Pakiramdam ko may sumusunod sa akin habang naglalakad ako papunta sa coffee shop na pinagtatrabahuan ko. Sa tuwing lilingon ako wala namang tao. Pa linga-linga rin ako sa paligid baka nagtatago siya ngunit wala naman. Binaliwala ko ang pakiramdam na iyon at nagmadali sa paglakad. Paliko na ako sa kanto nang may tumawag sa akin na nagpadaga sa puso ko.
"Miss Debbie."Binilisan ko ang aking paglakad ganoon din ang taong sumusunod sa akin."Miss Debbie, gusto ho kayong makita ng daddy ninyo."Hindi ko siya pinansin. Patuloy parin ako sa paglakad. Gusto ko rin siya makita ngunit ayaw ko sa paraan na gusto niya. Ayoko magkita kami sa tagong lugar na parang isang kreminal. Dawit na ako sa paratang sa kanya at ayaw ko nang dagdagan pa iyon. Kung gusto niya akong makita. Kung gusto niya akong makasama, linisin niya ang pangalan niya sa publiko at sasama ako sa kanya ng walang pag-alinlangan.Nang malapit na ako sa coffee shop ay tumakbo ako at mabilis na pumasok sa loob."Ouch.""Aray."Mabilis akong tumayo at tinulungan ang babaeng na bangga ko na tumayo."Sorry ma'am. Pasensya ho hindi ko kayo nakita," paghingi ko dito nang pasensya."It's okay. You seems in hurry," saad nito sa malambing na tono.Ang ganda niya at ang bait pa. Pinulupot niya pa ang bag ko na nasa sahig at sinukbit iyon sa balikat ko.She give me a small smile. "Wala bang masakit sayo.?"Umiling ako. "Wala ho. Ikaw ma'am baka may masakit sayo, baka may galos ka. Pasensya ho talaga ma'am nagmamadali kasi ako hindi ko kayo nakita, " senserong paliwanag ko." You okay? "Nanindig ang balahibo ko nang marinig ang pamilyar na boses sa likuran ko. Ang kanyang pabango na nagpaliyo sa huwesyo ko. Hindi ako sigurado kung sino sa aming dalawa ng babae ang tinanong niya dahil maski ito ay hindi sumagot sa lalaki.Nanuyo ang lalamunan ko at pakiramdam ko namutla ako nang huminto siya sa harapan namin at sinuyod nang tingin ang babaeng nasa harapan ko.Umangkla ang babae sa kanyang braso at matamis na ngumiti."I'm okay. Hindi naman niya sinadya."Tumango siya. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang saglit siyang lumingon sa akin."C'mon babe. I'm hungry na."Nanigas ako sa aking kinatayuan. At biglang sumilay ang kakaibang kirot sa puso ko nang marinig ang sinabi ng babae. May girlfriend na siya. May ibang mahal ang lalaking gusto ko.Buong hapon akong matamlay sa trabaho hanggang sa pag uwi ay parang lantang gulay ako. Pabagsak akong humiga sa kama at malakas na bumuntong hininga."Argh! Ano ba ang nangyari sa akin? Hindi naman ako ganito ah!" Frustrated na sambit ko. "Ang bigat ng loob ko. Naninikip ang dibdib ko. Ano ba 'tong nangyari sa'kin?!"Napasabunot ako sa buhok ko sa inis sa sarili kung bakit ako nagkaganito. Naramdaman ko lang ito kanina nang malaman ko na may girlfriend na si Emmanuel. Pikit ang mata na dinampot ko ang magazine kung nasaan nakapaskil ang mukha niya at tinapon iyon s ilalim ng kama. Hanggat maaga pa kailangan ko siyang kalimutan. Hanggat crush ko palang siya kailangan ko ng burahin iyon sa aking isipan. Hindi ako pwede magkagusto sa kanya. May girlfriend na siya. Ayoko mahulog sa isang tao na may mahal ng iba. Crush ko lang naman siya. Madali lang mawala iyon.Lalong nanikip ang dibdib ko sa naisip ko. Parang hindi ko kaya. Tatlong taon ko siyang hinahangan hindi ganon kadali na kalimutan siya ng ganoon lang kabilis. Kinuha ko ang cellphone ko at nag tipa doon, wala akong masabihan nitong nararamdaman ko kaya dito ko nalang ilabas sa pagtipa sa cellphone ko.From: Ashnaie:Saturday night. At, The Stairwell. My treat.Mag protesta pa sana ako dahil pang mayaman ang resto bar na iyon at hindi ko afford nang mag text siya ulit.From:Ashnaie:Na promote ako sa kompanya namin. Isa na akong CEO. Mag celebrate tayo.Kaya naman pala. Deserve niya rin ang promotion niya. Pinatunayan niya iyon ng tatlong taon sa daddy niya.To: Ashnaie: Congratulations!!! I'm so proud of you. Deserve mo ang promotion at deserve mo ang party.After our short conversation I decided to sleep dahil hindi parin bumabalik ang lakas ko mula kaninang umaga. Saka ko naalala ang tauhan ni papa kanina na nakasunod sa akin. Bigla ako nakaramdam ng takot. Paano kung ipahuli ako ni papa sa kanila? Alam ko hindi ako sasaktan ni papa pero kung may kailangan siya sa akin hindi malabo na hindi niya iyon daanin sa dahas kapag nagmatigas ako. Bago ko pa pagsisihan ang lahat ibinaba ko ang pride ko at nag tipa ng mensahe para sa kanya.To: Papa:I'm okay, Pa. Huwag ho kayong mag-alala. Pasensya na kung hindi ako sumama sa tauhan ninyo may trabaho kasi ako at hindi ako pwedeng umabsent. Salamat rin pala sa pera na binigay mo. Hindi ko pa ginalaw kasi sinagot ni Ashnaie ang pag treat sa birthday ko. Maayos ho ako. Sana ikaw rin. Take care yourself. Don't worry isa ako sa mga taong naniwala na wala kang kinalaman sa pagkamatay ni mommy. Take care, Pa. I love you.Galit ako sa kanya ngunit hindi maalis sa akin ang mag-alala. Papa ko parin siya. At hindi pa naman napatunayan na may kinalaman siya sa pagkamatay ni mama. Kung sakali man na siya ang master mind ako mismo ang magpakulong sa kanya at kalimutan kong ama ko siya para lang mabigyan ng hustisya ang brutal na pagkamatay ni mama.Natanggap siguro ni papa ang mensahe ko dahil wala ng tauhan niya ang sumusunod sa akin kinabukasan. Naging normal ulit ang takbo nang oras ko hanggang sumapit ang sabado. Effective ang pagtapon ko nang magazine ni Emmanuel sa ilalim ng kama ko.Mahilig ako sa mga reveling na damit kaya red backless dress na lagpas tuhod ang suot ko. Hindi bale na makita ang likod ko huwag lang masilipan at mahipuan dahil sa ikli ng damit. Mercedes Benz ang sasakyan na dala ni Ashnaie. Isang sasakyan lang gamit namin total may driver naman si Ash."Wow! Sexy!" Puna ni Cathalea nang makasakay ako."Dinaig mo ang ka sexy-han ko! Bruha ka," natatawa na sambit ni Ashnaie. " Ang kj ng boyfriend ko. Ayaw akong payagan mag bar kapag sexy ang suot ko. Gusto niya naka pants at long sleeve ako.""Nagpa-under ka naman," taas kilay na sabat ni Cath."Syempre mahal ko e. Pero hindi naman ako mukhang manang tingnan diba?""Pang CEO nga talaga ang dating mo sa suot mo," puna ko na kinasimangot niya.She's wearing a high-waisted trousers. Long sleeve crop top and 2 inches high heels. Napangiwi ako. Bagay naman sa kanya ang suot niya , mapagkamalan mo lang na buntis dahil balut-balot ang suot niya.Dahil resto bar ito nag order na si Ashnaie ng pagkain at wine. Muntik ko na siyang murahin sa dami ng order niya pang isang barangay. May balak yata ito na hanggang umaga mag celebrate sa dami ng pagkain na inorder niya."Congratulations Ashnaie!"Sabay na sambit namin ni Cathalea at pinahipan sa kanya ang kandila sa cake nito."Ayoko uminom. Baka malasing ako," agad na sabi ni Cathalea nang magbukas ng wine si Ashnaie."Oh my god!"Muntik ko ng madura ang kinain ko sa gulat ng humiyaw si Ashnaie."Oh my god! Masayang selebrasyon 'to," gigil na sambit niya. " Nandito si Emmanuel.""Ano?!" Gulat na sambit ko."Talaga? Saan?" Si Cathalea."Sa kabilang table."Sabay kaming lumingon ni Cathalea at halos malaglag ang puso ko nang lumingon ito sa gawi namin. Tumili ang dalawang kasama ko. Nahihiya na humarap ako sa table namin. Hindi maikaila na subrang gwapo niya sa gupit niyang semi calbo. Napakalinis niya tingnan sa suot niyang sky blue long sleeve na nakatupi hanggang siko at black baston jeans. Mag-isa lang siya sa kanyang table at may bote ng rhum sa kanyang harapan."Ngayon mo na gawin ang dare, Debbie. Malaking chance na'to at mag-isa siya," sabi ni Cathalea na kay Emmanuel parin ang tingin."Go! Deb!" Malaki ang ngiti sa sambit ni Ashnaie."Ito," binigyan niya ako ng alak. " Pampalakas ng loob."". Makaramdam ba agad ako nang hilo diyan? Iba nalang iyong matapang, " kinuha ko ang menu ng alak. "Mag hikahos ako sa hirap sa presyo ng alak dito. Wala ba silang beer? Ay! Pota!" Sambit ko ng makita ang presyo ng kanilang beer. "Tag 50 lang to sa tindahan e. Bakit naging times five ang presyo dito?"Hindi pa ako naka inom pero parang sumakit ang ulo ko sa presyo ng kanilang alak. Kaya tinungga ko ang wine na bigay ni Ashnaie. Naka limang tungga na ako nang makaramdam ako ng init sa aking pisngi, tumatama na ang alak sa katawan ko."Para sa Paris," saad ko. Tinaas ko pa ang baso na may laman na wine. Nilagok ko iyon saka tumayo."Watch me," saad ko sa dalawa."Good luck, Debbie." Si Ashnaie."Sunggaban mo kaagad para walang kawala," si Cathalea.Umayos ako ng tayo nang makaramdam ng hilo. Nang mahimasmasan ay lumakad na ako papunta sa kabilang table kung saan naroon si Emmanuel. Ang buong tapang ko ay nawala ng nasa tapat na niya ako. Para akong napepe. Walang salita na lumabas sa bibig ko. At doon ko naalala may girlfriend na pala siya. Tatalikod na sana ako nang magsalita siya."What do you want woman?"Ang kanyang seryoso at ma awtoridad na boses ay nagpahina ng tuhod ko. Napakapit ako sa mesa nang umangat ang tingin niya sa akin. Parang nawala ang lakas ko. Dahan-dahan akong lumakad palapit sa kanya, hindi inalis ang ang tingin sa kanyang mapanuri na mata. Naliliyo ako sa titig niya. Lalo akong nalasing sa mabango na amoy niya. I was about to speak nang matapilok ako at natumba ako sa harapan niya. .sa pagitan ng dalawang hita niya.Ang sakit ng ulo ko. Parang pinukpok ng martilyo. Punyemas na Ashnaie 'yon alam niyang hindi ako umiinom ayan tuloy napasubo ako. Nasaan ba ako? Hindi naman ganito ka lambot ang kama ko. Baka sa condo ni Ash. Sumiksik pa ako sa unan na yakap ko. Ngunit ang pinagtataka ko bakit ganito ang unan na kayakap ko? Mainit. Matigas at parang may buhay. Pero ang sarap yakapin. Ang huling naalala ko nasa bar kaming tatlo at sinabi ni Ash na gawin ko na ang dare nila sa akin at lumapit ako sa table kung saan naka upo doon si Emmanuel, at. Napamulat ako nang may maramdaman na matigas na bagay na sumundot sa bandang tiyan ko. Napakurap-kurap ako ng makita ang isang matipunong dibdib kung saan naroon ang palad ko,wala itong suot na damit kaya't ramdam ko ang init ng katawan niya. At ngayon ko lang namalayan na nakayakap ito sa akin at nakatanday ang isang paa. Hindi ako gumalaw, natatakot na magising siya. Napalunok ako at pamilyar sa akin ang amoy niya. Muntik ko na siyang maitulak pag-angat ko nan
Ano kaya ang buhay na danasin ko kasama si Emmanuel? Masaya ba? Malungkot? Hirap? Hindi namin kilala ang isa't isa, lalo na siya. Siguro, ngayon niya lang din nalaman ang pangalan ko. At ako, kilala ko lang siya sa mga sulat sa magazine na nabasa ko. Totoo kaya ang lahat ng mga iyon? O, gawa-gawa lang dahil sa sandaling kasama ko siya batid ko ang kagaspangan ng ugali niya bagay na hindi naisulat sa magazine niya.Hindi ko namalayan nakatulog na pala ako. Paggising ko madilim na. Dala sa sinag ng ilaw mula sa poste sa labas ng bahay, tumayo ako sa binuksan ang ilaw. Hindi pa ba nakauwi si Emmanuel? Lumabas ako nang kuwarto, walang ilaw sa sala kaya panigurado hindi pa nakauwi si Emmanuel. Nangangapa na tinungo ko ang switch ng ilaw at binuksan iyon. Sinilip ko ang labas ng bahay wala pa doon ang sasakyan niya.Dahil busog pa ako, umupo ako sa sofa at nagpasyang hintayin nalang ang pag-uwi niya. Walang orasan kaya hindi ko alam kung anong oras na. Nanatili lang akong nakaupo nakasilip s
Nagising ako ng hindi nadatnan si Emmanuel. Wala na rin ang sasakyan niya siguro nasa trabaho na ito. Pakiramdam ko pagod na pagod ako kahit iyon lang ang nangyari sa amin kagabi. Hindi na gaanong masakit ngunit mahapdi nang basain ko ito ng tubig. Ganito ba talaga ito? Nang matapos akong maligo damit parin ni Emmanuel ang suot ko. Pumunta ako ng kusina upang iluto ng pagkain ang sarili ko. Hindi man lang yata nag kape si Emmanuel.Uminit ang mukha ko nang maalala ang nangyari kagabi. Hindi ko talaga iyon inaasahan. Ang pag-uwi niya sa bahay na mahigit isang linggo siyang wala. Ngunit ang pinagtataka ko bakit ganoon siya ka marahas sa akin? Hindi naman siya amoy alak kaya malamang hindi siya lasing. Pwede naman niya akong kausapin ng maayos. Tanungin sa mahinahon na paraan. Hindi iyong basta niya lang ako hablutin at idiin sa pader. Hindi ko akalain na ganoon pala siya ka haras kapag galit.Malaki ang kasalanan ko sa kanya. Tama naman siya. Ano ang rason ko kung bakit inakit ko siya. K
Muntik ko nang maitulak si Emmanuel sa gulat nang pagmulat ko nakayakap na ako sa kanya. Banayad ang kanyang bawat paghinga. Ang kanyang kanang kamay ay nakapatong sa kanyang noo at ang isa ay ginawa niyang unan. Umingos ako at dahan-dahan na bumitaw nang yakap at tumalikod nang higa sa kanya. Kaya pala masarap ang tulog ko dahil kumportable ako sa kayakap ko na akala ko unan. Ang matigas na hubad na katawan pala iyon ni Emmanuel.Nanatili muna akong nakahiga ng sampong minuto bago naisipang bumangon. Anong oras na ba? Nagtungo ako sa kusina at nagluto. Bacon at omelette ang niluto ko since may shrimp pa naman akong natira kagabi. Pinainit ko iyon at ginawa kong fried rice ang tira kong kanin kagabi. Sayang kung itapon, maraming tao ang nagugutom tapos ako magsayang lang ng pagkain.Nilapag ko iyon lahat sa lamesa pagkatapos maluto ang lahat at bumalik sa kwarto para maligo. Ngunit nasa banyo si Emmanuel kaya sa banyo dito sa kusina nalang ako naligo. Since may lakad ako ngayon, 'yong
Nahihiya na ngumiti ako kay Bethany na hanggang ngayon ay tulala parin. Nasa harap ng counter lang ako nakatingin, umiiwas sa mapanusok na tingin ng mga empleyado. Sa ilalim ng nakayuko kong ulo sinamaan ko ng tingin si Emmanuel. Natutuwa ako na sinabi niya sa publiko na asawa niya ako pero hindi niya ba naisip na baka pag piyestahan ako ng mga tao lalo na ang media kapag nalaman nila ito?Oh my god! Hindi ko maisip kung sakaling mangyari man ito. Ginulo ko ang buhay ni Emmanuel ayoko nang dagdagan pa iyon lalo na at hindi maganda ang background status ko. Ayoko ma ungkat ang tungkol sa pamilya namin lalo na ang pagkamatay ni mama. Masakit parin sa akin ang nangyari at hanggang ngayon hindi parin iyon nabigyan ng hustisya. Hindi bale na ako ang mapahiya huwag lang madamay si Emmanuel."Escort her to my office."Ani nito kay Bethany at sinagot ang tawag. Hindi man lang siya nagpaalam sa akin bago ako tinalikuran. Biglang sumama ang loob ko sa kanya. Binalik ko ang tingin kay Bethany na
Subra akong nagulat sa sinabi niya lalo na ang paghubad niya sa harapan ko. Sa loob ng isang buwan na pag-iwas niya sa akin, haharapin niya ako at ito ang sasabihin niya ang maghubad ako? Alam ko kung ano ang gagawin niya pero bakit pakiramdam ko isa akong parausan na basta niya lang diktahan na maghubad sa harapan niya at gawin ang lahat ng iutos niya. "Ang pinaka ayaw ko sa lahat ay 'yong inuulit ko ang sasabihin ko," malamig na sambit niya. " Hubad at humiga ka sa kama."Hindi ako natinag. Nakatitig lang ako sa hubad at maskulado niyang katawan. Napalunok ako nang bumaba ang tingin ko sa pagitan ng dalawang hita niya. Napaatras ako nang mapagtanto kung gaano na iyon ka tigas at tayong-tayo handa nang sumabak sa laban. "Hubad."Napapitlag ako nang tumaas ang boses niya. Simpleng salita ngunit nagpanginig sa buong kalamnan ko. Hindi ako takot sa mangyari sa amin kundi takot ako sa klase ng pananalita niya. Ma awtoridad. Na kapag hindi mo sinunod mangingig ka sa takot sa maaring gawi
Hindi ko maiwasan na hindi pagmasdan si Emmanuel habang kumakain. Seryoso ang kanyang mukha, sa plato lang ang tingin at tahimik na kumakain kaya malaya ko siyang mapagmasdan. Nanibago ako sa kilos niya ngayon. Nalilito kung bakit bigla siyang naging mabait. Kaya sulitin ko muna ang ganitong pagkakataon dahil baka bukas ay balik na naman siya sa dati niyang pagtrato sa akin na parang isang hangin.Sa loob ng isang buwan na pagsasama namin hindi ko parin kilala ang tunay na isang Emmanuel Montefalco. Bukod sa hindi maganda ang trato niya sa akin ay wala na akong ibang alam kung ano at sino talaga siya. Ang sabi sa article na nabasa ko isa siyang mafia, kaya siguro hindi kami mapag-abot dalawa noong mga nakaraang araw dahil baka busy siya? At ngayon lang siya may free time kaya napa aga ang uwi niya. Totoo ba talaga na isa siyang mafia? O, baka sabi-sabi lang para may maisulat na article. Hindi rin naman kasi ito sinagot ni Emmanuel. Nang matapos akong kumain ay siya na ang nagligpit n
Maayos na ang pakiramdam ko pagkagising ko kinaumagahan. Magaan na ang pakiramdam ko. Hindi na ri masakit ang aking ulo. Hindi na ako nahihilo at wala na ang pananakit ng katawan ko pero ramdam ko parin na may kaunting pamamaga pa sa maselang parte ng katawan ko. Bumangon na ako at naligo. Wala si Emmanuel siguro nasa trabaho na siya. Pakanta-kanta pa ako habang naliligo, wala lang ang ganda lang ng mood ko. Linggo ngayon at wala akong trabaho, kung katulad lang ng dati siguro nasa galaan na kaming tatlo ni Cathalea at Ashnaie na miss ko tuloy silang dalawa matagal na rin ang huli naming pagkikita. Na miss ko ang asaran at kulitan naming tatlo. Ang mag food trip. Mag shopping tapos libre ni Ashnaie. Sa next weekend surprisahin ko silang dalawa sa trabaho nila gusto kong makabawi sa mga araw na hindi ko sila kasama. Pa kanta-kanta parin ako hanggang makalabas ng banyo. Wala akong dala na extra towel at ang towel na pinang punas ko sa basa kong katawan ay pinulupot ko sa basa kong buho
Galing kami sa burol ni Mrs. Layson, ang ina ni Debbie. Lalapitan ko na sana siya kanina pero umatras ako dahil kasama niya si Alfred. Matapos ang deal namin makaraan ang isang taon hindi ako nagpakita sa kanya intentionally. Nag-fucos ako sa pag-aaral sa negosyo na ipamana ni dad sa akin. Pero kapag nagkikita kami sa mga gatherings, kinikibo ko naman siya nagbabakasakali kung may maikuwento siya about kay Debbie.Kumunot ang noo ko nang mapansin ang dalawang kotse na nakasunod sa amin, pinagitnaan ang sasakyan namin. Nasa likod kami naka upo dalawa ni mommy at si daddy ang nagmamaneho. Hindi ko nalang pinansin dahil marami ang dumalo sa huling lamay ni Mrs. Layson baka isa sila sa mga dumalo.“May progress na ba doon sa kinukuwento mong babae na gusto mo?” “Naku! MAlamang wala pa. Ewan ko kung nasaan nagmana iyang anak mo gayong hindi naman ako torpe noong kabataan ko.”Binatukan ni mommy si daddy nang siya ang sumagot sa tanong na dapat ay sa akin. “HIndi ikaw ang tinatanong ko huwa
Nakasandal ako sa pader sa gilid ng gate dito sa labas ng University habang hinihintay ang pagdating ni dad. Second year college na ako pero hatid-sundo parin ako ng aking pinakamamahal na ama dahil iyon ang utos ng aking pinakamamahal na ina na ubod ng ganda sa balat lupa.Sa pagmamasid ko sa kabilang kalsada, may mahagip ang mata ko na isang magandang dilag. Napatuwid ako ng tayo. Nagsalubong ang kilay ko at biglang tumibok ng malakas ang puso ko ng pamilyar sa akin ang babae. Minsan ko na siyang nakita sa mga pagtitipon ng mga negosyante kaya batid ko anak-mayaman siya. At nakita ko rin siya noong kaarawan ni dad last year pero hindi ko alam kung saang pamilya siya nagmula at kung sino ang mga magulang niya.Hindi ko akalain na dito pala siya nag-aaral sa tapat ng University na pinapasukan ko.Bahagyang tumabingi ang ulo ko at pinakatitigan siya. Nakabusangot ang kanyang maamong mukha. ANg magkabilang kamay nakahawak sa strap ng kanyang bag hindi pinansin ang ilang hibla ng buhok na
EMMANUEL pov.“Sandiego.”Problemadong sambit ko sa pangalan niya ng sagutin niya ang tawag ko. Nag alala ako sa asawa ko at si Alfred lang ang alam ko na makasagot sa iniisip ko. Siya ang nakasama ni Debbie ng mahigit tatlong buwan kaya alam niya kung ano gagawin kapag ganito ang naramdaman ng asawa ko.“Ano na naman problema, Montefalco?” pagalit na tanong niya at halata ang inis sa boses.“Si Debbie kasi naghina pagkatapos magsuka ayaw naman niyang tumawag ako ng doktor.”“GA ago. Malamang magsuka 'yan kasi buntis ang asawa mo! HIndi mo ba alam kung ano ang nangyayari sa isang buntis? I-g****e mo, tanga. Disturbo. Malapit na ako sa ruruk ng tagumpay tapos-hah! I-block ko kayong mag-asawa.”“Ituloy mo nalang mamaya-,”“My loves, saan ka pupunta?”Rinig kong sambit niya sa kabilang linya. Bahagya kong inilayo ang telepono sa tainga ko ng makarinig na kaluskos doon at pagbagsak ng telopono ngunit hindi namatay ang tawag niya. Nagalit yata si Cecelia. Makaraan ang ilang minuto muli siya
DEBBIE MAE pov.“I read the book you wrote.”Napa angat ang mukha ko sa gulat sa sinabi niya. Nakasandal siya sa headboard ng kama habang yakap ang hubad kong katawan. Kakatapos lang namin mag-make out-I mean mag-make love. Hinalikan niya ang tungki ng ilong ko ng mapansing natulala ako.“I didn’t know na isang writer pala ang asawa ko.”Umiwas ako ng tingin dahil namumula ang pisngi ko, hindi ko alam kong dahil ba sa pagtawag niya sa akin na asawa o kung dahil sa paghalik niya sa ilong ko.“Paano mo nalaman?” pabulong na tanong ko.Umaayos siya ng upo saka dinampot ang damit niya at pinasuot iyon sa akin. May kinuha siyang notebook sa ibabaw ng mesa at inabot iyon sa akin. Nagtataka na tinanggap ko iyon at pinakatitigan.“Honestly, hindi ko alam na ikaw pala ang owner no’n. Na agaw lang ng atensiyon ko ang title ng libro kaya tiningnan ko. Nagtaka pa nga ako kung bakit Montefalco ang apelyedo ng writer gayong wala naman akong natatandaan na may kamag-anak kaming manunulat,” natatawa n
DEBBIE MAE pov.“Matulog ka na. Bukas na lang tayo mag-usap.”Mahinahon na usal niya at inalalayan akong humiga sa kama. Wala kaming imikan kanina pa mula nang umalis kami sa bahay ni Alfred. Nakahawak lang siya sa kamay ko habang nagmamaneho hanggang sa makarating kami.Sabi ko noon kapag nagkita kami ulit marami akong gustong itanong sa kanya, pero ngayon magkaharap na kami nawala lahat ang tanong sa isip ko na gusto kong sabihin sa kanya. Nang sinabi niya na mahal niya ako parang iyon ang sagot sa lahat ng mga katanungan ko.Inayos niya ang kumot ko. Bigla siyang nailang dahil nakatitig ako sa kanyang mukha. Umiwas siya ng tingin pero nanatili ang kamay niyang nasa kumot ko. Hindi ko maiwasan na mapangiti. Miss na miss ko siya. Walang gabi na hindi ako nagdarasal na sana dumating ang araw na ito. Na babalikan niya ako. Na magkasama kaming muli kasama ang anak namin at marinig sa kanyang labi ang katagang I love you.“Tulog na tayo,” ani ko.Naglakad siya sa kabilang bahagi ng kama k
Emmanuel pov.Wala sa sarili akong naglakad palayo sa kanila. Wala ako sa huwisyo. Iyong eksena na iyon ang taging laman ng isip ko. Parang sirang plaka na pabalik-pabalik na lumilitaw sa isipan ko. Huli na ako. Masaya na siya at hindi na niya ako kailangan sa buhay niya. Ako lang itong habol ng habol at umaasang may babalikan pa.Sa paglalakad ko sa book store ako napadpad. Para mawala sila sa isipan ko naghanap ako ng librong nakakaaliw na pwedeng basahin. Natigil ako sa hilira ng mga librong pang-romance. Na agaw ang atensiyon ko doon sa isang libro, biglang sumikdo ang puso ko ng mabasa ang title niyon. KInuha ko ang libro.“MY RUTHLESS MAFIA HUSBAND.”Basa ko sa title nito.“A Novel Written by DM Montefalco.”Nagsalubong ang kilay ko ng makita kung sino ang author niyon. Wala naman akong natatandaan na may kamag-anak kaming author. O, baka hindi lang ako na-inform. O, baka ginamit niya lang ang apelyedong Montefalco.Pinagsawalang bahala ko nalang kung sino ang author nito dahil s
Nakapag desisyon na ako na ayusin na ang relasyon namin pagkatapos ng lahat ng problemang kinakaharap ko pero bakit laging may humahadlang sa plano ko?Bakit hindi ako mabigyan ng pagkakataon na ayusin ang gusot sa pagitan namin ng asawa ko?Sa galit ko, sinugod ko silang dalawa sa labas at binugbug si Alfred sa harap ng asawa ko. Hindi ko siya tinigilan sa pagsuntok hangga’t hindi ko nakitang dumugo ang ilong niya. Mabigat ang aking bawat paghinga, kung hindi ko lang napigilan ang sarili ko baka napatay ko siya dahil sa galit at selos na naramdaman ko.Napaigik si Debbie ng hablutin ko ang magkabilang braso siya at bumalantay ang sakit sa kanyang mukha sa diin ng pagkahawak ko doon. Gaguhin niya man ako. Saktan. Huwag niya lang ipamukha sa akin na hindi ako ang kanyang mahal.“You fucking slut! Sa mismong harap ng bahay ko pa kayo,-”Iniwan ko siyang nakasalampak sa semento ng matumba siya sa pagbitaw ko. Mabigat ang aking bawat paghinga na bumalik sa loob ng bahay. Dinampot ko ang lah
Emmanuel pov.Kaarawan ni dad ngayon. Saglit kong iniwan si Debbie sa hall dahil tumawag si Anton pero pagbalik ko, uminit ang ulo ko nang makita na hinaplos ni Alcenia ang hita niya dahil sa damit na suot niya. Gusto kong dakmain ang kamay ng matanda at pilipitin iyon hanggang sa madurog ang buto niya.“Sino ba ang nagsabi na ganyang damit ang suotin mo?”Hindi ko mapigilan na isambit dahil kanina pa ako naiinis sa damit na suot niya. Gusto ko sa akin lang siya nagpapasexy, sa akin lang siya nagpapaganda, ayoko na makita iyon ng iba. Bago pa siya makapagsalita tinalikuran ko na siya at sinundan si Alcenia sa gitna ng hall.Pa-simple akong lumapit sa kanila at tumabi sa kanya na masayang nakikipag-usap sa kapwa niya business man. Kilala ko sila sa mukha ngunit hindi sa pangalan.“Ihanda mo ang kamay mong makasalanan bago ka lumabas ng mansyong ito, dapat putol na ang mga iyan.”Bulong ko sa matanda na ikinaputla niya. Nagkakamali ka ng target, Alcenia.“Enjoy the party.”Hinanap ko ang
Emmanuel pov.Kung kagabi galit ako sa kanya ngayon hinihiling ko na sana mamaya pa siya gumising nang masulit ko ang pagyakap niya. Kaninang madaling araw pa ako gising at hindi na ako ulit nakatulog nawiwili sa magandang dilag na nakayakap sa akin.Nang magising siya nagkunwari akong tulog hanggang sa naramdaman ko na bumangon siya. Paglabas ko nakahanda na ang pagkain sa lamesa, kung ganito araw-araw ang gagawin niya baka hind ko mapigilan ang sarili ko na pagbigyan siya at pagnagkataon baka masanay ako at hanap-hanapin ko ang pag-aruga niya.Sinabay ko siya papuntang Shopping Mall kung, pwede pati hanggang sa pamimili niya ay samahan ko siya pero hindi pwede dahil may trabaho akong nakatambak sa opisina. Pina-assest ko na lang siya sa empleyado ko ngunit tatlong oras na ay hindi parin sila umaakyat dito kaya pinatawag ko si Bethany at sinabing dito nalang sila sa third floor magpa-cashier.HIndi siya nakinig sa sinabi ko na magpalit ng damit sa opisina ko, nanatili siyang nakatayo