CHAPTER'7

🌞TALKโจฮาน🌞

ผมยกขายัยเด็กฝอยขัดหม้อ​เป็นรูปตัวเอ็ม​ พร้อมกับใช้มือลูปไปที่ดอกกุหลาบอวบอูมสีชมพู​ กลีบดอกไม้งามยังปิดสนิท​ ผมมองอย่างหลงใหล​ เนินเนื้อดอกไม้งามไร้ขนปกคลุมราวเด็กอ่อน​ ยิ่งทำให้ผมหลงใหลมากกว่าเดิม​

"เสี่ยขาครั้งแรกของชา ก็อ่อนโยนกับชาหน่อยนะคะ" น้ำชามองผมตาปริบๆ​ ยัยเด็กผียัยฝอยขัดหม้อ​ ผมจะอ่อนโยนได้ยังไง​ แค่ได้เห็นดอกกุหลาบของเธอแก่นกายของผม​ มันก็ขยายจนปวดหนึบไปหมด​แล้ว

ผมโน้มใบหน้าลงตรงหว่างขาของเธอ​ ก่อนจะตวัดลิ้นดูดดุนดอกกุหลาบสีชมพู​ คนร่างเล็กข้างล่างถึงกับดิ้นพล่าน​ ผมลากลิ้นเข้าไปในร่องสวาทของเธอเบาๆ

"เสี่ย... ชารู้สึกแปลกๆ" ยัยเด็กผีมันต้องรู้สึก​อยู่แล้ว​ ขนาดผมยังรู้สึก​ ผมข่มอารมณ์​พลุ่นพล่านที่มีในกายเอาไว้อย่างหนัก​ ก่อนคร่อมร่างของเธอเอาไว้​

ผมตวัดลิ้นละเลงที่ยอดถันของเธอเร็วๆ จนคนตัวเล็กเริ่มบิดกายไปมา ผมก้มลงละเลงลิ้นลากลงบนหน้าท้องของเธอ

"สะเสี่ย... อื้อ... เสียวจัง" เธอใช้มือกำผมของผมเอาไว้แน่น พร้อมกับเเอ่นอกเอาไว้ ผมลากลิ้นลงไปจนถึงดอกกุหลาบ กลีบอวบอูมสีชมพูผมก้มลงต่ำพร้อมยกขาเธอพาดบ่าและผมเองก็ชอบท่านี้ซะด้วยสิ​ ท่าโปรดผมเลยให้ตายเถอะ! ยิ่งเห็น