รุ่งเช้าข่าวการเทขายหุ้นของบริษัท เซียนซัน ที่อากงของเทนเป็นคนก่อตั้ง บริหารงานโดยลุงสี่ก็เกิดขึ้น ลุงสี่และอากงได้รับโทรศัพท์แต่เช้า เมื่อผู้ถือหุ้นต่างพร้อมใจกันเทขายด้วยราคาที่ต่ำที่สุดในประวัติศาสตร์ เพราะบริษัทขาดความเชื่อมั่นในตลาดลงทุนจากทางยุโรป บริษัทถูกดิสเครดิตในการจัดซื้อสินค้าหลายรายการ ลุงสี่อากงและอาม่าจำต้องเดินทางกลับจีนเป็นการด่วนเพื่อแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น แต่..."ฉันไม่กลับ ถ้าชิงชิงยังไม่ได้หมั้นฉันจะยังอยู่ที่นี่จนกว่าจะเรียบร้อย" ป้าชิงเอ๋อเชิดหน้าพูดกับสามี"ชิงชิงยิ่งกลับไม่ได้ค่ะ เมื่อคืนคู่หมั้นชิงชิงยังไม่กลับบ้าน ต้องไปอยู่กับอิหมอเถื่อนนั่นแน่ ๆ ชิงชิงไม่ยอมหรอก ชิงชิงจะไปตามเฮียเทนกลับบ้าน" เด็กสาวแต่งหน้าจัดเต็มในชุดเดรสสั้นสุดเซ็กซี่ว่าขึ้น"จะอยู่ทำบ้าอะไร ก็เห็น ๆ อยู่ว่าเขามีเมียอยู่แล้ว กลับ!" ลุงสี่หันไปว่าให้หลานสาวภรรยาพร้อมกับออกคำสั่งเสียงห้วน"ไม่!" 2 เสียงป้าหลานประสานกันอย่างเอาแต่ใจ"งั้นก็อยู่ไปเลย หาเงินซื้อตั๋วกลับเองก็แล้วกัน" ลุงสี่ตะคอกใส่หน้าภรรยาเสียงดัง"ไปเลย ยังไงหลานชั้นต้องได้หมั้นได้แต่งงานกับเทน เงินแค่ซื้อตั๋วมันไม่ได้ยากหร
ทางเดินระหว่างหอพักกับโรงพยาบาล ขณะที่ 2 สาว ลูกพีชกับปลาดาวกำลังเดินมาด้วยกันเพื่อจะไปทานข้าวที่ร้านอาหารในโรงพยาบาลก่อนขึ้นเวรติ๊ง! Vivain - พ่อแม่เฮียเทนมาอยู่ร้านกาแฟเสียงแจ้งเตือนมือถือของลูกพีชดังขึ้นทำให้หญิงสาวต้องหยุดแล้วเปิดกระเป๋าล้วงออกมาดูก่อนจะขมวดคิ้ว"มีอะไรหรือเปล่าแก" ปลาดาวหยุดเดินหันมาถามเพื่อน"เวียนไลน์มาบอกว่าพ่อแม่เฮียเทนมาตอนนี้อยู่ร้านกาแฟว่ะ เฮ้อ...พีชกลับไปนอนต่อได้มั้ย" หญิงสาวว่าพลางถอนหายใจ"บ้าไปแล้ว อะไรมากมายหรือจะมาบอกให้แกเลิกยุ่งกับเฮียเทนเหรอ" ปลาดาวว่าพลางถอนหายใจ"เรื่องยุ่งไม่ต้องมาบอกพีชหรอก ปลาก็รู้ว่าพีชชอบยุ่งกับใครที่ไหน" ลูกพีชตอบพร้อมกับก้มเก็บมือถือเข้ากระเป๋า ไม่ได้มองร่างสูงที่จอดมอเตอร์ไซค์อยู่ใต้ต้นไม้และตั้งขารถทันทีที่เห็นเธอเดินมาก่อนจะรีบเดินเข้ามาสวมกอดเธอเอาไว้แน่นจนเธอตกใจ "หนู...""เฮีย ทำไมมาสภาพนี้ล่ะคะ นี่มันชุดแต่เมื่อวานแล้วนะยังไม่กลับห้องอีกหรือคะ" หญิงสาวเรียกชื่ออย่างตกใจพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองหน้าสามีหนุ่ม มือบางลูบหน้าหล่อคมที่ขอบตาคล้ำลงเบา ๆ อย่างคิดถึง"เมื่อคืนเฮียนอนกับไอ้โรม เฮียจะไม่กลับถ้าหนูไม่ไปด้วย" เส
"จะ 10 โมงแล้วเราไปเตรียมขึ้นวอร์ดกันนะครับ" ชายหนุ่มหันมาพูดกับภรรยาน้ำเสียงอบอุ่นพร้อมกับลูบผมเธอเบา ๆ เหมือนเป็นการขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น"หนูพิกกี้ลูก แม่อยากคุยกับหนูต่อ เย็นนี้หนูกลับคอนโดได้มั้ยคะ" แม่เลี้ยงเรียกหญิงสาวพร้อมกับมองหน้ายิ้ม ๆ"เอ่อ...ก็ได้ค่ะวันนี้หนูลงเวร 6 โมงเย็น" หญิงสาวตอบกลับยิ้ม ๆ"ก็ดีกลับไปเปิดห้องให้ชั้นแล้วแกก็เก็บเสื้อผ้าออกไปซะ ที่ตรงนั้นฉันจะอยู่กับเฮียเทน" ชิงชิงว่าขึ้นเสียงดังอย่างน่าไม่อาย"หน้าด้าน!" เจ้าสัววินัยสวนขึ้น"คุณอาคะ! ชิงชิงเป็นว่าที่คู่หมั้นของลูกชายคุณอา ให้เกียรติชิงชิงหน่อยนะคะ" เด็กสาวหันมาว่าใส่ท่านเจ้าสัวเสียงดัง ทำเอาพนักงานที่เอากาแฟมาวางไว้ให้ชายหนุ่มเบะปากในความมั่นหน้าของเด็กสาว"เทนคะ ไหนว่าไปต่างประเทศไงคะ" เสียงแปร๋นของหญิงสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่เดินฉับ ๆ เข้ามาในร้านว่าขึ้นพร้อมกับยิ้มร่ามาหาชายหนุ่มไม่ได้มองว่าตอนนี้มีใครกำลังนั่งมองเธออยู่บ้าง"วันเวรอะไรวะ" เทนอุทานขึ้นอย่างหัวเสีย"เวรเช้าค่ะเฮีย เฮียอยู่เฉย ๆ ทำหน้านิ่ง ๆ นะคะสามี เดี๋ยวไปส่งพีช แล้วเฮียก็ไปอยู่กับพี่โรมนะคะ พีชเลิกค่อยมารับพีชที่หอ" หญิงสาวพูดเบา ๆ
"เฮ้อ...ไอ้เราหรือก็เป็นห่วง นึกว่าไปฉะกับคุณไดน่ามาซะอีก" ปลาดาวว่าพลางถอนหายใจอย่างโล่งอก"ฉะอะไรล่ะ เรื่องนั้นมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพีชเลย ปล่อยให้ผู้เกี่ยวข้องจัดการกันเองเถอะ" หญิงสาวว่าพรางลุกขึ้นเดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างอาจารย์ก่อนจะรับยาจากท่านมาใส่ปาก "ขอบคุณค่ะ""แล้วไหวมั้ยเนี่ย พักก่อนมั้ยพีรดา" อาจารย์หมอสิริถามลูกศิษย์คนเก่งอย่างเป็นห่วง เพราะข่าวเมื่อเช้าค่อนข้างจะดังทั่วโรงพยาบาลเรื่องที่มี 2 สาวมาแย่งแฟนของเธอต่อหน้า ท่านเลยอยากให้เธอพักผ่อนปรับสภาพจิตใจก่อนออกไปด้านนอก ซึ่งถ้าคาดไม่ผิดแน่นอนว่าเธออาจได้ตอบคำถามที่ไม่น่าตอบทั้งวันเป็นแน่"ไหวสิคะอาจารย์ เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้อาชีพที่พีชรักต้องพังหรอกค่ะ พีชขอพักซัก 10 นาทีนนะคะ เดี๋ยวพีชตามออกไปก็ได้ค่ะ" หญิงสาวตอบพร้อมกับยิ้มแห้ง ๆ ส่งให้อาจารย์หมอ"เออ...แล้วเฮียเทนกลับไปหรือยัง หรือกลับไปพร้อมพ่อกับแม่เขาน่ะ ยายเวียนบอกว่าอยู่ร้านกาแฟเหมือนกันนี่" ปลาดาวถามเมื่อนึกขึ้นได้"มารถคนละคัน เฮียบอกว่าจะกลับไปหาพี่โรมที่ร้าน แล้วมารับพีชตอนเย็นไปคุยกับพ่อแม่ให้รู้เรื่องน่ะ พีชบอกทางให้ไปด้านหลังจะได้ไม่วุ่นวาย" ลูกพีชตอบเพื่
หลังจากนั้นไม่นานโทรศัพท์ของพ่อเลี้ยงวินัยก็มีเสียงเรียกเข้าจากพี่ชาย ซึ่งไม่ต้องเดาน่าจะเป็นเรื่องของ 2 ป้าหลานที่ก่อเรื่องวุ่นวายขึ้นและแม่เลี้ยงอุ่นรักเพิ่งจะวางสายจากสถานีตำรวจเมื่อครู่ เพราะตอนนี้ชิงชิงถูกตำรวจรวบตัวไปไว้ที่โรงพัก เหตุจากสร้างความวุ่นวายในคอนโด ซึ่งมีเจ้าทุกข์เป็นผู้ร่วมอาศัยอยู่เกือบทั้งชั้น ส่วนป้าของหญิงสาวนั้นได้มีเรื่องทะเลาะวิวาทกับพนักงานในห้างดัง เพราะเธอไม่ยอมพูดภาษาอังกฤษทั้งที่พูดได้ และต่อรองสินค้าอย่างเอาแต่ใจ เมื่อไม่ได้เธอก็ทำข้าวของของทางร้านเสียหายและบัตรเครดิตที่เธอใช้จ่ายก็วงเงินไม่เพียงพอต่อการชดเชยให้ทางร้าน"เฮ้อ...สร้างแต่เรื่อง" เจ้าสัววินัยว่าหลังจากวางสายแล้วถอนหายใจก่อนจะลุกขึ้นเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเหมือนจะเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปข้างนอก"อย่าคิดจะทำนะคะเฮียนัย ปัญหาของใครคนนั้นต้องแก้เองค่ะ เงินที่จะเสียไปมันไม่ได้คืนหรอก" แม่เลี้ยงอุ่นรักว่าขึ้นพร้อมกับปรายตามองสามีนิ่ง ๆ "แต่..." "ไปเซ็นใบหย่ากับอุ่นที่เขตก่อนค่อยไปช่วยเมียกับหลานพี่สี่ค่ะ" เสียงนิ่งที่เอ่ยออกมาของภรรยาทำให้เจ้าสัววินัยชะงักทันทีและรู้ว่านี่คือคำสั่งเด็ดขาดของเธอ"แม่เลี
"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกป๊าจะเงียบให้ถึงที่สุดเลย" เจ้าสัววินัยว่าแล้วเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะเกรงว่าลูกชายจะกลับมาแล้วได้ยินและคืนนี้โรมก็ชวนสุบันคนขับรถไปนอนที่ร้านเพราะมีห้องพักพนักงานว่างอยู่ ไม่นาน 2 หนุ่มสาวก็กลับเข้ามาพร้อมกับข้าวของมากมายทั้งผักทั้งผลไม้เหมือนว่ากินกันนับสิบคน ลูกพีชยกมือไหว้ทุกคนในห้องรวมถึงสุบันที่เธอรู้จักดีมาตั้งแต่เด็ก ก่อนจะเดินเอาของเข้าไปเก็บในครัวแล้วสวมผ้ากันเปื้อนเตรียมทำกับข้าวเย็นสำหรับทุกคน"หนูลูก แม่ทำแล้ว ไปอาบน้ำอาบท่าแล้วมากินข้าวกันลูก" แม่เลี้ยงรีบเบรกหญิงสาวเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะเข้าครัวทั้งที่อยู่ในชุดกลับจากโรงพยาบาล"อ้าว? แล้วทำไมเฮียเทนบอกว่ายังไม่ได้ทำล่ะคะ แล้วนี่คุณชิงชิงกับคุณป้ายังไม่กลับมาอีกหรือคะจะได้ทานข้าวพร้อมกัน" หญิงสาวถามหาคนที่หายไปเพราะไม่ได้ติดตามข่าวสารอะไรในช่วงบ่าย"แล้วจะถามหาพวกนั้นทำไม?" เสียงห้วนเอ่ยถามแบบไม่พอใจนัก สิ้นคำชายหนุ่มตาคมเฉี่ยวของภรรยาก็ตวัดกลับมามองหน้าพร้อมกับน้ำตาเอ่อคลอขึ้นมาทันทีจนชายหนุ่มตกใจ"ก็แค่ถาม พีชจะถามหาญาติเฮียไม่ได้เลยหรือไง แค่ถามดี ๆ พีชได้ไปด่าว่าเขาแบบที่เขาตามไปว่าพีชมั้ย" หญิ
"มนุษย์เมีย?" "มนุษย์เมียที่เป็นเมนส์นี่แหละน่ากลัวกว่ามนุษย์เมียหลายเท่า" ป๊าตอบสวนขึ้นพร้อมกับปรายตามองภรรยาขำ ๆ เหมือนเหตุการณ์ประจำวันของบ้าน (ลูกพีชแค่ประจำเดือนแต่ภรรยาของป๊านี่วัยทองเลยนะ ^_^ ประจำวันกันเลยที่เดียว)"นี่แหละครับเพื่อน กูก็เพิ่งเจอมาเหมือนกันกับน้องขวัญเมื่อวานกูเอาของฝากไปให้ อยู่ดี ๆ นั่งทำการบ้านอยู่โวยกูซะงั้นบอกว่ากูไม่สนใจน้อง พากันโทรไปฟ้องไอ้มาร์คที่อังกฤษ ไอ้บ้านั่นก็โทรมาด่ากูยกใหญ่ กูจะบ้าตายรายชั่วโมง" โรมว่าขึ้นพร้อมกับถอนหายใจ เมื่อวานเขาก็โดนเพื่อนรักอีกคนด่าเพราะไม่ตอบคำถามของน้องสาวร่วมโลกของพวกเขา เพราะเขาไม่ได้ยินและเธอก็บอกว่าพูดเบาเพราะปวดท้องวันนั้นของเดือน"เออ...นั่น แป๊บ" เทนกระแทกเสียงใส่เพื่อนพร้อมกับลุกขึ้นยืนทันทีที่ได้ยินเสียงภรรยาดังออกมาจากห้องน้ำในห้องนอน "ครับ หนู""ให้มันได้แบบนั้นกับพ่อกับแม่ดุหยั่งกับให้กินรังแตนมาตั้งแต่เกิดกับเมียนี่ไม่กล้าหือเลยเชียว" เจ้าสัววินัยว่าพลางส่ายหน้ากับลูกชาย"อย่าดังไปค่ะ เดี๋ยวองค์ได้ลงอีกหรอก แล้วนี่โรมพอรู้มั้ยลูกว่าเทนเจอน้องได้ยังไง" แม่เลี้ยงว่าพลางหันไปถามเพื่อนลูกชาย"เจอกันโดยบังเอิญท
รุ่งเช้าเทนขับรถไปส่งลูกพีชที่โรงพยาบาลตามปกติ ชายหนุ่มเดินถือกระเป๋าไปส่งเธอถึงห้องพร้อมกับขนมหลายถุงในมือโดยบอกว่าแม่ฝากมาให้วิเวียนซึ่งถือว่าเป็นหลานสาวคนหนึ่งของบ้าน และกล่าวทักทายอาจารย์หมอเหมือนทุกครั้งที่เจอหน้า ก่อนกลับชายหนุ่มไม่ลืมที่จะเน้นย้ำให้หญิงสาวกินยาหลังอาหาร ซึ่งเป็นยาที่เธอต้องกินทุกครั้งที่มีประจำเดือนตามที่หมอสั่ง และ 3 วันต่อจากนี้ลูกพีชได้ขอนอนที่หอพัก เพราะลงเวรดึกตามที่เธอขออาจารย์หมอและขอเปลี่ยนกับเพื่อน เพราะต้องการหลีกหนีปัญหาที่บ้านของชายหนุ่ม ซึ่งทั้งเพื่อนและอาจารย์ต่างก็เข้าใจและเห็นใจ เทนให้คำสัญญากับภรรยาว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของ 2 ป้าหลานเด็ดขาดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น และจะไปนอนกับโรมจนกว่าป้าหลานและอากงอาม่าจะกลับบ้านเกิดไป..."อารมณ์ดีหรือยังจ๊ะ พีรดา วันนี้เห็นนะ สปอร์ตคันใหม่หรือจ๊ะ" อันดาถามพร้อมกับกระแซะเพื่อนยิ้ม ๆ "อารมณ์ดีขึ้น แต่ขอมานอนที่หอยาว ๆ ไม่อยากวุ่นวาย ขอเปลี่ยนเวรกับใบข้าว อาจารย์หมออนุญาตแล้วด้วย แต่รถน่ะของพี่โรม รถเฮียเอาเข้าโรงซ่อมอีกนานกว่าจะเสร็จ" หญิงสาวตอบเพื่อนพร้อมกับยื่นถุงขนมให้ "แม่เฮียให้เอามาแบ่งเพื่อน ของคุณหลา
26 ปีต่อมาแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกาหนุ่มหล่อหน้าคม ใส่เสื้อโค้ทตัวใหญ่เดินเข้ามาในอะพาร์ตเมนต์สุดหรูกลางเมือง แล้วต้องหยุดชะงักมองไปที่โซนลอบบี้ ก่อนจะยิ้มกว้างแล้วเปลี่ยนเป้าหมายทันทีที่เห็นหน้าคนรอ"แม่..." เสียงทุ้มเรียกคนเป็นแม่อย่างดีใจพร้อมก้าวขายาว ๆ เข้าไปสวมกอดแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่อย่างคิดถึง"หยุด...ครับลูก นี่เมียป๊าครับ" เสียงห้วนของหนุ่มใหญ่วัยเลยกลางคนที่นั่งมองอยู่ที่โซฟารับแขกของอะพาร์ตเมนต์ว่าขึ้นพร้อมกับมองหน้าลูกชายและภรรยาดุ ๆ "หวงเว่อร์ไปหรือเปล่าป๊า นี่ผม ทอย ลูกชายป๊าไง" ทอยหรือหมอทอย ศัลยแพทย์หนุ่มสุดหล่ออนาคตไกล วัย 25 ปี ผู้ได้รับทุนจากโรงพยาบาลดังในไทยมาศึกษาแพทย์เฉพาะทางที่นี่และเป็นแพทย์ประจำโรงพยาบาลของโรงพยาบาลในเครือเดียวกัน พูดกับผู้เป็นพ่อพร้อมกับชี้หน้าตัวเองขำ ๆ "เข้าใจว่าลูก แต่แกจะ 26 แล้วนะ โตพอจะไม่หอมแก้มแม่แกแล้ว" ป๊าหรือพ่อเลี้ยงอุเทน ว่าให้ลูกชายที่ชอบทำตัวเหมือนเด็กตลอดเวลา แล้วเชิดหน้าไปทางอื่น"โอ๋...เด อิจฉาแม่ว่างั้น ฟอด! ฟอด! ให้ป๊า 2 หอมเลย" ลูกชายตัวดีรีบปล่อยแม่แล้วรวบกอดผู้เป็นพ่อจากทางด้านหลัง หอมที่แก้มพ่อแรง ๆ ทั้ง 2 ข้าง ทำเอา
3 ปีต่อมาหลังจากเรียนจบ ลูกพีชกลับมาเป็นหมอใช้ทุนมหาลัยที่โรงพยาบาลในจังหวัดบ้านเกิด เทนดีใจมากที่ภรรยาจะได้กลับมาอยู่ด้วยกัน ถึงแม้ว่าบริษัทส่งออกของเขายังอยู่ที่กรุงเทพและกำลังไปได้ดี แต่ก็มีลูกน้องที่ไว้ใจได้อย่างองอาจไปช่วยดูแลให้และมีโรมเป็นที่ปรึกษา โรงบ่มไวน์ของเทนเกือบแล้วเสร็จเหลือเพียงลงเครื่องจักรบางอย่างเกี่ยวกับการผลิต การขยายรีสอร์ตแล้วเสร็จเปิดให้บริการได้นานนับปี และสิ่งหนึ่งที่ทำนอกเหนือจากโครงการที่วางไว้ช่วงแรกนั่นก็คือสวนดอกไม้เมืองหนาวที่เป็นความฝันของคุณทอรุ้งแม่ของลูกพีชแต่ทีแรก แต่ปรับเปลี่ยนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวและจุดเช็คอินที่สวยงาม มีคู่บ่าวสาวหลายคู่มาขอเช่าเป็นสถานที่จัดงานแต่งกลางแจ้งที่แสนโรแมนติกหลายคู่ ด้านหลังที่เป็นเชิงเขาเทนปรับให้เป็นลานกางเต็นท์และลานกิจกรรมให้กลุ่มวัยรุ่นหรือหมู่คณะที่มาเป็นกลุ่มใหญ่ได้เช่าทำกิจกรรมที่ใช้เสียงค่อนข้างดังและไม่รบกวนผู้มาพักรีสอร์ต ซึ่งถือว่าการบริหารงานของเทนประสบความสำเร็จอย่างมาก ส่วนลูกพีชนั้นเป็นคุณหมอสุดสวยใจดีประจำแผนกเด็กของโรงพยาบาลประจำจังหวัด……….//……….@Ro me barเทนเดินหน้าเครียดเข้ามาในห้องทำงานของเพ
โรงพยาบาลเอสองอาจเดินถือแฟ้มเอกสารยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ยเข้ามาหาลูกพีชที่วอร์ดก่อนจะยื่นให้แล้วก้มหลบสายตาจับผิดที่ภรรยาเจ้านายมองมา "อะไรคะพี่องอาจ" หญิงสาวเอ่ยถามแต่ไม่ได้รับเอกสารมาดู"พ่อเลี้ยงไปดูบริษัทที่อังกฤษ 2 สัปดาห์ครับ" องอาจว่ายิ้ม ๆ "พีชรู้แล้วค่ะ""มีงานต้องเซ็นด่วนครับ แม่...เอ้อ คุณลูกพีช" องอาจว่าพลางเปิดเอกสารหน้าหน้าแรกยื่นให้ *เฮ้อ...ผัวให้เรียกแม่เลี้ยง เมียให้เรียกลูกพีช กูล่ะปวดหัว* องอาจคิดในใจ"ปกติพี่โรมเซ็นแทนเฮียไม่ใช่หรือคะ งานด่วนพีชไม่เคยเซ็นนะคะ แล้วพีชก็อ่านไม่เข้าใจด้วย" ลูกพีชว่าพลางมองหน้าองอาจงง ๆ เพราะปกติเอกสารด่วนที่บริษัทขนส่งของเทน จะเป็นโรมช่วยดูแลให้ถ้าเทนไม่อยู่ เธอไม่เคยยุ่งหรือวุ่นวายงานส่วนนั้นของเขาเลยซักครั้ง"คุณโรมไปต่างจังหวัดครับคุณลูกพีช พ่อเลี้ยงเลยบอกให้ผมเอามาให้คุณลูกพีชเซ็นแทนครับ ไม่ต้องอ่านให้เข้าใจหรอกครับ พ่อเลี้ยงอ่านมาแล้ว แค่ต้องเซ็นแค่นั้นครับ เซ็นเถอะครับผมจะได้กลับออฟฟิศแล้ว" องอาจตอบพร้อมกับคะยั้นคะยอยิ้ม ๆ "แปลก ๆ อีกแล้วนะคะพี่องอาจ ครั้งนี้พ่อเลี้ยงพี่องอาจให้มาเซ็นกี่ล้านอีกล่ะ พีชว่าพีชจะไปถอนชื่อออกจากบัญชีแ
"มันเป็นเงินส่วนแบ่งขายที่ทั้งหมดในกรุงเทพของย่าน่ะลูก จริง ๆ บ้านเกิดพ่ออยู่กรุงเทพช่วงที่พ่อกับอาเรียนมหาลัย ย่าเราป่วยบ่อย ๆ ปู่เลยชวนท่านมาอยู่บนดอยเพราะอากาศดีกว่า ท่านเลยขายที่ในกรุงเทพแล้วก็ชานเมืองทั้งหมด แล้วแบ่งให้พ่อกับอาคนละครึ่งให้บริหารจัดการกันเอง แล้วท่านก็กลับไปอยู่บนดอยบ้านเกิดของคุณปู่เงียบ ๆ ตรงนั้น กับญาติพี่น้อง พ่อกับอาแบ่งกันดูแลท่าน ตอนนั้นพ่อไม่รู้จะใช้ทำอะไรก็เก็บเป็นเงินฝากประจำไว้ พอแต่งงานแม่หนูก็จัดการบัญชีนี้เองทีแรกจะเปลี่ยนเป็นชื่อแม่เขาแต่เขาไม่ยอม แล้วมันก็รวมกับเงินหลายส่วนที่หาได้ตอนนั้นด้วย แต่พ่อก็ไม่รู้ยอดจริง ๆ หรอก จนแม่หนูเสีย ก่อนจดทะเบียนกับสิตาพ่อเลยเอาไปโอนให้อาไว้ดูแลปู่กับย่าห้าล้านแล้วปิดเรื่องบัญชีเป็นความลับ เพราะตอนนั้นพ่อโดนบังคับจดทะเบียน พ่อกลัวว่าถ้าสิตารู้เงินพวกนี้จะเปล่าประโยชน์ ส่วนซองนั่นเป็นของขวัญครบรอบชิ้นสุดท้ายของพ่อที่ให้แม่ แต่แม่เรายังไม่ได้เปิดดู ลูกลองเปิดดูสิ" หลวงพ่อพันทาว่ากับลูกสาวพร้อมกับยิ้มให้แล้วชำเลืองมองลูกเขยยิ้ม ๆ ท่านรู้จากแม่เลี้ยงอุ่นรักและเจ้าสัววินัยว่าเทนอยากได้ที่ข้างไร่ของแม่เลี้ยงทำเป็นโรงบ่มไ
3 วันต่อมา งานหมั้นเล็ก ๆ ที่แสนอบอุ่นของเทนกับลูกพีช ถูกจัดขึ้นที่บ้านหลังเดิมของลูกพีชที่อยู่ติดกับบ้านของเทน ลูกพีชอยู่ในชุดไทยล้านนาสีงาช้างปักทองแท้ทั้งชุดเกล้าผมมวยสูงปักปิ่นทองฝังเพชร สวมเครื่องประดับเพียงแค่สร้อยคอสีเงินเส้นเล็กที่เทนซื้อให้เท่านั้นซึ่งดูแล้วไม่ลงตัวยิ่งนัก"สวยมากเลยลูก เสียดายนะที่ชุดเครื่องหมั้นเครื่องแต่งของตระกูลเรามันหายไปพร้อมกับตู้เซฟนั่น ไม่งั้นหนูจะสวยมากกว่านี้" คุณยายกล่าวกับหลานสาวอย่างชื่นชมแต่เสียงเศร้าในตอนท้าย เมื่อนึกถึงเครื่องประดับตกทอดประจำตระกูล ที่คุณทอรุ้งแม่ของหญิงสาวเคยใส่ในวันหมั้นและวันแต่งงาน และท่านก็ให้เธอเก็บรักษาไว้ในตู้เซฟเล็กที่เธอเอามาจากบ้าน ที่หายไปหลายปีแล้วตั้งแต่เธอเสีย"อย่าคิดให้เศร้าเลยค่ะยาย วันนี้วันดีไม่ใช่หรือคะ คิดซะว่าพีชไม่มีวาสนาก็ได้ค่ะ" หญิงสาวว่ายิ้ม ๆ แล้วมองบรรดาเพื่อนสาวที่เดินยิ้มเข้ามาหาในห้อง"งามแต้งามว่า...จ่ะ แม่เลี้ยง ไม่น่าเชื่อเลยน้า...ว่าพรยายเวียนจะศักดิ์สิทธิ์ขนาดนี้ นี่ขนาดเป่าครั้งเดียวนะ ถ้าเป่าครบ 3 ครั้งเฮียเทนทั้งรักทั้งหลงแน่นอน" อันดาว่าขึ้นพร้อมกับหันไปยักคิ้วให้วิเวียนที่เดินตามเข้
สัปดาห์ต่อมาข่าวการจับกุมบ่อนการพนันรายใหญ่ในภาคเหนือเป็นข่าวดังไปทั่วประเทศ เพราะเจ้าของบ่อนที่แท้จริงเป็นถึงนักการเมืองใหญ่ใจบุญที่ผู้คนนับถือกันทั่วทั้งภาคเหนือ สิตาโดนจับกุมได้ที่บ้านของพันทาในเวลาต่อมาขณะที่กำลังจะหลบหนี เธอโดนแจ้งข้อหาหลายคดี ทั้งปัจจุบันและคดีที่สร้างไว้ในอดีต พันทาถูกกันตัวเป็นพยานและเป็นผู้เสียหาย เพราะเขามีหลักฐานที่เป็นประโยชน์ต่อรูปคดีหลายอย่าง ศาลสั่งให้การสมรสของพันทาและสิตาเป็นโมฆะตั้งแต่เริ่มต้น เพราะพันทาทำไปเพราะถูกข่มขู่บังคับไม่ได้สมัครใจ และที่เขาดีใจมากคือทรัพย์สินหลายอย่างในบ้านที่สิตาขายไปก่อนหน้านั้นและเขาแอบถ่ายใบเสร็จเก็บไว้ ภรรยาของนายบ่อนให้คนตามซื้อหามาคืนให้เกือบครบ พันทาเข้าไปกราบแทบเท้าขอบคุณอย่างซาบซึ้ง เพราะของบางอย่างเป็นสิ่งที่ภรรยาเขารักมากและมีคุณค่าทางจิตใจมาก เมื่อคดีจบพันทาได้เข้าไปกราบลาเจ้าสัววินัยกับแม่เลี้ยงอุ่นรักที่บ้าน ขออโหสิกรรมสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น และลาสิกขาโดยตั้งใจจะบวชอุทิศส่วนกุศลให้ภรรยาไม่มีกำหนดสึก เจ้าสัววินัยและแม่เลี้ยงต่างยินดีในสิ่งที่พันทาตัดสินใจ พันทาฝากลูกสาวไว้กับท่านทั้ง 2 ก่อนกราบลาอีกครั้งแล้วไป
ไร่อุ่นรัก เชียงใหม่หนุ่มหล่อ ร่างสูงโปร่ง สวมกางเกงยีนส์เสื้อยืดสีดำพอดีตัว เดินเข้ามานั่งในห้องทำงานพร้อมกับพยักหน้าให้ผู้ติดตามคนสนิทรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นกับสิ่งที่เขาให้จัดการไปก่อนหน้า"เอ่อ...เอาเรื่องไหนก่อนครับ" องอาจยืนกุมเป้าถามผู้เป็นนายพร้อมกับเม้มปากมองหน้ากระพริบตาปริบ ๆ"มึงหางานใหม่ได้หรือยัง" เทนถามพลางถอนหายใจกับความกวนประสาทไม่ดูสถานการณ์ของลูกน้อง"เรื่องนั้นไม่ต้องกังวลเลยครับนาย ผมประวัติดีที่ไหนก็รับครับ ขอแค่นายไล่ออกเท่านั้น""ไอ้อาจ ไอ้ห่า กูให้มึงไปจัดการเรื่องนางสิตาเมียอาพันมันไปถึงไหนแล้ว กวนตีนไม่ดูเวลาเลยนะมึงเนี่ย" ชายหนุ่มว่าขึ้นเสียงดังพรางตบโต๊ะมองหน้าลูกน้อง องอาจจะมีนิสัยกวนประสาทแบบนี้เสมอแต่เขาก็ทำงานได้ดี และทุกงานที่สั่งเขาจะไม่เคยพลาดและเรื่องแม่เลี้ยงของลูกพีชก็เป็นเขาที่เข้าไปดำเนินการแทนเทนเพราะเทนไม่อยากออกหน้า และมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ว่าองอาจคือลูกน้องคนสนิทของเทน เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาองอาจเป็นแค่นักเลงหัวไม้ ไม่เป็นโล้เป็นพายรับจ้างรายวันอยู่ไร่อุ่นรักกับรีสอร์ตไปวัน ๆ เท่านั้นตามความคิดคนภายนอก ยิ่งช่วงนี้เขาก็ชอบเข้าบ่อนและจ
"อ้าว? ก็มารับหนูกลับบ้านน่ะสิครับ พรุ่งนี้หนูออฟนี่" ชายหนุ่มว่ายิ้ม ๆ พร้อมกับจับกระเป๋าของเธอขึ้นสะพาย"แต่พีชคุยกับยายอยู่เลยนะคะ""ก็คุยครับ หนูไม่ได้ขับรถนี่ คุณยายครับคืนนี้ผมขออนุญาตพาน้องกลับไปนอนที่คอนโดนะครับ" ชายหนุ่มตอบพร้อมกับโน้มหน้าไปพูดใส่มือถือของหญิงสาวเป็นการขออนุญาตคุณยายของเธอยิ้ม ๆ"เอ้อ...แล้วใครบอกว่าพีชจะไปกับเฮียคะ งานพีชยังไม่เสร็จเลย""พรุ่งนี้เที่ยง ๆ เฮียมาส่งครับ เฮียต้องกลับไปเคลียร์งานที่เชียงใหม่ซักอาทิตย์ถึง 2 อาทิตย์" ชายหนุ่มว่าพลางรั้งแขนคนตัวเล็กลุกขึ้นยืน"ยายขาแค่นี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวพีชโทรหาใหม่นะ" หญิงสาวหันไปคุยมือถือกับยายตัวเอง'อืม แค่นี้ล่ะลูก ดูแลตัวเองดี ๆ ด้วยล่ะ หมั่นสวดมนต์ อย่าเครียดนะลูกเดี๋ยวอาการเดิมมันจะกลับมาอีก'"ค่ะยาย รักยายกับตานะคะ สวัสดีค่ะ" กล่าวลาพร้อมกับกดวางสาย แล้วเดินคู่กับชายหนุ่มไปที่รถกลับคอนโดไปด้วยกัน..........//.........คอนโดของเทนชายหนุ่มเดินจูงมือภรรยาสาวเข้ามาในห้อง ทันทีที่ประตูห้องปิด เทนรีบสวมกอดภรรยาสาวหอมแก้มฟอดใหญ่ทั้งซ้ายและขวาอย่างคิดถึง เกือบ 2 สัปดาห์ที่คนทั้งคู่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ถึงจะเจอหน้ากัน
รุ่งเช้าเทนขับรถไปส่งลูกพีชที่โรงพยาบาลตามปกติ ชายหนุ่มเดินถือกระเป๋าไปส่งเธอถึงห้องพร้อมกับขนมหลายถุงในมือโดยบอกว่าแม่ฝากมาให้วิเวียนซึ่งถือว่าเป็นหลานสาวคนหนึ่งของบ้าน และกล่าวทักทายอาจารย์หมอเหมือนทุกครั้งที่เจอหน้า ก่อนกลับชายหนุ่มไม่ลืมที่จะเน้นย้ำให้หญิงสาวกินยาหลังอาหาร ซึ่งเป็นยาที่เธอต้องกินทุกครั้งที่มีประจำเดือนตามที่หมอสั่ง และ 3 วันต่อจากนี้ลูกพีชได้ขอนอนที่หอพัก เพราะลงเวรดึกตามที่เธอขออาจารย์หมอและขอเปลี่ยนกับเพื่อน เพราะต้องการหลีกหนีปัญหาที่บ้านของชายหนุ่ม ซึ่งทั้งเพื่อนและอาจารย์ต่างก็เข้าใจและเห็นใจ เทนให้คำสัญญากับภรรยาว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของ 2 ป้าหลานเด็ดขาดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น และจะไปนอนกับโรมจนกว่าป้าหลานและอากงอาม่าจะกลับบ้านเกิดไป..."อารมณ์ดีหรือยังจ๊ะ พีรดา วันนี้เห็นนะ สปอร์ตคันใหม่หรือจ๊ะ" อันดาถามพร้อมกับกระแซะเพื่อนยิ้ม ๆ "อารมณ์ดีขึ้น แต่ขอมานอนที่หอยาว ๆ ไม่อยากวุ่นวาย ขอเปลี่ยนเวรกับใบข้าว อาจารย์หมออนุญาตแล้วด้วย แต่รถน่ะของพี่โรม รถเฮียเอาเข้าโรงซ่อมอีกนานกว่าจะเสร็จ" หญิงสาวตอบเพื่อนพร้อมกับยื่นถุงขนมให้ "แม่เฮียให้เอามาแบ่งเพื่อน ของคุณหลา