Si Noah York ay nakasuot ng windbreaker, pinapakita ang aura ng pagiging isang upperclass man.Ang imprinta ng palad sa kanyang mukha ay inasikaso ng kanyang doktor. Ang marka ay halos hindi mapansin sa puntong ito.Pero ng tumingin si Harvey York, nakikita niya pa din ang mahinang imprinta ng palad.Si Marcel York ay nagtatakang tumingin, interesado sa kung paano si magpapatuloy ang malaking palabas na ito.“Ikaw ba iyan, Lord York?”“Ah! Sir York! Nandito ka din?”Pumunta si Noah ng hindi inimbitahan bago tumakbo sa cruise ni Harvey. Ng dumating siya sa bubong, umarte siya na parang malapit kay Harvey.Mahirap na isipin na pilitin ang kanyang kamay laban kay Harvey at nasampal sa mukha bago ang pangyayaring ito.Nanliit ang mata ni Harvey. Kailangan niyang kilalanin kung gaano katuso ang mga matandang ito.Malinaw na naalala ni Harvey ang sampal sa mukha ni Noah, pero mukhang nakalimutan na niya ang tungkol dito.Mahusay…Walang intensyon si Harvy na pakawalan si Noah.“A
Natigil si Noah. Hindi niya maisip na iabott ang tasa.Nanliit ang kanyang mata ng sandali kay Marcel, tapos si Noel ay mapait na tumawa.“Mukhang ang aking Fourth Brother ay wala ng emosyono matapos na maging lord ng matagal na panahon…”“Hindi ko kailanman naintindihan kung gaano kalayo ang mga mayayamang pamilya, pero ngayon nakuha ko na.”“Magsalita ka. Huwag mo sayangin ang oras ko,” Sabi ni Marcel sa kanyang nanlalamig na boses.Nagdalawang isip si Noah sandali ng makita niya ang walang pakialam, walang emosyong paguugali ni Marcel.“Dapat tinawagan ka na ngayon ni Second Brother,” Tahimik na sinabi ni Noah.“Pakawalan mo ang anak ko.”“Bakit?” Nanlalamig na sinabi ni Marceel.“Anak ko siya. Nagkamali siya, pero hindi siya nararapat na mamatay.”“Ang Law Enforcement ng mga York ay namamahala sa kanyang kaso, pero sigurado ako na rerespetuhin nila ang iyong desisyon.”“Hindi marami ang lalaking tagapagmana ng pamilya sa henerasyon. Si Julian ay kinukunsidera na talentad
Matapos umalis si Noah, tumayo si Harvey at kinuha ang file. Tinignan niya ang mga pahina bago tahimik na magtanong, “Ano ang palabas na pinapakita mo ngayon, Lord York?”“Tutal alam mo na ang mga ito ay hawak ni Noah, bakit hindi ito kunin mula sa kanya at bigyan ng hustisya ang iyong anak?”“Bakit mo gagawin lahat ng problemang ito?”“Pakakawalan mo si Julian at ibibigay ang kanyang posisyon pabalik para lang dito?”“Parang nagsayang ka lang.”“Nakuha ko ito mismo. Iba ito kung may ibang nagbigay sa akin nito.”“Kahit papaano sa harap ni Grandma York.”“Atsaka, importante para sa akin na pakawalan si Julian.”“Kung hindi, wala akong palusot para pakawalan ang aking sariling anak.”Nanliit ang mata ni Harvey. Si Marcel ay mukha sinumulan na ang kanyang mga plano.Ang kaarawan ni Grandma York ay magiging nakakatuwa.Tumawa si Harvey, natutuwa.“Kung iyan ang kaso, kung gayon gusto ko din ng imbitasyon sa kaarawan ni Grandma York, Lord York.”“Malulungkot ako kung ako ay wa
Sa cruise terminal ng Victoria Harbor, isang itim na cruise ang mabagal na dumaong.Ilang G-Wagon ang makikitang nakaparada sa isang hilera. Pagkatapos, ilang tao na nakasuot ng tradisyonal na damit ang lumabas sa mga sasakyan.Lahat sila ay merong mainit na ngiti.Si Vince ay kasama nila. Merong maliit na ngiti sa kanyang labi habang nanliit ang mata sa tao na lumabas sa hindi malamang kulungan ng Dragon Cell.Ang taong tinutukoy ay merong simpleng damit, pero ang kanyang mga kamay ay balot pa din ng mga benda at cast. Siya ay walang iba kung hindi si Julian.Gaano pa man gusto ni Vince na mamatay si Julian, nagpakita pa din siya ng mainit na ngiti habang binati niya ito kasama si Quinton, Matthew at iba pa. Ng makita nila si Julian, nagpakita sila ng itsura ng sigasig at simpatya.“Oh, Julian! Ang aming mga kapatid ay nagmakaawa na may sala para mapakawalan ka!”“Alalahanin mo na ilibre ang lahat ng pagkain bilang pasasalamat!”“Young Lord York.”Mabilis na lumapit si Julian
Si Vince ay medyo nalilito ng tinignan niya ang babae.Si Queenie ay walang intensyon na sumama sa iba. Sa halip, naghintay siya para sa mga tao na umalis bago bumaba mula sa barko.Nanliit ang mata ni Vince kay Queeniee ng sandali bago naglakad paharap. Nagpakita siya ng mainit na ngiti sa kanya.“Maligayang pagbabalik, Queenie.”“Ililibre namin si Julian ng hapunan. Sasama ka ba?”Tumingin si Queenie kay Vince, pagtataka ay malinaw sa kanyang mata. Siya ay sobrang kakaiba kumpara kay Julian. Bago siya umalis ng kulungan, alam na niya ang rason bakit siya pinalabas.Siya ay nandito para labanan si Vince.Si Vince ay narinig din ang bagay na ito.Sa kabila ng mga bagay na ito, si Vince ay sobrang mabait pa din sa kanya. Siya ay naguguluhan.“Vince, dapat alam mo bakit ako bumalik sa ganito kaimportanteng panahon.”“Sigurado ka ba na gusto mo akong imbitahin na kumain?”Ngumiti si Queenie sa kanya.Natigil ang ngiti ni Vince. Natural, alam niya bakit siya pinakawalan sa gani
”Tama ka, Big Brother. Lagi kong pinagsisisihan na naging babae.”“Pero ngayon, iba na ito.”Ngumisi si Queenie.“Ano kung ako ay lalaki?””Ano kung ako ay hindi?”“Sinasabi nila na ang lalaki ay kaya na abutin ang kanilang gusto saan man!”“Pero sabi din ng ilang mga tao…”“Na ang babae ay hindi mas mababa kaysa sa lalaki!”“Naghintay ako ng sobrang tagal!”“Maraming taon na ang lumipas!”“Ang gusto ko lang ay pagkakataon…”“Para sa akin na lumaban!”“Hindi ako nandito para patunayan kung gaano ako kalakas…”“Nandito ako para sabihin sa lahat na kaya kong gumawa ng malaking mga bagay kahit na ako ay isang babae!”Hindi mapigilan na pumalakpak ni Harvey.“Mahusay. Tulad ng inaasahan sa anak ng lord.”“Hindi nakakapagtaka na si Vince ay sinubukan pa din na makipagayos sayo kahit na alam niya na imposible ito.”“Sinubukan niya pa na ipain ang posisyon ng lady ng pamilya sayo.”“Alam niya na ang babaeng tulad mo ay hindi matutukso ng pera o simpleng benepisyo. Ang gusto
Nanliit ang mata ni Queenie kay Harvey, nakatitig ng sandali. Masasabi niya na ayaw niya ng kahit anong kaugnayan sa kanya.Nanlamig siyang suminghal.“Sige. Tapos na ako sa pagtakot sayo,” Pangaasar niya.“Sinabi na ng ama ko ang kailangan kong gawin paglabas ko.”“Gusto niya na makuha ko ang buong kontrol ng Loxus Consortium, ang kumpanya na nagtatrabaho sa ilalim ng mga York ng Hong Kong bago ang kaarawan ni Grandma York.”“Meron lang akong pagkakataon na labanan si Vince kung mapasakamay ko ito.”“Gawin mo ang lahat ng iyong makakaya. Sisiguruhin kong tumulong sa kahit anong kaya ko,” Sabi ni Harvey, nginitian siya.Sa parehong sandali, sinabi ni Harvey kay Edwin na hanapin ang lokasyon ng kumpanya bago papuntahin si Queenie doon.Matapos iyon, makakaalis na si Harvey.Kinuha ni Queenie ang laptop sa tabi niya at tinignan ang kanyang email.“Nilipat ng aking ama ang lahat ng kanyang shares mula sa loxus Consortium sa ilalim ng pangalan ko.”“Ito ay eksaktong tatlumpung p
Bang!“Grabe galaw!”“Sinusubukan nilang tanggalin ang pinagmumulan ng awtoridad ko, sabi mo?”Isang hindi matukoy na pangin na tingin ang makikita sa mukha ni Vince.“Sa maraming taon, ang kumpanya ay pagmamay ari ng head house…”“Kailan nagkaroon ng karapatan ang random na mga taga labas na magyabang sa ating sariling teritoryo?!”“Iniisip ba nila na tayo ay mga duwag lang?!”…Matapos na kumain ng simple kasama si Julian at pinauwi siya, si Vince ay mabilis na nagpunta sa kanyang opisina sa Victoria Harbor.Pumasok siya, isang malungkot na itsura ang nasa mukha niya. Ng pumasok siya, nakita niya si Lexie sa kanyang gown, kaaya ayang tumutugtog ng piano.Tinutugtog niya ang ninth opus ng Nocturnes, isang score na katulad ng walang humpay na kagustuhang pumatay at paghihiganti.Wala sa mood si Vince na matuwa sa masterpiece. Kaagad siya naglakad paharap at hinampas ang kanyang kamay sa piano keys, sinira ang sandali.“Alam mo ba kung anong oras iyon, Auntie?! Pero, nasa mo