”Stella, nagbibiro ka ba? Ako ang boyfriend mo, si Justin Reed!" Muling hinawakan ni Justin ang kamay ko at tumawa siya.Subalit, habang nakatingin siya sa mga mata kong puno ng takot, napagkamalan niyang pagpapanggap ang kaba ko, at unti-unting nagbago ang tono niya. “Mali na itinulak kita sa dagat, pero hindi mo kailangang gawin ‘to. Ayos ka na ngayon, hindi ba?”"Boyfriend? Anong kalokohan ang sinasabi mo?! Si Raleigh Landon ang boyfriend ko!”Bigla akong humiwalay mula sa kanyang pagkakahawak, hawak ang isang unan sa harap ko, tinitigan siya ng matalim at nag-aalalang mga mata.Wala akong ideya kung sino siya!"Ano?! Sino ang sinabi mong boyfriend mo?!" Namula ang mga mata ni Justin sa galit, at pinagsaluhan niya ang kama ng kanyang kamao.Si Raleigh ang kanyang matinding kalaban, mula pa noong pagkabata!Palagi siyang natalo ni Raleigh, nag-aalaga ng malalim na poot sa kanya na hindi niya maipahayag.Habang tinitingnan ko ang walang laman na silid ng ospital, at pagkatapo
"Sabi ba niya na siya ang boyfriend ko? Pero ang boyfriend ko ay si Raleigh!" Mahigpit kong hinawakan ang kamay ng nanay ko, na may matatag na tingin.Pagkarinig nito, natigilan ang mga ekspresyon ng aking mga magulang sandali.Kinuha nila ang kanilang mga telepono at ipinakita sa akin ang mga litrato isa-isa, humihingi ng aking opinyon. Naging maliwanag na nakalimutan ko lang si Justin at si Raleigh lang ang nakilala ko.Si Justin, gayunpaman, parang wala talagang pakialam. Sa araw na pinauwi ako mula sa ospital, pumunta siya para imbitahan si Jasmine sa hapunan.Paulit-ulit niyang inanyayahan si Jasmine na makipag-date, at sa wakas ay pumayag na siyang makipag-date sa kanya sa pagkakataong ito. Walang pag-aalinlangan, agad siyang nagmaneho para sunduin siya. Ang kanyang marangyang kotse ay nakakuha ng maraming atensyon sa paaralan ni Jasmine.Pagpasok sa kotse, si Jasmine ay nagbigay ng maikling sulyap kay Justin, pinanatili ang kanyang dalisay at anghel na anyo. Pagkatapos, mah
Naglalabas si Raleigh ng bahagyang amoy ng pabango ng lalaki na hinaluan ng alak, at paglapit ko, naamoy ko ito.Mahigpit kong niyakap ang kanyang payat na baywang, ang aking tingin ay dumapo sa kanyang kaakit-akit na Adam's apple. Nakatagpo ako ng kanyang malalim at misteryosong mga mata at tinawag, "Raleigh."Ang boses ko ay kasing tamis ng pulot.Tumingin ang lalaki sa akin, bahagyang kumurap ang kanyang mga mata, may bahid ng pag-aalinlangan na lumitaw sa kanyang mga mata."Bitawan mo ako!" Justin, ang kanyang mga mata ay pula sa galit, nagmadali at sapilitang hinila ako palayo kay Raleigh. Ininsulto niya ako, "Stella!" Wala ka bang hiya? May boyfriend ka na, pero nakikipaglandian ka pa rin sa ibang lalaki! "May boyfriend ka na, pero nanliligaw ka pa rin sa ibang lalaki!"Natakot ako sa kanyang bastos at hindi makatuwirang pag-uugali, kaya inalis ko ang kanyang kamay at nagtago sa likod ni Raleigh."Raleigh, baliw itong lalaking ito. Matagal na niya akong sinusundan, at natat
Sa isang malakas na tunog, kinuha ni Justin ang isang bote at binasag ito diretso sa ulo ni Jackson, na nagdulot ng pagdaloy ng dugo kaagad."Paano mo ako maihahambing kay Stella? Babae siya, at lalaki ako!" pagmamalaki ni Justin sa kanyang sarili.Jackson, hawak ang kanyang sugatang noo, tumingin sa kanya nang may pagkadismaya, at sinabi, "Wala akong kaibigang katulad mo."Sa mga salitang iyon, umalis si Jackson sa bar nang hindi lumilingon.Walang pakialam si Justin habang patuloy siyang uminom kasama ang iba, tinatamasa ang karangyaan at kaluhuan.Ang pagkawala ng kaibigan ay tila hindi siya nababahala.Kinabukasan, sumikat ang araw nang kasing liwanag.Nagising si Justin at agad na pumunta kay Jasmine, dala ang mga mamahaling bagay na binili niya dati.Ang batang babae ay nanatiling malamig, ngunit ang kanyang mga mata ay nananatiling dalisay at maliwanag.Ang kanyang tingin ay malamig at walang pakialam habang tinitingnan ang mainit na kape sa kaliwang kamay ni Justin at
Hinalughog niya nang mabuti ang kwarto, pero walang bakas ng sinumang lalaki sa loob. Gayunpaman, hindi siya naniwala dito. Paglingon, hinawakan niya ang kwelyo ko at sumigaw, "Saan mo tinatago ang hayop na Raleigh na ‘yun?"Ang kanyang asal ay nakakatakot, at sumakit ang ulo ko.Nakita ito ng mga pulis at lumapit sila upang hilahin si Justin palayo, habang ako ay nakaluhod sa lupa na hawak ang aking ulo, ang aking mukha ay namumutla sa sakit."Sobrang sakit, sumasakit ang ulo ko," sigaw ko bago ako nawalan ng malay."Kagabi, dumating ang babae nang mag-isa. Hindi mo ba naiisip na dapat kang magpakita ng kaunting disente kapag nag-aakusa sa iba?" Nang makita ng manager ng lobby na bumagsak ako, agad siyang tumawag ng ambulansya at kinausap si Justin.Nakatayo si Justin na parang nahinto sa kanyang pwesto.Nakita ni Justin na nakahiga akong walang kagalaw-galaw sa lupa, alam niyang kailangan niyang kumilos nang mabilis. Gusto niyang samahan ako sa ospital, pero bago pa siya makaga
Binalot ko ang aking mga braso sa kanyang leeg, kinuha ang aking telepono, at kumuha ng litrato habang humahalikan siya sa pisngi.Sa sandali ng halik, bahagyang kumontrata ang mga pupil ni Raleigh."Kailangan kong i-post ito sa social media ko, baka mawala ka sa akin."Bago makapag-react si Raleigh, mabilis kong ipinost ang litrato at pagkatapos ay kalmadong binuksan ang lalagyan ng pagkain na dinala niya.Isang mabangong amoy ang pumuno sa hangin habang umuusok ang mga putahe.Napansin ko na lahat ng mga paborito kong putahe mula sa unibersidad ang nandoon - nilagang isda, meatballs, kasama ang iba't ibang karne at gulay, lahat ay maganda ang pagkakaayos.Tumingin ako sa isa pang thermos at nakita kong may laman itong sopas na kalabasa.Habang tinitingnan ko ang mga pinggan, nakaramdam ako ng panandaliang alon ng damdamin, ngunit agad din itong nawala, at muling bumalik ang aking kapanatagan.Tumingin ang nanay ko sa akin na masayang nag-eenjoy sa pagkain, tapos kay Raleigh n
Ang aking tingin ay nanatiling walang pakialam na parang siya'y isang estranghero pa rin sa akin."Ginoong Reed, tama na. Tumigil ka na sa panggugulo sa akin. Isa lang ang boyfriend ko, at iyon ay si Raleigh. Mahal na mahal ko siya at wala nang iba kundi siya," mahinahon kong sinabi.Ang mga mata ni Justin ay namula sa galit, at itinaas niya ang kanyang kamay na parang papaluin ako.Marahil dahil sa takot sa aking mga magulang, inalis niya ang kanyang kamay, binigyan si Raleigh ng matinding titig, pagkatapos ay lumiko at nagmaneho patungo sa ospital.Pagkaalis niya, agad akong lumingon kay Raleigh, hinawakan ang kanyang leeg nang may pag-aalala, at tinanong, "Nasaktan ka ba ng baliw na iyon kanina?"Ang malamig na haplos ay nagpahinto kay Raleigh sandali, may mga alon na lumitaw sa kalaliman ng kanyang mga mata, ngunit ito ay sandali lamang.Mayroon akong trabaho sa kumpanya. Kailangan ko nang umalis.Matapos niyang sabihin ang mga salitang iyon, mabilis siyang nagpaalam sa akin
Si Jasmine ay nagpakita ng malamig at banayad na ugali, hindi katulad ng mas mapagkunwari at mapanlikhang kalikasan ni Stella."Pasensya na, Ginoong Reed, pero hindi ko talaga kayo kilala, at wala akong pakialam kung sino ang dadalhin ninyo o gustong dalhin bilang kasama. Wala akong pakialam dito," matigas kong sinabi, binigyan si Jasmine ng mabilis na sulyap bago ibalik ang atensyon ko sa kanya. "Pero kung patuloy mo akong aabalahin, tatawag ako ng pulis.""Stella, ako ang boyfriend mo!" nagkunot noong Justin.Binigyan ko siya ng malamig na tingin at humarap kay Raleigh, na papalapit sa akin. "Pasensya na, dumating na ang boyfriend ko."Lumakad ako papunta kay Raleigh at buong kumpiyansang kinuha ang kanyang braso. "Raleigh, nasaan ka na? Matagal na akong naghihintay sa'yo," sabi ko habang nakayuko, nakangiti sa kanyang napaka-gwapong mukha.Tumingin si Raleigh kay Justin sandali, handang sagutin ang tanong ko, pero biglang napalibutan kami ng grupo ng mga ehekutibo, na tinitingn
Nang magtagpo ang aming mga labi, biglang kumontrata ang mga pupil ni Raleigh.Ito ang aming unang halik.Nakahalikan ko na siya minsan dati, pero sa pisngi lang.Itinaas niya ang aking ulo gamit ang kanyang kamay, pinatindi ang halik. Pagkalipas ng ilang sandali, humiga siya, pinahintulutang akong humiga sa kama, at masigasig na hinalikan ang aking mga labi.Intense ito, halos parang hayop.Ang hangin ay naging mainit at mahalumigmig."Raleigh, Raleigh," nahirapan akong huminga, nanginginig ang aking dila, at inilagay ko ang aking kamay sa kanyang dibdib, namumula nang labis. "Hindi ba tayo nagmamadali ng kaunti?"Ang mga mata ni Raleigh ay malalim, na may bahid ng lambing."Pasensya na, baka uminom ako nang sobra," sabi niya, pero idinampi niya ang katawan niya sa akin, niyakap ang aking baywang, at nakatulog.Medyo nahirapan ako pero napagtanto kong hindi ako makagalaw.Tumingin ako sa kanya at napansin kong mukhang relaxed siya na parang talagang natutulog.Dahil hindi a
Naghanap ako at natagpuan si Raleigh sa kwarto sa ikalawang palapag.Amoy na amoy siya ng alak, nakasandal sa gilid ng kama, hawak ang isang bote ng alak sa isang kamay at nakakapit sa isang frame ng litrato sa kabila.Ang kanyang kamiseta ay kalahating nakabutton, na nagpapakita ng kanyang maputing at matibay na dibdib.Nang abutin ko ang bote ng alak, binitiwan niya ang pagkakahawak niya.Gayunpaman, sa sandaling hinawakan ko ang frame ng litrato, bigla siyang bumukas ang mga mata, ang malalim at matinding titig niya ay tumutok sa akin, nalabo ng epekto ng alak."Huwag mong hawakan ito," sabi niya, ang boses niya ay magaspang.Ang kanyang mga salita ay nagpasiklab ng aking kuryusidad, kaya't ngumiti ako at nagtanong, "Pwede ko bang makita?""Hindi," sagot niya nang matalim.Nakita ko ang kanyang katigasan ng ulo, kaya hindi ko na pinilit. Sa halip, tinulungan ko siyang bumangon, inihiga ko siya sa kama, inalis ang kanyang sapatos, at pagkatapos ay pumunta ako para kumuha ng b
Naluha si Justin.Talagang walang tahanan na siya ngayon.Walang kaibigan at walang kasintahan.Biglang naalala ni Justin ang kanyang pagtatapos sa unibersidad, isang panahon kung kailan siya naligaw ng landas, napunta sa ospital, at sa huli ay pinalayas ng kanyang ama. Si Stella ang tumulong sa kanya at nagligtas sa kanya mula sa sitwasyong iyon.Noon, madali lang lumapit si Stella sa kanya sa isang tawag o mensahe lang."Stella..." Matagal na nakaupo si Justin sa aking pintuan. Nang makita niya akong lumabas ng bahay, agad siyang tumayo at tinawag ako, ang tingin niya ay nakatuon sa akin.Huminto ako sa aking mga hakbang, tinitingnan ang miserable na si Justin, at napatigil ako sandali.Binugbog si Justin, may mga pasa ang kanyang mukha, walang kinang ang kanyang mga mata, at may mga mantsa ng putik ang kanyang mga damit."Ginoong Reed, kailangan niyo po ba ng tulong?" tanong ko nang walang emosyon.Nang marinig ang mga salitang "Ginoong Reed," pumatak ang mga luha sa mga ma
Walang masabi si Justin."Hindi ako tapat kay Jasmine, pero paano naman kayo ni Raleigh? Sino ka para akusahan ako? Nakipag-sex ka rin sa kanya, di ba?" Nakakita siya ng pagkakataon at tinanong ako."Kung ginawa ko man o hindi, ano naman ang pakialam mo?" sagot ko nang malamig."Ang dati kong sarili ay namatay nang itulak mo ako sa dagat. Wala nang kinalaman sa iyo ang lahat pagkatapos noon," sabi ko, unti-unting dumidilim ang aking tingin.Si Justin ay nakaramdam ng kirot sa kanyang puso nang makita ang aking walang pakialam na ekspresyon. Hinawakan niya ang kamay ko, patuloy pa rin sa pagtatalo."Hindi kita iiwan. Pwede ko namang iwan si Jasmine. Wala akong pagmamahal sa kanya. Ikaw ang mahal ko."Dahil tatlong taon na kaming magkasama, palaging kumbinsido si Justin na ang pagmamahal ko sa kanya ay magtatagal magpakailanman.Sinubukan kong makawala sa kanyang pagkakahawak, pero sa pagkakataong ito ay mahigpit siyang humawak. Ang tatay ko ay nakialam, hinila ako sa likod niya a
Nagniningning ang mga mata ni Justin."Stella, talaga? Naalala mo ba ako?" Agad siyang lumapit, mahigpit na hinawakan ang aking mga balikat na puno ng pananabik, ang kanyang mga mata ay pula sa damdamin.Sa kabilang dako, si Raleigh, nang marinig ito, ibinaba ang tablet at tumitig sa mga litrato namin, ang kanyang tingin ay lumabo.Lahat iyon ay isang panaginip lamang.Magigising din siya mula rito."Naalala mo ba na ako ang boyfriend mo?" Napansin ni Justin ang aking katahimikan at pinisil pa ang aking mga balikat, nagkaroon ng pangangailangan sa kanyang tinig."Naalala ko," sabi ko na may malamig na tawa.Si Justin ay sobrang nasasabik nang marinig ito na gusto niya akong yakapin, pero itinaas ko ang kamay ko at hinarangan siya."Naalala ko na pumayag lang akong maging girlfriend mo pagkatapos mong ligawan ako ng tatlong taon. Naalala ko kung gaano ka ka-emosyonal nang sa wakas ay pumayag ako, at naalala ko ang pangako mong magkasama tayo habang buhay. Lahat ng iyon ay malina
"Mr. Reed, sa base sa kalagayan ni Ms. Wright, maaaring kailanganin mong maglaan ng mas maraming oras sa kanya, at dalhin siya sa mga lugar na pinuntahan niyo na dati. Maaaring makatulong ito para maalala ka niya," sabi ng doktor."Wala kang kwenta! At isipin mo pa, tinatawag mo ang sarili mong pinakamahusay na neurologist sa bansa. Kung hindi ako maalala ni Stella, kalimutan mo na ang reputasyon mo!" Itinulak ni Justin ang doktor, sinermunan siya, at umalis.Gayunpaman, bago maisakatuparan ni Justin ang kanyang plano, natagpuan ng kanyang ama ang villa kung saan sila nakatira ni Jasmine.Hawak ni Justin si Jasmine, nalulunod sa kanyang kalungkutan sa alak. Nang makita niya ang kanyang ama, tumayo siya sa takot, nanginginig habang nagsasalita, "Dad, paano mo..."Pak—Sinampal Austin Reed si Justin nang napakalakas na nawalan ng boses si Justin."Nagtataka ako kung bakit nag-resign si Stella para pumunta sa Landon Group. Mukhang may relasyon ka pala! Hayop ka! Sinisira mo ba ako?!
"Stella, huwag kang gumawa ng isang bagay na pagsisisihan mo!" sigaw ni Justin mula sa labas ng pinto.Nanatili akong tahimik.Hindi rin nagtagal si Justin. Bumalik siya sa villa at pagpasok niya, galit na sinipa ang mesa, na nagdulot ng sapat na ingay para magulat si Jasmine na naglalagay ng face mask sa loob.Nagmamadali siyang lumabas, nakita si Justin na nakaupo sa sopa na may inis na ekspresyon."Ano'ng nangyari?" tanong niya nang maingat."Sinabi ni Stella na gusto niyang pakasalan si Raleigh, pero dapat ako ang pakasalan niya! Sa tingin mo, hindi na niya ako maaalala?"Pumiglas ang puso ni Justin sa sakit sa pag-iisip ng disgustadong tingin ni Stella kanina.Hindi pa siya tinrato ni Stella ng ganito dati!Napasimangot si Jasmine sa mga sinabi niya, ngunit pinilit pa ring sumagot, "Paano mangyayari iyon? Hindi ba sinabi ng doktor na maaalala niya rin sa huli?""Pero nakita ko sina Stella at Raleigh na magkasama, mukhang masaya talaga sila." Isa sa mga kaklase ko ang naki
Nag-atubili ako sandali, bahagyang bumuka ang mga labi ko habang handa na akong magsalita, ngunit inunahan ako ni Raleigh."Habang namimili, nakita ko ang isang kwintas na sa tingin ko ay maganda, kaya binili ko ito para sa iyo," sabi niya, inilabas ito mula sa kahon at maingat na isinabit sa aking leeg nang hindi naghihintay sa aking sagot.Ang kanyang mga galaw ay mabagal at maingat na parang natatakot siyang baka tumanggi ako.Nakita ko na ang kanyang matibay na asal sa trabaho, at bihira siyang ngumiti, kaya't ang biglang pag-iingat na ito ay medyo kakaiba sa akin.Gayunpaman, madalas siyang gumagawa ng mga ganitong bagay.Dadaan siya sa ospital, dadalhan ako ng pagkain at bulaklak, at pagkatapos, parang walang anuman, binilhan niya ako ng kwintas."Napakaganda nito. Gusto na gusto ko," sabi ko, habang kinuha ang kwintas at ngumiti sa kanya.Nakita ko ang kanyang seryosong ekspresyon, pinaupo ko siya sa isang bangko at hinawakan ang kanyang kamay. Ang kanyang madilim na mga
Pagkatapos umalis ni Justin sa Landon Group, diretso siyang pumunta sa paaralan ni Jasmine.Nang makita ni Jasmine ang duguang braso ni Justin sa labas ng sasakyan, nag-atubili siya sandali, ngunit nagpasya siyang pumasok matapos makita ang kanyang matatag na kalagayan."Hindi mo ba naiisip na bobo si Stella? Bakit hindi niya ako maalala at naglakas-loob pang humawak ng kutsilyo laban sa akin?"Naisip ni Justin ang kamakailang eksena, nakakaramdam ng inis, at pinukpok ang manibela ng ilang beses.Pagkarinig sa mga salita ni Justin, naintindihan ni Jasmine ang sitwasyon."Siguro hindi talaga umiibig sa'yo si Miss Stella? Walang makakalimot sa mahal nila," sagot ni Jasmine, bahagyang inilapag ang kanyang kamay sa kanyang hita, ang kanyang tingin ay may kaunting simpatiya.Kung ako, hindi ko malilimutan ang aking mahal sa buhay, at hindi ako gagamit ng karahasan laban sa kanila.Si Justin ay labis na naantig sa mga salita ni Jasmine.Si Jasmine ay bata, maganda, at napaka inosente