Mukhang masama ang loob ni Kaitlyn Parson.Si Vince York ay naghanda ng marami para sa oras na ito. Ang kanyang layunin ay diretso: para durugin si Harvey York hanggang mamatay bawat beses.Masasabi na si Morgan Johnson ay biglang dinala ang kanyang mga tauhan matapos na makakuha ng mensahe kay Elmer Evans. Kung kaya, si Kaitlyn at Vince ay sinadyang pumunta para manood sa katuwaan.Subalit, ang eksena na kanilang nakita ay hindi nila lubos maisip.Si Morgan, na laging mayabang at matigas ang ulo, ay hindi prinotektahan si Murphy Evans, sa halip magalang na inimbita si Harvey na kumain.Ano ang nangyayari?!“Kaitlyn, sinabi ko sayo ng maraming beses na kailangan mong kumalma kapag nakasalubong ka ng malaking problema. Bakit ka sobrang nababalisa?”Si Vince ay mukhang walang pakialam, na para bang ang lahat ay nasa kanyang kontrol.“Meron akong balita. Ng si Master Bauer ay nakaraang lumitaw sa branch ng Dragon Palace, pumanig siya kay Harvey at alam ni Morgan ang tungkol dito.”
Paulit ulit na pinagisipan ni Kaitlyn Parson, malinaw hindi inaasahan na ang damong ito na umangat kamakailan ay hindi takot sa kamatayan.Hindi niya ba alam na kahit ang pangalawa at pangatlong hererasyon ay minsan kailangan kumilos ng maayos sa kanilang circle?Ang pagkilos ng mayabang at pagbabastos sa taong hindi nila dapat mabastos ay mauuwi ng masama.Ng siya ay nagiisip, ang kanyang phone ay biglang nanginig ng matindi.Tumingin siya dito at kaagad sinagot ang tawag. Tapos nagpakita siya ng gulat na tingin sa kanyang mukha.“Ang matandang, si Morgan Johnson, ay hindi humakbang paharap para salubungin si Harvey York.”“Sa halip, naghanap siya ng palusot para umalis matapos dalhin si Harvey sa Emerald House.”“Hinayaan niya pa si Irene Johnson na samahan siya. Binabalak niya na ibenta ang kanyang apong babae!”“Maaari kaya na si Morgan ay sinusubukan na makipagkaibigan kay Harvey?!”Mukhang nagaalala si Kaitlyn ng sinabi niya ito.Kung si Morgan ay merong koneksyon kay H
Bagama't si Irene Johnson ang pinakamatandang binibini ng mga Johnson, bihira siyang pumunta para kumain sa Emerald House.Ngayong narito ang kanyang grupo ng mga kaibigan, lubos nitong nasiyahan ang kanyang ego.Hindi rin siya humingi ng opinyon ni Harvey York sa sandaling ito. Sa halip, dali-dali niyang kinuha ang tablet sa mesa at nagsimulang mag-order.Pagkatapos nito, nagsimulang makipag-chat si Irene sa kanyang grupo ng mga kaibigan.Tahimik lang si Harvey habang nakatingin sa eksenang ito.Kahit na gusto ni Morgan Johnson na itakda ang dalawang ito, si Harvey ay walang interes sa isang maliit na batang babae.Gayunpaman, aalis lang siya pagkatapos kumain dahil nakapunta na siya rito.Walang sinabi si Harvey. Si Irene naman, paminsan-minsan ay napapatingin ang mga mata niya kay Harvey, pati na ang iilang besties, at nakatingin din sila kay Harvey.Pagkatapos ng lahat, itinayo siya ng Branch Leader na si Johnson kasama si Irene. Kaya naman, dapat may kakaiba sa kanya, di b
"Manager Anderson, ano ang problema? Nag-order na kami simula kalahating oras na ang nakalipas, at hindi pa nga nakahain ang mga appetizer?“Pinagtatawanan mo ba ako?”Si Rupert Howell, na sabik na mag-perform, ay tumayo, ipinakita ang Omega Speedmaster sa kanyang pulso sa isang banda, at ini-ugoy ang mga susi ng kotse ng BMW sa kabilang banda, at sinabing mapagpakumbaba."Mahal na mga young masters and ladies, magandang gabi."Bahagyang ngumiti si Mabel Anderson, ngunit hindi man lang niya sinulyapan si Rupert. Sa halip, bumagsak ang mga mata niya kay Irene Johnson sa huli matapos niyang tingnan ang lugar. Ngumiti siya at sinabing, "I'm so sorry, everyone.“Na-inform lang ako na itong Heavenly Box ay may na-book na."Bukod dito, walang ibang mga silid na magagamit sa sandaling ito. Maaari mo bang masiyahan sa iyong pagkain sa bulwagan?“Nag-ayos na ako ng table para sa iyo sa tabi ng restroom."Upang ipakita ang aking katapatan, mag-aalok kami sa iyo ng dalawampung porsyentong
Si Rupert Howell, na kanina pa galit na galit, ay biglang nahiya matapos marinig ang dalawang salita, si Kaitlyn Parson. Agad siyang napaupo ng alanganin, ibinaba ang kanyang ulo, at hindi man lang naglakas loob na magsalita pa.Para naman sa iba pang mga pangalawang henerasyon, nagpalitan sila ng tingin sa isa't isa at hindi alam kung ano ang gagawin.Kaitlyn Parson, hindi lamang siya ang pinakamatandang binibini ng isa sa apat na nangungunang klaseng pamilya sa Hong Kong, ang Parsons…Napaka-close din daw niya kay Young Lord York ng Yorks of Hong Kong at Las Vegas, Vince York.Ang pagkakasala kay Kaitlyn ay katumbas ng pagkakasala kay Vince!Ang mga pangalawang henerasyon doon ay agad na nag-chick out pagkatapos marinig ang pangalan ni Vince. Hindi man lang sila naglakas loob na saktan siya."MS. Johnson, ngayong alam mong darating si Ms. Parson, dapat alam mo na kung ano ang gagawin, di ba?”Isang makahulugang ngiti si Mabel Anderson at tumingin kay Irene Johnson."Kung wala
Sinampal siya ng paulit-ulit ni Irene Johnson para ilabas ang galit, nabugbog ang mukha ni Mabel Anderson, at patuloy siyang sumisigaw."Dahil ba ang Johnsons ay palaging nananatiling mababang profile sa mga taon na ito? Kaya, sa tingin ba ninyo mga tao na maaari mong basta-basta insulto ang Johnsons?!“Dahil ba masyadong mabait ang lolo ko? At naiisip mo na wala kaming awtoridad?!"Dahil ba sa tingin mo ay makakapit ka sa ibang mga masters, kaya hindi mo na kami kailangang igalang?!"Sampal!“Magwala!”Ang huling sampal ni Irene ay nagpalipad kay Mabel. “Bibigyan kita ng pagkakataon. I-pack ang iyong mga gamit at lumabas."Papatayin kita sa susunod na makita kita sa Emerald House!"Ang buhok ni Mabel ay magulo, at ang kanyang mukha ay namamaga. Wala na siyang yabang noong una siyang pumasok sa silid.Naiwan na lamang siya sa hindi maipaliwanag na paghihirap at kahihiyan.Pakiramdam ni Harvey ay walang pakialam. Sa halip ay tumitig lang siya kay Irene bilang paghanga.Bila
“Tsk, tsk, tsk, Irene Johnson, anong pinagsasabi mo?“Nakalimutan mo na ba na thirty percent lang ang hawak ng mga Johnson sa Emerald House!?"At kami, ang mga Parson, ay may hawak na apatnapung porsyento ng mga bahagi!"Dinala ni Kaitlyn Parson ang kanyang mga tao at naglakad bago si Irene. Maingat niyang pinalaki siya at walang pakialam na sinabi, “Sa madaling salita, ang mga Parson ang tunay na may-ari ng Emerald House!“Si Manager Anderson ang manager na kinuha namin!"Siya ba ay isang taong maaari mong saktan, insultuhin, o hilingin na umalis?"Si Mabel Anderson ay agad na naglagay ng condescending at kampante na tingin sa kanyang bugbog na mukha nang marinig ang mga salitang iyon.Tila, naisip niya na maaari niyang sugpuin si Irene sa suporta ni Kaitlyn."Ikaw, ang mga Parson, ang may-ari?" Ngumisi si Irene, “Kaitlyn, I suggest you’d better go see a doctor first and let the doctor check your brain. Maaari kang lumabas muli pagkatapos nito!"Kung sakaling maging kahihiyan
"Bukod dito, ang mga Johnson ay walang pakialam sa mga gawain ng Emerald House sa mga nakaraang taon. At gayon pa man, gusto mong makuha ang dibidendo ng tatlumpung porsyentong pagbabahagi bawat taon kapag halos wala kang nagawa?“Sa tingin ko kayo, ang mga Johnson, ay napakadali!“Hayaan mo akong maliwanagan ka. Ang mga dibidendo na pagmamay-ari mo ay nasa aming mga kamay!"Ang pagbabayad sa iyo ng labinlimang libong dolyar bawat taon ay nakagawa na sa iyo ng isang pabor!“Kung hindi ka kumbinsido, maaari kang magsumbong sa pulisya at kasuhan kami. Gusto kong makita kung sino ang magdaranas ng kahihiyan habang lumalaki ang usapin!"Mukhang seryoso si Kaitlyn Parson."Talaga? Kaya, ang mga dibidendo na kabilang sa mga Johnson sa mga nakaraang taon ay nasa mga kamay ng mga Parson?"Hindi nagalit si Irene Johnson. Sa halip, ngumiti siya at sinabing, “Kung gayon, kailangan talaga naming magpasalamat sa pagtulong sa amin na panatilihin ang pera.“Paano ito? Sisingilin ko lang ng sa