Wow!
Di ko alam kung anong nangyari sa kuya ko, kanina lang ang bigat ng awra niya pero ngayon hindi na. Kasama namin nagyon na nagdidinner ang boss ko, nimbitahan kasi siya ni kuya dahil inabutan na siya ng gabi sa bahay.
Panay ang buntong hininga at iling ko habang kumakain. Nawalan ako ng gana dahil sa inaasta nila, masyado ring madami ang nangyari ngayong araw at di na mapick-up ng utak ko ang mga iyon. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako ngayong araw, agad kong tinapos ang pagkain ko at nagpunta sa sala. Iniwan ko ang boss ko at si kuya na kumakain pa rin sa kusina. Tila nagkakatuwaan silang dalawa habang kumakain, dinig ko ang tawanan nila ngunit wala ako sa mood para mag-eavesdrop sa kanila.
Palinga-linga ako sa paligid ng sala may hinahanap ang mata ko ngunit di ko 'yun makita. Bigla na lamang akong nakarinig ng tahol mula sa labas, kasunod noon ay ang tunog ng doorbell namin. Binuksan ko agad ang pinto at bumungad sa akin ang mukha ng 13 year old na kapitbahay naming si Rico. Napangiti ako nang mapayuko ako at nikita si Goofy na naktitig sa akin habang nakalawit ang dila at winawagayway ang kanyang butot. Madalas kasi siyang hinihiram ng kapitbahay para ipasyal, maigi rin 'yun dahil madalas din kaming wala sa bahay para alagaan siya. Umupo ako at hinaplos ang ulo ng aking aso.
"Napasarap na naman ang paglalaro mo Goofy. Ikaw talaga ngayon mo lang ako naalala kaya ngayon ka lang umuwi?" Kunwari ang nagtatampong sabi ko sa aso tinahulan ako nito at muling inilawit ang dila nito.
"Pasensya na ate ngayon ko lang siya naihatid, may ginawa kasi ako kanina." Paliwanag naman agad ni Rico, napatingala naman ako sa kanya.
"Ano ka ba, joke lang yun. Thank you sa pakikipag-laro sa makulit na asong 'to." sabi ko at muling hinaplos ang ulo ni Goofy gamit ang dalawang kamay.
Tumayo ako at kinuha mula sa kamay niya ang leash ni Goofy.
"Mabuti pa muwi ka na sa inyo at gabi na, baka mahamugan ka pa at sipunin." Sabi ko kay Rico.
"Opo." Nginitiaan niya ako at hinaplos muna niya ang ulo ni Goofy saka tumakbo palayo.
Tinanggal ko ang leash sa leeg ni Goofy at tuluyan na siyang pumasok sa loob ng bahay. Pagkasara ko ng pinto ay bigla siyang tumahol at tumakbo patungo sa kusina. Saka ko narealize na andito ang boss ko, mukhang may masamang tao siyang naramdaman sa bahay. Sinundan ko siya patungo sa kusina.
Laking gulat ko nang makita ko ang boss kong namumutlang naka tungtong sa ibabaw ng upuan.
Pffft!
Pigil ang tawa ko nang makita ko ang pamumutla ng mukha niya, kitang-kita ko ang takot niya. What a rare scenery, sayang at di ko hawak ang phone ko para kunan siya ng picture.
Patuloy pa rin sa pagtahol si Goofy, si kuya Migz naman ay sinasaway siya. Nakatayo parin ang boss ko sa ibabaw ng upuan di malaman ang gagwin at parang anumang oras ay hihimatayin. Napatingin ako sa direksyon ng kuya ko.
"Tulungan mo nga ako dito Gabriela, baka makagat niya si Xavier." Utos ng Kuya ko.
"Okay lang yan, kahit makagat siya ni Gofy di siya mau-ulol dahil kumpleto naman ang bakuna ni Goofy." nakangiting sabi ko habang pinapanood pa rin sa kanila.
I saw my Boss glared at me, tinaasan ko lang siya ng kilay.
"Gabriela ano ba? Sawayin mo nga ang aso mo." Seryoso na ang naging itsura ng kuya ko.
I just rolled my eyes, I cannot defy my brother. Wala akong nagawa kundi ang lumapit kay Goofy at ibalik sa leeg niya ang leash na hawak ko. Bahagya ko siyang hinila palayo sa boss, muli kong hinaplos-haplos ang ulo ni goofy para kalmahin.
"Hindi ka niya kakagatin, gusto lang niya makipaglaro sayo." sabi ko sa boss ko.
"I don't wanna play with him." Pagsusungit ng boss ko.
Eh kung pakwalan ko kaya ulit si Goofy?
Bumaba na siya sa ibabaw ng upuan ng makitang kalmado na si Goofy. Mabilis siya lumayo sa amin.
" H'wag kang magsungit kung ayaw mong pakawalan ko ulit ang aso ko at ipahabol kita." Pagbabanta ko sa kanya.
"Tama na yan Gab!" saway sa akin ni kuya.
Wow! Andiyan ka pa pala kuya kelan pa kayo naging close ng boss ko at pinagtatanggol mo pa?
Lumapit siya sa akin kinuha leash na hawak ko sa kamay, hinila niya palabas ng kusina si Goofy.
"What was that for?" Naka kunot noong tanong ng boss ko. He already gained his composure once my dog was out, at lumapit sa akin.
"Ang alin?" Nakataas ang isang kilay na tanong ko habang nakikipag tagisan ng tingin sa kanya.
"About threatening me by making your dog attack me," sabi niya.
"Ang sungit mo kasi," sagot ko.
"Why do have to do that?"
"Because I can? ganoon lang, I didn't know you we're too afraid of dogs. Nakita mo sana ang itsura mo kanina." Pang-aasar ko sa kanya.
"You should've seen yourself when you were drunk." sabay ngisi.
Bwisit!
Alam ko ang gusto niyang iparating marahil ay ang paghagulgol ko sa kanya dahil sa nangyari. Hindi ko talaga magawang manalo sa kanya kahit kailan.
Tinitigan ko na lang siya ng masama. At nginisian niya laman ako na tila nang aasar pa. Kainis talaga ang impaktong 'to!
End of Chapter Nine
Maaga akong pumasok sa office, ganun din si boss kaya naisipan kong timplahan siya ng kape. Pagpasok ko sa opisina niya ay nagulat ako sa nakita at nabitawan ko ang tray na hawak ko na naglalaman ng tasa ng kape .Umalingawangaw ang sa buong kwarto ang tunog ng pagtama ng tray sa sahig at pagkabasag ng tasa. Naramdaman ko ang pag tilamsik ng mainit na kape sa paa ko ngunit binalewala ko lang hapdi nu'n. Nakatoon lamang ang atensyon ko sa lalaking kausap ng boss ko.Hindi ko makakalimutan ang mukhang 'yun, sigurado
Hindi ko inasahan na makakasabay namin mag-lunch ni Donna ang boss ko at si Nick. Paano ba naman kasi itong si Donna makakita lang ng gwapo bumibigay na.Nagulat ako nang mapansin ko ang pagpasok ng boss ko sa pintuan ng fastfood chain kung nasaan kami ni Donna. Kasama niya pa rin ang lalaking kabute, napansin niya akong naktingin sa kanya kaya dire-diretso silang naglakad patungo sa table namin.
Maaga akong dumating sa office napansin ko ang pagkukumpulan ng mga office mates ko at nagbubulungan ng malakas.Nagbulungan pa sila ehh dinig na dinig naman ang ingay nila.Dinaanan ko lamang sila at pumasok ako sa office namin ng boss ko. Pagka-patong k
Hindi ako ginulo ni Nick simula kahapon, mabuti na din 'yun nang matahimik ang buhay ko.Maagang umuwi ngayon ang boss ko dahil may imi-meet daw siyang friends.Akalain niyo 'yun mga kaibigan pala ang impaktong 'yun.Wala namang schedule ng meeting bukas kaya di ako ganun ka-busy, chill lang kumbaga.
Kung dati haggard na akong dumadating sa office, feeling ko ay mas haggard pa ako ngayon. Di kasi ako nakatulog ng maayos kaiisip sa nangyari sa office kagabi. Panay ang pagbilis ng tibok ng puso ko sa tuwing naaalala ko ang sandaling muntik ko ng halikan si Nick. Iba ang pakiramdam niyon di tulad nung gabing hinalikan niya ako sa club at nakainom.May kakaiba sa kung paano niya ako tinitigan kahapon at muntik na akong raydurin ng sarili kong katawan. Ayaw ko man aminin ngunit sa mga oras na 'yon ay nagawa niya akong maa
Napalinga ako sa paligid ko, buong akala ko ay ihahatid niya ako pauwi sa bahay, pero nagkamali ako."Bakit mo ko dinala dito?" tanong ko, di ko maalis ang pagtataka sa isip ko. Nanatili akong nakatingin sa bintana at tinatanaw ang isang restaurant na may pangalangSaveurs de coeur.
"No, I'll stay here with you." Nanatiling nakatitig ang mga mata niya sa akin.Nakatingin lang ako sa kanya di ko inasahan na sasabihin niya iyon."May pasok ka pa mamaya at anong oras na, andito naman si kuya para samahan ako." I reminded him.
Nasaannabaangringtones kosamgapanahongganito?
I just got home from work and saw Gab in the living room. She noticed me, looked my way and just gave me a wry smile while she seated at in front of the TV trying to make herself busy but from the way I see she just cried.I know it hurts, when you've waited for it and once you have it will be gone in a matter of seconds.
I thought we could keep my pregnancy at least after the trimester, unfortunately my friends found out."Ms. Gab nag-check na kayo?" tanong ni Rhea habang nasa loob kami ng C.R."Ha?" pagmamaang-maangan ko, kahit alam ko na ang tinutukoy niya.
"Ang Cute!" nanggigigil sa tuwa na sabi ni Rhea habang nakatingin kami sa mga babies na nasa nursery ward.Ewan ko ba bakit kami nagawi dito? Dadalawin dapat namin si Arce dahil na-ospital ito pero heto kami ngayon.Sinikap kong wag tumingin sa mga babies. B
This day filled my heart with joy and gladness. Everything went according to plan and I could see that our visitors were happy.Arce catch the bouquet of flowers and I can't remember who was the guy who got the garter. Lahat sila ay nagchicheer habang sinusuot sa hita ni Arce ang garter.
As much as we want to get married in Batanes, we decided to do it here instead since it will cost us much more."We strongly want it to be a family and friends gathering," sabi ni Xavier."I understand that, so there will be 100 guests aside from the entourage," paniniguro ni Megha
Akala ko ang araw na ito ay ka pareho lang ng mga ordinaryong araw ko sa trabaho. But everything started to be different when I accidentally forwarded the layout of the wedding invitation to our group email.Nung una ay nagtataka ako bakit ako tinitignan ng mga nakakasalubong kong empleyado, hanggang makarating ako sa loob ng opisina ko.
I was back in the office at di ko namalayan na sports fest na namin. Yes our company come up with it for welfare raw ng employees. Pero di ko maintindihan bakit ako nasama dito. I always made sure na iba ang magiging representative ng group namin. Well sinamantala ata ng mga staff ko ang pag li-leave ko at napag kaisahang maging representative ng department namin.Nag stretching ako kunwari habang ang mga ka department ko ang nagchicheer sa amin. There are four groups and each group consist of ten members f
Sa kamalas-malasan ko ay hindi ako nagising ng maaga."Bakit ka nakangiti?" kunot noong tanong ko. Habang nakaupo sa passenger seat ng kotse niya."I'm happy," simpleng sagot niya.
Nagising ako nang naramdaman kong wala na si Xavier sa tabi Ko. Napabangon ako at naupo sa kamaWas it all just a dream?I looked around the room but my eyes can't see him. I was