng leksyong nararapat sa kanya.”Inirapan ni Alani si Blaine matapos niyang marinig na binalewala ni Blaine ang tungkol dito."Bakit hindi mo na lang siya harapin, Young Master John? Kung palihim mo siyang aatakihin, hindi niya alam kung anong tumama sa kanya!"Syempre, kung ayaw mo siyang patayin, dapat yung mga tao na lang sa paligid niya ang puntiryahin mo! Hindi lang siya magdurusa, kundi may posibilidad pang bumagsak siya!"Sa ganitong paraan, mananalo tayo nang hindi lumalaban! Sisiguraduhin kong malalaman ng mga nakatataas ang mga achievement natin! Siguradong…”Pak!Sinampal ni Blaine ang mukha ni Alani.Sumigaw siya sa sakit, at bumangga sa sulok ng kotse. Ang kanyang katawan ay nanginginig nang labis. Isang hindi maipaliwanag na puwersa ang nakatago sa tila si
Patawarin mo ako, Mr. Quill! Kasalanan ko ito!“Humihingi ako ng tawad! Sana ay mapatawad mo ako bago ka mamaalam!”Hindi gaya ng dati, ang kayabangan ni Blaine ay napalitan ng pagpapakumbaba. Hindi siya mukhang isang young master noong sandaling iyon.Ang lahat ay nagulat, pero kinailangan nilang aminin na talagang kahanga-hanga na siya ay napaka-flexible. Tanging isang tunay na elite tulad niya ang makakapagtiis ng ganitong kahihiyan.Pati si Harvey ay nagpakita ng mapaglarong ekspresyon nang tumingin siya kay Blaine.Ang isang mapagmataas at mayabang na lalaki ay madaling harapin, ngunit… Ang isang flexible na lalaki na handang tiisin ang anumang hirap ay tiyak na magiging mahirap kalabanin.Nang matapos na si Blaine sa paghingi ng tawad, tumayo na siya.“Aalis na tayo!”Umalis siya ng nakatingin nang masama sa grupo ng mga taong dumating para magdulot ng gulo sa simula pa lang."Sinabi ko bang maaari silang umalis?" sumigaw nang malamig si Harvey.“Ano pa bang gusto mo?!”