LOGINShare
Chapter 11
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Nakaramdam ako ng mumunting halik mula sa noo patungo sa labi ko. Ramdam ko ang malamig na hininga ng kung sino man sa aking tenga at rinig ko ang marahang pagbulong nito.
"Wake up."
Naidilat ko ang mga mata ko at ang kulay asul nitong mga mata ang bumungad sa 'kin. Napatitig ako lalo sakanya nang makita ang paggalaw ng mapupulang labi niya. Ngumiti siya nang malawak at niyakap ako ng mahigpit na animoy ilang taon niya akong hindi nakita.
"Hey, you're heavy." Marahan ko siyang itinulak at bumangon bago pinagmasdan ang mukha nito.
Hindi ko maiwasang mapakagat sa ibabang labi nang makita kung paano ito sumimangot.
"Sumasakit ang ulo ko," reklamo ko at napahimas sa ulo. Napahinto ako nang mapadpad ang tingin ko sa likuran ni Kareem.
Memories flashed inside my mind upon seeing the unknown creature. Nawalan ako ng malay matapos niya akong talonan, that creature is the reason why I lost my consciousness.
"That&
Related chapters
Mystical Reminisce Chapter 12
Nakapanglumbaba ako habang nakatitig sa pusang tila may sariling mundo. He's sitting on the wooden chair while licking his own tail. Hindi ko naiwasang mamangha dahil sa itsura at kulay nito, a combination of black and purple that catches my attention.Kung ibang tao ang makakakita sakanya ay baka hinuli na ito at pinag experimtuhan. Both of them are safe where no one will find out about who they are. Sakim ang mga tao sa mga bagay na bago sakanilang mga mata, lalo pa't maaari itong pagkaperahan."What are you thinking?"Naiangat ko ang ulo ko at ang nakadungaw na ulo nito sa mukha ko ang bumungad sa 'kin. Kita ko ang pagkislap ng mga mata niya at ang paggalaw ng mapupulang labi na animoy iniimbitahan akong angkinin.Napakurap-kurap ako bago nilihis ang ulo sa kaliwa. "Wala naman," sagot ko bago tumikhim."You haven't filled your stomach since you woke up, are you not hungry?" he asked.Oo nga pala,
Last Updated : 2024-10-29Mystical Reminisce Chapter 13
We went back with nothing but the cold atmosphere between us. Simula pa nang makabalik kami ay hindi ko siya kinikibo kahit paulit ulit ang tanong nito sa 'kin kung okay lang ba ako o kung may masakit ba sa 'kin. I wanted to answer him but my pride didn't let me to. Mahirap labanan ang sama ng loob lalo na't malaki ang naging epekto sa 'kin ng pangyayareng 'yon. Gustohin ko mang kalimutan ngunit hindi na talaga matanggal sa isipan ko ang pangyayare. Ang paggalaw ng lupa at pagpulupot ng malaking ugat ng puno sa katawan ko ay isang pangyayare kailanma'y hindi ko inakala mangyayare sa 'kin. It was too horrific that I couldn't open my mouth. The tremble won't stop and I don't feel like I'm able to feel my stomach right now kahit pa nagugutom na ako kanina pa. Ramdam ko ang ang pagbukas at pagsara ng pinto. Rinig ko ang yapak ng mga paa papunta sa 'kin at ang paggalaw ng kama. "My brother found a cow, he told me that humans can eat thei
Last Updated : 2024-10-29Mystical Reminisce Chapter 14
"Isuot mo 'to." Tumingkayad ako upang maabot ang ulo niya saka isinuot rito ang winter hat na kulay puti. Nang maiyos ang suot nito ay pinagmasdan ko siya mula ulo hanggang paa.Sa porma niya ay walang makakakilala sa mukha niya, it turns out that I'm good at disguising stuffs. "Hope everything will be fine, I don't want to see those unbearable events again." Napasimangot ako nang maalala ang nangyare. "They won't be coming back... for now," he said. Ibig sabihin ay babalik pa ang mga ito, hindi titigil hangga't hindi nila naiiuwi pabalik si Kareem at ang kapatid niya. I do think that the others like him felt threatened about Kareem being with me. I hope everything will be fine...Tinahak namin ang tahimik na gubat habang ako nama'y hindi naaalis ang pangamba na baka bumalik ang mga ito. Paikot-ikot ang mga mata ko habang hindi inaalis ang atensyon kay Kareem na nauuna sa paglalakad. Ilang minuto ang lumip
Last Updated : 2024-10-29Mystical Reminisce Chapter 15
Dalawang araw matapos ang pangyayare sa bayan ay wala na akong nabalitaan tungkol sa matanda. Well, hindi ko naman inaasahang aabot rito ang balita dahil kami lang naman ang naririto sa gubat. Wala nang mas tatahimik sa lugar na alam mong walang chismoso at chismosa. "Hey, you okay there?" Sumilip ako sa nakabukas na pintuan at pinagmasdan si Kareem na pawisan habang bitbit ang mga kahoy. Nang mailapag niya ang mga kahoy ay bumaling siya sa 'kin at ngumiti. "Good morning," he greeted sweetly. Wala nang mas tatamis pa sa topless na nakahanda sa umagang ito. Lumapit ako sakanya at pinahid ang pawis niya mula sa leeg hanggang sa dibdib niya. Hindi ko naiwasang mapalunok dahil sa malaman ang dibdib niya na animoy galing sa pagwo-work out. "You're staring quite attractive, Alessandra." Napanguso ako at pinagpatuloy ang pagpahid ng pawis niya gamit ang puting tela. "It would be a waste not to stare on this goddamned hot
Last Updated : 2024-10-29Mystical Reminisce Chapter 16
THIRD PERSON'S POV. "You're cruel."Hindi niya binigyan ng pansin ang kakarating lamang na pusa at marahan lamang hinaplos ang buhok ni Alessandra habang mahimbing itong natutulog. The walls were painted with different pictures, ngunit ang mas nakikita sa buong sala ay ang dagat na tila totoo kung titignang mabuti. "You're trying to own her yourself." "Hindi kasalanan ang ginawa ko," simpleng saad niya habang pinagpapatuloy ang paghaplos ng buhok ni Alessandra. Marahan itong naglakad palapit sakanya. "It's a sin, everything you did was a sin. You're acting like a good guy here when in fact... you're the most dangerous one.""I'm not like them, I don't fucking eat those disgusting soul from humans.""But you're doing the same thing now. Kapag lumayo ang taong 'yan sayo, ikamamatay niya 'yon. You've become too greedy, brother."Bigla na lamang tumilapon ang pusa sa labas ng bintana. Mabilis
Last Updated : 2024-10-29Mystical Reminisce Chapter 17
"The others... they knew about it am I right?" Hindi kumibo si Kareem at nanatiling seryoso ang tinging ipinukol sa kapatid niya. Hindi niya ito maaaring busogin ng kahit anumang detalye tungkol sakanya dahil kilala niya ito, mas pipiliin nitong traydorin siya kesa ang tumalikod sa pinuno nila. But he's different. Hindi niya kailanman magiging desisyon ang pagsunod sa utos ng kanilang pinuno kung alam niyang hindi ito para sakanya. He doesn't want to be a puppet of their race anymore. "Brother! Come to your senses! It's not your fault that you accidentally entered her dream. No— it's not even our fault that we were born as dryads!" He gritted his teeth. "She will still accept you, everyone will still accept you. You belong to us," he firmly said. "You don't understand," he murmured. His eyes fixed on the house where Alessandra is and smiled a little bit. "You will never understan
Last Updated : 2024-10-29Mystical Reminisce Chapter 18
ALESSANDRA'S POV. Bitbit ang timba ay bumalik ako sa loob ng bahay habang nakakunot ang noo. Hindi pa rin nawawala ang lamig na nararamdaman ko dala ng malakas na hanging humampas kanina lamang. Mas binilisan ko ang lakad at dumiretso sa lababo upang lagyan muli ng tubig ang timba. Nakarinig ako ng kaluskos mula sa gilid ko at nakita si Gallard na dinidilaan ang sarili nitong kamay. His paw was a little small compared to what I've seen when I first met him. Hindi na ito bumalik sa dating anyo niya, tila nagugustuhan niya na ang pagiging pusa. Napamura akong saking isipan dahil rumagasa ang tubig mula sa timba. Hindi ko namalayang puno na pala ito dahil sa kakatitig ko do'n sa pusa. Mabilis kong pinatay ang gripo at binuhat ang maliit na timba saka dumiretso sa likod ng bahay. Nilagyan ko muli ng tubig ang lalagyanan ng inumin ng mga kambing saka marahang inilagay ang ki
Last Updated : 2024-10-29Mystical Reminisce Chapter 19
"Ang sabi mo ay magpapahinga tayo?" nagtataka kong tanong kay Kareem habang hila-hila niya ako patungo sa naglilinyahang kakahuyan. Nang matapos ako sa pag-iyak kanina lamang ay bigla niya nalang akong inaya na maglakad-lakad at natagpuan na lamang ang sariling hawak ang mga kamay nitong tinatahak ang hindi pamilyar na daanan sa gitna ng gubat. It was cold yet his hand were warm. Nakatingin lamang ako sakanyang likuran habang pinagmamasdan ang marahang pagsayaw ng buhok niya. Hindi ko alam kung saan kami dadalhin ng mga paa namin, ngunit sapat na sa 'kin na kasama ko siya upang mapanatag ako. Hindi nagtagal ay nakaramdam na ako ng pagkabahala dahil dumidilim na ang gubat, hindi dahil gumagabi na ngunit natatakpan na ng mga nagtataasang puno ang sinag mula sa araw. "Saan ba tayo pupunta?" muling tanong ko. Habang tumatagal ay mas lalo lamang dumidilim ang daang tinatahak namin kaya pinili kong huminto sa paglalakad dahilan u
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
Mystical Reminisce Chapter 38
His hair was longer than the last time I've seen him. His eyes were on the burning furnace and intertwining his fingers while sitting on the floor. I saw how his eyes blinked while staring at the fire reflecting on his eyes. He didn't move nor did he speak. Nanatili lamang siya sa kanyang posisyon na animo'y nasa isang malalim na pag-iisip. Hindi ako nagsalita, bagkus ay lumapit ako sa kinaroroonan niya at umupo sa sahig na hindi kalayuan sa kanya. I know that this is just a dream, that this situation might just one of my expectations and that this is just one of my imaginations. But still, I wanted to burst a cry and just encircle my arms on his. "If only I wasn't weak," I said sorrowfully. "If only I didn't get sick, then you wouldn't disappear from my sight." I chuckled upon remembering how I pathetically got sick. If only it didn't happen, then I would've been feeding the goats while still living with him.
Mystical Reminisce Chapter 37
Nakapikit ang mga matang naka-angkala ako sa katawan ni Kareem habang marahan kaming naglalakad sa malamig na gubat. After the dryad suddenly turned into ashes, I couldn't open my eyes. Patuloy pa rin bumabalik sa isipan ko ang mga pangyayari na hindi ko inaakalang mangyayari sa 'kin. "Can you still walk? Do you want to ride on me?" Kareem asked. I shook my head to disagree. "It's fine, I can still walk. You're badly wounded so I won't ride on you," I answered. He growled. "It's not like I'm a weak human like you," he arrogantly said. "I never said that you're weak, Kareem. What I'm telling is that you're wounded and it would be very hard for you to move quickly if ever I ride on your back." "I ain't dryad for nothing. You can't even open your eyes so you should at least consider riding on my back."I let out a deep sigh. "Enough with that ride and riding whatsoever you're talking about. I'm fine, I'll be able to open my eyes later.""How s
Mystical Reminisce Chapter 36
Mabilis ang naging takbo ni Gallard habang ako nama'y hindi inaalis ang tingin sa likuran namin. I need to make sure that the dryads aren't following us. The whole forest was dark and cold. The heavy pour of snowflakes is making us hard to run easily. "Malayo pa ba tayo?" tanong ko sakanya. "I'm not really sure, but we will arrive there before the sun sets up, you need to watch your back and yourself."Was it really that far? Thinking how we went there, naglakad lang kami ni Kareem, it doesn't look far to me. Rinig ko ang mabigat na paghinga ni Gallard habang patuloy kami sa pagtakbo. "Are you okay?" I asked worriedly. "Worry about yourself, human.""You seems to be having a hard time breathing..."Bumagal ang pagtakbo niya hanggang sa huminto kami. Nagtatakang bumaba ako mula sa likuran niya at akmang ihahakbang ko na ang paa ko ay humarang siya sa 'kin. "Be careful, it's a cliff."A cliff?Hindi ko gaanong makita ang nasa hara
Mystical Reminisce Chapter 35
Nakita ko kung paano kinain ng apoy ang buong sasakyan habang unti-unting natatakpan ng usok ang tatlong pigura ng mga nilalang. "Stop looking at them," he whispered. Hindi ko magawang alisin ang mga mata sa direksyon nila kahit pa hindi ko na sila makita. The image of them seems like a replica of disaster to me. Their eyes were vividly showing me that I am their prey, that they've found me. "Sir, you need to leave the place. It seems like someone just put a bomb on your car." Lumapit sa amin ang dalawang police officer. "What do you mean? It's impossible," my dad unbelievably reacted. Hinaplos ni mom ang magkabilang braso ko kaya napatingin ako sakanya. I don't know why but when my eyes met her eyes, the cold I felt just disappeared. It was soothing to see her worried expression as if comforting me. It's my first time seeing that expression from her. "Are you worried?" I asked. Hindi siya suma
Mystical Reminisce Chapter 33
"Would you like to witness what a dryad can do for you?"Nakapanglumbaba ako habang pinagmamasdan ang pagbagsak ng snow mula sa langit. Makikita na ang mga isinabit nila dad na christmas lights sa labas na tingin ko'y magkakaroon na ng kulay mamayang gabi. Christmas is already coming. Kung dati ay hinihintay ko ang pasko dahil sa mga regalo kong natatanggap, ngayon ay gusto ko nalang matulog at hintaying matapos ang celebrasyon. Three days before christmas but I feel like the whole Lake District isn't celebrating christmas but preparing for the next crime that is yet to come. A real disaster that no one will ever know how it started and when will end. "I missed him," I whispered. Gusto ko na siyang makita, mahawakan at mayakap ulit. Are you thinking of me too? "Paano ko siya makikita?" tanong ko sa sarili. "I told you, j
Mystical Reminisce Chapter 32
The clock has been ticking repeatedly, round... and unbothered. The letters were like an open door for me to reach the end. There were lots of things I discovered, things that I didn't expect would happen to someone like my... grandma. Love, memories, love... it's all about that. There was nothing to it but a memories that has been kept inside the box for too long, memories of love that I never saw but witnessed through these letters. Ngunit hindi nagtagal ang matamis na memoryang aking nabasa. After the 16th letter, words became shallow and painful. "Why did you leave me?" "If loving you means killing everyone, then I would've done the same thing all over again.""My lady, I can't paint anymore.""I'll stay here on our home, I'll wait and wait and wait and wait... and wait. Until I can hold you again."
Mystical Reminisce Chapter 31
Kinabukasan ay umalis sila grandma sa hindi malamang dahilan habang ako nama'y naiwan mag isa—--hindi naman literal na mag-isa dahil kasama ko si Gallard. Pansin ko din na gumagaling na ang sugat niya kung ikukumpura kahapon. Hindi na din ito nanghihina at nakakapaglakad na dahil kita ko pang umiikot-ikot ito sa sala na para bang may hinahanap. Nakamasid lang ako sakanya habang nagtitimpa ng hot chocolate. Kumuha din ako ng isang slice ng ginger bread saka binuksan ang nakataklob na plato na may tatlong nuggets. Kumagat ako ng isa bago dumiretso sa sofa, bitbit ang mainit na hot chocolate na timpla ko. Binuksan ko ang tv at naghanap ng magagandang palabas but there was nothing good to find. Nang akmang papatayin ko na ang tv ay biglang humarang ang nakatalikod na katawan ni Gallard sa tv na para bang may nakita ito. Kumunot ang noo ko at narealize na balita pala ito. The place was very familiar at doon ko lang nalaman na tungkol
Mystical Reminisce Chapter 34
A day already passed matapos akong managinip ngunit hindi na ito nasundan pa. Hindi ko na din sinubukan ulit dahil kahit anong pikit ko, hindi pa rin ako nakakatulog. "Christmas is coming," I whispered. Pinagmasdan ko ang pagbagsak ng mga snow sa lupa habang nakapanglumbaba sa bintana. "I don't understand why humans have so many celebrations.""Why? Nagcecelebrate din ba kayo? I can't imagine it." Naiisip ko pa lang ay parang hindi na kapani-paniwala. "We celebrate her birthday."Kumunot ang noo ko. "Who?" "The highest among us, more like a leader in humans' language. We only celebrate her birthday since she's been living for a thousand years already," he answered. Napa-wow ako dahil sa sinabi niya. "It seems like your kind really respect her.""You're wrong." Umiling siya. "There are many dryads who decided not to follow her because of many reasons. That is why, those who left weren't punish
Mystical Reminisce Chapter 30
Nagising ako dahil sa sinag mula sa araw. Ramdam ko din ang pananakit ng likod ko dahil nakabaluktot ako habang nakahiga sa kama upang mas mabigyan ng espasyo ang pusa. Nang magising ay unang hinanap ng mga mata ko si Gallard na wala na sa tabi ko. Bumangon ako at natagpuan itong nakaupo sa may bintana habang nakatalikod sa pwesto ko. "Gallard?" Hindi ito lumingon kaya napagdesisyunan kong lumapit sa kinaroroonan niya. I went to him and left a small distance between us dahil baka magalit nanaman siya kapag dumikit ako sakanya. "Nagugutom ka naba? Ipagluluto kita—""Why did you save me?"Save... him? "Because you looked like you were asking for help," I answered. He tsked because of what I said to him like it was some unbelievable words he heard. "You won't even think of coming back if not for my brother," he said bitterly, not giving me a slight look. "Look, I know you hate humans becau
