Share

Chapter 06

Author: DuchessLucia
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Namumulang isinubo ko ang huling tinidor ng cake bago nagtitiling inilapag ang plato sa lababo. Kumekembot kong ibinalik ang cake sa ref saka umupo sa sofa at pinagpatuloy ang pagtili.

Nang bumukas ang kwarto nila papa ay mabilis akong napaayos ng upo at kinakamot ang batok na napatingin kay Dad nang lumabas ito. 

"Have your eaten Dad?" I asked.

Tumingin ito sa direksyon ko saka nakangiting tumango. He entered the kitchen before he went back to the living room with a coffee. 

Tumabi ito sa 'kin saka ipinatong ang paa sa lamesa. Pinalo ko ang braso nito at sumimangot nang makita ang paghalakhak nito. 

"I told you not to do that Dad," I said annoyingly. 

"Magkakarayuma na ata ako Alessandra." Umakto siya na para bang nawawalan na ng abilidad sa paglakad kaya napairap ako. 

"How are you Dad? Nag-usap na ba kayo ni Mom?" I asked. 

Ibinaba niya ang kape sa lamesa bago ako inakbayan. "We've talk bu

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Mystical Reminisce   Chapter 07

    Tanaw na tanaw ko ang mga nagbabagsakang snow mula rito sa bintanang kinatatayuan ko. Ang pag-ihip ng hangin na tila hinihila ang buhok ko upang isayaw sa himpapawid.Kumurap-kurap ang mga mata ko bago napakangiti nang maalalang malapit na ang pasko.But my heart feels heavy, my emotions were sunken into the deepest part of my mind.Kasabay nang pagpikit ng mga mata ko ay ang tila pagbuhos ng mga mumunting imahe ng lalakeng hindi ko makalimutan.After the confrontation with my grandma, I never saw him in my dreams again.I can't think of any reason why, but it's safer to think when he's not in my dreams.Hindi ko na rin siya matagpuan, kahit anong paghihintay ko ay hindi siya dumating. Walang gabing natulog ako na hindi siya iniisip.Hindi ko alam kung bakit alam ni grandma ang tungkol sakanya, there's no hint about her knowledge when it comes to him.

    Last Updated : 2024-10-29
  • Mystical Reminisce   Chapter 08

    Napabalikwas ako ng bangon matapos makaramdam ng pangangati sa may kaliwang pisngi ko.Feel ko nakagat ako ng lamok o insekto sa kati.Nang makabangon ay napakunot ang noo ko nang magising sa hindi pamilyar na kwarto. Madilim at wala ni anumang ilaw ang paligid, tanging ang sinag mula sa nakabukas na bintana ang nagsisilbing liwanag sa loob ng kinaroroonan ko.Napakagat ako ng labi nang makagat ako muli ng lamok sa may leeg ko.Where the hell I am?Bumaba ako mula sa kama at napatili nang makakita ng tatlong ipis na gumagapang palayo mula sa tsinelas ko.Oh my gosh, nasaan ba ako at napunta ako sa bahay na 'to?Marahan akong naglakad palapit sa pinto at akmang bubuksan na ito ngunit bumukas ito at iniluwa ang lalakeng nakatopless habang may dalang plato na naglalaman ng pagkain.Napakurap kurap ako nang pareho kaming naestatwa.

    Last Updated : 2024-10-29
  • Mystical Reminisce   Chapter 09

    Humihingal na napahinto ako sa pagtakbo nang makarating ako sa abandonadong bahay. Inangat ko ang tingin ko at napahigpit ang hawak sa dala kong malaking bag saka nagdesisyong pumasok.I sighed when I entered the dark abandoned house. There was nothing to see aside from the dirty furnitures and broken walls.Naibagsak ko ang hawak kong bag at pabagsak na naupo sa sahig. Yumakap ako sa dalawang tuhod ko at napahikbi na lamang, inaalala ang nangyare kanina lamang."You're going back to New York."Tila gumuho ang mundo ko nang marinig ang mga salitang tila isang kutsilyo sa pandinig ko. Nakakatakot isipin na babalik ako nang hindi nagpapaalam sakanya. Or maybe, I don't want to leave anymore because I don't want to leave him. I've been too attached with that man, the though

    Last Updated : 2024-10-29
  • Mystical Reminisce   Chapter 10

    Nagising akong may bigat na nararamdaman sa may bandang dibdib ko at narealize na nakayakap pala si Kareem sa 'kin habang mahimbing ang tulog nito.Marahan kong nilingon ang pwesto niya at hinawakan ang pisngi niya."Kung alam mo lang kung gaano kabaliw ang puso kong makasama ka," bulong ko.Dinampian ko ng halik ang kanyang noo bago bumangon at inayos ang manipis na kumot sa katawan nito.Bumaba ako mula sa hagdan at napangiwi nang marealize na wala pala ako sa bahay kaya ang maduming sala at sira-sirang furniture ang bumungad sa 'kin.Nameywang ako na animo'y stress na stress sa buhay.Iniisa isa kong pinulot ang mga basag na mga gamit at napagtantong kailangan ko ng mapaglalagyan ng mga gamit na patapon.Tagatak na ang pawis ko nang mailapag ko sa labas ang mga pirasong kahoy mula sa pader.Nang makapasok ako ay naiangat ko ang ulo ko a

    Last Updated : 2024-10-29
  • Mystical Reminisce   Chapter 11

    Nakaramdam ako ng mumunting halik mula sa noo patungo sa labi ko. Ramdam ko ang malamig na hininga ng kung sino man sa aking tenga at rinig ko ang marahang pagbulong nito."Wake up."Naidilat ko ang mga mata ko at ang kulay asul nitong mga mata ang bumungad sa 'kin. Napatitig ako lalo sakanya nang makita ang paggalaw ng mapupulang labi niya. Ngumiti siya nang malawak at niyakap ako ng mahigpit na animoy ilang taon niya akong hindi nakita."Hey, you're heavy." Marahan ko siyang itinulak at bumangon bago pinagmasdan ang mukha nito.Hindi ko maiwasang mapakagat sa ibabang labi nang makita kung paano ito sumimangot."Sumasakit ang ulo ko," reklamo ko at napahimas sa ulo. Napahinto ako nang mapadpad ang tingin ko sa likuran ni Kareem.Memories flashed inside my mind upon seeing the unknown creature. Nawalan ako ng malay matapos niya akong talonan, that creature is the reason why I lost my consciousness."That&

    Last Updated : 2024-10-29
  • Mystical Reminisce   Chapter 12

    Nakapanglumbaba ako habang nakatitig sa pusang tila may sariling mundo. He's sitting on the wooden chair while licking his own tail. Hindi ko naiwasang mamangha dahil sa itsura at kulay nito, a combination of black and purple that catches my attention.Kung ibang tao ang makakakita sakanya ay baka hinuli na ito at pinag experimtuhan. Both of them are safe where no one will find out about who they are. Sakim ang mga tao sa mga bagay na bago sakanilang mga mata, lalo pa't maaari itong pagkaperahan."What are you thinking?"Naiangat ko ang ulo ko at ang nakadungaw na ulo nito sa mukha ko ang bumungad sa 'kin. Kita ko ang pagkislap ng mga mata niya at ang paggalaw ng mapupulang labi na animoy iniimbitahan akong angkinin.Napakurap-kurap ako bago nilihis ang ulo sa kaliwa. "Wala naman," sagot ko bago tumikhim."You haven't filled your stomach since you woke up, are you not hungry?" he asked.Oo nga pala,

    Last Updated : 2024-10-29
  • Mystical Reminisce   Chapter 13

    We went back with nothing but the cold atmosphere  between us. Simula pa nang makabalik kami ay hindi ko siya kinikibo kahit paulit ulit ang tanong nito sa 'kin kung okay lang ba ako o kung may masakit ba sa 'kin. I wanted to answer him but my pride didn't let me to. Mahirap labanan ang sama ng loob lalo na't malaki ang naging epekto sa 'kin ng pangyayareng 'yon. Gustohin ko mang kalimutan ngunit hindi na talaga matanggal sa isipan ko ang pangyayare. Ang paggalaw ng lupa at pagpulupot ng malaking ugat ng puno sa katawan ko ay isang pangyayare kailanma'y hindi ko inakala mangyayare sa 'kin. It was too horrific that I couldn't open my mouth. The tremble won't stop and I don't feel like I'm able to feel my stomach right now kahit pa nagugutom na ako kanina pa. Ramdam ko ang ang pagbukas at pagsara ng pinto. Rinig ko ang yapak ng mga paa papunta sa 'kin at ang paggalaw ng kama. "My brother found a cow, he told me that humans can eat thei

    Last Updated : 2024-10-29
  • Mystical Reminisce   Chapter 14

    "Isuot mo 'to." Tumingkayad ako upang maabot ang ulo niya saka isinuot rito ang winter hat na kulay puti. Nang maiyos ang suot nito ay pinagmasdan ko siya mula ulo hanggang paa.Sa porma niya ay walang makakakilala sa mukha niya, it turns out that I'm good at disguising stuffs. "Hope everything will be fine, I don't want to see those unbearable events again." Napasimangot ako nang maalala ang nangyare. "They won't be coming back... for now," he said. Ibig sabihin ay babalik pa ang mga ito, hindi titigil hangga't hindi nila naiiuwi pabalik si Kareem at ang kapatid niya. I do think that the others like him felt threatened about Kareem being with me. I hope everything will be fine...Tinahak namin ang tahimik na gubat habang ako nama'y hindi naaalis ang pangamba na baka bumalik ang mga ito. Paikot-ikot ang mga mata ko habang hindi inaalis ang atensyon kay Kareem na nauuna sa paglalakad. Ilang minuto ang lumip

    Last Updated : 2024-10-29

Latest chapter

  • Mystical Reminisce   Chapter 38

    His hair was longer than the last time I've seen him. His eyes were on the burning furnace and intertwining his fingers while sitting on the floor. I saw how his eyes blinked while staring at the fire reflecting on his eyes. He didn't move nor did he speak. Nanatili lamang siya sa kanyang posisyon na animo'y nasa isang malalim na pag-iisip. Hindi ako nagsalita, bagkus ay lumapit ako sa kinaroroonan niya at umupo sa sahig na hindi kalayuan sa kanya. I know that this is just a dream, that this situation might just one of my expectations and that this is just one of my imaginations. But still, I wanted to burst a cry and just encircle my arms on his. "If only I wasn't weak," I said sorrowfully. "If only I didn't get sick, then you wouldn't disappear from my sight." I chuckled upon remembering how I pathetically got sick. If only it didn't happen, then I would've been feeding the goats while still living with him.

  • Mystical Reminisce   Chapter 37

    Nakapikit ang mga matang naka-angkala ako sa katawan ni Kareem habang marahan kaming naglalakad sa malamig na gubat. After the dryad suddenly turned into ashes, I couldn't open my eyes. Patuloy pa rin bumabalik sa isipan ko ang mga pangyayari na hindi ko inaakalang mangyayari sa 'kin. "Can you still walk? Do you want to ride on me?" Kareem asked. I shook my head to disagree. "It's fine, I can still walk. You're badly wounded so I won't ride on you," I answered. He growled. "It's not like I'm a weak human like you," he arrogantly said. "I never said that you're weak, Kareem. What I'm telling is that you're wounded and it would be very hard for you to move quickly if ever I ride on your back." "I ain't dryad for nothing. You can't even open your eyes so you should at least consider riding on my back."I let out a deep sigh. "Enough with that ride and riding whatsoever you're talking about. I'm fine, I'll be able to open my eyes later.""How s

  • Mystical Reminisce   Chapter 36

    Mabilis ang naging takbo ni Gallard habang ako nama'y hindi inaalis ang tingin sa likuran namin. I need to make sure that the dryads aren't following us. The whole forest was dark and cold. The heavy pour of snowflakes is making us hard to run easily. "Malayo pa ba tayo?" tanong ko sakanya. "I'm not really sure, but we will arrive there before the sun sets up, you need to watch your back and yourself."Was it really that far? Thinking how we went there, naglakad lang kami ni Kareem, it doesn't look far to me. Rinig ko ang mabigat na paghinga ni Gallard habang patuloy kami sa pagtakbo. "Are you okay?" I asked worriedly. "Worry about yourself, human.""You seems to be having a hard time breathing..."Bumagal ang pagtakbo niya hanggang sa huminto kami. Nagtatakang bumaba ako mula sa likuran niya at akmang ihahakbang ko na ang paa ko ay humarang siya sa 'kin. "Be careful, it's a cliff."A cliff?Hindi ko gaanong makita ang nasa hara

  • Mystical Reminisce   Chapter 35

    Nakita ko kung paano kinain ng apoy ang buong sasakyan habang unti-unting natatakpan ng usok ang tatlong pigura ng mga nilalang. "Stop looking at them," he whispered. Hindi ko magawang alisin ang mga mata sa direksyon nila kahit pa hindi ko na sila makita. The image of them seems like a replica of disaster to me. Their eyes were vividly showing me that I am their prey, that they've found me. "Sir, you need to leave the place. It seems like someone just put a bomb on your car." Lumapit sa amin ang dalawang police officer. "What do you mean? It's impossible," my dad unbelievably reacted. Hinaplos ni mom ang magkabilang braso ko kaya napatingin ako sakanya. I don't know why but when my eyes met her eyes, the cold I felt just disappeared. It was soothing to see her worried expression as if comforting me. It's my first time seeing that expression from her. "Are you worried?" I asked. Hindi siya suma

  • Mystical Reminisce   Chapter 33

    "Would you like to witness what a dryad can do for you?"Nakapanglumbaba ako habang pinagmamasdan ang pagbagsak ng snow mula sa langit. Makikita na ang mga isinabit nila dad na christmas lights sa labas na tingin ko'y magkakaroon na ng kulay mamayang gabi. Christmas is already coming. Kung dati ay hinihintay ko ang pasko dahil sa mga regalo kong natatanggap, ngayon ay gusto ko nalang matulog at hintaying  matapos ang celebrasyon. Three days before christmas but I feel like the whole Lake District isn't celebrating christmas but preparing for the next crime that is yet to come. A real disaster that no one will ever know how it started and when will end. "I missed him," I whispered. Gusto ko na siyang makita, mahawakan at mayakap ulit. Are you thinking of me too? "Paano ko siya makikita?" tanong ko sa sarili. "I told you, j

  • Mystical Reminisce   Chapter 32

    The clock has been ticking repeatedly, round... and unbothered. The letters were like an open door for me to reach the end. There were lots of things I discovered, things that I didn't expect would happen to someone like my... grandma. Love, memories, love... it's all about that. There was nothing to it but a memories that has been kept inside the box for too long, memories of love that I never saw but witnessed through these letters. Ngunit hindi nagtagal ang matamis na memoryang aking nabasa. After the 16th letter, words became shallow and painful. "Why did you leave me?" "If loving you means killing everyone, then I would've done the same thing all over again.""My lady, I can't paint anymore.""I'll stay here on our home, I'll wait and wait and wait and wait... and wait. Until I can hold you again."

  • Mystical Reminisce   Chapter 31

    Kinabukasan ay umalis sila grandma sa hindi malamang dahilan habang ako nama'y naiwan mag isa—--hindi naman literal na mag-isa dahil kasama ko si Gallard. Pansin ko din na gumagaling na ang sugat niya kung ikukumpura kahapon. Hindi na din ito nanghihina at nakakapaglakad na dahil kita ko pang umiikot-ikot ito sa sala na para bang may hinahanap. Nakamasid lang ako sakanya habang nagtitimpa ng hot chocolate. Kumuha din ako ng isang slice ng ginger bread saka binuksan ang nakataklob na plato na may tatlong nuggets. Kumagat ako ng isa bago dumiretso sa sofa, bitbit ang mainit na hot chocolate na timpla ko. Binuksan ko ang tv at naghanap ng magagandang palabas but there was nothing good to find. Nang akmang papatayin ko na ang tv ay biglang humarang ang nakatalikod na katawan ni Gallard sa tv na para bang may nakita ito. Kumunot ang noo ko at narealize na balita pala ito. The place was very familiar at doon ko lang nalaman na tungkol

  • Mystical Reminisce   Chapter 34

    A day already passed matapos akong managinip ngunit hindi na ito nasundan pa. Hindi ko na din sinubukan ulit dahil kahit anong pikit ko, hindi pa rin ako nakakatulog. "Christmas is coming," I whispered. Pinagmasdan ko ang pagbagsak ng mga snow sa lupa habang nakapanglumbaba sa bintana. "I don't understand why humans have so many celebrations.""Why? Nagcecelebrate din ba kayo? I can't imagine it." Naiisip ko pa lang ay parang hindi na kapani-paniwala. "We celebrate her birthday."Kumunot ang noo ko. "Who?" "The highest among us, more like a leader in humans' language. We only celebrate her birthday since she's been living for a thousand years already," he answered. Napa-wow ako dahil sa sinabi niya. "It seems like your kind really respect her.""You're wrong." Umiling siya. "There are many dryads who decided not to follow her because of many reasons. That is why, those who left weren't punish

  • Mystical Reminisce   Chapter 30

    Nagising ako dahil sa sinag mula sa araw. Ramdam ko din ang pananakit ng likod ko dahil nakabaluktot ako habang nakahiga sa kama upang mas mabigyan ng espasyo ang pusa. Nang magising ay unang hinanap ng mga mata ko si Gallard na wala na sa tabi ko. Bumangon ako at natagpuan itong nakaupo sa may bintana habang nakatalikod sa pwesto ko. "Gallard?" Hindi ito lumingon kaya napagdesisyunan kong lumapit sa kinaroroonan niya. I went to him and left a small distance between us dahil baka magalit nanaman siya kapag dumikit ako sakanya. "Nagugutom ka naba? Ipagluluto kita—""Why did you save me?"Save... him? "Because you looked like you were asking for help," I answered. He tsked because of what I said to him like it was some unbelievable words he heard. "You won't even think of coming back if not for my brother," he said bitterly, not giving me a slight look. "Look, I know you hate humans becau

DMCA.com Protection Status