Kahit noong nakauwi na ako sa condo, hindi ko maiwasang isipin si Logan. Sa kahit anong sulok ng kuwarto, nakikita ko pa rin ang kanyang mga ngiti at ang maamong mukha. Sa tuwing niyayakap niya ako, tuluyan kong nalilimutan ang mga problema.Hindi ko siya nakasama ngayon dahil nagpaalam siyang may pupuntahan lang siya. Hindi niya sinabi ang lokasyon kaya naisipan kong samahan na lang si Kristine. Sa dilim ng kuwarto ko, kahit ilang beses akong tumagilid, hindi pa rin ako makatulog. Umahon ako mula sa higaan at dumako sa kusina. Ramdam ko ang lamig ng tubig na dumaan sa aking lalamunan.Umaalingawngaw sa isipan ko ang sinabi ni Logan. Kapag hindi ako makatulog, kailangan kong tawagan siya. Kaya kinapa ko ang cellphone at tinawagan siya. Mabuti na lang, nag-ring ito. Labis ang aking kasabikan na marinig ang kanyang malalim at husky na boses. Ito ang aking pinakamahusay na lullaby. "Hello?" Muntik ko nang mabitawan ang cellphone sa sumagot. Hindi siya iyon! Isang babae ito! Bakit iban
Hindi ko alam kung bakit. Ngunit sa tuwing tinitigan ko ang mga mata niya, parang sinasabi na niya agad na nagsasabi siya ng totoo. My tears suddenly went dry when I saw him. Napawi rin ang mga agam-agam sa isipan ko.I wanted to sit right next to Logan. Gusto kong palaging nakasukob sa anino niya. Ngunit alam kong hindi puwede, dahil hindi naman sa lahat ng pagkakataon nandiyan siya. Pero okay na sa akin ang makita siya. Because I trusted him so much that nothing could ever break it. Unless... it's him.Napangiti na lamang ako nang maalala kung paano yumuko si Logan kanina at nag-abot ang noo namin. I remember how his gaze made my heart beat so fast. Hindi ako magsasawang makita ang mga ngiti niya because it seems like a camera that suddenly made me smile.I think... I can't live without him. Kahit alam kong nakayanan ko na 'to noon. Pero iba talaga kapag mararamdaman mong iniibig ka rin."Baby, I met your dad," wika ni Logan noong sinundo niya ako. He wore a black T-shirt and white
Umupo ako sa aking upuan habang hinihintay ang pagdating ni Kristine. I've missed her, lalo na 'yong mga pang-aasar niya sa akin. Na-busy rin kasi siya sa boyfriend niyang si Andrew. Kagaya ko, may iba rin siyang responsibilidad. Pero kung dalawa’t kalahating araw ang lumipas at hindi siya nagte-text, binibisita ko siya.Minsan sa condo, ako na lang ang naninirahan. Madalas siyang wala. Kaya no'ng gabing umiyak ako dahil akala ko... may ginawang mali si Logan sa akin, ay maaga rin pala siyang umalis. Ni hindi man lang ako ginising.Siguro... dahil alam niyang aalagaan ako ro’n ni Logan. But she was right if that was. He really took care of me. "May meeting tayo mamaya," bungad ni Kristine no'ng pumasok siya sa opisina. "But we need to finish it, Vivianne." Turo niya sa mga documents na kailangang ayusin.Tumango lang ako sa kaniya. I massaged my back dahil sa tagal ng oras na pananatili ko ro’n. Organizing documents is easy. Pero sa tagal ng oras sa pag-upo ko, nanakit ang leeg ko sa
Lalamukin man ako, hihintayin ko pa rin siya rito. Isang araw pa lang na hindi ko siya nakausap, parang ang hirap huminga. Nagiging parte na siya ng dapat isipin ko araw-araw. I missed him! Hindi pa man sila lumabas, dumako muna ako sa restaurant sa tabi lang ng tinatrabahuan niya. I bought something to eat dahil hindi ako nakapagtanghalian kanina dahil sa sobrang dami ng ginawa. Nag-take out na rin ako para kay Logan kung sakaling gutumin siya. "Ining, kaano-ano mo ba iyang director sa Crescent Band?" Bahagya akong nagulat noong nagtanong ang tindera sa akin. "Bakit po?" "Magkamuha kasi kayo. Hindi mo ba siya papa?" I shook my head, telling her that I wasn't his daughter. I am poor compared to Mr. Art. Sa yamang 'yon, makaka-inherit ako? Asa! Nginitian ko lang sila bago tumalikod. As I rushed through the building where Logan worked, I bumped into someone. Nahulog ang dala kong takeout at kumalat sa daan. "Ikaw pala 'yan, Ms. Pariscova," isang lalaki ang ngumiti. I know him! I
Logan showered kisses on my cheeks. Kaya noong natapos kaming mag-usap at ipinaliwanag ang bawat panig namin, natauhan din akong magpakumbaba. He was already explaining, and that was enough for me to believe him. From the very beginning, he never broke his promise to me. Even though we were apart then, he returned to me."Baby... pagkatapos mong kumain, ano ang gusto mong gawin natin?" he asked while staring at me. Almost unable to swallow what was in my throat due to his gaze.Itinulak niya ang baso ng tubig sa akin nang makitang puno na ang bunganga ko. "I just want to... rest? Kung okay lang sa 'yo, doon tayo sa bundok." "Which part of the mount in La Trevor?" He raised his brows, waiting for me to reply. Pero namutawi pa rin ang ngiti niya. "Because I also want to refresh. Ang pangit kasi ng bonding natin these past few hours." "Sa... villa mo banda, maganda ang ambiance roon." Sumimsim ako ng tubig bago muling nagsalita. "Pero kung may gagawin ka, ayos lang din." He let o
"Gaga!" sigaw ni Kristine sa akin noong ikinuwento ko sa kanya ang nangyari sa camping namin ni Logan sa gitna ng bundok. "Nadiligan ka na?" Hinampas ko siya sa balikat nang sabihin niya iyon. Bunganga nitong babaeng ito, kahit ano na lang ang lumalabas. Hindi niya alam na pinagtitinginan na kami ng mga kasama namin sa trabaho. "Ayusin mo ang bunganga mo kung ayaw mong tadyakan kita riyan." "Nagtanong lang," sabi niya at iniiwas ang mga mata sa akin. "Wala ka namang regla, pero ang sama mo." Shrug ko na lang ang ginawa ko bago nag-focus sa aking mga gawain. Habang nagmamasid ako, nakita ko ang isang grupo ng mga babae na nag-whisper. Ang isa roon ay pamilyar sa akin. Ops! Correksyon, tatlo sila! Bakit dito sila nagtatrabaho? Ang bababaw ng mga tingin nila sa akin, ah? Lumukot ang mukha ng isa habang patuloy sa pagbulong ang isa. Pero yung isa ay um-side-eye sa akin at nagsimula nang mag-panic. Agad niyang siniko ang dalawa at nang magtama ang mga mata namin, umayos sila ng upo a
Bago pa man ako maka-react, I saw how Larson clenched his fists. His eyes darkened at my man. The pain crossed my man's eyes before he faced me. "Baby, are they hurting you?" Logan approached me and stared into my eyes. Kahit gusto ko nang umiyak dahil sa mga sinabi nila kanina, pero nang makita ko si Logan, I felt at ease, having him there to protect me. I shook my head. "They did not." "But they’re throwing garbage at you, right?" he acted like a kid, asking me such questions. But it really mattered to me the most. His chest heaved, and the way he covered me with his broad arms made me feel safe. "Hindi mo ipinaalam sa kaniya, Logan?" Larson interjected. "Ang hina mo pala, eh?" Larson laughed. My brows suddenly creased after he said those words. Ang ano?! Ano ang dapat kong malaman? Bahagya akong lumayo kay Logan dahil sa sinabi ni Larson. I moved a bit, not because I was clouded by so many thoughts, but because I wanted to know what they were talking about. "Huwag
My heart was filled with so much excitement. Matapos sabihin ni Logan na magpakasal kami, hindi ako mapakali gabi-gabi. Tinanong ko rin ang sarili ko kung nananaginip lang ba ako. But every time I saw him, it seemed as though it was really a dream. "Shall we start?" Tita Ellaine said. "Since... Vivianne's parents won't come, what should we do? Should we still push the wedding?" "But... Mom!" Larson protested. "Hindi ba't may usapan kami ni Daddy? Paano na 'yon?" "She's now mine, Larson." Tumayo si Logan at tinapatan ang kapatid niya. "Hindi ba't ang usapan natin noon, kapag sasaktan mo siya, babawiin ko siya sa 'yo?!" "Aba! Akala mo wala kang plano, ah? Bakit? Maipapangako mo pang hindi mo siya sasaktan?" Is there something they don't want me to know? At saka nangako si Logan sa akin na hindi niya ako sasaktan, eh! Ilang beses niya na nga akong niligtas. Alam kong hindi ko puwedeng sirain ang tiwala ko sa kanya. He proved to me so much that he was the right person for me. L
Hindi ko na siya pinansin. My hands tightly held the bedsheet. Ngunit kalaunan niyon, nawawala na 'yong sakit at napalitan ng hindi ko maipaliwanag na pakiramdam. He took my hands and intertwined our hands together. But he pinned it above my head and he started moving. Every time he pulled his c*ck from my pearls searching for it. While Logan is moving inside me, a moan escaped from my mouth. "Logan... faster!" Hindi ko alam kung ako pa ba ito. Hindi ko na nga lubos kilala ang boses ko dahil sa sensasyong hatid niya. I felt his warm breath in my ear and whispered some sweetest words. "Wifey, I...I'm sorry if I am too rough to you. I didn't know you were tight like this.""I love you, Log-"Inangkin niya ang labi ko bago ko pa man matapos ang aking salita. I was breathing heavily. Hindi ako nakaramdam ng kabigatan ni Logan. But all I felt tonight is his manhood inside me, the sensation he brought and fingers that played along my tit. Nilakbay ko ang kamay ko sa kaniyang malapad a
When we reached our room, dahan-dahan niya akong nilapitan sa kama. Tinukod niya ang dalawang kamay niya at kinulong ako sa pamamagitan ng nakaharang niyang kamay sa bawat side ko. He kissed me again while releasing a soft moan. Hindi ako takot na marinig kami dahil wala namang tao roon sa bahay niya. I responded to his kisses, and it sent me inexplicable feelings. In the four corners of our room, the only sound you can hear is the moan and kisses we've shared together. The sensation surged as Logan owned me. His lips were soft, making me moan. The moment he looked at me, his eyes filled with lust, yet I managed to open my eyes to see his reaction. Para sa akin, para akong sobrang pangit ng reaksyon sa tuwing hinahalikan niya ako. Para kasing kinikiliti ang buong katawan ko sa tuwing dumadampi sa labi ko ang labi niya. "Logan..." I moaned when his tongue traveled through my neck, sipping it like a thirsty man. "Why are you so addicted, my wife? You always make me insane when it
Binuhat niya ako sa isang bridal style. Sa pagkakataong iyon, naagaw ng mga audience ang aming atensyon. May isang taong pumuri sa amin, nagbato ng mga salitang nakakapagbigay-inspirasyon. Kaya namula ang pisngi ko.Ngumiti si Logan sa kanila habang binabaybay namin ang daan palabas ng sinehan. Ang iba ay namamangha at pinapanood kami habang palabas."Hala! Siya 'yon! Yung lalaki sa malaking screen!"Dali-daling humakbang si Logan habang nakatitig ako sa kanya. Napansin kong nakapanga siya hanggang sa ibinaba niya ang kanyang mga mata sa akin. Agad nagbago ang ekspresyon niya.Halos marinig ko na ang kalabog ng dibdib niya. Kaya nang nakarating kami sa sasakyan niya, agad niya akong pinagbuksan ng pinto bago dahan-dahang pinaupo sa loob.Nahihiya ako sa ginagawa niya, lalo na dahil sa mga malagkit niyang titig."Let's finish our movie date at home. Uuwi tayo, at sa palagay ko, hindi ka nararapat dito," gusto kong magalit sa sinabi niya. My eyes weakly averted his gaze. Ngunit nang dum
"Well, kung gano'n. What else do you want to do? Do you want to see or visit?" His smile widened while waiting for my response. Ngunit agad ring napawi 'yon no'ng umiling ako. Hinuli niya ang mga kamay ko at ikinulong 'yon sa kaniyang palad. "Why? Ayaw mo bang iparanas ko sa 'yo ang mga first time mo? 'Yong makita ko 'yong mga ngiti mo, 'yong masaya ka dapat, at hindi ka iiyak? Akala ko sabi mo... masarap ang first time?" Seryosong tanong niya habang kumakamot sa batok. "Wifey, ano ba talaga?" I just want to enjoy my life with him. Period. Dahil hindi magiging espesyal ang isang lugar kung wala namang dahilan kung bakit ako pupunta ro'n. Everything that was valued is special. "I will be fine if..." I will be fine kung ikaw na lang ang mananatili. Kung ikaw na lang ang magiging tanawin ko palagi, "If you were with me visiting some places." Tumango siya at dumampot ng popcorn. "Of course. Mas masaya kapag ako ang kasama, hindi ba? Kapag ako 'yong nasa tabi mo habang pinaparana
"Kain muna tayo, gutom ako, eh..." reklamo ni Kristine at umupo sa tabi ko. "Saka hindi tayo bati. Hindi mo ako ginising kagabi. Hinayaan mo lang akong matulog. 'Buti pa itong best friend ko, kapag gutom ako, nilulutuan niya ako sa condo.""Sorry na, babe. Alam mo namang marami akong ginawa kagabi, hindi ba? Hinilot naman kita. Pinunasan ko ang mukha mo dahil nagmamantika. Tapos... tinimplahan kita ng kape pagkagising mo, hindi ba?" sagot ni Andrew at humalukipkip sa harapan niya. "Sa bahay na lang tayo kumain. Ipagluto kita ro'n."Sandaling natahimik si Kristine. Ang akala ko, papayag siya. Pero tumanggi siya. Aniya, sasamahan niya akong kumain dahil minsan lang kami nagkikita. Sa round table, katabi ko si Logan.Nang makarating ang order namin, agad nilagyan ni Logan ng kanin at ulam ang plato ko bago ang sa kanya."Eat up," aniya at sumenyas sa akin na kumain na.Tinitigan ko ang dalawa habang nagbabangayan. Ang isa, gustong siya ang magbabayad. Si Kristine naman, feeling mayaman.
Agad akong napangiti nang makita ko si Logan na may bitbit na paper bag. Ang matitigas niyang balikat ay nakalantad. Ganoon din ang bakat na bakat niyang dibdib dahil sa suot niyang puting V-neck T-shirt, paired with black pants. Bagong gupit rin siya at bagong ligo. Kaya naamoy ko pa ang shampoo na ginamit niya. Nakatutok ang mga mata ko sa kanyang katawan. Sobrang ganda ng katawan niya na kahit sino, mapatitig dito. Lalo na ang hulma ng mukha niya. Siya ay pinagpala. Dahan-dahan kong inangat ang tingin ko sa kaniya at nakita ko ang paraan ng pagngisi nito. "My wife is attracted." Sinampal ko nang marahan ang aking pisngi nang magsalita siya. Sana hindi ko na lang siya tinitigan. Baka sabihin niyang masyado akong obsessed sa katawan niya. Inalis ko ang tingin ko sa kaniya at kinagat ang pang-ibabang labi. I wanted to kiss his lips! I wanted to own him! But f**k! This mind! Sobrang dumi. Umiling-iling ako at dinampot ang laptop ko. "Oh? Wifey, kumain ka na? Sabay na tayo. I brou
"You're so... hot, wifey." Mabilis siyang huminga habang nakatingin sa kisame. Ngunit agad niyang ibinaling ang titig niya sa akin. "Ang hirap-hirap magpigil ng sarili, lalo na 'pag ikaw ang nasa harapan ko." "E, 'di huwag mong pigilan—" Bigla niyang inangkin ang mga labi ko at siniil ng halik iyon. Napapikit na lamang ako nang mas lalong lumalim ang halikan namin. As he pressed me on the bed, hinaplos niya ang mga braso ko habang ang isang kamay niya ay nakatukod. He kisses me roughly, ngunit tinugunan ko lang din. "I wanted to do this every day. Yet, I can't. Kasi baka hindi ka pa handa." Pinatakan niya ng halik ang noo ko habang humihingal bago kumawala sa akin. Kinapitan ako ng hiya nang titigan niya ang buong mukha ko. Titig na mapanuri. Umiwas agad ako ng tingin sa kaniya at nagtalukbong ng kumot. Sa bahagi kung saan mainit na mainit ang katawan ko, doon pa siya tumigil. Tumagilid ako sa kaniya at humarap sa dingding. Handa na naman ako. Ngunit hindi namin magawa-
Tiningnan kong maigi ang malapad na likod ni Logan. The way he mixes the ingredients of his dish, nag-f-flex din ang mga muscles niya. Loving this man isn't hard. Yet, there is a part of me that says...he is the best for me. Kahit na ang daming magkakagusto sa kaniya, hindi ko pa rin maiwasang sabihin sa kaniya ng paulit-ulit na ang swerte ko sa parte na ako ang pinili niya. Despite everything that happens to us, he still chooses me. He still chooses his best friend. "Why are you staring at me like that?" Agad akong umayos ng upo nang marinig ang boses niya. Masyado na talaga akong nahuhumaling sa katawan niya. "Wala. Hindi naman ako nakatitig sa 'yo." Ngumiti ako nang matagumpay nang makita kong tumaas ang mga kilay niya. He smirked at tinuro ang dibdib niya. "Siyempre. I allowed you to stare at me. Pero kung sa ibang lalaki na, ibang usapan na 'yan, Wifey." Humalaklak ako sa tinuran niya. Sana...marami pang taong katulad ni Logan. 'Yong ituturing kang prinsesa kahit lumaki k
"Vivianne..." That baritone voice. Alam kong si Logan ito. Gusto ko siyang itulak. Ayaw kong marinig na kinakampihan niya ako."Don't come closer to me, Logan.""You're my wife. Gagawin ko 'yon. Even if they hate you, I will still run to you. Ikaw ang asawa ko."I sighed, massaging my temple. "Kailangan bang ako na mismo ang magsabi na hindi ako belong sa bahay mo? O kaya'y hindi ako karapat-dapat sa buhay mo?"Nagulat pa siya sa sinabi ko. His jaw dropped and eyes widened, yet he managed to come closer to me."Hindi, Vivianne. Alam mong mahal kita, hindi ba?" Umiling-iling siya at niyakap ako. Ngunit agad rin akong kumawala sa kaniya.Tumayo ako at naglakad palayo sa kaniya. Hindi ko alam kung hanggang saan mananatili ang sakit na dinadala ko. Hindi ko alam kung hanggang kailan titigil ang pag-agos ng aking mga luha.Mahal ko si Logan. I wanted to shoo him not because I hate his family, but because I don't want him to hate me... just like how they hated me."Wifey!" Napahinto ako nan