LOGINShare
บทที่ 29 รูปคู่ ?
Last Updated:
2025-04-06 20:03:41"โหย... ท่านประธาน ดอกเตอร์ศิลาครับ เก่งทุกอย่าง ไบรท์ทุกทาง มาตันตายตรงจะจีบเมียให้แต่งงานด้วยนี่นะ ไปเลยครับมึงลุกจากห้องกูไปเลยท่านประธาน ไปเปิดคอมเซิร์ชกูเกิลเลยว่าจีบเด็กมหาลัยเขาต้องทำยังไง ไปครับเชิญครับมึง กูจะทำงานกูครับ" มาร์คไล่เพื่อนพร้อมกับชี้ไปที่ประตูพลางกลั้นขำ ทำให้ชายหนุ่มจำต้องลุกขึ้นแล้วชี้หน้าเพื่อนอย่างคาดโทษ "สู้ ๆ นะครับบอสโปรเจคนี้เป็นหมื่นล้านเลยนะ ฮ่า ๆๆ" มาร์คหัวเราะไล่หลังเพื่อนอย่างอารมณ์ดี
"โปรเจคอะไรคะเป็นหมื่นล้าน" ของขวัญเดินเข้ามาถามงง ๆ พร้อมกับวางแฟ้มเอกสารที่ตัวเองลงไปเอาจากฝ่ายบัญชีให้ชายหนุ่มตรวจสอบ
"คุยงานก่อนนิดหน่อยน่ะ แล้วนี่ทำไมหอบขึ้นมาเองไม่ให้เขาเอามาส่งล่ะ
"ต่างคนก็ต่างมีงานนี่คะพี่มาร์ค จะเดินไปเดินมาตัวเปล่าก็น่าเกลียด" ว่าพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ทำงานของตัวเองแล้วหยิบแล็บท็อปขึ้นมาเปิด
"ตะกี๊โปรเจคอะไรคะเป็นหมื่นล้านเลย มีใครเสนออะไรที่สาขาเราคะ" ของขวัญสนใจกับโปรเจคหมื่นล้านที่มาร์คว่ามามาก
"ไม่มีะไร เราแค่คุยกันว่าศิลามันจะลองทำโปรเจคใหญ่เสนอคุณลุงที่สาขาใหญ่น่ะ" มาร์คเลี่ยงคำตอบ
"พี่มาร์
Related chapters
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 30 ถ้าดื้อจะตามเอง
ทางด้านมาร์คเมื่อเดินเข้ามาในห้องต้องขมวดคิ้วเพราะมีแขกไม่ได้รับเชิญเข้ามานั่งที่โซฟารับแขกและนั่งจ้องหน้าของขวัญอย่างเอาเรื่อง ซึ่งหญิงสาวก็นั่งอ่านเอกสารทำหน้าไม่รู้ไม่เห็นไม่ใส่ใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้าทำเหมือนว่านั่งอยู่คนเดียวในห้อง"เธอเข้ามาทำไมโรซี่ ใครอนุญาตให้เธอเข้ามาในห้องนี้" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเอง"ฉันแค่มาดูหน้าคนที่มันทำให้ศิลาไล่ฉันออก นังตัวซวยเข้ามาวันแรกก็ทำให้มิตรภาพ 9 ปีของฉันกับศิลาต้องจบแบบง่าย ๆ" โรซี่พูดขึ้นอย่างเดือดดาลพร้อมกับจ้องหน้าของขวัญอย่างอาฆาต"คิตตี้ช่วยเอาเอกสารนี่ไปให้ฝ่ายการตลาดหน่อยแล้วบอกให้ดูตรงที่พี่ขีดไว้ด้วยนะ แล้วก็อยู่กับน้ำหวานถึงเที่ยงได้เลย" มาร์คหันไปบอกกับหญิงสาวที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเสียงนุ่ม ของขวัญลุกขึ้นเดินมาหยิบเอกสารออกไปจากห้องทันที"มิตรภาพหรือหลอกใช้กันแน่วะ เธอต่างหากล่ะที่ตัวซวยทั้ง ๆ ที่ศิลามันไม่อะไรเลย แต่เธอกลับใช้อำนาจของมันกลั่นแกล้งพนักงานหลายคนที่ทำงานดีมาตลอด ที่มันให้เธอขึ้นมาเป็นเลขา เพราะมันไม่อยากให้ออฟฟิศมีปัญหาเพราะเธอ แล้วมิตรภาพ 9 ปีบ้าบอนั่นมันจ
Last Updated : 2025-04-07My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 31 รูปคู่ของเรา
(เออ... เคลียร์ให้จบแล้วกัน... แค่นี้แหละ) มาร์คประชดแล้วกดวางสายทันที ถ้าศิลามองเห็นจะเห็นว่าเพื่อนชายอมยิ้มอย่างมีความสุขและคิดว่าถ้าเพื่อนเคลียร์ได้คุณปู่ผู้มีพระคุณของเขาจะมีความสุขมากที่สุด "ขอให้สำเร็จนะไอ้เพื่อนรัก กูจะได้เลิกเป็นเกย์มโนซักที หากินลำบากฉิบหาย" มาร์คพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดีทางด้านคนตัวเล็กเมื่อได้ยินชายหนุ่มเอ่ยฝากงานกับเพื่อนและบอกว่ามีสิ่งที่ต้องเคลียร์ก็ขมวดคิ้วเข้าหากันทันที "เคลียร์อะไร ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ" คนตัวเล็กมองหน้าถามงง ๆ พร้อมกับดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขน ชายหนุ่มเก็บมือถือเข้ากระเป๋ากางเกงพร้อมกับลุกขึ้นยืนแล้วช้อนร่างเล็กขึ้นทันที "ว้าย...! ปล่อยนะ" เสียงแหลมเล็กอุทานเสียงดังอย่างตกใจ มือข้างที่ไม่ถนัดทุบอกแกร่งปึกใหญ่"ก็เคลียร์เรื่องของเรานี่ไง" ว่าพร้อมกับเดินไปที่ห้องพักหลังตู้โชว์แล้วใช้เท้าสไลด์ปิดประตูก่อนอุ้มร่างบางเดินไปวางที่เตียงนอนอย่างเบามือ"อะไรน่ะ ศิลาถอยออกไปนะ" ของขวัญตาโตตกใจพลางถอยหลังจนชิดหัวเตียงแล้วขยับไปอยู่ด้านตรงข้ามให้ห่างกับชายหนุ่มที่กำลังถอดเสื้อสูทและไทร์ออกพาดที่พนักโซฟาแล้วหันมายกยิ้มที่มุมปากให้หญิงส
Last Updated : 2025-04-07My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 32 จะกินข้าวด้วยกัน หรือจะนอนด้วยกัน
แล้ววันรุ่งขึ้นข่าวบอสสาขาอังกฤษมีภรรยาจริง ๆ ก็แพร่สะพัดเป็นไฟลามทวีป (ทุ่งมันเล็กไปน่ะแม่) ดังไกลมาถึงไทยเข้าหูอดีตประธานใหญ่อย่างท่านเดชาและลูกสะใภ้อย่างคุณหญิงว่านแม่ของชายหนุ่ม ทำให้ต้องต่อสายด่วนถึงมาร์คเพื่อนรักของลูกชายแบบลืมดูเข็มนาฬิกาทันที และเมื่อทราบว่าเจ้าของเสียงในห้องลูกชายคือใครต่างก็พากันยิ้มอย่างพอใจและได้โทรไปเล่าให้แม่ของหญิงสาวที่อเมริกาฟังซึ่งคนทั้งหมดที่ทราบข่าวต่างมีแต่คนยินดีถ้าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องจริง เพราะตอนนี้ทางพ่อและแม่ของหญิงสาวทราบข่าวมาว่าลูกชายคนโตของภรรยาใหม่ของพ่อพ้นโทษออกมาแล้ว และต่างก็กังวลถึงความปลอดภัยของลูกสาวจึงจะยินดีมาก ถ้าของขวัญสามารถลงเอยกับชายหนุ่มได้ นั่นหมายถึงความปลอดภัยของเธอด้วย เพราะของขวัญไม่ได้รู้เรื่องเกี่ยวกับสัญญาสลักหลังของผู้ใหญ่ที่ชายหนุ่มเคยเซ็นเอาไว้~~~~~~~~~~"เง้อ... ทำไงดีคะพี่มาร์ค ถ้าแฟนตัวจริงศิลารู้ได้ตามมาหยุมหัวน้องขวัญแน่ ๆ" ของขวัญพูดขึ้นเสียงอ่อยทำหน้าหงอยอย่างน่าสงสาร"แค่ข่าวน่า ขนาดพี่มีข่าวเป็นเกย์มาตั้งหลายปีพี่ยังเฉยเลย เรื่องข่าวเป็นเมียศิลาน่ะ พี่เคยมีมาก่อนแล้
Last Updated : 2025-04-07My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 33 คุณหิวเหรอ?
ครืนน....เปรี๊ยง!!! ซ่าส์..... เสียงฟ้าคำรามดังสนั่นค่อนรุ่งของวันใหม่ปลุกให้คนกลัวเสียงดังสะดุ้งจนตัวสั่น และทำให้เจ้าของอ้อมแขนต้องปรือตาตื่นขึ้นมองอย่างงัวเงีย "กลัวก็หันมาหาศิลา" เสียงทุ้มเอ่ยบอกพร้อมกับรั้งเอวบางเข้าหาตัวเบา ๆ ซึ่งการตอบสนองของคนตัวเล็กคือรีบสปริงตัวหมุนเข้าซุกกับอกแกร่งของเจ้าของเสียงทันทีแบบไม่ต้องให้บอกซ้ำ "กลัวฟ้าขนาดนี้แล้วจะนอนคนเดียวได้ไง ต่อไปย้ายมานอนกับศิลานะ" คนตัวโตบอกหญิงสาวพร้อมกับกระชับแขนของตัวเองแล้วกดจมูกลงที่หน้าผากคนตัวเล็กเบา ๆ ก่อนหลับตาลงอีกครั้งเสียงฝนตกฟ้าร้อง ฟ้าผ่าดังขึ้นอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายชั่วโมงในวันหยุดเหมือนบรรยากาศเป็นใจให้คนทั้ง 2 อยู่ในอ้อมกอดของกันและกันจนถึงช่วงสาย สายตาที่อ่อนโยนของชายหนุ่มมองคนตัวเล็กที่รู้ว่าตื่นแล้วแต่ยังมุดอยู่ที่อกแกร่งและหลับตาปี๋อย่างเอ็นดู แขนเล็ก ๆ ของเธอสอดเข้าไปโอบเอวหนากอดไว้แน่นและกระชับแขนทุกครั้งที่ฟ้าผ่าหรือฟ้าร้องเสียงดัง"ไม่หิวหรือไงตัวเปี๊ยก?" เสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมกับยกมือขึ้นลูบหัวคนตัวเล็กเบา ๆ อย่างปลอบโยน *จำได้อยู่หรอก ว่าตัวเปี๊ยกกลัวฟ้าร้อง ถึงไม่อยากให้กลับไป
Last Updated : 2025-04-08My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 34 คนน่ากลัว
"งั้นต้องมีหลักฐานครับ คุณปู่จะได้เชื่อว่าศิลาแกล้ง" เสียงทุ้มเอ่ยกระเส่าแล้วจูบหนัก ๆ ลงที่ไหปลาร้าสวยของคนตัวเล็กเม้มฝากรอยอย่างจงใจก่อนลากไล้ลิ้นเย็น ๆ ลงมาที่เนินอกคู่สวยดูดเม้มอย่างมูมมามจนเกิดเสียงหยาบโลนดังขึ้นทั่วห้อง มืออีกข้างนวดคลึงเต้าที่ว่างบีบบี้จุกสวยจนแข็งชันสู้นิ้วของชายหนุ่มอย่างห้ามไม่ได้ "อ๊ะ!" ร่างบางอุทานตาโตพร้อมกับขยับตัวหนีมือใหญ่อีกข้างรั้งร่างบางไว้แน่น ปากหนาดูดเม้มยอดอกหนักสลับเบาจนเกิดรอยแดงขึ้นหลายจุดแล้วลากลิ้นเลื้อยขึ้นไปประกบจูบปากบางที่เผยอค้างอย่างดูดดื่ม "อืม ~ นุ่มมือดีจังต่อไปอยู่กับศิลาไม่ต้องใส่นะ" เสียงแหบทุ้มเอ่ยชิดริมฝีปากคนตัวเล็กพ่นหายใจแรง ๆ จนลมร้อน ๆ ที่ตัดกับอุณหภูมิของห้องรดที่แก้มใสของหญิงสาว"ศิลา อย่าทำแบบนี้ น้องขวัญ อ๊ะ! อื้อ~ ศิลา ...." เสียงหวานเอ่ยห้ามพร้อมกับอุทานอย่างตกใจเมื่อมือหนาที่โอบกอดอยู่ทางด้านหลังลูบไล้มาด้านหน้าแล้วสอดเข้าไปสะกิดทักทายร่องแคบที่มีน้ำหวานฉ่ำเยิ้มอยู่ภายในกางเกงนอนตัวใหญ่ ชายหนุ่มค่อย ๆ กดนิ้วเรียวยาวเข้าไปที่ร่องแคบจนสุดนิ้ว ปากหนาประกบปิดเสียงเล็ก ๆ ที่กำลังจะโวยวาย มือหนาอีกข้างยกขึ้นรั้ง
Last Updated : 2025-04-08My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 35 ซวยแล้ว....
"ศิลาบ้า ทำน้องขวัญเจ็บแล้วหนี คอยดูน้องขวัญจะหนีมั่ง" คนตัวเล็กพูดอย่างแง่งอนด้วยเข้าใจว่าตอนนี้ตัวเองอยู่คนเดียว ชายหนุ่มเลิกคิ้ว แล้วโน้มตัวลงไปกระซิบข้างหู "จะหนีไปไหนครับ คุณเมีย""อ๊ะ! คนบ้า ไหนบอกว่าจะไปทำงานแล้วไง""ไปยังไง ก็คนบางคนยังไม่ยอมอาบน้ำกินข้าวเลยนี่ อาบที่นี่นะ ศิลาจะไปเอาเสื้อผ้ามาให้…. เออ ขนมาหมดเลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องเดินไปเดินมา" บอกหญิงสาวแต่ประโยคสุดท้ายเหมือนพูดกับตัวเองจนคนฟังอ้าปากค้าง"ไม่นะ พาน้องขวัญกลับห้องเลย" ของขวัญส่ายหน้าพร้อมกับออกคำสั่งหน้าบึ้ง"ให้อุ้มแบบแก้ผ้าไปแบบนี้""จะบ้าเหรอ เสื้อผ้าน้องขวัญล่ะ ศิลาเอาไปไว้ไหน" หญิงสาวถามเสียงอ่อย ๆ "แล้วคีย์การ์ดก็อยู่ห้องหวานด้วย""ศิลามีการ์ดครับ" ว่าพร้อมกับโชว์คีย์การ์ดมาสเตอร์ที่สามารถเข้าได้ทุกห้องให้หญิงสาวดู "อาบน้ำในห้องนี้นะ เดี๋ยวไปเอาเสื้อผ้าให้จะได้กินข้าวกัน" ชายหนุ่มพูดเสียงทุ้มพร้อมกับเดินไปดึงผ้าห่มออกจากร่างบางแล้วอุ้มเธอเดินเข้าไปวางลงที่อ่างอาบน้ำเปิดน้ำอุ่นให้เกือบเต็มอ่าง ตามองร่องรอยที่ตัวเองฝากไว้อย่างหลงไหลแล้วเผลอเลียริมฝีปากเบา
Last Updated : 2025-04-08My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 36 เราต้องทำเวลา
"กลับบ้าน? แต่คุณปู่ส่งของขวัญมาฝึกงานนะครับพ่อ" ชายหนุ่มโวยวายทันทีที่ได้ยินว่าพ่อจะมารับคนตัวเล็กกลับบ้าน ส่วนคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเมื่อได้ยินคำที่คุณลุงพูดถึงกับขมวดคิ้วอย่างสงสัย"แล้วไง อเมริกากับลอนดอนห่างกันแค่นี้ฉันจะมารับน้องขวัญกลับไปหาพ่อกับแม่มันเป็นยังไง" ท่านภูษิตแกล้งทำเสียงขรึมพลางกลั้นยิ้มขำหน้าเหลอหลาของลูกชายส่วนคนเป็นแม่นั้นยืนแกล้งทำหน้าเคร่งอยู่เงียบ ๆ"งั้นผมไปด้วย" ศิลาเอ่ยขึ้นทันที พร้อมกับหันหลังเดินเข้าห้องนอนเพื่อเตรียมกระเป๋าเดินทาง (เดี๋ยวจ้าคุณศิลา จะไม่ถามพ่อหน่อยเหรอว่าจะไปตอนไหน) ของขวัญตัดสินใจลุกขึ้นเดินออกมาหาป้ากับลุงหน้าห้องอย่างหน้าเจื่อน ๆ แต่ก็แอบดีใจที่ท่านบอกว่าจะพากลับบ้านไปหาพ่อแม่ที่อเมริกา"คุณลุง คุณป้า สวัสดีค่ะ" หญิงสาวยกมือไหว้พร้อมกับก้มหน้าหลบสายตาผู้ใหญ่ เลยไม่ได้เห็นสายตาที่มองเธออย่างเอ็นดู"ไงลูก คุณปู่บอกว่าหนูข้อมือเจ็บหายดีแล้วใช่มั้ยคะ" คุณหญิงว่านเอ่ยถามพร้อมกับรั้งร่างบางเข้ามากอดแล้วหอมแก้มซ้ายขวาอย่างรักใคร่"หายแล้วค่ะ เอาผ้าออกเมื่อวานค่ะ" ของขวัญยังก้มหน้าพูดกับผู้ใหญ่ *ต้องทำ
Last Updated : 2025-04-09My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 37 คนเอาแต่ใจ อะไรก็สั่ง
รุ่งเช้าตามเวลาท้องถิ่นในสหรัฐอเมริกา รถลีมูซีนของโรงแรมดังระดับ 5 ดาวในเครือ เคเอส กรุ๊ป วิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังเล็กของของขวัญ หญิงสาวรีบลงจากรถแล้ววิ่งเข้าไปกอดชายหญิงวัยกลางคนอย่างแสนคิดถึง "แด๊ด / มี้" เสียงหวาน ๆ เอ่ยขึ้นพร้อมกับก้มลงกราบแทบเท้าบุคคลทั้ง 2 เรียกน้ำตาของ 2 สามีภรรยาได้อย่างมากด้วยความคิดถึงลูกสาวคนเดียวที่ห่างอกตั้งแต่อายุยังไม่ 13 ดี จนตอนนี้เธอกลายเป็นสาวสวยสดใสวัยย่าง 22 ที่สวยและเพียบพร้อมและกำลังจะจบการศึกษาในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า"ลูกสาวมี้ สวยที่สุดเลย มี้คิดถึงลูกมากนะรู้มั้ย" ปิ่นกอดลูกสาวแล้วหอมแก้มอย่างคิดถึง"น้องขวัญก็คิดถึงมี้กับแด๊ดค่ะ อยากมานอนกับมี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วแต่ ศิลา...." เสียงหวานเอ่ยขึ้นพร้อมกับย่นริมฝีปากบนปิดจมูกเพราะไม่รู้จะพูดต่อว่ายังไงดี"ก็เมื่อคืนแม่กับพ่อก็มานอนที่นี่ เรานอนที่โรงแรมก็ถูกแล้วไงเอาไว้ต่อเติมเสร็จเราก็ค่อยมานอนกับมี้" เสียงทุ้มเอ่ยตอบหลังจากยกมือไหว้บุคคลทั้ง 2"มี้ว่าเข้าบ้านกันดีกว่าลูก คุณปู่กับคุณลุงคุณป้ารอเรากันอยู่" ปิ่นกล่าวกับลูกสาวยิ้ม ๆ ซึ่งทำให้หญิงสาวขมวดคิ้วทันทีเพรา
Last Updated : 2025-04-09
Latest chapter
My girl ของขวัญของศิลา ตอนพิเศษ ตำแหน่งใหม่หน้าที่เดิม
หลังจากที่ทั้ง 2 ตกลงที่จะแต่งงานกันโดยความคิดของของขวัญนั้นอยากจัดงานเล็ก ๆ ในครอบครัวหลังจากที่เรียนจบ ป.โท (เน้นประหยัด) และจะมีลูกหลังจากนั้น แต่...ทางด้านท่านประธานศิลานั้นค้านหัวชนฝา หน้าชนกำแพงอย่างหนัก เพราะเขาต้องการจัดการงานใหญ่พร้อมกับงานเปิดตัวท่านประธานสาขาใหญ่ที่กรุงเทพในต้นปีหน้า (ซึ่งก็อีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี่แหละ) และมีลูกเลย ^o^"งั้นศิลาก็หาเมียใหม่ไปเลยค่ะ น้องขวัญไม่ได้รีบ" คนตัวเล็กกอดอกพูดขึ้นหน้าบึ้ง ๆ"แต่พี่รีบพี่แก่แล้วนะอย่าลืมสิ เดี๋ยวมีลูกไม่ทันใช้กันพอดี" คนเริ่มแก่ค้านทันที"31 เรียกว่าแก่แล้วคุณปู่เรียกว่าอะไรคะ" หญิงสาวเถียงอย่างไม่ยอม"เรียกว่ามีอายุครับ แต่ยังไงเราก็ต้องแต่งงานกันก่อน พี่ไม่ให้เปี๊ยกฉีดยาอีกแล้วนะ มันอันตรายเกิดมดลูกฝ่อไปนี่สูญพันธุ์ได้เลยนะ" คนอยากแต่งงานหาข้ออ้างร้อยแปดให้ผู้ใหญ่สงสาร"งั้นศิลาก็ป้องกันสิคะ น้องขวัญไม่ชอบกินยาแล้วยังไม่พร้อมมีลูกตอนนี้ค่ะ""โอเค งั้นพี่ป้องกันเองแต่เราต้องแต่งงานกันก่อน ไม่รอจบโท" คนเอาแต่ใจยังยืนยันความต้องการของตัวเอง"งั้นก็เ
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 54 เมียพี่ชื่อ คิดถึงเสมอ
"ทนทานขนาดนั้นเลย?" เสียงอู้อี้ถามคล้ายประชดดังเบา ๆ ที่ซอกคอ"ไม่ได้เรียกว่าทนทาน เขาเรียกว่าซื่อสัตย์ ก่อนมาจากไทยพี่มีเมียแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยยิ้ม ๆ แล้วก้มลงสบตากับคนตัวเล็กที่ดีดตัวออกห่างมองชายหนุ่มตาโตทันที"ฮะ!" *ซวยแล้วยัยของขวัญนรกกินกบาล นายทวารเขียนชื่อลงกระดูกหมาแน่ แอบกินผัวชาวบ้านจริง ๆ หรือวะเนี่ย ..>~<*"ครับ พี่มีเมียแล้ว อันนั้นเรื่องจริง" จบคำกำปั้นน้อย ๆ ทุบรัวลงที่อกแกร่งพร้อมกับน้ำตาเม็ดโต ๆ ไหลอาบแก้มเนียนของคนตัวเล็กทันที"คนบ้า... ทำไมทำแบบนี้ ทำไมถึงนอกใจภรรยาตัวเอง ออกไปจากบ้านน้องขวัญนะ ออกไปเลย" เสียงโวยวายปนสะอื้นพร้อมกับพยายามดิ้นลงจากตัก ชายหนุ่มกระชับแขนไว้แน่นขึ้นพร้อมกับยิ้มน้อย ๆ มองหน้าคนขี้โวยวายอย่างใจเย็น *นั่นไง คิดเองเก่งจริง ๆ ยัยเปี๊ยกเอ๊ย! ...* ชายหนุ่มคิดในใจขำ ๆ"นี่ไงไม่ฟังให้จบ คิดเองเก่ง สรุปเก่งนะเราเนี่ย หื้ม ~" ว่าแล้วก้มลงจรดหน้าผากตัวเองกับหน้าผากมนแล้วส่ายเบา ๆ อย่างหยอกล้อ"ไม่ฟัง! ออก.." "เมียพี่ชื่อคิดถึงเสมอ" ชายหนุ่มเอ่ยสวนประโยคขับไล่ของคนตัวเล็ก "ตอนนั้นเธอเป็นเด็กอายุแค่ 13
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 53 ปรับความเข้าใจ
ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้คนที่อยู่ในห้องถึงขั้นลนลานมองหาทางหนีทีไล่ขึ้นมาทันที ก๊อกแก๊ก! เสียงไขกุญแจด้านนอกทำให้คนในห้องยิ่งกลัว *หลบไหนได้วะเนี่ย...* คนตัวเล็กทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ตัดสินใจกระโดดขึ้นเตียงพร้อมกับดึงผ้าห่มคลุมจนมิดหัวแล้วหลับตาปี๋เหมือนกำลังหลับจริง ๆ แก่ก! กรึ่บ! เสียงเปิดประตูเข้ามาตามด้วยเสียงปิดประตูลงกลอนพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่พยายามลงเท้าให้เบาที่สุดเดินตรงมาที่เตียงเล็กของหญิงสาว ของขวัญหลับตาแน่นพร้อมกับกลั้นหายใจอย่างลุ้นระทึกจนเหงื่อเม็ดเล็กผุดซึมที่ไรผมและปลายจมูก ฝ่ามือชื้นด้วยเหงื่อทั้งที่อากาศในห้องค่อนข้างเย็นศิลาค่อย ๆ นั่งลงที่เตียงอย่างแผ่วเบาพร้อมกับดึงผ้าห่มผืนหนาออกจากหัวของคนที่กำลัง (ทำท่า) หลับ มือหนาลูบหัวทุยอย่างเบามือแล้วก้มจูบที่ไรผมชื้นเหงื่อเบา ๆ อย่างแสนคิดถึง"หึ! รู้นะว่าไม่หลับ" คนตัวโตก้มลงพูดชิดแก้มอย่างรู้ทันเมื่อเห็นขนตายาวงอนกระพริบถี่ ๆ เหมือนเด็กที่กำลังแกล้งหลับหนีความผิด"ลืมตามาคุยกันก่อน พี่รู้ว่าเปี๊ยกเป็นอะไร" ชายหนุ่มพยายามพูดอย่างใจเย็น "......""หนีทำไม ทำไมไม่ร
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 52 ตาม...
"เอ็ดเวิร์ด!" "ครับบอส" เอ็ดเวิร์ดเปิดประตูเข้ามาทันทีเหมือนรอเรียก"สั่งพักงาน 2 คนนี้ 2 เดือน โทษฐานที่เผยแพร่ข่าวเท็จในบริษัท ถ้ามีข่าวแบบนี้ออกไปอีกให้ไล่ออกไปเลย" เอ่ยสั่งเลขาเสียงห้วนแล้วหันมามอง 2 สาวที่นั่งก้มหน้าอยู่บนโซฟา "แต่ถ้าพวกคุณจะลาออกผมก็ไม่ขัด ผมจะไม่เขียนรายงานพฤติกรรมพวกคุณในใบเวิร์คละกัน...ออกไปได้" เอ่ยจบพร้อมสั่งแล้วหันมามองแผนกการตลาดระหว่างประเทศที่ยืนก้มหน้าเงียบอยู่ด้านหลังโซฟา"ผมจ้างพวกคุณมาทำอะไร"ชายหนุ่มเอ่ยถามขึ้นเสียงห้วน พร้อมกับกัดปากล่างแน่นอย่างควบคุมอารมณ์ที่สุด"กูถามเอง มึงพักก่อน" มาร์คพูดด้วยภาษาไทยให้ได้ยินด้วยกันแค่ 2 คนพร้อมกับรั้งแขนเพื่อนให้นั่งลงที่เก้าอี้แล้วกดบ่าไว้เบา ๆ เมื่อเห็นสภาพเพื่อนที่ตอนนี้กำมือแน่นน้ำตาเริ่มคลอหน่วย และอาจควบคุมอารมณ์ไม่ได้เหมือนครั้งที่ชายหนุ่มพุ่งจะทำร้ายแมรี่เมื่อตอนที่ของขวัญหายไป ตอนนั้นรั้งกัน 3 คนแทบไม่ไหวเพราะศิลาเป็นคนตัวใหญ่ที่สุดในกลุ่มและออกกำลังกายเป็นประจำ แล้วตอนนี้เขาแค่คนเดียวย่อมทานกำลังศิลาไม่ได้แน่นอน"อือ... มึงจัดการไปเลยไม่งั้นกูจะยุบแผนกนี้ซะ" ชายหน
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 51 เอาข่าวมาจากไหน
ห้องทำงานของท่านประธาน เคเอส กรุ๊ป สาขาอังกฤษศิลานั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่บนเก้าอี้ใหญ่หลังโต๊ะทำงานตั้งแต่กลับมาจากทานข้าวกับแม่และเพื่อน ชายหนุ่มไม่เอ่ยอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้แต่ประโยคเดียวพร้อมทั้งสั่งยกเลิกประชุมแก้ไขงานภาคบ่ายและเลื่อนนัดลูกค้าทั้งหมดอย่างไม่มีกำหนด จนเพื่อนชายถึงกับอ้าปากเหวอเมื่อทราบถึงคำสั่งดังกล่าว แต่ก็เข้าใจดีถึงสภาพจิตใจเขาตอนนี้...~~~~~~~~มือหนาเปิดลิ้นชักโต๊ะกลางหยิบกล่องเหล็กใบเล็กเก่า ๆ ที่ผูกริบบิ้นเป็นโบสีชมพูออกมาเปิดพร้อมทั้งหยิบสร้อยเส้นเล็กที่เขาตั้งใจจะคืนให้เธอในวันนี้ขึ้นมาดูด้วยสายตาเศร้าหมอง น้ำตาเอ่อซึมที่หางตา จนต้องเก็บสร้อยเข้ากล่องแล้วเก็บลงไว้ที่เดิมก่อนลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องด้านหลังตู้โชว์ปิดลงกลอนและขังตัวเองอยู่ในนั้นเงียบ ๆ แล้วเอื้อมมือไปหยิบกรอบรูปอันเล็กที่วางอยู่ข้างหัวเตียงมานั่งมองนิ้วเรียวเขี่ยตรงรูปก้อนผ้าขนหนูสีชมพูเบา ๆ พร้อมกับยิ้มน้อย ๆ ด้วยสายตาอ่อนโยนปนเศร้าแบบที่ไม่เคยมองใครมาก่อน"ศิ กูรู้แล้วนะน้องไปไหน" เสียงมาร์คร้องบอกอยู่หน้าประตูทำให้ชายหนุ่มรีบแหงนหน้ากระพริบตา
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 50 น้องหาย (อีกรอบ)
ครืด....ครืด....เสียงมือถือของน้ำหวานดังขึ้นทำให้เธอจำเป็นต้องล้วงออกมาดูแล้วเงยหน้าขึ้นสบตากับเพื่อนอย่างปรึกษา ของขวัญเม้มปากส่ายหน้าเบา ๆ เพราะตอนนี้เธอไม่พร้อมรับรู้ข่าวสารอะไรทั้งสิ้น น้ำหวานตัดสินใจโยนมือถือเครื่องเล็กของตัวเองไว้ที่โซฟาแล้วหันหลังให้เตรียมจะเดินออกจากห้องอีกรอบครืด...ครืด...เสียงมือถือของของขวัญดังขึ้นจากกระเป๋าสะพายใบเล็กของเธอ ซึ่งทั้ง 2 มองหน้ากันของขวัญล้วงมือถือออกมาดูซึ่งคนที่โทรเข้ามาคือมาร์คเช่นกัน เธอจึงตัดสินใจกดปิดเสียงแล้วโยนไว้ข้างมือถือของเพื่อนแล้วมองหน้าเพื่อนพร้อมกับเช็ดน้ำตาของตัวเองอย่างตัดใจ "ปะ ไปกันเถอะ" ว่าจบก็จูงแขนกันลงลิฟต์ออกจากอพาร์ตเมนต์หาแท็กซี่ตรงไปสนามบินทันที"ทำไมไม่รับสายกันวะ" มาร์คพูดพึมพำมองหน้าจอมือถือของตัวเองอย่างหงุดหงิด"เป็นอะไรลูก น้องไม่รับสายหรือ" คุณหญิงสาวถามขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนลูกชาย"ครับแม่ สงสัยพากันกินข้าวแล้วปิดเสียงแน่ ๆ เลยครับ เดี๋ยวศิลามันมาถึงก็ค่อยไปรับน้องเลยละกันครับ" มาร์คว่าพร้อมกับกลับมานั่งรอเพื่อนที่โซฟาเดิม"ก็ดี แม่จะได้พูดเองเลย ร
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 49 กลับบ้านกันนะ
"แล้วถ้ามันไม่จริงล่ะคะ ถ้าคุณปะ...คุณหญิงท่านมาคนเดียว แต่จริง ๆ บอสเขาก็อยู่กับภรรยาเขาอยู่ทุกวัน มันก็เป็นข่าวเท็จนะคะแล้วถ้ามีคนเอาข่าวนี้ไปบอกภรรยาบอสว่าได้ยินมาจากแผนกเรามันจะซวยทั้งแผนกนี่น่ะสิ" น้ำหวานว่าขึ้นพลางเหลือบมองหน้าเพื่อนที่กำลังซีดเผือดอย่างห่วงใย"น้องหวานหมายถึงว่าบอสอยู่กับคุณโรซี่แแล้วน่ะหรือคะ" โอปอล์ว่าอย่างตื่นเต้น (ได้ข่าวใหม่ข่าวใหญ่อีกแล้วชั้น...>.<)"พี่ปอล์คิดว่าแฟนบอสคือคุณโรซี่หรือคะ?" น้ำหวานขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย"ก็บอสไม่เคยเดินกับใครเลยนอกจากคุณโรซี่นะคะ แฟนบอสจะเป็นใครได้ล่ะ แล้ววันนี้นะตอนที่พี่เอาเอกสารไปยื่นก่อนบอสออกไปข้างนอก บอสเซ็ตผมทรงใหม่ หล่อมาก..." โอปอล์ว่าขึ้นพร้อมกับลากเสียงยาวตอนท้ายแล้วทำตาลอยอย่างเพ้อฝัน ก่อนที่น้ำหวานจะเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะสงสารเพื่อนที่นั่งเงียบตลอดเวลาตั้งแต่เข้ามา แล้วพากันแยกย้ายกันทำงานเมื่อถึงเวลาเข้างานช่วงเช้า 2 สาวนั่งทำงานที่ห้องแผนกการตลาดระหว่างประเทศกันตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือความเงียบของของขวัญที่เพื่อนเธอก็แอบชำเลืองบ่อย ๆ ด้วยความห่วงใยความรู้สึกของหญิงสาว ข่าวเร
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 48 ข่าวเปิดตัวแฟนของศิลา
ในขณะที่ของขวัญกำลังหลับอยู่ภายในห้องนอนของตัวเองด้วยความเพลีย วันนี้เธอมีอาการครั่นเนื้อครั่นตัวคล้าย ๆ กับไม่สบายหลังจากที่เธอไปฉีดยาคุมกำเนิดมาเมื่อวันก่อน จนตอนเลิกงานเธอจึงชวนน้ำหวานไปหาหมออีกรอบและคำตอบที่ได้คืออาจเป็นผลข้างเคียงมาจากยาที่ได้รับ อาจจะมีอาการแบบนี้ไปอีกซักระยะและอาจทำให้อารมณ์ช่วงนี้ไม่คงที่มากนักเนื่องจากฮอร์โมนกำลังปรับสภาพ และเมื่อกลับมาถึงห้องหญิงสาวเลยขอเพื่อนดื่มแค่นมกล่องเดียวแล้วกินยานอนเลย แต่ต้องสะดุ้งตื่นเอากลางดึกเมื่อรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างมากอดรัดเธออย่างแรงจนรู้สึกอึดอัด"อื้อ ~ เมามาหรือเปล่าคะเนี่ยกลิ่นหึ่งเลย" เสียงอู้อี้ดังจากปากคนหลับพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นคลุมศีรษะตัวเอง"ดื่มมานิดหน่อย คืนนี้พี่นอนนี่นะ" เสียงทุ้มเอ่ยข้างหูพร้อมกับยกมือขึ้นดึงผ้าออกจากหัวคนตัวเล็กห่มให้ถึงคอแล้วหอมแก้มคนหลับเบา ๆ อย่างคิดถึง"อือ…" เสียงครางตอบรับเบา ๆ ทำให้ชายหนุ่มยิ้มกว้างค่อย ๆ สอดตัวเองเข้าใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน สอดแขนข้างหนึ่งเข้าใต้คอคนหลับ อีกข้างรั้งเอวบางเข้ามาแนบตัวเบา ๆ แล้วกดจมูกลงที่กลุ่มผมสลวยอย่างชื่นใจ"หัน
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 47 ก็แค่พูด
"เอ่อ... *จะบอกว่าไปหาหมอก็ไม่ได้อีกสิ บอกว่าไงดีวะ...* (ของขวัญคิดในใจพลางสบตาเพื่อนอย่างขอความช่วยเหลือ) คือว่า..." "พากันไปร้านดอกไม้มาค่ะ ยัยน้องขวัญเอาดอกกุหลาบช่อใหญ่ไปให้ร้านอบแห้งให้แล้วบ่นจนหูหวานชาได้ยินเสียงวิ้ง ๆ จนเลิกงานเราเลยไปหาหมูกระทะมาเยียวยาค่ะแหะ!" น้ำหวานเอ่ยยืดยาวพร้อมกับยิ้มแหย ๆ ช่วยเพื่อนเต็มที่ พวกเธอคุยกันแล้วว่าเรื่องที่เธอไปแอบคุมกำเนิดมาจะให้ชายหนุ่มรู้ไม่ได้ เดี๋ยวจะไม่มีข้ออ้างในการหลบหลีกแต่คำพูดของน้ำหวานทำเอาเจ้าของช่อดอกไม้ถึงกับยิ้มหน้าบานขึ้นมาทันที พร้อมกับก้มลงจูบที่หน้าผากคนตัวเล็กเบา ๆ อย่างเอ็นดูความน่ารักของเธอ"แล้วทำไมเอริน่าบอกว่าพวกเราไปคุยกับโฮสต์" มาร์คเลิกคิ้วถามคนตัวเล็กในอ้อมกอดเพื่อน *เออ...กอดเข้าไป หอมเข้าไป มึงจะรวมร่างกับน้องกูในลิฟต์เลยมั้ยไอ้ท่านประธาน...* มาร์คคิดในใจอย่างหมั่นไส้เพื่อน"ก็..." ติ๊ง! ลิฟต์ถึงชั้นที่พวกเธอทำงานพอดี "มาร์คมึงปิดเลยขึ้นไปคุยให้รู้เรื่อง" เสียงทุ้มเอ่ยสั่งเพื่อนพร้อมกับกระชับเอวคนตัวเล็กให้แน่นขึ้น"แต่หวานขอลงได้มั้ยคะ หวานต้องไปทำงานค่ะบอส" น้ำหวานเอ่ยขึ้นเสียงเบา
