Mag-log inShare
CHAPTER FORTY-ONE: Her identity
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56HINDI pa ako nahalikan nang ganito ka-intense at ang mga halik niya ay napakasarap sa pakiramdam. Para akong nilulutong sa alapaap kahit pa kailangan ko pang tumingkayad dahil inabot lang hanggang ilong niya ang height ko. Masyado siyang matangkad na dapat nga siyang maging model.
Kung humalik siya ay parang lalaki. Hindi magaan kung hindi marahas, maalab at nakatutukso nga. Malambot, mabango at masarap. Ito ang unang pagkakataong may humalik sa akin ng ganoon. Mabilis at masidhi pero hindi sa lalaki kundi sa babae. Isang babae na hindi ko akalaing nahalikan ako ng ganoon.
Ibinaba na nito ang dalawang braso ko at dumako ang kamay sa baywang ko saka ako hinila palapit sa kanya.
“Nagustuhan mo ba ang klase ng halik ko, Karina?” tanong niya sa akin na nangungusap ang mga mata.
Nagustuhan ko nga na parang ayaw ko nang tumigil. May parte sa pagkatao ko na gusto kong magpasakop sa kanya sa hindi ko malamang dahilan.
Napatango ako na parang ro
Kaugnay na kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FORTY-TWO: Unforgettable experience
ALAM kong mali ang nangyayari ngunit bakit ito ang pinakamasarap na mali at magandang nangyayari sa buhay ko ngayon?Umiling ako bilang tugon sa tanong niya. Hindi. Ayaw ko siyang tumigil. Ngayon na lang ulit ako nakatikim ng ganito. Ngayon na lang. At malapit na ako sa rurok. Sumasakit na rin ang puson ko na gusto ko ng magpatuloy pa siya.Nang bumaba ang ulo ni Celes sa pagitan ng dalawa kong hita ay itinulak niya ang mga iyon upang maghiwalay.Bumaba ang labi nito sa gitna ng aking hiwa at lalo akong parang u.lol na napaungol nang hawiin ng dila nito pataas-baba ang pusakal ko. Panay na ang halinghing ko sa sobrang sarap at mas lalo pa ngang lumakas ang pag-ungol ko.Hindi ko na alam kung saan ipupwesto o ihihinto ang pagliko ng ulo ko na parang maaalis iyon sa pagkakakabit sa leeg ko. Sobrang sarap na parang gusto ko ng kalimutan lahat ng mga masasamang alaala at ito lang ang nais kong maalala sa sandaling ito."Ah.. Ah.. Syet..Ugh. Wag kang..t
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FORTY-THREE: My tasty breakfast
CELESTINE RAINE ALCAZAR’S Point Of ViewI DON’T know how many time we did it and I make her happy. Kita ko pa nga ang bawat ngiti sa mga labi niya at ang sarap ng pag-ungol niya sa aking tainga. Gustong tumalon ng puso ko tuwing naririnig ko siyang umuungol o pinipigilan niya ako kahit na alam kong sarap na sarap siya.Nasa tabi ko nga siya at dito na siya nakatulog sa kwarto. Nakaunan siya kanina sa braso ko. Inalis ko rin nang dahan-dahan nang mangawit na ako. Pareho kaming walang kahit anong damit sa ilalim ng kumot at tulog na tulog pa siya dahil sa pagod sa ginawa namin.May naglaro na namang ideya sa utak ko. Magigising kaya siya sa gagawin ko. Thanks to Bellevera at napakarami niyang itinuro sa akin na puwede naming mai-apply sa isa’t-isa. I felt like I don’t want to lose her. Handa kong ibigay sa kanya ang lahat ng yaman ko, ayaw ko lang na iwan niya ako.Dahan-dahan kong inabot ang strap on underwear na ma
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FORTY-FOUR: Disturbing call
KARINA’S EYES were shining in amusement when we arrived in the hospital. Naoperahan na ang kanyang ina at medyo na-late kami ng dating dahil nagpunta pa kami kay Ms. Roa para hingin ang approval nito na si Karina na ang magiging personal assistant ko. Hindi naman nagdalawang-isip pa si Ms. Roa nang sabihin ko ang dahilan. I told to Ms. Roa that Karina will be needed a job for her mom’s medical operation. Mabilis ngang pumayag si Ms. Roa nang malaman nitong may tinutulungan akong ibang tao. Wala naman kasing kaso sa kanya kung tumulong ako sa iba. Nabayaran ko na rin nga ang gastusin para sa pagpapaopera ng ina ni Karina. Hindi na raw siya hihingi ng malaking halaga. Ang mahalaga lamang sa kanya ay maoperahan at tuluyang gumaling ang kanyang ina. Nasa labas nga kami ng kwarto ng kanyang ina at hindi pa raw kami makapapasok sa loob, ayon sa doktor. Her mom need to monitor while she was sleeping. “Maraming salamat sa tulong mo, Celes.” Umiling ak
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FORTY-FIVE: His annoyance
I WAS about to start the car’s engine when a car suddenly pop up in the front.Binuhay ko na rin ang makina para businahan ang may-ari ng sasakyan. Ngunit mukhang nag-e-enjoy siya sa pananatili at pagharang sa tapat ng sasakyan namin.“S-Sorry kung nakikialam ako,” mahinang sabi ni Karina sa akin.“It’s okay. Huwag mo na lang ulitin.” Mas focused ako sa sasakyang nasa harapan ko. Huwag naman sanang si Bellevea ang nasa harapan ko ngayon. Para siyang bangko, he can always find ways. Kahit pa anong gawing kong takbo at tago ay palagi niya akong natatagpuan.“Ano ba iyan? Bakit naman iniharang niya ang kanyang sasakyan?” Pinigilan ko ang braso ni Karina nang akmang bababain niya ang sasakyang iyon para siguro sitahin.“No. Dito ka lang. Ako na ang bababa.”Isang malakas na busina ang muli kong ginawa para bigyan siya ng isa pang warning.Bumaba na ako para puntahan ang sasakyan.
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FORTY-SIX: A confession
“I’M THIRSTY. Mind if you get me some water?” Halata sa mukha niya ang pagkadisgusto lalo na nang huminto ang sasakyan sa tapat ng isang convenience store. “Don’t you dare run away from me. I am warning you.” Those are Bellevera’s words, trying his everything to get him followed. As if. Hindi siya ang lalaking magpapasunod sa akin. Mas gusto ko ang sinusunod ako at hindi iyong ako ang sumusunod. Not anymore. Pinatay niya ang makina ng sasakyan. “Don’t play wiser than me, Celestine. Hinding-hindi ka mananalo.” “I know. Hindi naman ako nakikipaglaro sa katulad mo.” Bahagya pa akong napasinghap nang abutin niya ang leeg ko at halikan ang mga labi ko na parang isang asawang nagpapaalam. Napatitig na lang ako sa likuran niya hanggang tuluyan siyang makalabas ng loob ng sasakyan. Nang tuluyang makalabas ng sasakyan si Bellevera ay sinamantala ko nang hindi naka-lock ang pinto ng sasakyan niya bago pa niya mapindot ang lock butt
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FORTY-SEVEN: Drowning in your love
PARANG may atomic bomb na sumabog sa tainga ko at nagpabingi sa akin. Ilang beses ko pang inulit sa isipan ko ang sinabi niya para lang mag-sink in ang lahat. Napakarami niyang ginawang hindi maganda. Then, he would tell me in front of my face that he loves me. He’s not worth of loving.“Sinungaling ka! Why would I believe in your lies?” Dahil kung talagang mahal ako ni Bellevera, he would never let me suffer at hahayaan niya akong sundin kung ano ang gusto ko. He should let me happy.Pinukpok ko ang kanyang dibdib nang ilang beses at tinanggap lamang niya iyon na parang sinasabi niyang katotohanan ang mga sinabi niya sa akin.“I tried my best, Celestine. But every time I open my eyes, I can’t believe I am falling hard. Hindi ko rin mapaniwalaan ang sarili ko na hindi na lang pala kita gusto.”Bahagyang umangat ang sulok ng labi ko para ngumisi. “Gusto kong matawa sa sinasabi mo, Bellevera. I am so desperate to ha
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FORTY-EIGHT: The care I need
NAG-AALALANG mukha ni Karina ang bumungad sa akin. Napabangon ako at ramdam ko nga ang lamig sa buo kong katawan.“Sandali. Ikukuha kita ng tuwalya.”Napayakap ako sa katawan ko at nanginginig na nga ang mga kamay ko dahil sa lamig. Hindi ko nga yata namalayang nahulog ako sa pool dahil inilapit ko ang bench na kinalalagyan ko. Nakatulog ako at ang akala kong panaginip ay nagdala na pala sa akin sa kapahamakan.“Hetong tuwalya.” Sabay abot at pinalibot niya sa likuran ko. The towel hugs me and gives me comfort but it didn’t soothe the freez I felt. “Halika, pumasok tayo sa loob.” Inalalayan niya akong tumayo papasok sa loob ng bahay.Pinadiretso ako ni Karina sa banyo at siya na rin mismo ang naghubad ng mga suot kong tumutulo pa.“Napakalamig sa labas. Bakit mo naman naisip na matulog doon? Mabuti na lang talaga at nakita kita. Baka hindi na kita abutan kung sakaling hindi ako dumating,” sunod-
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FORTY-NINE: One of greatest desire
NAKAHUPA rin si Karina at namumungay pa rin ang mga mata na lumapit sa kama. She’s still teasing me. I have no option but to let her have her tremendous orga.sm that lead to convulsion. “You want more?” I asked. Hindi nakasagot si Karina matapos ang ginawa kong pagkain sa peals niya. S******p at sininot ko lahat ng takas, making sure that nothing will be left. Gustong-gusto raw niya kapag kinakain ko siya nang ganoon. Napapasigaw siya at sinisigaw niya nang malakas ang pangalan ko. Gustong-gusto ko rin naman kung paano siya umungol at makiliti sa ginagawa ko na halos ilang beses siyang mangisay dahil sa sobrang sarap. It felt paradise. Kahit na pinakikinggan ko lang at pinanonood siya. I felt alive and the joy always running into my veins. “That’s for today. Magpahinga ka na muna.” “Sabay.. haah.. tayong.. haah.. maligo,” sabi pa niya habang pinipilit buuhin ang sentence habang pinapantay ang paghinga. “Just take a rest.” Iniyakap ni K
Pinakabagong kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-FOUR: Rescue Mission Failed
=DISCLAIMER=©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law.Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POVHalos mapatalon ako sa gulat sa nagsalita sa harapan ko.“Tinatanong kita kung bakit ka narito?” ulit ng babaeng nakasuot ng hospital gown.“Anyway, kalimutan mo na. Sige na, lumabas ka na at need na ni Ms. Celestine ang gamot niya.”Para akong nabuhayan ng loob nang marinig ang pangalan ni Ms. Celes.Tumango lang ako sa sinabi ng doktor na babae at agad na ring lumabas. Mukhang hindi naman ni
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-THREE: The Acquired Help
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL Dane All rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library. *************** CELESTINE ALACAZAR Point Of View HINDI ko ginalaw ang pagkaing inilatag sa akin ng nurse. Palaging iyon na lang ang nilalatag nila. Walang lasa at pare-parehas na pagkain. Hindi rin maganda ang trato nila sa akin. Like I was a big trash. Maybe it was Bellevera's idea. Siya lang naman ang tanging taong gusto akong pahirapan. Hindi na siya naawa, kung sa bagay, wala naman talaga siyang awa.Hindi ko n
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-TWO: The escaping plan
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POV NAPAKAMOT ako ng ulo sa mga pinagsasasabi sa akin ni Barbie. Oo, kami na lang ngayong dalawa ni Barbs ang nagpaplano. Mukhang hindi talaga namin mahihikayat si Karina. Samantalang, siya naman ang umpisa nang lahat ng mga ito. Kung hindi lang sana niya sinaktan si Miss Celestine, baka ngayon ay may sarili at masayang buhay na ngayon si Miss.Puno na ng tinta ng ballpen na hawak ni Barbie ang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-ONE: Steamy time
ANNE’S POV “ARE YOU sure, we are going to leave her?” tanong sa akin ni Barbs. “Yeah. Nang makapag-isip siya nang maayos.” “I felt hindi natin siya mapapapayag. Nabubulagan siya sa tinutukoy niyang pagmamahal. Oh yeah, love really kill us.” “Tama. Pero, hindi naman natin siya mapipilit. Halata namang nagmahal lang siya nang todo.” Alam ko namang mahirap magmahal lalo na kung sa kumplikadong sitwasyon. Oo, hindi ako magaling manghula ng feelings pero magaling akong umunawa mapa-sitwasyon man o tao pa iyan. “Babe… Nasaan na iyong ‘you want me’?” Napatingin ako sa kanya sa loob ng sasakyan. Bukas ang ilaw ng sasakyan namin dahil nag-uusap lang din kami ni Barbs. “Babe…” “Yes, Babe?” “I’m hot.” Sinasabi ko na nga ba. Sa aming dalawa ni Barbs siya talaga itong malandi. Echos ko lang naman iyong kanina, pinapainggit ko lang at inaasar si Karina para maisip niyang may iba pang puwedeng magmahal sa kanya nang totoo kapag ni-let go niya si Mister Bellevera. Bahagya akong nagitla nang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY: The truth beyond lies
KARINA’S POV “TANTANAN n’yo na nga ako at pakawalan dito!” naiinis na sigaw ko sa kanila. Hindi ko maintindihan kung anong trip nila at kinuha ako o mas tamang sabihing dinukot. Hindi naman ako mayaman para ipatubos nila ako sa pamilya ko. “Hindi ka ba kinakabahan kung totoong nakapatay nga si Mister Bellevera?” tanong ng dating nurse ni Celes. “Wala akong pakialam sa nakaraan niya!” pagtatanggol ko kay Zeke na pinandidilatan sila ng mga mata. Sa tagal naming nagkasama ay tiyak na tiyak kong kilalang-kilala ko na siya. Hindi lang sa kama kami nagsama. Pati lansa ng t***d niya ay alam ko, kahit amoy ng utot niya. “Paano kung involved sa iyo ang taong napatay ni Mister Bellevera? Paano mo tatanggapin ang lahat or tatanggapin mo pa rin ba siya?” Bigla akong natahimik at bigla akong nanlamig. Ang mga kamay ko ay nanlalamig at tinatahip ng kaba ang dibdib ko sa hindi ko maintindihang dahilan. Nanginginig ang mga kamay kong nakagapos. Sa pagkakatanong niya ay mukha siyang seryoso. Mukh
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-NINE: More than what she believes
KARINA’S POVBUMILIS ang pintig ng puso ko habang sinusundan patungo sa kung saan si Zeke. Hindi niya sinabi sa akin na aalis siya ngayon. Inabangan ko siya sa opisina at narinig ko sa sekretarya niya na may flight siya ngayong umaga. Kaya agad akong dumiretso sa condo unit at saktong nakita ko naman siyang palabas na ng building. Agad akong nag-book ng malapit na sasakyan.Abot-abot ang kabang nararamdaman ko habang nakaupo sa likuran ng driver’s seat. “Kuya, bilisan mo naman ang pagda-drive, Baka mawala ‘yong sasakyan,” sabi ko pa sa na-book kong driver.Napakakupad niyang mag-driver. Para na nga akong tumatalong sa kinauupuan ko at hindi na ako mapakali, pakiramdam na sana ako na lang ang nag-drive para maabutan ang sasakyan ni Zeke.“Ma’am, hindi po ako puwedeng mag-beating the red light. Baka mahuli, mahal pa naman kapag nagpatubos ng lisensiya.” Ang dami niyang kuda. Ang gusto ko ang masusunod dahil ako ang pasahero.“Kapag ako ba nanganak sa sasakyan mo, pananagutan mo?” panana
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-EIGHT: Make you mine
-KARINA TUMABAGA Point Of View-AKALA siguro niya ay matatakasan niya ako sa pagkakataong ito. Nakaabang ako sa reception area at nakita kong puminta sa mukha niya ang pagkagulat nang makita akong nasa lobby ng floor ng office niya.Sinipat niya ng tingin ang kamay kong humihimas paibaba at paitaas sa tiyan ko at pinahahalata kong lumalaki na iyon.Mas lalong dumilim ang anyo niya nang mapadpad sa tiyan ko ang kanyang tingin. Kunot ang noong lumakad siya ng ilang hakbang lamang papunta sa akin. Paasik niyang hinila ang braso ko para itayo ako mula sa sofa na kinauupuan ko.“Aray, masakit ah,” reklamo ko sa mahigpit niyang paghawak sa braso ko.Tiim-bagang siyang nagtanong. “What the hell you are doing here, Karina? Sinong may sabi sa iyong puntahan mo ako rito?” Agad pa nga siyang napatingin sa paligid, matiyak lang na walang ibang nakapapansin sa presensiya ko.Ang assistant lang naman niya ang mabait na pumapayag na pumunta ako rito kahit pa alam kong tinatakot ko ito o sinusuhulan.
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SEVEN: Failure to escape
-CELESTINE-IT’S BEEN almost a week since I am locked here. Wala na akong ibang magawa kung paanong tumakas. Oo, halos isang linggo na ang nakalilipas at hindi ko na alam ang gagawin ko rito sa loob. Para na akong mababaliw talaga. Para akong matutuluyan sa pagkabaliw.“Ito na ang pagkain mo,” sabi ng babaeng nurse na inilapag lang sa sahig ang pagkain ko.Kailangan kong gumawa ng hakbang para makatakas muli.Nilapitan ko ang babae at agad siyang inambahan na parang isang nasisiraan ng bait.“Bitiwan mo nga akong baliw ka!”Napadagan ako sa kanya habang nakaamba ang braso sa kanyang leeg. Napahiga siya sa ginawa ko at dahil nakuha ko ang atensyon niya. Agad kong kinuha ang susi sa kanyang bulsa nang hindi niya napapansin.Bahala na rin kung mapansin niya. The more important thing right now is I got the key. Ilang araw lang naman ang hinihintay ko para sa plano ko. I set all the plan and there is no turning back.Agad siyang tumayo at pinagpaggan ang sarili na parang diring-diri sa gin
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SIX: A friend in need
-CELESTINE- “BALIW? Bata pa ako eh.” I knew it. Isip-bata lang talaga siya pero normal siya. She’s not mentally ill. Pero bakit pinasok siya rito? And what is her age right now? Nabanlawan ko na rin siya nang maayos at kinuha ko na ang towel na nakasampay para ibalot sa katawan niya. Nang bigla niya akong kayapin. Naramdaman ko agad ang isa niyang kamay na nakapisil sa kaliwa kong dibdib. “Ang laki… Puwede po bang tikman?” inosenteng tanong pa niya sa akin habang nakatingin diretso sa dalawa kong dibdib. I am not sure what is wrong with this girl but I am sure there is something wrong with her. Hindi ako nakatanggi nang hilahin niya pataas ang suot kong long hospital gown at lumadlad sa harapan niya ang naglalakihan kong dibdib na halos lumabas na rin sa sarili kong bra. “Wow! Ang laki… hihihih… Gusto ko ‘to. Masarap siguro ‘to” Itinaas lang niya ang bra ko at hinayaan ko siyang hawak-hawakan iyon at maging ako ay nagulat nang bigla niyang kainin ang isa. Napasandal ako sa pad
