ตอนที่2 แต่งกับแม่หม้ายลูกติด

“แล้วใครล่ะ ที่คุณย่าแกอยากให้แกแต่งงานด้วย” ตนุภัทรเริ่มขมวดคิ้ว ไม่คิดว่าขวัญฤดีจะหัวโบราณจ๋าหาวิธีคลุมถุงชนให้หลานชายเช่นนี้

“แม่หม้ายลูกติด” เหนือตะวันเอ่ยออกมาเสียงอ่อน ก่อนจะยกมือลูบหน้าลูบตาสีหน้าเคร่งเครียด

ครองภพได้ยินเช่นนั้นก็ได้แต่เงียบ พูดอะไรไม่ออกและยกแก้วน้ำเมาดื่มอึกใหญ่ เพราะเขาก็หาวิธีช่วยเพื่อนแก้ปัญหาไม่ออกเหมือนกัน

“โห คุณย่าใจร้าย ใจร้ายที่สุดเลย” ตนุภัทรอ้าปากค้างยกมือทาบอกทิ้งตัวพิงหลังโซฟาแหมะ คิดไปถึงว่าหากเป็นตัวเองถูกคลุมถุงชนกับแม่หม้ายลูกติดแค่นี้เขาก็ทำใจไม่ได้แล้ว

“ฉันอยากปล่อยที่ดินตรงนั้นไปจะตาย แต่แม่ฉันไม่ยอมเพราะท่านอยากได้ที่ดินตรงนั้นมาสร้างรีสอร์ท แถมมูลค่าที่ดินตรงนั้นก็ไม่ต่ำกว่าสามพันล้าน แม่ฉันไม่ทิ้งไปง่ายๆ แน่”

“เฮ้ย แล้วทางแม่หม้ายคนนั้น เค้าอยากแต่งงานกับแกหรือเปล่าวะ” ตนุภัทรเอ่ยเสียงกระซิบกระซาบ

“แม่ฉันบอกว่าโทรคุยมาแล้ว เธอตกลง” เหนือตะวันพยักหน้า พอรู้เรื่องพินัยกรรมตอนเช้า แม่ตนก็จัดการทุกอย่างเสร็จสรรพในช่วงเย็น

“อืมตกลงไว๊ ไว อย่างน้อยว่าที่เมียแกก็เป็นงานมาแล้วนะโว้ย” ตนุภัทรยกยิ้มหน้าแหย

“ตลกตรงไหน” เหนือตะวันมองค้อนคนที่เอาเรื่องเครียดของเขามาพูดเล่น

“เฮ้ย อย่าเครียด สัญญาแค่ปีเดียว หมดปีแกก็ไล่ยัยแม่หม้ายลูกติดออกจากบ้านไปสิวะ” ตนุภัทรคิดวิธีที่ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ แต่ก็เป็นวิธีเดียวที่เขานั้นคิดได้ตอนนี้

“เรื่องนั้นฉันยังไม่ได้คิด แต่อีกเรื่องฉันเครียดเพราะไม่รู้จะคุยกับรีน่าจะคิดยังไง”

“เออว่ะ เฮ้อ ปวดหัว”

“เออ ถึงวันที่ต้องเผชิญหน้ากับรีน่าค่อยมาคิดช่วยกันแก้ปัญหาอีกทีก็ได้ กว่ารีน่าจะกลับมาไทยก็อีกตั้งนาน ทำใจสบายๆ ไว้ก่อนเถอะ” ครองภพที่นั่งเงียบมานานก็พูดได้แค่คำปลอบใจ เพราะเขาก็คิดไม่ตกกับปัญหานี้จริงๆ

จะทำยังไงได้ในเมื่อฝั่งผู้หญิงที่จะต้องแต่งงานกับเหนือตะวันดูเต็มใจตกปากรับคำมาอย่างไวเสียขนาดนั้น แถมแม่ของเพื่อนตนก็เป็นประเภทที่อยากจะทำอะไรใครก็ขัดไม่ได้เสียด้วย

เหนือตะวัน คิรินก้องสกุล หนุ่มหล่อทายาทธุรกิจนำเข้าเครื่องจักรอุตสาหกรรมชั้นนำของประเทศ เขาอายุ28ย่าง29 เป็นหนุ่มหน้าตาชาติตระกูลดีเป็นที่หมายปองของเหล่าสาวๆ ในแวดวงไฮโซและดารานางแบบ

ชายหนุ่มไม่เพียงแค่มีหน้าตาคมคายมีเสน่ห์ในดวงตาเท่านั้น แต่ร่างกายกำยำบึกบึนและมีส่วนสูงถึง187เซนติเมตร เป็นที่กร้าวใจสาวแท้และสาวเทียมที่ได้พบเห็น

แต่คนเหล่านั้นก็ต้องเสียใจ เพราะชายหนุ่มเลือกที่จะคบกับดาราสาวลูกครึ่งอย่างคาริน่า และเลือกที่จะให้เธอเป็นหญิงเดียวในดวงใจแม้เธอจะมีข่าวเสียหายมามากแค่ไหนก็ตาม

เหนือตะวันเป็นคนฉลาดในการทำงานมาก เขาจริงจังกับการทำงานตั้งแต่หลังเรียนจบ ไม่ค่อยเสเพลเที่ยวเตร่เช่นเพื่อนๆ คนอื่น เพราะต้องการที่จะสร้างตัวด้วยตัวเองโดยที่ไม่หวังพึ่งสมบัติของครอบครัว

คิดว่าจะช่วยกิจการของครอบครัวอีกปีถึงสองปีก็จะตกล่องปล่องชิ้นกับคาริน่า แต่เห็นทีแผนการที่เขาวางเอาไว้จะไม่ได้เป็นไปอย่างที่หวัง

เพราะจู่ๆ คุณย่าของเขาก็ดันมาเสียและสร้างข้อตกลงในพินัยกรรมที่ทำให้หลานๆ ทั้งสามคนต้องหนักใจไปตามๆ กัน โดยเฉพาะเขาที่ต้องแต่งงานกับแม่หม้ายลูกติดด้วยความไม่เต็มใจ

หญิงชราวัยเข้า70ปีแต่ยังทะมัดทะแมงแข็งแรงไม่ต่างจากวัยกลางคน เธอรีบขับรถเก๋งสีเทาคันเก่ารีบกลับจากวัดหลังจากทำบุญเสร็จเพื่อมาที่สำนักงานในรีสอร์ท

ลงรถได้ก็เดินจ้ำอ้าวเข้ามาในห้องทำงานของหลานสาวทันที เพราะเพิ่งรู้มาหมาดๆ ว่าหลานเธอนั้นไปตกลงรับปากตบแต่งกับลูกชายของหทัยรัตน์ไปเสียแล้วโดยที่ไม่ปรึกษาเธอสักคำ

“ยัยเพลงไปไหนแม่สา” บัวสายเข้าห้องทำงานมาได้ก็เห็นเพียงลูกสาวนั่งอยู่เพียงคนเดียว จึงเอ่ยถามหาเพลงขวัญกับสารภีด้วยท่าทีร้อนใจ

“รีบไปทำความสะอาดบ้านเล็กริมธารจะ เห็นว่ามีลูกค้าจะมาเข้าพักพรุ่งนี้ แม่มีอะไรรึเปล่า” สารภีละมือจากการกวาดพื้นเงยหน้ามามองจ้องคนเป็นแม่ด้วยสายตาฉงน เพราะดูท่าทางแม่เธอนั้นจะมีท่าทีร้อนใจแปลกๆ

“ก็ยัยเพลงไปตอบตกลงจะแต่งงานกับลูกของหทัยรัตน์น่ะสิ”

“ก็นึกว่าเรื่องอะไร”

“แกรู้เรื่องแล้วเหรอ”

“อืม หลานบอกฉันตั้งแต่ตกลงรับปากคุณรัตน์ไปแล้ว”

“มีอะไรกันเหรอจ้ะ” เพลงขวัญเข้าห้องทำงานมาได้ก็จ้องหน้ายายกับน้าสายตาแปลกใจ เพราะไม่บ่อยนักที่จะเห็นยายของเธอมีสีหน้าไม่สู้ดี

“มานี่เลย” บัวสายดึงมือหลานสาวหัวแก้วหัวแหวนมานั่งที่โซฟา เพราะเห็นทีคงจะต้องคุยกันยาว

“นึกยังไงไปตอบตกลงคุณรัตน์แบบนั้นล่ะยัยเพลง คลุมถุงชนกันแบบนี้ลูกชายเค้ายอมเหรอ”

“เรื่องแรกที่เพลงไม่ต้องคิดมากในการตอบตกลงเลยก็เพราะคุณรัตน์บอกว่าจะช่วยรีสอร์ทที่นี่ไว้ไม่ให้ถูกยึด แถมยังจะช่วยรีโนเวทที่นี่อีกนะคะ อีกอย่างคุณรัตน์ก็บอกว่าจะรับผิดชอบค่าใช้การในการรียนของปลื้มกับเปรมด้วยค่ะ ส่วนเรื่องคุณเหนือคุณรัตน์บอกว่าเขาจะยอมหรือไม่ยอมยังไงเขาก็ปฏิเสธแม่ตัวเองไม่ได้อยู่แล้วค่ะ”

เพลงขวัญพูดกับบัวสายด้วยสีหน้าท่าทีที่ไม่ได้กังวลอะไรมากมาย อีกทั้งยังมีรอยยิ้มน้อยๆ เปื้อนหน้าตลอดเวลาเพื่อให้ทั้งน้าและยายเห็นว่าเธอคิดมาดีแล้วจริงๆ ถึงได้ตอบตกลงหทัยรัตน์ไป

“เราจะไปมีปัญหากับลูกชายเค้าหรือเปล่า ถ้าต้องอยู่ด้วยกันแบบอึดอัดใจยายก็ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นนะลูก”

“ยายไม่ต้องห่วงนะจ้ะ เพลงคิดดีทุกอย่างแล้วจริงๆ เรื่องคุณเหนือเพลงว่าเพลงทำให้เค้าเป็นมิตรกับเพลงได้จะ ยายไม่ต้องห่วง”

“ทีหลังมีอะไรบอกยายก่อนรู้รึเปล่า”

“จะ”

บัวสายรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ห่วงหลานตัวเองก็ห่วง แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเจ้าตัวตอบตกลงเป็นหมั้นเป็นเหมาะ จนทางบ้านฝ่ายผู้ชายจะมาสู่ขอในอาทิตย์หน้าแล้ว