Sa oras na ito, si Wyatt Johnson na nasa likod niya ay naglakad sa harapan at nakangiting sinabi, “Hindi pamilyar ang babaeng ito, Marahil ay bagong dating ka lang sa Niumhi. Miss, paano kita tatawagin? May mga manloloko dito sa Niumhi. Mag-ingat ka, at huwag mo silang pakialaman, nakakarindi sila. Kung may kailangan ka, miss, pwede kitang dahil sa aming shopping area. Ako ang manager ng Northland Restaurant at alam ko ang area na ito.”Malinaw na interesadong interesado si Wyatt sa isang magandang dilag na tulad ni Yvonne Xavier na nagmamaneho lang naman ng isang Ferrari. Para siyang may hindi karaniwang katayuan sa isang tingin lang. Kung magagawa niyang ligawan siya, hindi ba niya makukuha pareho ang kagandahan at kayamanan?Sa unsa, walang pakialam si Harvey York sa kanila, pero masyadong nakakainis ang dalawang iyon. Hindi niya mapigilang tumingin kay Wyatt at sinabi, “Hoy Johnson, pwede bang tumigil ang restaurant waiter na tulad mo sa pagyayabang ng wala naman siya? Bakit magk
Tinamad masyado si Yvonne Xavier para tingnan si Cecilia Zachary. Sa halip, malamig siyang tumingin kay Wyatt Johnson at sinabi, “Sinong may pake kung sampalin kita? Isang pipitsugin na waiter sa restaurant ay nagyayabang sa harapan ko? Kasing-dumi ng inidoro ang bibig mo, sino dapat ang sampalin kung hindi ikaw?”Sa sandaling ito, bumalik si Yvonne sa kanyang karaniwang malamig na ugali. Isang tingin at salita lang ang kailangan niya para matakot si Wyatt.Nahulog ang panga ng madla sa takot.“P*ta, mainitin ang magandang babaeng ito!”“Siya na nga ang aking diyosa, gustong gusto ko ang kanyang personalidad!”“Hindi karapat-dapat ang mga normal na tao sa isang babaeng tulad niya. Hanggang pangarap na lamang ang mga taong tulad natin!”Marami sa kanila ang nagsimulang bumulong, ngunit hindi sila nangahas sa sabihin ito ng malakas. Hatalang natatakot sila kay Yvonne na sampalin sila kung marinig niya sila at wala silang karapatang makipagtalo.Pagkatapos, nang walang nakapansin,
“Chick, hindi mo ba narinig ang sinabi ko? Sa normal na okasyon, paglalaruan kita, pero ngayon ay bad mood ako…” Bahagyang pinikit ni Zayn ang kanyang mga mata. Hindi niya masyadong makita ang hot body at flawless na mukha ni Yvonne Xavier. Bagaman parang pamilyar siya sa kanya, wala siyang masyadong pakialam dito.Si Wyatt Johnson na aroganteng tumatawa sa likod niya, ay paulit-ulit na bumabaluktot.Nang marinig ang kanyang tawa, bahagyang pinikit ni Zayn ang kanyang mga mata at tiningnan ang malabong pigurang nakasandal sa kotse sa hindi kalayuan. Nakakatakot siyang tumawa at sinabi, “Little Wyatt, anong gagawin sa batang iyon?”Nakita pa rin ni Wyatt ang hitsura ni Harvey York na tila walang pakialam, biglang nag-alab ang galit sa kanyang puso. Tinitigan niya nang masama si Harvey at sinabi, “Sibilisado tayong tao. Maging sibilisado tayo ngayon. Paluhurin na lang natin siya, pagapangin nang ilang beses, at tawagin akong master ng paulit-ulit!”“Hoy bata, narinig mo ba iyon? Lumu
Whack!Tumama ang sipang iyon sa mukha ni Zayn Lewis.Napakaganda ng sipang iyon at ang lahat ay nasilaw dito.Agad na tumilapon si Zayn sa hangin. Ilang beses siyang umikot sa gitna ng hangin bago bumagsak sa flowerbed sa tabi ng kalsada.Habang sinasaksihan ang eksenang ito, nagulat ang lahat. Maging ang mga security guard ay napatigil.Hindi nagtagal, isang paghingal ang patuloy na narinig.“Ang galing ng magandang babaeng ito!”“Kung titingnan ang kanyang mga skill, maaaring may black belt siya Taekwondo, di ba?”Matapos mapatigil ng ilang sandali, ang mga security guard na iyon ay isa-isang mabagsik na sumugod sa kanya. Wala silang pagpipilian dahil binugbog ang kanilang boss, hindi sila pwedeng tumayo lamang doon at manood.“Tigil! Tumigil kayong lahat!” Bagaman dumura si Zayn ng isang basag na ipin, halos mamatay siya sa takot. Nang buksan ni Yvonne Xavier ang kanyang bibig, sa wakas ay nakilala niya ang pamilyar at magandang babae! Ang secretary ng CEO ng York Enterprise
“Mr. Lewis… Hindi, hindi, hindi… Brother Lewis…” Nag-atubili si Wyatt Johnson na tanggapin ito. “Nakalimutan mo ba ang sinabi ko sa akin nitong hapon? Sabi mo pwede ako maging under ng wing mo, ikaw mismo nagsabi niyon.”Nanginig si Zayn Lewis dahil sa takot. Sigaw niya, “Under ng wing ko, pwe! Guards, bugbugin siya! Kung hindi siya babagsak sa lupa ngayong gabi, sesante kayong lahat!”Ang mga security guard, na pawang nagmamadali sa una, ay naguluhan. Masyadong kumplikado ang pangyayari, hindi nila maintindihan ang sitwasyon!Hindi nasiyahan si Zayn. Tumingin siya kay Yvonne Xavier nang may pagrespeto. Nang nakita niya ang malamig na tingin ni Yvonne, nanginig siya. Ngumisi siya at sinabi, "Bulag ka bang p*ta ka? Hindi mo ba alam kung sino ang babaeng ito? Siya ang immediate supervisor ko, at gusto mong sirain ko siyang p*tang ina ka!""Ano?!"Nagulat ang mga nanonood.Maging si Wyatt ay hindi nakalimutang sumigaw ng malakas, tumingin siya kay Yvonne sa gulat habang nakanganga.
“Ang asawa mo, ang asawa mo…” sabi ni Wyatt Johnson habang nakangisi.“Good boy!” Bahagyang tumingkayad si Harvey York at tinapik ang pisngi ni Wyatt. “Ngayon ay alam mo nang pwede kang maging matagumpay sa pagiging isang kept man. Sa pagluhod mo sa isang sawing-palad na tulad ko, mas masahol ka pa sa isang sawing-palad!”Pagkatapos niyang magsalita, tinamad si Harvey na magkaroon ng pakialam kay Wyatt. Tumalikod siya at umalis. Kailangan pa niyang bumili ng cellphone, paano niya sinayang ang oras niya dito?Tinitigan nang magasa ni Yvonne Xavier si Zayn Lewis at mabilis na sinundan si Harvey nang hindi na umiimik.“Hilahin niyo ang kumag na ito, basagin ang mga binti niya at itapon sa entrance ng ospital!” Sigaw ni Zayn habang iika-ikang tumayo.“Hindi! Huwag!” Hagulhol ni Wyatt.Tungkol kay Cecilia Zachary, walang nakakaalam kung saan siya pumunta, bakit pa siya mananatili kasama si Wyatt?***Makalipas ang ilang sandali sa entrance ng ospital, isang tao na may basag na binti
Sinundan siya ni Yvonne Xavier mula sa likuran na may nag-aalalang mukha. Isa siyang magandang babae at sa paglalakad niya sa likuran ni Harvey York sa oras na iyon, nahuli niya ang mata ng lahat.“Sir, inaako ko ang responsibilidad. Mula ngayon, sisiguraduhin kong babantayan ko ng mabuti ang mga subordinate ko.”Napansin ni Yvonne na nakatuon lamang ang pansin ni Harvey sa kanyang phone kaya nakakausap lamang niya siya mula sa likuran habang bahagyang nakayuko."Talaga ba?" Kalmadong nagsalita si Harvey, "Hindi ito ang unang pagkakataon."Halos umiyak na sa desperasyon si Yvonne. Sinabi niya, “Sir, patawarin mo lang ako sa pagkakataong ito. Ikaw ang nagbigay ng buhay na meron ako ngayon at palagi akong naging tapat sa iyo. Nakikiusap ako na bigyan mo ako ng isa pang pagkakataon. Please.”Sabi ni Harvey, “Actually, hindi kita kailanman sinisi. Sa mga taong ito, matapat kang nag-trabaho para sa pamilya York. Hindi rin madaling gawain para sa iyo na itayo ang pundasyon para sa kumpany
Isang shopkeeper ang agad na naglakad palapit sa kanila. Matapos niyang tingnan si Harvey, nagsalita sila ng may konting pag-aalinlangan. “Mister, limited edition po ng shop po namin ang model na ito. Nagkakahalaga ito ng two thousand, hindi two hundred. Tsaka, kailangan naming kunin ang stocks sa ibang outlets. Sigurado kayong gusto niyo ito?” Hindi niya masisisi ang shopkeeper sa pagkakaroon ng gayong pag-aalangan dahil limitadong lang ang mga stock para sa phone model na iyon. Gayunpaman, mabenta ang model na iyon at common para sa mga nasa upper class na lipunan. Ang sweldo ng isang ordinaryong tao ay hindi pa aabot ng two thousand dollars. Kung kaya, imposible para sa kanila ang magmay-ari ng dalawa sa phone na ito.Sa oras na iyon, nakasuot si Harvey ng damit na nakuha niya sa isang thrift shop at mukha siyang mahirap. Wala sa itsura niya ang may kakayahang maglabas ng fifteen grands sa kanyang bulsa.Hindi nakaimik si Harvey. Tila kailangan na niyang kumuha ng mas magandang da