Ang aking boyfriend, si Kevin Woods, ay isang forensic na doktor. Samantala, na kidnap ako ng dating convict na tinulungan niya sa pagkakakulong noon.Siya at ang kanyang mga kasabwat ay nilagyan ng bomba sa akin.Galit na tinitigan ako ng kidnapper. "Girlfriend ka ni Kevin, tama? Sabihin mo sa kanya na dalhin ang kanyang sarili dito ngayon din!"Napilitan akong tawagan si Kevin. Para siyang naiinip ng sumagot. "Sabi ko sayo wag mo akong tatawagan kapag nagtatrabaho ako eh! Nakakainis ka!"Nagmamadaling paliwanag ko, "Kevin, na kidnap ako! Sinusubukan nila na maghiganti sayo! Huwag kang pumunta para iligtas ako—"Bago ko matapos ang aking pangungusap, inagaw ng kidnaper ang phone.Malinaw na naanod ang boses ni Kevin mula sa loudspeaker. "Michelle, baliw ka ba? Sabi ko sayo nasa trabaho ako! Ang lakas ng loob mo na magbiro sa mga ganitong bagay!”"Alam mo bang tatlong araw ng nastuck sa puno ang pusa ni Vi? Kung hindi ko ito iligtas, mamamatay ito! At para isipin na nakaisip ka
Nagkalat ang mga piraso ng katawan ko sa lupa. Sa katunayan, hindi masasabi ng isa kung ano ang itsura ko ngayon.Lumitaw ang aking kaluluwa sa kalagitnaan ng hangin. Nakatitig lang ako sa katawan ko mula sa itaas.Hindi ako nakaramdam ng lungkot lalo na. Para sa akin, ang kamatayan ay isang pagtakas.Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakalutang. Ayun, hanggang sa dumating si Kevin sa eksena.Sumunod siya sa likod ng isang grupo ng mga pulis. Siya ang pangunahing namamahala sa pagkuha ng mga larawan ng eksena at pag record ng mga detalye pati na rin ang pakikipag usap sa kanyang mga kasamahan.Sinabi ng isa sa mga opisyal ng pulisya, "Natuklasan namin ang ilang pulbura sa pinangyarihan. Marahil ay may gumawa ng bombang ito sa pamamagitan ng kamay. Ang sitwasyon ay, ang pagkakakilanlan ng biktima ay nananatiling hindi alam sa ngayon."Nakasimangot si Kevin habang nakatingin sa katawan ko.Nararamdaman ko ang kaba na nagsisimula nang bumaon. Sa hindi malamang dahilan, nagkar
Di nagtagal, lumabas ang resulta ng autopsy."Ang biktima ay mga 26 taong gulang. Ang kidnapper ay tila napopoot sa kanyang lakas ng loob, dahil pinahirapan siya nang husto noong siya ay nabubuhay pa. Sa huli, namatay siya dahil sa pagsabog."Higit sa lahat, ang biktima ay natagpuang dalawang buwang buntis sa oras ng kanyang kamatayan."Natahimik ang lahat ng marinig ang ulat ni Kevin.Pagpapahirap. Kamatayan sa pamamagitan ng pagsabog. Dalawang buhay ang nawala.Ang bawat salita at parirala ay tila nakakatakot kapag pinagsama sama.Nagulat ako ng marinig ko ang report ni Kevin. Pagkatapos, tumingin ako sa tiyan ko na hindi makapaniwala.Ako ay... buntis?Napakaliit pa ng fetus... Ni hindi ko alam ang pagkakaroon nito, ngunit napilitan itong umalis sa mundong ito...Nagsimulang tumulo ang mga luha sa aking pisngi. Samantala, napabuntong hininga na lang si Kevin."Ang kawawang biktima na iyon... Sana ay malutas ninyo ang kasong ito sa lalong madaling panahon para sa paghahanap
Natigilan ako, naramdaman ko na naman ang pagpatak ng mga luha ko.Nagsisi ako, Mom, Dad. Masusuklian ko lang ang mga nagawa mo para sa akin sa ibang buhay.Ilang gabi ng sunod sunod na puyat si Kevin, kaya nagluluto siya sa inis sa sandaling iyon."Dahil nawala na ang anak mo, hindi ba dapat ikaw na lang ang naghahanap sa kanya? Ano ang silbi ng paghahanap mo sa akin? Nasa kalagitnaan ako ng pagharap sa isang case ngayon!"Sabik na sabik ang tatay ko para pansinin ang naiinip na tono ni Kevin. "Diba forensic doctor ka? Gusto kong gumawa ng police report! Bilisan mo at hanapin mo si Mich! Nawawala na talaga siya! Ilang araw na rin nung huli niyang sinagot ang mga tawag ko!"Lalong lumaki ang pagkainip ni Kevin. Naging mabagyo ang kanyang ekspresyon sa mga sandaling iyon."Ang iyong anak na babae ay nagpadala sa akin ng isang mensahe ng paalam bago mawala. Ang mga nawawalang tao ay hindi humihila ng stunt na ito. Siya ay nagtago lamang.”"Atsaka, forensic doctor ako, hindi pulis.
Mabilis na pumunta sina William at Kevin sa address ni Daniel matapos itong makuha. Ang address ay matatagpuan sa isang suburban area na matatagpuan sa lungsod.Ng makita ko ang lugar, nagsimula akong manginig dahil sa takot.Matapos akong kidnapin ni Daniel, ito ang unang lugar na dinala niya sa akin. Grabe ang torture ko dito.Sinubukan akong iluwa ni Daniel sa kinaroroonan ni Kevin, pero hindi ako tumanggi kahit anong mangyari. Sa huli, itinali niya sa akin ang bomba at dinala ako sa isang abandonadong bodega na matatagpuan sa mga suburb.Huminto si William sa tapat ng isang bahay. Sinipa niya ang pinto pagkatapos masigurong walang tao.Pumasok na rin ako sa bahay. Itinapon na ni Daniel ang ebidensya ng pagpapahirap sa akin, kaya walang makapagsasabi kung ano ang nangyari dito.Nagpaikot ikot si William sa bahay. Noon ko nakita ang isang butones na nakaipit sa sulok ng isang cabinet. Galing sa shirt ko ang butones na iyon.Kung makikita ni Kevin ang button, makukumpirma ng pu
Patuloy akong umiiyak sa buong oras.Sa sandaling iyon, nagsimula akong pagsisihan ang lahat. Pinagsisihan kong nakilala ko si Kevin at talagang pinagsisihan kong hinayaan kong mangyari ang lahat ng ito. Ang higit kong pinagsisihan ay ang katotohanang nakipag away ako sa aking dad bago ako mamatay.Napakaraming taon na kaming magkasintahan ni Kevin, pero tumanggi siyang pakasalan ako. Pinayuhan ako ng papa ko na makipaghiwalay kay Kevin. Dahil doon, inaway ko siya at si Mom.Hinding hindi ako sasaktan ng mga magulang ko. Ako ang nanakit sa sarili ko.Habang pinagmamasdan ko ang mga nakayukong anino ng mga magulang ko na umaalalay sa isa't isa habang naglalakad palayo sa amin, wala akong naramdaman kundi poot. Naiinis ako kina Kevin at Daniel, pero mas kinaiinisan ko ang sarili ko.Samantala, sinara na lang ni Kevin ang pinto. Saglit siyang nag isip, nagsalubong na ang kanyang mga kilay sa pagkakunot ng noo. Sa wakas, tinawag niya ako.Tulad ng karaniwan, hindi natuloy ang tawag.
Sa sandaling iyon, muling tumunog ang phone ni Kevin.Sinagot niya ang tawag, halatang tulala. "Hello?"Isang matinis na boses ng babae ang naanod mula sa kabilang linya. "Kev, iligtas mo ako! May kumidnap sa akin! Gusto ng kidnapper na pumunta ka ngayon din! Bilisan mo at iligtas mo ako! May bombang nakatali sa akin ngayon!"Boses ito ni Violet.Natigilan si Kevin noong una, ngunit agad siyang lumabas ng forensic laboratory. "Kailangan ko ng ilang tao para iligtas ang isang hostage kasama ko! Nagpakita si Daniel!"Ng marinig ni Violet ang utos ni Kevin ay mabilis niya itong binatukan. "Hindi! Hindi pwede! Kev, kailangan kang magpunta magisa! Sabi ng kidnapper na sasabog niya agad ang bomba ko kapag may kasama ka! Natatakot ako!"Sumakay si Kevin sa kanyang sasakyan at nagsimulang magmaneho patungo sa address na sinabi sa kanya ni Violet. Kasabay nito, sinundan ng pulis ang kanyang sasakyan mula sa malayo upang maiwasan ang anumang aksidente na mangyari.Umupo ako sa kotse ni Ke
Samantala, nanatiling walang pakialam si Kevin sa kalagayan ni Daniel. Parang hindi niya napansin ang kalagayan ng huli.Sa katunayan, wala siyang ibang gusto kundi ang bugbugin si Daniel hanggang mamatay.sigaw ulit ni Violet. "Kevin, five minutes na lang ang natitira sa timer! Iligtas mo muna ako!"Noon lang natanggal si Kevin sa mala-haze na ulirat. Sumugod siya at sinimulang alisin ang bomba.Umupo si Daniel na may hawak na controller. Bakas sa mukha niya ang may dugong ngiti. "Sabay tayong pumunta sa impyerno."Sa kabutihang palad, isang pulis ang sumugod sa bodega at binaril si Daniel sa kritikal na sandaling iyon, kaya agad siyang napatay. Ilang opisyal pa ang lumapit kina Violet at Kevin para tumulong sa proseso ng pag alis ng bomba.Bagama't naalis ang bomba, hindi tumigil sa pagbibilang ang timer. Sa sandaling makalaya si Violet mula sa bomba, tumakbo siya kaagad patungo sa exit dahil sa takot na mahuli siya sa pagsabog.Hinawakan naman agad ni Willian si Kevin. "Kevin
Ilang saglit na tinitigan ni Kevin ang phone niya bago tumayo habang hawak ang phone niya. Sa huli, pinili niyang pumunta sa washroom.Nakahinga ako ng maluwag. Malaya na ako kay Kevin kapag nalaman niya ang totoo diba?Ang washroom ng boutique ay bukas sa lahat ng kasarian, kaya kahit sino ay maaaring pumasok sa washroom anumang oras.Rinig na rinig namin ni Kevin si Violet na nagproklama ng malakas sa mayabang na tono, "Gusto ko lang na patayin ni Daniel para patayin si Michelle para mapasaya siya. Sino ang magaakala na si Michelle ay nakaka awa? Hindi siya kailanman minahal ni Kevin! Mahal niya pa din ako sa dulo ng araw! Kung kaya ako kinidnap muli ni Daniel."Pakiramdam ko na nasayang ang aking hininga sa paglarawan kung gaano minahal ni Kevin si Michelle kay Daniel noon. Nakakahiya."Ng marinig ang paliwanag ni Violet, tumalikod si Kevin at bumalik sa wedding boutique.Sa parehong oras, nabigla ako ng malaman kong hindi ko na pala kayang sundan si Kevin. Sa halip, nakadena
Makalipas ang isang taon, puspusan na ang paghahanda para sa kasal nina Kevin at Violet. Upang maging mas tumpak, si Violet lamang ang abala sa kanyang sarili sa paghahanda sa kasal.Si Kevin naman, sa kabilang banda, ay tinapon ang sarili sa pagresolba sa mga kaso. Ginugol niya ang bawat sandali ng paggising sa istasyon ng pulisya.Nagsisimula ng mag alala si William ng makita niya kung gaano katagal nagtrabaho si Kevin. Gusto niyang sabihin kay Kevin na magpahinga, ngunit umiling lang ang huli. Nagpatuloy siya sa pagtatrabaho sa mga bangkay at ginugol ang lahat ng kanyang oras sa laboratoryo ng forensic.Paulit ulit kong sinusundan si Kevin sa nakalipas na taon o higit pa. Dahil dito, naging saksi ako sa paraan ng pagpapanggap ni Kevin na normal sa araw at iniiyakan ako habang hawak ang litrato ko sa gabi. Paulit ulit siyang nagsalit salit sa pagtatapat ng kanyang pagmamahal at paghingi ng tawad sa akin.Pero wala akong reaksyon sa mga sinabi niya. Hindi ko man lang siya kinasusu
Samantala, nanatiling walang pakialam si Kevin sa kalagayan ni Daniel. Parang hindi niya napansin ang kalagayan ng huli.Sa katunayan, wala siyang ibang gusto kundi ang bugbugin si Daniel hanggang mamatay.sigaw ulit ni Violet. "Kevin, five minutes na lang ang natitira sa timer! Iligtas mo muna ako!"Noon lang natanggal si Kevin sa mala-haze na ulirat. Sumugod siya at sinimulang alisin ang bomba.Umupo si Daniel na may hawak na controller. Bakas sa mukha niya ang may dugong ngiti. "Sabay tayong pumunta sa impyerno."Sa kabutihang palad, isang pulis ang sumugod sa bodega at binaril si Daniel sa kritikal na sandaling iyon, kaya agad siyang napatay. Ilang opisyal pa ang lumapit kina Violet at Kevin para tumulong sa proseso ng pag alis ng bomba.Bagama't naalis ang bomba, hindi tumigil sa pagbibilang ang timer. Sa sandaling makalaya si Violet mula sa bomba, tumakbo siya kaagad patungo sa exit dahil sa takot na mahuli siya sa pagsabog.Hinawakan naman agad ni Willian si Kevin. "Kevin
Sa sandaling iyon, muling tumunog ang phone ni Kevin.Sinagot niya ang tawag, halatang tulala. "Hello?"Isang matinis na boses ng babae ang naanod mula sa kabilang linya. "Kev, iligtas mo ako! May kumidnap sa akin! Gusto ng kidnapper na pumunta ka ngayon din! Bilisan mo at iligtas mo ako! May bombang nakatali sa akin ngayon!"Boses ito ni Violet.Natigilan si Kevin noong una, ngunit agad siyang lumabas ng forensic laboratory. "Kailangan ko ng ilang tao para iligtas ang isang hostage kasama ko! Nagpakita si Daniel!"Ng marinig ni Violet ang utos ni Kevin ay mabilis niya itong binatukan. "Hindi! Hindi pwede! Kev, kailangan kang magpunta magisa! Sabi ng kidnapper na sasabog niya agad ang bomba ko kapag may kasama ka! Natatakot ako!"Sumakay si Kevin sa kanyang sasakyan at nagsimulang magmaneho patungo sa address na sinabi sa kanya ni Violet. Kasabay nito, sinundan ng pulis ang kanyang sasakyan mula sa malayo upang maiwasan ang anumang aksidente na mangyari.Umupo ako sa kotse ni Ke
Patuloy akong umiiyak sa buong oras.Sa sandaling iyon, nagsimula akong pagsisihan ang lahat. Pinagsisihan kong nakilala ko si Kevin at talagang pinagsisihan kong hinayaan kong mangyari ang lahat ng ito. Ang higit kong pinagsisihan ay ang katotohanang nakipag away ako sa aking dad bago ako mamatay.Napakaraming taon na kaming magkasintahan ni Kevin, pero tumanggi siyang pakasalan ako. Pinayuhan ako ng papa ko na makipaghiwalay kay Kevin. Dahil doon, inaway ko siya at si Mom.Hinding hindi ako sasaktan ng mga magulang ko. Ako ang nanakit sa sarili ko.Habang pinagmamasdan ko ang mga nakayukong anino ng mga magulang ko na umaalalay sa isa't isa habang naglalakad palayo sa amin, wala akong naramdaman kundi poot. Naiinis ako kina Kevin at Daniel, pero mas kinaiinisan ko ang sarili ko.Samantala, sinara na lang ni Kevin ang pinto. Saglit siyang nag isip, nagsalubong na ang kanyang mga kilay sa pagkakunot ng noo. Sa wakas, tinawag niya ako.Tulad ng karaniwan, hindi natuloy ang tawag.
Mabilis na pumunta sina William at Kevin sa address ni Daniel matapos itong makuha. Ang address ay matatagpuan sa isang suburban area na matatagpuan sa lungsod.Ng makita ko ang lugar, nagsimula akong manginig dahil sa takot.Matapos akong kidnapin ni Daniel, ito ang unang lugar na dinala niya sa akin. Grabe ang torture ko dito.Sinubukan akong iluwa ni Daniel sa kinaroroonan ni Kevin, pero hindi ako tumanggi kahit anong mangyari. Sa huli, itinali niya sa akin ang bomba at dinala ako sa isang abandonadong bodega na matatagpuan sa mga suburb.Huminto si William sa tapat ng isang bahay. Sinipa niya ang pinto pagkatapos masigurong walang tao.Pumasok na rin ako sa bahay. Itinapon na ni Daniel ang ebidensya ng pagpapahirap sa akin, kaya walang makapagsasabi kung ano ang nangyari dito.Nagpaikot ikot si William sa bahay. Noon ko nakita ang isang butones na nakaipit sa sulok ng isang cabinet. Galing sa shirt ko ang butones na iyon.Kung makikita ni Kevin ang button, makukumpirma ng pu
Natigilan ako, naramdaman ko na naman ang pagpatak ng mga luha ko.Nagsisi ako, Mom, Dad. Masusuklian ko lang ang mga nagawa mo para sa akin sa ibang buhay.Ilang gabi ng sunod sunod na puyat si Kevin, kaya nagluluto siya sa inis sa sandaling iyon."Dahil nawala na ang anak mo, hindi ba dapat ikaw na lang ang naghahanap sa kanya? Ano ang silbi ng paghahanap mo sa akin? Nasa kalagitnaan ako ng pagharap sa isang case ngayon!"Sabik na sabik ang tatay ko para pansinin ang naiinip na tono ni Kevin. "Diba forensic doctor ka? Gusto kong gumawa ng police report! Bilisan mo at hanapin mo si Mich! Nawawala na talaga siya! Ilang araw na rin nung huli niyang sinagot ang mga tawag ko!"Lalong lumaki ang pagkainip ni Kevin. Naging mabagyo ang kanyang ekspresyon sa mga sandaling iyon."Ang iyong anak na babae ay nagpadala sa akin ng isang mensahe ng paalam bago mawala. Ang mga nawawalang tao ay hindi humihila ng stunt na ito. Siya ay nagtago lamang.”"Atsaka, forensic doctor ako, hindi pulis.
Di nagtagal, lumabas ang resulta ng autopsy."Ang biktima ay mga 26 taong gulang. Ang kidnapper ay tila napopoot sa kanyang lakas ng loob, dahil pinahirapan siya nang husto noong siya ay nabubuhay pa. Sa huli, namatay siya dahil sa pagsabog."Higit sa lahat, ang biktima ay natagpuang dalawang buwang buntis sa oras ng kanyang kamatayan."Natahimik ang lahat ng marinig ang ulat ni Kevin.Pagpapahirap. Kamatayan sa pamamagitan ng pagsabog. Dalawang buhay ang nawala.Ang bawat salita at parirala ay tila nakakatakot kapag pinagsama sama.Nagulat ako ng marinig ko ang report ni Kevin. Pagkatapos, tumingin ako sa tiyan ko na hindi makapaniwala.Ako ay... buntis?Napakaliit pa ng fetus... Ni hindi ko alam ang pagkakaroon nito, ngunit napilitan itong umalis sa mundong ito...Nagsimulang tumulo ang mga luha sa aking pisngi. Samantala, napabuntong hininga na lang si Kevin."Ang kawawang biktima na iyon... Sana ay malutas ninyo ang kasong ito sa lalong madaling panahon para sa paghahanap
Nagkalat ang mga piraso ng katawan ko sa lupa. Sa katunayan, hindi masasabi ng isa kung ano ang itsura ko ngayon.Lumitaw ang aking kaluluwa sa kalagitnaan ng hangin. Nakatitig lang ako sa katawan ko mula sa itaas.Hindi ako nakaramdam ng lungkot lalo na. Para sa akin, ang kamatayan ay isang pagtakas.Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakalutang. Ayun, hanggang sa dumating si Kevin sa eksena.Sumunod siya sa likod ng isang grupo ng mga pulis. Siya ang pangunahing namamahala sa pagkuha ng mga larawan ng eksena at pag record ng mga detalye pati na rin ang pakikipag usap sa kanyang mga kasamahan.Sinabi ng isa sa mga opisyal ng pulisya, "Natuklasan namin ang ilang pulbura sa pinangyarihan. Marahil ay may gumawa ng bombang ito sa pamamagitan ng kamay. Ang sitwasyon ay, ang pagkakakilanlan ng biktima ay nananatiling hindi alam sa ngayon."Nakasimangot si Kevin habang nakatingin sa katawan ko.Nararamdaman ko ang kaba na nagsisimula nang bumaon. Sa hindi malamang dahilan, nagkar