AFTER TWO MONTHS
"EVERYTHING is set, guys." malawak ang pagkakangiting sabi ni Tin, na magkasalikop pa ang dalawang kamay sa harap ng dibdib. "May naka-line up na rin tayong mga clients," anito at saka humarap sa kanya. "Grabe, bez... this is it. Ito na yata ang simula ng pagyaman natin."
"Hon, masyado kang excited. Huwag munang magbilang ng mga sisiw, hangga't hindi pa napipisa ang mga itlog." nangingiting sabi ni Lloyd sa kasintahan.
Alam naman niyang inaasar lang nito ang kaibigan niya.
Agad namang napalis ang ngiti sa labi ni Tin sa narinig at naniningkit ang mga matang hinarap ang kasintahan.
"Heh! Panira ka ng moment, diyan," inis pa ring inirapan nito ang kasintahan at... "...itlog mo pisain ko diyan, eh." bulong nito na ikinatawa niya.
Alam niyang sinadya ng kaibigan na ibulong iyon upang siya lamang na malapit dito ang siyang makarinig.
"Oh, kayong dalawa, baka mag-away pa kayo." nakangiti pa ring awat niya sa mga ito.
"Hon, ang ibig ko lang namang sabihin, hinay-hinay muna sa pag-iisip," ani Lloyd na agad na nilapitan ang kaibigan niya at inakbayan. "Huwag kang mag-alala, kahit ano'ng mangyari, hindi ka maghihirap sa piling ko." pang-aamo pa rin nito sa kaibigan niyang nakanguso pa rin.
"Alam ko naman iyon, hon," anitong bahagya nang lumambot ang anyo. "Kaya lang, hindi ba mas maganda, kung may mapatunayan din naman tayo sa parents mo? Hindi iyong aasa lang tayo sa mamanahin mo sa kanila." malambing na ring sabi ng kaibigan niya na ikinataas ng kilay niya.
Kilala niya na ang mga ito. Mag-iiringan sandali, maya-maya ay naglalambingan na.
Hindi lingid sa kanila na talagang mayaman ang pamilya ni Lloyd at nag-iisa lamang itong anak. Alam rin nila na ang negosyo nilang ito ay bilang suporta at pagbibigay lang sa pinakamamahal na kasintahan. Kahit hindi ito magtrabaho buong buhay nito ay hindi ito maghihirap. Gayon pa man, ay kakaunti lamang ang nakakaalam niyon, sapagkat hindi naman iyon ipinagyayabang ng binata.
"Hoy, kayong dalawa, tigilan n'yo na 'yang lambingan n'yo, ha. Kinikilabutan ako sa inyo." nakangiting ring sabi ni Kevin na binato pa ng nilukot na tissue si Lloyd.
Malakas namang tinawanan ni Lloyd ang pinsan. "Naiinggit ka lang, brad. Toni, kailan mo ba kasi tatapusin ang paghihirap ng pinsan ko?" anito at naka-ngising ibinato pabalik kay Kevin ang tissue.
"Shh... hon!" ani Tin, na tinakpan pa ang bibig ng kasintahan upang saluhin siya. "Ikaw talaga!"
"Brad, napag-usapan na namin 'yan. Huwag ka nga diyan." si Kevin na tiningnan ng masama ang pinsan.
Nangingisi namang umiiling-iling lang si Lloyd, na tinanggal ang kamay ng kasintahan sa bibig at masuyong hinalikan. Masuyo naman itong hinampas ni Tin sa dibdib na tinawanan lang nito.
Naiiling na hindi na lamang siya sumagot upang hindi na humaba pa ang usapan.
"O, sha! Magsi-uwi na tayo at big day natin tommorow. Sa makalawa na ang first event natin, kaya kailangan bukas pa lang i-prepare na natin ang lahat ng lulutuin. First event natin ito kaya kailangan mag-iwan tayo ng magandang impression sa client, para sa susunod, tayo uli ang kunin nilang caterer. Or, baka may propective clients doon na ma-impress sa atin at kunin ang service natin. Okay, guys, pack-up na po." mahabang litanya nito. Alam niyang katulad niya ay kinakabahan rin ito. Silang dalawa sa kanilang apat ang higit na nangangailangan ng trabahong ito.
"Okay. I think, we all have to rest, for now, para may energy tayo para bukas. Naibigay ko na pala ang mga uniforms ng mga tao natin, and nasabi ko na rin kung ano ang mga gagawin nila, para bukas, and sa makalawa." aniya, na kay Tin nakatingin.
Patamad na tumayo si Lloyd at masuyong hinila rin patayo ang kasintahan. "O, pa'no? Hatid ko na 'tong honey ko. Pinsan, bahala ka na kay Toni, ha."
Nakita niyang nananaway na hinampas ni Tin sa braso ang tatawa-tawa lang na kasintahan.
"Oo na! Umalis ka na nga, ang dami mong alam." nakangiting, naiiling na sabi ni Kevin sa pinsan. "Ano? Let's go?" baling naman nito sa kanya.
"Tara na nga. Kayong dalawa, puro kayo kalokohan." naiiling na sabi niya.
"Bukas magseryoso kayong dalawa, ha. Importante sa amin ni Toni ito, na-invest na yata namin lahat ng savings namin dito. Ayaw na naming mamasukan, 'no." sabi ni Tin sa tonong nanenermon.
"Oo naman, hon. Kung gaano kita pinahahalagahan, ganoon ko rin pahahalagahan ang business na ito. Promise." anitong itinaas ang kanang kamay anyong nanunumpa, habang ang isa naman ay nakahapit sa baywang ng kasintahan. "This is our first baby, hon." ani pa nito bago mabilis na hinalikan sa labi ang kasintahan.
Sanay naman na sila ni Kevin sa mga biglaang ka-sweet-an ng mga ito.
"Thanks, hon. Alam ko naman 'yon." namumungay ang mga matang sagot naman ng kaibigan niya.
"That's it, guys." sabi ni Kevin na naka-taas pa ang dalawang kamay. "Let's go, Toni. At baka langgamin na tayo rito."
"Okay. Naaalibadbaran na ako sa dalawang 'to." natatawang sagot naman niya na nauna nang lumakad palabas.
"Bye, bez. See you tommorow." narinig niyang pahabol na sabi ng kaibigan niya na sinagot niya lang ng tango at kaway sa ere.
"Inggit lang kayo!" tumatawang sigaw naman ni Lloyd. "Have a life guys. Have a lovelife!" pahabol pa nitong dinig niya pa kahit nakalabas na sila ng pintuan.
"Pasensya ka na sa pinsan ko, ha." hinging paumahin ni Kevin nang makasakay na sila sa sasakyan nito.
"Ano ka ba? Sanay na ako, 'no. Sa tagal na nating magkakasama." nakangiting sagot niya rito.
Bumuntong-hininga muna ito bago nakangiti nang humarap sa manibela.
"Ano? Kain muna tayo, bago kita ihatid sa bahay n'yo?"
"Sige. Almost seven na naman, eh. Para pag-uwi ko sa bahay matutulog na lang ako."
"Ako rin." anito at pina-andar na ang sasakyan.
HALOS alas-nueve na nang maihatid siya ni Kevin sa bahay. Nalibang sila sa kwentuhan at hindi nila namalayan ang oras.
Nang ihinto ni Kevin ang sasakyan ay nangunot ang noo niya nang mapansin ang itim na Nissan Patrol sa harap mismo ng gate nila. Pamilyar sa kanya ang sasakyang iyon, pero sigurado siyang hindi iyon, 'yon. Bigla ang pagkabog ng dibdib niya nang pumasok sa ala-ala ang isang pangyayari sa nakalipas.
Pilit niyang iwinawaksi ang kaba'ng nararamdaman, pati na rin ang paglitaw ng isang pamilyar na mukha sa isip niya.
"O, pa'no? Hindi na ko bababa, baka magtagal pa ako. Pahinga na tayo, at tiyak na marami tayong aasikasuhin bukas." putol ni Kevin sa tinatakbo ng isip niya.
"S-sige. Salamat sa paghatid." aniyang nginitian muna ito bago bumaba ng sasakyan nito.
Hinintay muna niyang maka-alis si Kevin bago siya pumasok sa gate.
Habang papasok, ay naiisip niya pa rin kung sino ang may-ari ng sasakyan sa labas. Sigurado siyang bisita nila iyon, sapagkat nakaparada iyon sa mismong tapat ng gate nila.
Tila may preno ang mga paa niyang awtomatikong huminto nang makita na niya sa wakas kung sino ang bisita nila.
Seryoso itong nag-uusap at ang kapatid niya.
"Sis, nandiyan ka na pala." agad na baling sa kanya ng ate niya nang maramdaman ang presensya niya. "Naaalala mo si Greg, 'di ba?" ana'ng ate niya, na tila pailalim ang pagkakatingin sa kanya.
"O-of corse..." tila may nakabikig sa lalamunang sagot niya.
Pakiramdam niya ay nakalulon siya ng malaking tipak ng bato at nakaharang iyon sa lalamunan niya. Hindi siya makahinga.
"A-akyat na ako, ate. P-pagod na rin ako." malapit nang bumagsak ang luha niya, at mamamatay muna siya bago niya ipakita kay Greg ang pagpatak, kahit ng isang butil niyon.
At ang walanghiya! Mataman lamang itong nakatitig sa kanya na tila pilit na binabasa ang nararamdaman niya.
"Kumain ka na ba?" agad na tanong ng ate niya bago sumulyap naman kay Greg. "May dalang California Maki si Greg, hindi ba paborito mo 'yon?"
Kung may alam lang ang ate niya sa nakaraan nila ni Greg ay iisipin niyang nananadya ito.
"Kumain na kami ni Kevin bago niya ako inihatid dito." aniya at walang emosyon na tiningnan si Greg. "Saka hindi ko na favorite 'yon. Nagbago na ang taste ko." malamig na sabi niya at tumalikod na.
Nang nasa tuktok na siya ng hagdan ay hindi niya napigilan ang sarili na lingunin si Greg, na tila na-estatwa sa pagkakatayo. Kaya't kitang-kita niya ang pagdidilim ng mukha nito at pagngangalit ng mga bagang habang nakatingala sa kanya.
The nerve! At siya pa ang may ganang magalit?" aniya sa isip niya bago tuloy nang lumakad patungo sa silid niya.
Wala pang limang minuto siyang nakakapasok sa silid niya, nang marinig niya ang padarag na pag-arangkada ng sasakyan sa labas.
Pilit niyang kinakalma ang kalooban at pinipilit na matulog. Gusto niyang makalimutan ang tagpo, kani-kanina lang.
Nakapikit na siya at pilit na natutulog nang tumunog ang cellphone niya, tanda na may nagtext.
09270000000
So, umaaligid pa rin sa iyo 'yong Kevin na 'yon? Ang tiyaga ha! O, baka kayo na?
Naningkit ang mga mata niya nang mabasa ang text. Humigit-kumulang ay alam niya na kung kanino iyon nanggaling.
Pero sinadya niya pa ring asarin ito.
TONI
Hu u?09270000000
Huwag na tayong maglokohan, alam kong kilala mo ako.
Lalong nag-init ang ulo niya sa sagot nito.
Ang kapal talaga ng mukha!
TONI
Ang kapal din ng mukha mong sabihin sa akin na huwag tayong maglokohan, 'no? Niloko mo ako, remember?TONI
So, paano mo nalaman ang number ko?09270000000
I have my sources, Sweetheart.Hindi niya maisip kung bakit ibinigay ng ate niya ang number niya kay Greg. At kung papaano iyon hiningi ni Greg dito. Hindi ba nagtaka ang ate niya kung bakit hinihingi ng binata ang numero niya?
TONI
Siyempre sa ate ko, 'di ba? At saka pwede ba, huwag mo nga akong tawaging sweetheart? Nakakasuya!09270000000
You used to spell it, Swit❤.TONI
Pwede ba, tigilan mo na ako?GREG
Bakit? Dahil ba may iba ka nang gusto? Na nag-iba ka na ng taste? Si Kevin na ba ang gusto mo ngayon?Grr... talagang ginagalit siya ng lalaking iyon!
TONI
Wala ka na d'on! Basta tigilan mo na ako! Wala ka nang aasahan sa akin, naka-move on na ako sa'yo! Matagal na!
GREG
I'm sorry sweetheart, dahil ako, never akong makaka-move on sa'yo. Kaya hindi kita mapagbibigyan sa gusto mo. I intend to get back, what is mine!TONI
Hindi mo ako pag-aari, damn you!GREG
You're mine, Sweetheart, just mine. And, I definitely, don't share what is mine. Especially if, it is you. Bear that in mind.TONI
DAMN YOU! DAMN YOU! DAMN YOU! I WAS NEVER YOURS! AS WELL AS, YOU WERE NEVER MINE.GREG
You're wrong, sweetheart. I am forever yours. Goodnight for now. Alam kong pagod ka..8INIS na inabot ni Toni ang unan at itinakip sa mukha. Namalayan niya na lamang na basa na ng luha ang mga mata niya.
GREGHi, Sweetheart.GREGSweetheartGREGHeyGREGReply naman diyan...ALANGANING nginitian ni Toni ang kausap na kliyente nang sulyapan nito ang cellphone niya na sunud-sunod ang pagtunog. Pasimple niya iyong dinampot at sinilip ang mensahe."It's okay, you can take that," nakangiti namang sabi ng ka-meeting niya. "I'll just go to the restroom for a while.""Thank you." nakangiti ring sagot niya.Nang makaalis ito ay agad na napalis ang ngiti niya.May kasamang gigil na nagtipa siya ng sagot dito.TONIBakit ba? Nakakaistorbo ka, may kasusap ako'ng tao.GREGLalaki o babae?TONIWhat?GREGIyong kausap mo? Lal
PAGKAKAIN nila ay nagkanya-kanya nang hatid ang magpinsan sa kanilang magkaibigan. Inihatid ni Lloyd ang kasintahan nitong si Tin, at inihatid naman siya ni Kevin.Paghinto ng sasakyan sa mismong harap ng gate ng bahay nila ay nakangiting nagpasalamat siya kay Kevin at akmang bababa na, nang pigilan siya nito.Nagtatanong ang mga matang tiningnan niya ito."Ahm..." panimula nito na umayos ng upo at tumingin sa unahan ng sasakyan. "May... sasabihin sana ako sa'yo." anitong sa harap pa rin nakatingin.Bumaling siya rito na nagtatanong pa rin ang mga mata."May problema ba?" kunot-noong tanong niya rito."Gusto ko sana'ng ikaw muna ang maka-alam nito, e." hindi pa rin tumitinging sabi nito.Pina-ikot niya ang mga mata sa pagka-inip sa sasabihin nito. "Kevin, huwag mo na ako'ng bitinin, okay? Ano ba 'yon?"Tila lalo itong kinabahan. Huminga muna ng malalim bago nagsalita."Hindi ba, ang tagal ko naman nang nanliligaw s
PAGPASOK pa lamang ni Toni sa restaurant ay naririnig na niya ang boses ni Tin na nasa kitchen at tila aligaga sa pagbibigay ng instructions."Bez, aga-aga, ingay-ingay." aniya rito nang makapasok sa kitchen."Thank God, dumating ka rin, bez." anitong eksaheradang humawak pa sa dibdib. "May event tayo sa makalawa.""Oh, sa makalawa pa pala, maka-react ka, parang mamayang gabi na 'yong event." naiiling niyang sabi.Pinanlakihan pa siya nito ng mga mata bago muling magsalita. "Bez, big event 'yon. Two hundred pax. And take note, fully paid.""Wow!" kahit siya ay na-excite sa narinig.Nag-uumpisa pa lamang sila halos, at malaking break iyon para sa kanila."Pero teka," bahagyang napalis ang ngiti niya. "Kaya na ba natin ang ganoon kalaking event?""Kaya naman," tumatangong sabi nito habang masusing iniinspekyon ang mga rekadong nakapatong sa ibabaw ng mahabang lamesa. Metikulosa ang kaibigan pagdating sa mga bagay na iyon. Kailang
GREGSweetheart...GREGSweetheart...GREGSWEETHEARTTONIAno ba 'yon? Ang gulo mo na naman, may ka-meeting ako!GREGDate tayo?GREGHey..?GREGSweetheart...TONIAno ba, Greg? May kausapnga ako! Huwag ka munang magulo.GREGPumayag ka na kasi.GREGBakit ba kasi ako ang kinukulit mo? Bakit hindi si Chloe ang yayain mo?TONISweetheart, ramdam na ramdam ko, oh... hanggang dito.TONI
FLASHBACK"We need to talk." sinadya ni Greg si Dawn sa bahay ng mga ito nang masiguro niyang naka-alis na si Toni."Tungkol saan?" blangko ang ekspresyong tanong ni Dawn sa kaibigan, bagaman tila nahuhulaan na niya ang sasabihin nito.Huminga muna siya ng malalim bago tumingin sa mga mata ng kaibigan. Nais niyang makita nito ang sinseridad sa mga mata niya. "About Toni..."Nakita niya ang pag-angat ng isang kilay nito. "What about Toni?"Isa pang buntong-hininga ang pinakawalan niya. "Dawn, gusto kong sabihin sa'yo 'to dahil pinahahalagahan ko ang pagka-kaibigan natin," matapang pa rin niyang sinalubong ang mga mata nito. "Gusto kong malaman mo na girlfriend ko na si Toni."Pilit niyang binabasa ang mukha ng kaibigan ngunit nanatiling blangko ang ekspresyon nito."What?" tanong niya maya-maya. Lalo siyang natetensyon sa pananahimik nito.Binigyan siya nito ng hilaw na tawa. "Bakit parang hindi na ako nagul
NANG makita ni Greg ang numero ng kasintahan na tumatawag ay mabilis niya iyong sinagot.Hanggang sa mga oras na iyon ay naroon pa rin siya sa bahay ng mga ito at matiyagang naghihintay na umuwi ito.Ayaw niyang umalis ng hindi naaayos ang kanilang hindi pagkakaintindihan. Masyado nang matagal ang ipinahintay niya rito. At hindi siya makapapayag na madagdagan pa iyon ng kahit na isang araw pa."Yes, Sweetheart, where are you? Umuwi ka na... nandito pa rin ako sa inyo, hinihintay kita. Mag-usap tayo, please..." bungad agad niya pagkabukas ng linya."No. Si Tin 'to. Nandito si Toni, lasing... iyak ng iyak."Kahit na papaano ay napanatag ang kalooban niya nang malamang doon ito tumuloy sa bahay ng kaibigan. Alam niyang ligtas ito doon.Kasabay noon ang labis pa ring pag-aalala sa sinabi ni Tin na lasing ito at umiiyak.Tila may malaking kamay na pumipiga sa puso niya sa kaalamang nasasaktan na naman ang babaeng mahal niya ng dahil na nam
LAST NIGHTMAYA-MAYA pa ay tahimik na ang dalaga. Paglingon ni Greg ay nakatulog na pala ito. Habang nakatingin siya sa dalaga ay ipinangako niya sa sarili na gagawin niya ang lahat, mapatawad lamang siya nito.Nang makarating sila sa condo niya ay ipinasya niyang huwag na itong gisingin at pangkuin na lamang paakyat sa unit niya.Pagbukas niya pa lamang ng pinto ng sasakyan ay napansin niyang balisa ito at panay ang ungol. Naiiling na yumuko siya upang abutin ito at pangkuin. Nang masigurong komportable na ang dalaga sa mga bisig niya ay isinara niya ang pinto ng sasakyan. Ngunit hindi pa man siya nakaka-isang hakbang ay biglang sumuka ang dalaga. Dahil nga pangko niya ito ay sa katawan din ng dalaga napunta ang suka nito. Ang iba ay umagos na papunta naman sa binata."Oh, shit, Sweetheart... basang-basa ka tuloy," walang halong pandidiri, ngunit naroon ang pag-aalalang bulalas niya.Pagpasok nila sa unit niya ay idine
TAPOS na siyang maligo at naisuot na rin ang damit niyang malinis na nang tumunog ang cellphone niya na nakita niyang nakapatong sa ibabaw ng night stand ni Greg.TINBez, musta ka na? Grabe Bez, lasing na lasing ka kaya kagabi. Kung anu-ano sinasabi mo.TONIMedyo okay na ako. Nandito pa ako sa condo ni Greg. Bez naman, eh... bakit ka pumayag na iuwi niya ako?TINWhat?! Diyan ka niya iniuwi?TONIOo, no!TINSo, ano'ng nangyari? May nangyari ba?Naka-score ka ba?TONIGaga ka talaga! Ako pa talaga i-score, huh?TINHahaha... ano nga? May nangyari ba? Kwento na, bilis!TONIWala no! Pero...TIN
"What?!" bakas ang pagkagulat sa mga mata at tinig ni Toni sa sinabi ng kasintahan. "Nah... of course, you're joking.""Sweetheart, i'm not." bahagya siyang napalunok nang makitang seryoso nga ang mukha nito."Seryoso? As in...?""Damn, serious!" tumatango-tango pang sabi muli nito."B-but... I mean..." hindi niya alam kung ano ang sasabihin at kung papaano magre-react.Seryoso talaga?Naka-angat naman ang kilay nakatingin sa kanya si Greg. Nagtatanong ang mga mata."H-how? I mean... gan'on kabilis? Are we in a rush, here?""I am." seryoso pa ring sagot ng binata. "Ayaw mo ba?" she can sense insecurity in his voice."Of course, not." mabilis niyang sagot. "Look... I want to marry you, alright, but... do we really have to make it, tomorrow? Paano ang parents ko? Ni hindi pa nga kayo nagkikita, hindi ka pa nga namamanhikan? And besides, gusto ko, kapag kinasal ako, nandito sila."
KUNG naging lalaki lamang siguro si Chloe, ay kanina pa ito nasaktan ni Greg, sa labis na galit na nadarama niya nang mga oras na iyon.Nag-uumigting ang mga ugat sa kanyang kamao sa higpit ng pagkakakuyom, dahil sa pagpipigil na masaktan ang dalaga."From now on, stay away from me, and Toni. Sa susunod na lumapit ka pa sa amin, hindi ko na alam kung makakaya ko pang pigilan ang sarili ko." naniningkit ang mga matang sabi niya.Kahit ano'ng gawin nito ay hindi niya kayang kalimutan na lamang ang lahat ng mga ginawa nito. Kamuntikan na siyang iwan ni Toni nang dahil sa kagagawan nito."Ayoko nang magkaroon pa ng kahit na ano'ng kaugnayan sa'yo!" nagngangalit ang mga bagang na mariin niyang sabi. "Not even as friends, this time, Chloe!"Mariing napalunok si Chloe at nanlaki ang mga mata sa intensidad ng mga sinabi niya. "You can't do that to me!"Umangat ang gilid ng mga labi niya sa isang pagak na ngiti. "Try me." nagh
KUNG naging lalaki lamang siguro si Chloe, ay kanina pa ito nasaktan ni Greg, sa labis na galit na nadarama niya nang mga oras na iyon.Nag-uumigting ang mga ugat sa kanyang kamao sa higpit ng pagkakakuyom, dahil sa pagpipigil na masaktan ang dalaga."From now on, stay away from me, and Toni. Sa susunod na lumapit ka pa sa amin, hindi ko na alam kung makakaya ko pang pigilan ang sarili ko." naniningkit ang mga matang sabi niya.Kahit ano'ng gawin nito ay hindi niya kayang kalimutan na lamang ang lahat ng mga ginawa nito. Kamuntikan na siyang iwan ni Toni nang dahil sa kagagawan nito."Ayoko nang magkaroon pa ng kahit na ano'ng kaugnayan sa'yo!" nagngangalit ang mga bagang na mariin niyang sabi. "Not even as friends, this time, Chloe!"Mariing napalunok si Chloe at nanlaki ang mga mata sa intensidad ng mga sinabi niya. "You can't do that to me!"Umangat ang gilid ng mga labi niya sa isang pagak na ngiti. "Try me." nagh
HABANG nasa biyahe si Greg ay hindi niya maubos-maisip kung papaanong naroon si Chloe sa condo niya, sa dalawang pagkakataon na nagpunta doon si Toni.Kailangan niya talagang malaman ang katotohanan. Hindi siya papayag na ang mga pangyayaring iyon ang maging dahilan ng pagkasira nila ng kasintahan.Dahil babalik din naman siya agad sa condo niya, ay hindi na siya nag-abala pang ipasok sa loob ng gate ang sasakyan niya; ipinark niya na lamang ito sa tapat ng mansyon.Walang kamalay-malay ang mga tao sa loob sa pagdating niya. Nasa pinto pa lamang siya ay dinig niya na ang usapan ng mga ito."I guess, your plan worked. Greg wants to see you." dinig na dinig niyang sabi ng Mama niya na nagpatiim ng mga bagang niya. "Sana talaga, hindi na magpakita ang babaeng 'yon. And, I hope, too, na bayad na ako sa pagkakautang ko sa'yo." nangunot ang noo niya sa huling sinabi ng ina.Pinili niyang manatili na lamang sa labas ng pintuan. Nais ni
FLASHBACKPagkatapos na maihatid ni Toni sa opisina ang mga papeles na kailangan ni Tin, ay nagmamadali na siyang nagpaalam sa kaibigan at sinabing kailangan niyang puntahan si Greg sapagkat may sakit ang nobyo, at hindi pa ito nakakainom ng gamot, at sa malamang, ay hindi pa rin kumakain, dahil mag-isa lamang ito sa unit nito.Dumaan muna siya sa isang restaurant upang bumili ng makakain nito at pagkatapos ay sa drugstore naman, para sa gamot na ipaiinom niya rito pagkatapos.Naiiling-nangingiti pa siyang pumasok sa unit nito sapagkat katulad nga ng sinabi nito, ay hindi nga nito ini-lock ang pinto, para hindi na raw siya mahirapan pa sa pagkatok. Naalala niya ang naging pag-uusap nila kanina sa text, kaya't lalong lumawak ang ngiti niya, kasabay ng pag-iinit ng mga pisngi.Pagpasok, ay agad siyang dumeretso sa kusina upang ayusin ang biniling pagkain at saka niya gigisingin ang binata upang makakain na at mapainom ng gam
TINHey, kumusta? Nag-usap na ba kayo?TONINope. But it's over.TINWhat? Akala ko hindi pa kayo nakakapag-usap?TONIYeah. I tried. I went to his condo... guess kung sino ang inabutan ko?TIN???TONIThat girl again!TINBez, malay mo naman iniinis ka lang ng babaeng yon? You know how bitchy she is.TONIShe's only wearing Greg's shirt again, paano mo ipaliliwang yon? And, someone's in the shower.TINSigurado ka ba'ng siGreg yon?TONIBez, hindi naman ako siguro nagkamali ng pintong kinatok. Condo niya yon, malamang siya yon!Bez, I need you now. I am so broke. I need my bestfriend.
DAWNMom called, she said, Toni texted her and that, she wants to live there... for good.GREGWHAT?! God, Dawn, I really have to see her before it's too late.It's not that, I can't follow her there, God knows, i'll follow her, kahit saan man siya magpunta.Until now, i'm still clueless kung ano ba talaga ang nangyari, kung bakit siya umalis. And now, you're telling me that she wants to live there, for good? Dammit, Dawn, masisiraan na ako ng bait sa kaiisip!DAWNI'm sorry Greg, kung may magagawa lang talaga ako.¤¤¤¤¤¤¤¤¤GREGSweetheart, where are you?Please, at least, assure me that you're okay.I missed you, so much, don't you missed me, too? Don't you love me, anymore?Dammit, Toni! Don't you think, I deserve at least
TONISweetheart, nasaan ka? Galing ako sa office mo, wala ka raw. Sabi ng secretary mo hindi ka raw pumasok. Balak sana kitang i-surprise, kainis wala ka pala.GREGHi, Sweetheart, nandito ako sa condo, hindi ako nakapasok masama pakiramdam ko, eh.TONIHa? Nakainom ka na ba ng gamot?Bakit hindi mo kaagad ako tinawagan?GREGHindi pa, eh. Pagtingin ko sa medicine cab ko, expired na pala yung stock kong paracetamol.Tagal na pala noong huli ako nagkasakit, akalain mo tinatablan pa pala ako?TONIHay nako, swit❤, napaka-careless mo talaga. Bili lang ako ng paracetamol, dalhan na din tuloy kita ng food. Ano ba ang gusto mo kainin?GREGIkaw?TONISWEETHEART!GREGHaha
MAMAGreg, where are you?GREGMa, papunta na ako diyan. Bakit? May ipabibili ka ba?MAMANothing, i'm just checking on you. Ang tagal mo kasi eh. Naiinip na ako dito.Hindi pa ba talaga ako pwedeng lumabas at sa bahay na lang magpagaling?GREGMa, huwag nang matigas ang ulo mo. Sabi ng doktor kailangan mo pa raw obserbahan. Baka mga three days ka pa diyan para sa mga test na gagawin sa'yo.MAMABut Greg, I am so bored here, wala man lang akong makausap dito.GREGMa, para kang bata. I just want to make sure na okay ka na.MAMAHay nako, Greg, bahala ka na nga. Nasaan ka na ba?GREGDadaanan ko lang si Toni at sabay kaming pupunta diyan.MAMANO! Gr