Mag-log inShare
CHAPTER FORTY-NINE: One of greatest desire
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56NAKAHUPA rin si Karina at namumungay pa rin ang mga mata na lumapit sa kama. She’s still teasing me. I have no option but to let her have her tremendous orga.sm that lead to convulsion.
“You want more?” I asked.
Hindi nakasagot si Karina matapos ang ginawa kong pagkain sa peals niya. S******p at sininot ko lahat ng takas, making sure that nothing will be left. Gustong-gusto raw niya kapag kinakain ko siya nang ganoon. Napapasigaw siya at sinisigaw niya nang malakas ang pangalan ko. Gustong-gusto ko rin naman kung paano siya umungol at makiliti sa ginagawa ko na halos ilang beses siyang mangisay dahil sa sobrang sarap. It felt paradise. Kahit na pinakikinggan ko lang at pinanonood siya. I felt alive and the joy always running into my veins.
“That’s for today. Magpahinga ka na muna.”
“Sabay.. haah.. tayong.. haah.. maligo,” sabi pa niya habang pinipilit buuhin ang sentence habang pinapantay ang paghinga.
“Just take a rest.”
Iniyakap ni K
JL DaneHey guys! Happy new yeat. I hope I will start the year right. Might have a daily update na by January 1. Salamat sa patuloy na suporta. :)
Kaugnay na kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FIFTY: A surprise visit
MULI akong pumirma ng kontrata for a campaign advertisement and I have no choice but to be with Mister Gatchalian, the running mayor of the city. He’s not clingy when I am with the other staff, but if we’ll have time alone with each other, I can see how his eyes are full of lust. Sa paraan pa lamang ng kanyang pagtingin sa akin ay alam ko nang mayroon din siyang masamang intensyon sa akin. He’s around forty but looks young. Maalaga siya sa katawan at may hitsura din na kahit sinong babaeng napapatitig sa kanya ay nagkakandarapa na rin. Madalas ko na ngang napapansin ang pasimpleng pagsangga niya sa gilid ng d****b ko para lang tsansingan ako. Isinawalang bahala ko na lang dahil ayaw ko namang mawalan akaagad ng trabaho dahil lang may napapansin akong mali. Pinili ko ring hindi na lamang kasama ngayon si Karina. She’s with her mom and she introduce me to her mother as a friend. Hindi ko alam kung bakit parang nagbo-boomerang ang lahat sa akin dahil ginawa ko i
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FIFTY-ONE: Sense of Foreboding
KUMAKABOG pa rin ang dibdib ko hanggang ngayon. Napayakap ako nang mahigpit kay Karina. I wish she will never accept whatever Bellevera’s trick under his sleeves. I know how cunning he is. And he will do everything just to ruin my happiness. Hindi siya magiging masaya kung maligaya ako.Nakaalis na siya ngunit panay pa rin ang pintig ng puso ko dahil sa labis na kaba. Kung puwede lamang na huwag na siyang bumalik ay magiging masaya na sana ang lahat.“May masakit ba sa iyo?” tanong sa akin ni Karina pagkabalik niya matapos i-lock ang gate at pintuan. “Nakasara na lahat. Huwag ka ng mag-alala.”Inalalayan pa niya akong makaupo at iniwan muna ako sa sala nang bumalik ay may tangan na siyang baso ng tubig. Ibinigay niya iyon sa akin at tinanggap ko naman para inumin. “Please, stay with me. Huwag na huwag kang magpapadala sa kanya.”“Oo naman. Nasa tabi mo lang ako anuman ang mangyari. Kaya huwag ka ng mag-alala
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FIFTY-TWO: A Wildest dream
KARINA TUMBAGA’S Point Of ViewHININTAY kong makaalis na ang sasakyan ni Celes. Sa totoo lang ay hindi ko rin alam kung ano ang dapat maging sagot sa sinabi niya. Kung mahal na nga niya ako ay ibig sabihin ay nagtagumpay akong paibigin siya sa akin.Hindi ko naman akalaing ganoon siya kabilis na mauto. Ibig kong sabihin, masyado siyang mabilis magpapaniwala. At iyong Bellevera, makalaglag-panty! Ang bango pa. Sayang ang lahi kung inaayawan lang ni Celes. Napakaarte. Kung mayroon lang siguro akong ganoon kagandang katawan at tangkad ay baka sa akin nagkagusto si Bellevera. Ano nga kaya ang pangalan ni Mister Bellevera?Kung alam ko lang sa umpisa na may mabibihag ang kakaiba kong gandang ito ay hindi ko na sana pinasok ang magnakaw o mang-hold up. Hindi na rin masama. Kapalit man ang katawan ko ay wala namang mawawala sa akin. Si Celes ay babae pa rin at kailanman ay hindi niya ako mabubuntis. Pwera na lamang kung gusto niyang magbayad para
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FIFTY-THREE: backstabbing
“ANONG ginagawa mo rito? Hindi yata nasabi sa akin ni Miss Alcazar na rito ka mag-s-stay?”Tinikwasan ko ng kilay ang caretaker. Caretaker lang naman siya pero kung umasta ay akala mo siya ang may-ari ng bahay. Ngunit anong magagawa ko, baka magsumbong pa siya kay Celes.“Late ko na kasing nasabi sa kanya. Puwede mo naman siyang tawagan kung kailangan mo pang magpaalam.”Tumikhim ito at tinaasan ako ng kilay na parang sinasabing huwag ko siyang utusan. “Hindi na siguro kailangan. Sige, mag-enjoy ka na sa ginagawa mo. Kung si Miss Celes naman ang may utos ay wala na akong magagawa,” sabi nito na tumalikod na rin. “Ingatan mo na lang ang mga gamit dito.Napangisi ako sa sinabi niya. Anong akala niya, pasaway akong tao at puro gulo lang ang gagawin ko rito?Umangat ang kamay ko na aambahan siyang sapakin. Sarap niyang sapakin, sa totoo lang.Basta mag-e-enjoy ako rito habang wala si Celes.Tiniya
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FIFTY-FOUR: A dirty plan
KAHIT pa ipangalandakan niya kung ano ang malaking pinagkaiba namin ni Celes ay wala akong pakialam. Isa lang ang natitiyak ko, ang lalaking itinapon ni Celes ay may posibilidad na sa akin mapunta.Parehas kaming hinihingal nang maghiwalay na ang mga katawan naming dalawa. Humiga na siya sa tabi ko. Kasalukuyan na kaming nasa kama.“A-Anong gagawin ko kapag nalaman ito ni Celes?”Natawa ito sa sinabi ko. Ano bang nakatatawa?“Huwag ka ngang pa-victim. Ginusto natin ang nangyari. Hindi lang isa o dalawa. Paulit-ulit at titiyakin kong hindi pa ito ang magiging huli.”Umarte akong nagpunas ng luha at pinilit ko talagang may lumabas na luha sa aking mga mata. “Ikaw naman talaga ang may kasalanan nito. Si Celes ang gusto ko.”Umahon siya sa kama at umupo roon na pinangalandakan ang daks niyang sandata. Napakalaki talaga at tiyak na masarap. Titiyakin kong magkakaanak tayo. Iyong-iyo lang ang katawan ko, M
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FIFTY-FIVE: Deceitful mistake
PALAKAD-LAKAD ako sa hallway habang hinihintay si Celes. Hindi siya natuloy kahapon. Nag-text lang siya sa akin na hindi na siya matutuloy sa pag-uwi rito.Malapit na yatang matapos ang maliligayang araw ko. Hindi ko alam kung ano ang dapat gawin. Ayaw ko naman talagang lokohin si Celes pero may crush yata ako kay Mister Daks.Halos mapatalon ako nang may nag-doorbell, kasunod ang pag-ring ng bagong biling phone para sa akin ni Celes.“Tangna!” Napilitan akong sagutin ang phone. “Hello, Mister Bellevera…”“Call me, Ezekiel. Papasukin mo ako. We need to talk.”Napilitan akong lumakad paabante at pagbuksan siya ng gate.Pagbukas ko ng gate ay mukha siyang lasing na ewan. Baka nga lasing siya.“T-Teka, lasing ka ba?”“I am fine. I’m just a bit tipsy.”Inalalayan ko siyang makapasok sa loob dahil amoy alak nga siya. Pinaupo ko siya sa sofa.&ldqu
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FIFTY-SIX: Moment of truth
HINDI ko na kayang pigilan pa ang nararamdaman ko para kay Mister Daks kaya sinabi ko sa kanyang mahal ko siya masaktan ko man si Celes. Hindi ko pa pinaalam kay Celes na may bago akong bahay at kailangan ko munang ilihim iyon. Puwera na lamang kung malalaman agad iyon ni Celes na walang nagsasabi o magaling ang kanyang informant.Tiningnan ko ang phone ko, wala naman siyang text o tawag. Dalawang araw na rin. Nagkausap kami noong nakaraang araw at nag-stay sa rest house. At katulad ng regular ay may nangyayari sa amin ni Celes kapag nagkikita kami. Pareho naming napaliligaya ang isa’t-isa ngunit hindi katulad kay Mister Daks na masaya ako kapag may nangyayari sa amin. Sa tingin ko ay mahal ko nang talaga si Mister Daks at hindi ko na hahayaan pang mapunta siya kay Celes.Napatingin ako sa phone ko nang tumunog iyon. Galing kay Celes ang text. Magkita raw kami sa rest house. Didiretso raw siya roon kaya hindi niya ako masusundo.Sumimangot ako nang mabasa
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER FIFTY-SEVEN: A miserable truth
CELESTINE RAIN ALCAZAR’S POINT OF VIEWI DON’T know why I am crying. I don’t know why it hurts me so much. Alam ko namang hindi ako kayang mahalin ni Karina pero pinilit ko pa rin ang sarili ko.Narito ako sa sasakyan at nakaparada lamang sa hindi ko alam kung saang lugar. Para akong pinupunit. Sobrang sakit ng dibdib ko na gusto kong ilabas ang puso ko ngayon at turukan ng anesthesia nang hindi na ako masaktan.I never loved someone before at ngayon ko lang naramdaman ang totoong pagmamahal na huwad din pala. Akala ko ay si Karina na ang una at huli.Marahas na pinunasan ko ang mga luhang nag-uunahan sa aking mga mata. Hinagilap ko ang phone. Nang makita ko iyon ay may mga message si Karina at miss calls naman galing kay Bellevera.Ayaw ko silang makita o makausap. Mga traydor! Hindi ko akalaing iba-back stab ako ni Karina nang ganito. At ang walang hiyang manyak na Bellevera na iyon, inahas niya sa akin si Karin
Pinakabagong kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-FOUR: Rescue Mission Failed
=DISCLAIMER=©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law.Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POVHalos mapatalon ako sa gulat sa nagsalita sa harapan ko.“Tinatanong kita kung bakit ka narito?” ulit ng babaeng nakasuot ng hospital gown.“Anyway, kalimutan mo na. Sige na, lumabas ka na at need na ni Ms. Celestine ang gamot niya.”Para akong nabuhayan ng loob nang marinig ang pangalan ni Ms. Celes.Tumango lang ako sa sinabi ng doktor na babae at agad na ring lumabas. Mukhang hindi naman ni
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-THREE: The Acquired Help
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL Dane All rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library. *************** CELESTINE ALACAZAR Point Of View HINDI ko ginalaw ang pagkaing inilatag sa akin ng nurse. Palaging iyon na lang ang nilalatag nila. Walang lasa at pare-parehas na pagkain. Hindi rin maganda ang trato nila sa akin. Like I was a big trash. Maybe it was Bellevera's idea. Siya lang naman ang tanging taong gusto akong pahirapan. Hindi na siya naawa, kung sa bagay, wala naman talaga siyang awa.Hindi ko n
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-TWO: The escaping plan
=DISCLAIMER= ©2021 NOT A SAINT written by JL DaneAll rights reserved. This is a work of fiction. Names, places, businesses, characters, and incidents are either the product of the author’s imagination or are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead, actual events or locales is purely coincidental. PIRATING CONTENT IS ILLEGAL: If this content is captured and published, the offender can be traced and will face the full extent of the legal ramifications stated by the law. Please follow/subscribe, comment, and add this to your library.***************ANNE’S POV NAPAKAMOT ako ng ulo sa mga pinagsasasabi sa akin ni Barbie. Oo, kami na lang ngayong dalawa ni Barbs ang nagpaplano. Mukhang hindi talaga namin mahihikayat si Karina. Samantalang, siya naman ang umpisa nang lahat ng mga ito. Kung hindi lang sana niya sinaktan si Miss Celestine, baka ngayon ay may sarili at masayang buhay na ngayon si Miss.Puno na ng tinta ng ballpen na hawak ni Barbie ang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-ONE: Steamy time
ANNE’S POV “ARE YOU sure, we are going to leave her?” tanong sa akin ni Barbs. “Yeah. Nang makapag-isip siya nang maayos.” “I felt hindi natin siya mapapapayag. Nabubulagan siya sa tinutukoy niyang pagmamahal. Oh yeah, love really kill us.” “Tama. Pero, hindi naman natin siya mapipilit. Halata namang nagmahal lang siya nang todo.” Alam ko namang mahirap magmahal lalo na kung sa kumplikadong sitwasyon. Oo, hindi ako magaling manghula ng feelings pero magaling akong umunawa mapa-sitwasyon man o tao pa iyan. “Babe… Nasaan na iyong ‘you want me’?” Napatingin ako sa kanya sa loob ng sasakyan. Bukas ang ilaw ng sasakyan namin dahil nag-uusap lang din kami ni Barbs. “Babe…” “Yes, Babe?” “I’m hot.” Sinasabi ko na nga ba. Sa aming dalawa ni Barbs siya talaga itong malandi. Echos ko lang naman iyong kanina, pinapainggit ko lang at inaasar si Karina para maisip niyang may iba pang puwedeng magmahal sa kanya nang totoo kapag ni-let go niya si Mister Bellevera. Bahagya akong nagitla nang
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY: The truth beyond lies
KARINA’S POV “TANTANAN n’yo na nga ako at pakawalan dito!” naiinis na sigaw ko sa kanila. Hindi ko maintindihan kung anong trip nila at kinuha ako o mas tamang sabihing dinukot. Hindi naman ako mayaman para ipatubos nila ako sa pamilya ko. “Hindi ka ba kinakabahan kung totoong nakapatay nga si Mister Bellevera?” tanong ng dating nurse ni Celes. “Wala akong pakialam sa nakaraan niya!” pagtatanggol ko kay Zeke na pinandidilatan sila ng mga mata. Sa tagal naming nagkasama ay tiyak na tiyak kong kilalang-kilala ko na siya. Hindi lang sa kama kami nagsama. Pati lansa ng t***d niya ay alam ko, kahit amoy ng utot niya. “Paano kung involved sa iyo ang taong napatay ni Mister Bellevera? Paano mo tatanggapin ang lahat or tatanggapin mo pa rin ba siya?” Bigla akong natahimik at bigla akong nanlamig. Ang mga kamay ko ay nanlalamig at tinatahip ng kaba ang dibdib ko sa hindi ko maintindihang dahilan. Nanginginig ang mga kamay kong nakagapos. Sa pagkakatanong niya ay mukha siyang seryoso. Mukh
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-NINE: More than what she believes
KARINA’S POVBUMILIS ang pintig ng puso ko habang sinusundan patungo sa kung saan si Zeke. Hindi niya sinabi sa akin na aalis siya ngayon. Inabangan ko siya sa opisina at narinig ko sa sekretarya niya na may flight siya ngayong umaga. Kaya agad akong dumiretso sa condo unit at saktong nakita ko naman siyang palabas na ng building. Agad akong nag-book ng malapit na sasakyan.Abot-abot ang kabang nararamdaman ko habang nakaupo sa likuran ng driver’s seat. “Kuya, bilisan mo naman ang pagda-drive, Baka mawala ‘yong sasakyan,” sabi ko pa sa na-book kong driver.Napakakupad niyang mag-driver. Para na nga akong tumatalong sa kinauupuan ko at hindi na ako mapakali, pakiramdam na sana ako na lang ang nag-drive para maabutan ang sasakyan ni Zeke.“Ma’am, hindi po ako puwedeng mag-beating the red light. Baka mahuli, mahal pa naman kapag nagpatubos ng lisensiya.” Ang dami niyang kuda. Ang gusto ko ang masusunod dahil ako ang pasahero.“Kapag ako ba nanganak sa sasakyan mo, pananagutan mo?” panana
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-EIGHT: Make you mine
-KARINA TUMABAGA Point Of View-AKALA siguro niya ay matatakasan niya ako sa pagkakataong ito. Nakaabang ako sa reception area at nakita kong puminta sa mukha niya ang pagkagulat nang makita akong nasa lobby ng floor ng office niya.Sinipat niya ng tingin ang kamay kong humihimas paibaba at paitaas sa tiyan ko at pinahahalata kong lumalaki na iyon.Mas lalong dumilim ang anyo niya nang mapadpad sa tiyan ko ang kanyang tingin. Kunot ang noong lumakad siya ng ilang hakbang lamang papunta sa akin. Paasik niyang hinila ang braso ko para itayo ako mula sa sofa na kinauupuan ko.“Aray, masakit ah,” reklamo ko sa mahigpit niyang paghawak sa braso ko.Tiim-bagang siyang nagtanong. “What the hell you are doing here, Karina? Sinong may sabi sa iyong puntahan mo ako rito?” Agad pa nga siyang napatingin sa paligid, matiyak lang na walang ibang nakapapansin sa presensiya ko.Ang assistant lang naman niya ang mabait na pumapayag na pumunta ako rito kahit pa alam kong tinatakot ko ito o sinusuhulan.
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SEVEN: Failure to escape
-CELESTINE-IT’S BEEN almost a week since I am locked here. Wala na akong ibang magawa kung paanong tumakas. Oo, halos isang linggo na ang nakalilipas at hindi ko na alam ang gagawin ko rito sa loob. Para na akong mababaliw talaga. Para akong matutuluyan sa pagkabaliw.“Ito na ang pagkain mo,” sabi ng babaeng nurse na inilapag lang sa sahig ang pagkain ko.Kailangan kong gumawa ng hakbang para makatakas muli.Nilapitan ko ang babae at agad siyang inambahan na parang isang nasisiraan ng bait.“Bitiwan mo nga akong baliw ka!”Napadagan ako sa kanya habang nakaamba ang braso sa kanyang leeg. Napahiga siya sa ginawa ko at dahil nakuha ko ang atensyon niya. Agad kong kinuha ang susi sa kanyang bulsa nang hindi niya napapansin.Bahala na rin kung mapansin niya. The more important thing right now is I got the key. Ilang araw lang naman ang hinihintay ko para sa plano ko. I set all the plan and there is no turning back.Agad siyang tumayo at pinagpaggan ang sarili na parang diring-diri sa gin
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SIX: A friend in need
-CELESTINE- “BALIW? Bata pa ako eh.” I knew it. Isip-bata lang talaga siya pero normal siya. She’s not mentally ill. Pero bakit pinasok siya rito? And what is her age right now? Nabanlawan ko na rin siya nang maayos at kinuha ko na ang towel na nakasampay para ibalot sa katawan niya. Nang bigla niya akong kayapin. Naramdaman ko agad ang isa niyang kamay na nakapisil sa kaliwa kong dibdib. “Ang laki… Puwede po bang tikman?” inosenteng tanong pa niya sa akin habang nakatingin diretso sa dalawa kong dibdib. I am not sure what is wrong with this girl but I am sure there is something wrong with her. Hindi ako nakatanggi nang hilahin niya pataas ang suot kong long hospital gown at lumadlad sa harapan niya ang naglalakihan kong dibdib na halos lumabas na rin sa sarili kong bra. “Wow! Ang laki… hihihih… Gusto ko ‘to. Masarap siguro ‘to” Itinaas lang niya ang bra ko at hinayaan ko siyang hawak-hawakan iyon at maging ako ay nagulat nang bigla niyang kainin ang isa. Napasandal ako sa pad
